Η τραγική απουσία της διαπραγματευτικής ικανότητας της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου, υπήρξε έκδηλη και εθνικά οδυνηρή, παντού σε κάθε έκφραση της δημόσιας σφαίρας. Παραδόθηκε άνευ όρων στις ιταμές απαιτήσεις της επαχθούς τρόικας και έδωκε γη και ύδωρ. Και αφού διαπόμπευσε την χώρα διεθνώς με τους αλήστου μνήμης χαρακτηρισμούς «τιτανικός» κ.λ.π. προσέφυγε κατόπιν ως ταπεινός ικέτης στους ευρωπαίους και υπερατλαντικούς γραφειοκράτες, για οικονομική στήριξη, την ώρα που οι τελευταίοι για το μόνο που νοιάζονται, είναι η βελτιστοποίηση των κερδών των διεθνών κυκλωμάτων τοκογλυφίας. Και στην προσπάθειά του δυστυχώς ο ΓΑΠ να εμπεδώσει με «σωστό» τρόπο το σχέδιο βοήθειας των «φίλων» τοκογλύφων δανειστών μας, δεν δίστασε να μετακαλέσει την Ελλάδα και τους αντίστοιχους συμβούλους του πακέτου των δανειστών μας, με ασύλληπτες βεβαίως αμοιβές απο το αίμα και το ιδρώτα του ελληνικού λαού. Χαρακτηριστική αυτών η εξωφρενική αμοιβή του κ. Scioppa επιφανούς μέλους της Λέσχης Bildemberg των «τριάντα» της «Ευρώπης των Τραπεζών». Οπότε και σε αγαστή συνεργασία με τους εκπροσώπους της τρόικας, όλοι οι μοσχοπληρωμένοι σύμβουλοι, έβαλαν σε εφαργμοή το σχέδιο αποδόμησης του κοινωνικού μας κράτους.
Αν όμως εφήρμοσαν έναν αρμαγεδδώνα στο κοινωνικό πεδίο αφήνοντας πίσω τους κοινωνικά συντρίμια και αίμα – με χιλιάδες ελλήνων που αυτοκτόνησαν μη έχοντας άλλη επιλογή – πολύ χειρότερα είναι τα πράγματα στο φάσμα των εθνικών μας θεμάτων, όπου λαμβάνουν χώρα τέρατα και σημεία. Ήδη σημειώθηκαν εξελίξεις πολύ επικίνδυνες εθνικά – χωρίς να έχουν τερματιστεί σήμερα- χωρίς ποτέ να έχουν δει το φως της δημοσιότητας, οπότε και θα εξανίστατο ο ελληνικός λαός και με την τότε αντιπολίτευση, σήμερα κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, να μην έχει εστιάσει στο βαθμό που θα έπρεπε, καταναλώνοντας όλην της την πολιτική ικμάδα στο οικονομικό πεδίο.
Έτσι η όποια λίγη πληροφόρηση έχουμε γύρω απο τα διακεκαυμένα εθνικά μας θέματα, είναι μόνο απο διαρροές, μαθαίνοντας ψήγματα μόνο απο τις ευαίσθητες εξελίξεις οι οποίες σηματοδοτούνται. Με προεξάρχουσα αυτή της δειλά ψελιζόμενης απο τα μίσθαρνα όργανα της προπαγάνδας, ως «συνεκεμτάλλευσης του Αγαίου». Τον τόνο εδώ βεβαίως δίνει η θεωρία του κήνσορα του νεοθωμανισμού και υπουργού εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου, «περί μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες», οπότε και θα ανασχεδιάζονταν η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, με πρόθεση φαινομενικά να «κλείσουν» τα μέτωπα εθνικής ασφάλειας της γείτονος, χωρίς όμως να αλλάξει η ουσία των πραγμάτων. Η Τουρκία είναι προφανές ότι επιδώκει παντί σθένει σε επίπεδο τουλάχιστον επικοινωνίας, να εξωραΐσει την εικόνα της και να διευκολύνει έτσι – και με την βοήθεια ανοήτως της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής – την είσοδό της στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Σ΄αυτή την καλά σχεδιασμένη προσπάθεια επικοινωνίας της, επιστρατεύει έναντι της Ελλάδος πολλά «κόλπα» που «γράφουν» διεθνώς, όπως επι παραδείγματι η λειτουργία στην Παναγία Σουμελά.
Αν όμως εφήρμοσαν έναν αρμαγεδδώνα στο κοινωνικό πεδίο αφήνοντας πίσω τους κοινωνικά συντρίμια και αίμα – με χιλιάδες ελλήνων που αυτοκτόνησαν μη έχοντας άλλη επιλογή – πολύ χειρότερα είναι τα πράγματα στο φάσμα των εθνικών μας θεμάτων, όπου λαμβάνουν χώρα τέρατα και σημεία. Ήδη σημειώθηκαν εξελίξεις πολύ επικίνδυνες εθνικά – χωρίς να έχουν τερματιστεί σήμερα- χωρίς ποτέ να έχουν δει το φως της δημοσιότητας, οπότε και θα εξανίστατο ο ελληνικός λαός και με την τότε αντιπολίτευση, σήμερα κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, να μην έχει εστιάσει στο βαθμό που θα έπρεπε, καταναλώνοντας όλην της την πολιτική ικμάδα στο οικονομικό πεδίο.
Έτσι η όποια λίγη πληροφόρηση έχουμε γύρω απο τα διακεκαυμένα εθνικά μας θέματα, είναι μόνο απο διαρροές, μαθαίνοντας ψήγματα μόνο απο τις ευαίσθητες εξελίξεις οι οποίες σηματοδοτούνται. Με προεξάρχουσα αυτή της δειλά ψελιζόμενης απο τα μίσθαρνα όργανα της προπαγάνδας, ως «συνεκεμτάλλευσης του Αγαίου». Τον τόνο εδώ βεβαίως δίνει η θεωρία του κήνσορα του νεοθωμανισμού και υπουργού εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου, «περί μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες», οπότε και θα ανασχεδιάζονταν η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, με πρόθεση φαινομενικά να «κλείσουν» τα μέτωπα εθνικής ασφάλειας της γείτονος, χωρίς όμως να αλλάξει η ουσία των πραγμάτων. Η Τουρκία είναι προφανές ότι επιδώκει παντί σθένει σε επίπεδο τουλάχιστον επικοινωνίας, να εξωραΐσει την εικόνα της και να διευκολύνει έτσι – και με την βοήθεια ανοήτως της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής – την είσοδό της στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Σ΄αυτή την καλά σχεδιασμένη προσπάθεια επικοινωνίας της, επιστρατεύει έναντι της Ελλάδος πολλά «κόλπα» που «γράφουν» διεθνώς, όπως επι παραδείγματι η λειτουργία στην Παναγία Σουμελά.
Σ΄αυτή την κατεύθυνση εκινείτο και το δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας «Σαμπάχ» περί άρσης τάχατες του «Casus belli» σε σχέση με την Ελλάδα. Εξαγγέλθηκε μάλιστα και ένα καινούριο μάλιστα έγγραφο εθνικής ασφαλείας το «Βιβλίο κόκκινης γραμμής». Και βεβαίως πολλά ελλαδικά μέσα ενημέρωσης με την αφέλεια των Τρώων, περί εγκατάλειψης της μάχης απο τον Αγαμέμνονα!!! κατάπωσαν αβασάνιστα τον «Δούρρειο ίππο» των Τούρκων, περί αλλαγής δήθεν της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής και προσχώρησής της στην διεθνή νομιμότητα. Αν είναι ποτέ δυνατόν! Πόσο αλήθεια αφελείς είναι οι ελλαδικές πολιτικές μας ελίτ και πόσο τραγικά επικίνδυνες; Η Τουρκία να συνεχίζει παρβιάζοντας στοιχειώδεις κανόνες του διεθνούς δικαίου, την κατοχή στην μαρτυρική μας Κύπρο και κάποιοι στην Ελλάδα, δήθεν σοβαροί, να χαϊδεύονται, ότι οι οθωμανοί θα αλλάξουν ρότα και θα γίνουν καλά παιδιά.
Ο λύκος και αν εγέρασε και άλλαξε το μαλί του !!! μας συμβουλεύει η σοφή λαϊκή μας μούσα. Για να προσγειωθεί όμως πολύ σύντομα ο τότε ο προκλητικά ανεπαρκής μας υπουργός εξωτερικών Δρούτσας –και με πλαστό διδακορικό μάλιστα!!!– στην ωμή πραγματικότητα. Η δήλωση του Νταβούτογλου τότε ήταν σαφής «Η Τουρκία δεν θα κάνει μονομερή κίνηση στο θέμα των 12 ν.μ. Οι δυο χώρες με αμοιβαία βήματα, θα αλλάξουν στάση η μια απέναντι στην άλλη». Επομένως φρούδες ελπίδες η προσδοκώμενη αλλαγή στάσης της Τουρκίας, για μια «ειρηνική και δημιουργική» συνύπαρξη όπως αφελώς ονειρεύονται κάποιοι στην Ελλάδα.
Σε κάθε περίπτωση όμως είναι άγνωστο για την Ελλάδα το περιεχόμενο του πολλά υποσχόμενου βιβλίου για αλλαγή της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Ενώ είναι παγία τακτκή των Τούρκων μια αλλαγή της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, να αλλάζει άρδην με μια νεότερη. Ακόμα με την αποσαφήνιση – ράπισμα του Νταβούτογλου, στενεύουν τα όρια των ελληνικών ερωτημάτων. Πως δηλαδή αντιλαμβάνεται την άρση του Casus belli η Τουρκία; Θα προβεί έτσι σε αναγνώριση της συμφωνίας για το δίκαιο της θάλασσας και συνεπώς θα αποδεχτεί ότι τα ελληνικά νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ ή παρασκηνιακά όπως υποπτεύονται σοβαροί μας αναλυτές και πολιτικοί άνδρες –ο αεικίνητος Στέλιος Παπαθεμελής το έχει καταγγείλει χιλιάδες φορές– και με την ευλογία των υπερατλαντικών μας φίλων των Αμερικανών, που τόσο κόπτονται πάντα για τα ελληνικά συμφέροντα!!! θα εντάξει την δήθεν άρση, μέσα στα πλαίσια της πολλαπλώς και με δόλιο τρόπο διατυμπανιζόμενης συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου, που πρακτικά σημαίνει οδυνηρή εκχώρηση και απεμπόληση κυριαρχικών μας δικαιωμάτων;
Είναι προφανές εδώ πως η απλή και μόνο παραδοχή του δικαίου της θαλάσσης, θα σήμαινε αυτόχρημα, υποχώρηση της Άγκυρας, απο τις παράνομες και διειθνώς επίμεπτες γεωπολιτικές αξιώσεις της. Ήδη το δίκαιο της θάλασσας, προβλέπει για την διεθνή ναυσιπλοΐα και λαμβάνει μέριμνα για την ασφαλή και απρόσκοπτη διέλευση των πλοίων της απέναντι πλευράς. Συνεπώς πάει περίπατο σε μια τέτοια εξέλιξη των πραγμάτων, ο ψευδής ισχυρισμός της Τουρκίας, ότι ενδεχόμενη πρακτικά επέκταση της Ελλάδος στα 12 ν.μ. θα σήμαινε ναυτικό αποκλεισμό για τις θαλάσσιες επικοινωνίες της γειτόνου χώρας.
Ο λύκος και αν εγέρασε και άλλαξε το μαλί του !!! μας συμβουλεύει η σοφή λαϊκή μας μούσα. Για να προσγειωθεί όμως πολύ σύντομα ο τότε ο προκλητικά ανεπαρκής μας υπουργός εξωτερικών Δρούτσας –και με πλαστό διδακορικό μάλιστα!!!– στην ωμή πραγματικότητα. Η δήλωση του Νταβούτογλου τότε ήταν σαφής «Η Τουρκία δεν θα κάνει μονομερή κίνηση στο θέμα των 12 ν.μ. Οι δυο χώρες με αμοιβαία βήματα, θα αλλάξουν στάση η μια απέναντι στην άλλη». Επομένως φρούδες ελπίδες η προσδοκώμενη αλλαγή στάσης της Τουρκίας, για μια «ειρηνική και δημιουργική» συνύπαρξη όπως αφελώς ονειρεύονται κάποιοι στην Ελλάδα.
Σε κάθε περίπτωση όμως είναι άγνωστο για την Ελλάδα το περιεχόμενο του πολλά υποσχόμενου βιβλίου για αλλαγή της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Ενώ είναι παγία τακτκή των Τούρκων μια αλλαγή της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, να αλλάζει άρδην με μια νεότερη. Ακόμα με την αποσαφήνιση – ράπισμα του Νταβούτογλου, στενεύουν τα όρια των ελληνικών ερωτημάτων. Πως δηλαδή αντιλαμβάνεται την άρση του Casus belli η Τουρκία; Θα προβεί έτσι σε αναγνώριση της συμφωνίας για το δίκαιο της θάλασσας και συνεπώς θα αποδεχτεί ότι τα ελληνικά νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ ή παρασκηνιακά όπως υποπτεύονται σοβαροί μας αναλυτές και πολιτικοί άνδρες –ο αεικίνητος Στέλιος Παπαθεμελής το έχει καταγγείλει χιλιάδες φορές– και με την ευλογία των υπερατλαντικών μας φίλων των Αμερικανών, που τόσο κόπτονται πάντα για τα ελληνικά συμφέροντα!!! θα εντάξει την δήθεν άρση, μέσα στα πλαίσια της πολλαπλώς και με δόλιο τρόπο διατυμπανιζόμενης συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου, που πρακτικά σημαίνει οδυνηρή εκχώρηση και απεμπόληση κυριαρχικών μας δικαιωμάτων;
Είναι προφανές εδώ πως η απλή και μόνο παραδοχή του δικαίου της θαλάσσης, θα σήμαινε αυτόχρημα, υποχώρηση της Άγκυρας, απο τις παράνομες και διειθνώς επίμεπτες γεωπολιτικές αξιώσεις της. Ήδη το δίκαιο της θάλασσας, προβλέπει για την διεθνή ναυσιπλοΐα και λαμβάνει μέριμνα για την ασφαλή και απρόσκοπτη διέλευση των πλοίων της απέναντι πλευράς. Συνεπώς πάει περίπατο σε μια τέτοια εξέλιξη των πραγμάτων, ο ψευδής ισχυρισμός της Τουρκίας, ότι ενδεχόμενη πρακτικά επέκταση της Ελλάδος στα 12 ν.μ. θα σήμαινε ναυτικό αποκλεισμό για τις θαλάσσιες επικοινωνίες της γειτόνου χώρας.
Τέλος άρση του casus belli απο την Τουρκία υπο οιοδήποτε καθεστώς που δεν θα συνοδεύεται απο την κύρωση της σμφωνίας του δικαίου της θάλασσας, είναι πρόδηλο ότι θα συνοδεύεται απο την αξίωση εθνικών υποχωρήσεων απο μέρους της Ελλαδος, για τις οποίες είναι αμφίβολο ότι θα έχουμε πρακτικά την δυνατότητα να προτάξουμε αντιστάσεις.
Οι υπηρεσιακοί παράγοντες του Υπουργείου των Εξωτερικών μας και δη οι διπλωμάτες μας, έχουν συνείδηση – ενώ δεν είναι βεβαιον ότι το κατανοεί και η κατά καιρούς πολιτική του ηγεσία – ότι οιασδήποτε μορφής συνεκμετάλευση του Αιγαίου απο τα 6 στα 12 ν.μ. πρακτικά σημαίνει απώλεια υφαλοκρηπίδας και επαγόμενη σοβαρή απώλεια του οικονομικού, επιχειρησιακού και εθνικού ελέγχου της χώρας. Και μια πολύ καλή τεκμηρίωση ως πρός τις συνεπαγόμενες εθνικά απώλειες για τον αναγνώστη, μας έχει δώσει η Κύρα Αδάμ στην «Ελευθεροτυπία» της 29/8/2010.
Απο την άλλη πλευρά τώρα, στην μαρτυρική μας Κύπρο, κυοφορούνται νέες λύσεις τύπου «Ανάν», που θα φέρουν προ τελεσμένων γεγονότων την νήσο. Και οι κραυγές διαμαρτυρίας τόσο του αρχιεπισκόπου της Κύπρου, όσο και του ιστορικού ηγέτη της Βάσου Λυσσαρίδη, πρέπει να τύχουν της ενθέρμου υποστηρίξεως απο την Ελλάδα, για να αποτραπεί η νέα εκτρωματική, προδοτική λύση που σχεδιάζεται.
Οι υπηρεσιακοί παράγοντες του Υπουργείου των Εξωτερικών μας και δη οι διπλωμάτες μας, έχουν συνείδηση – ενώ δεν είναι βεβαιον ότι το κατανοεί και η κατά καιρούς πολιτική του ηγεσία – ότι οιασδήποτε μορφής συνεκμετάλευση του Αιγαίου απο τα 6 στα 12 ν.μ. πρακτικά σημαίνει απώλεια υφαλοκρηπίδας και επαγόμενη σοβαρή απώλεια του οικονομικού, επιχειρησιακού και εθνικού ελέγχου της χώρας. Και μια πολύ καλή τεκμηρίωση ως πρός τις συνεπαγόμενες εθνικά απώλειες για τον αναγνώστη, μας έχει δώσει η Κύρα Αδάμ στην «Ελευθεροτυπία» της 29/8/2010.
Απο την άλλη πλευρά τώρα, στην μαρτυρική μας Κύπρο, κυοφορούνται νέες λύσεις τύπου «Ανάν», που θα φέρουν προ τελεσμένων γεγονότων την νήσο. Και οι κραυγές διαμαρτυρίας τόσο του αρχιεπισκόπου της Κύπρου, όσο και του ιστορικού ηγέτη της Βάσου Λυσσαρίδη, πρέπει να τύχουν της ενθέρμου υποστηρίξεως απο την Ελλάδα, για να αποτραπεί η νέα εκτρωματική, προδοτική λύση που σχεδιάζεται.
Συμπερασματικά η τάχα μετανοημένη και επανακάμπτουσα στην διεθνή νομιμότητα Τουρκία, απεργάζεται με κάθε τρόπο την διεκδίκηση των εθνικών μας δικαίων και να σταματήσουν πλέον οι αφελείς στην Ελλάδα πολιτικοί, να πιστεύουν στο νέο δόγμα της δήθεν ελληνοτουρκικής φιλίας και σε άλλα συναφή φλιναφλήματα ύποπτων think tanks. Η Τουρκία συνασπίζεται ήδη με τα Σκόπια και την Αλβανία εναντίον μας, με κάθε τρόπο και μέσο.
Οχι προ μακρού καιρού, συνεργάτες αρκετών αμερικανών Κόγκρεσμεν και αρκετοί μαζί τους επίσης τούρκοι καθηγητές και επιχειρηματίες, επεσκέφθησαν τα Σκόπια με τουρκικά βεβαίως έξοδα, για να «γνωρίσουν την Ιστορία της Μακεδονίας»!!! Στην Ελλάδα οι πολιτικές μας ηγεσίες έχουν εγκαταλείψει το Σκοπιανό στην μοίρα του και στην καλή προαίρεση των ευρωατλαντικών συμμάχων μας. Και είμαστε ώριμοι και υπεύθυνοι πια!!! να αποδεχτούμε την ήττα μας και να υπογράψουμε σύνθετη ονομασία. Όπως τα Σκόπια επεδίωκαν…
Στο άλλο μέτωπο με την Αλβανία, τα Τίρανα έχουν ξεφύγει τελείως και με την δική μας δυστυχώς άπλετη οικονομική στήριξη, αλλά και των τουρκοαμερικανών, προχωρούν στην εφαρμογή του του σχεδίου της Μεγάλης Αλβανίας. Παρότι στην Αθήνα και σε ολάκερη την ελληνική επικράτεια εγκαταβιούν εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανοί και σιτίζονται απο την παραπαίουσα εθνικής μας οικονομία, κανείς απο την πολιτική μας ηγεσία, δεν σκέφτεται το αυτονόητο, να εκμεταλλευτούμε την τεράστια οικονομική βοήθεια που παράσχουμε στην Αλβανία και να την χρησιμοποιήσπουμε ως μοχλό πίεσης, για αλλαγή της ανθελληνικής γεωστρατηγικής της συμπεριφοράς. Πέρασε σχεδόν απαρατήρητη απο την εξωτερική μας πολιτική και αυτή ακόμα η δολοφονία του ομογενούς Αριστοτέλη Γκούμα στην Χειμάρρα, με την ακόλουθη ηρωοποίηση του δολοφόνου στα μέσα ηλεκτρονικής επικοινωνίας της Αλβανίας, όπως και η χλιαρή και προκλητικά καθυστερημένη καταδίκη του φόνου απο τον Μπερίσα, σε ακολουθία πολλών ακόμα ανθελληνικών κινήσεων.
Είναι αδήριτη εθνική επιταγή η εξωτερική μας πολιτική να αλλάξει ρότα ως πρός την διαρκώς προκλητική Αλβανία απεναντί μας. Τα Τίρανα μας έχουν στην κυριολεξία λοιώσει διπλωματικά και μείς αμήχανοι κοιτάζουμε τα γεγονότα, «μοιραίοι και άβουλοι αντάμα». Με προτροπή των Τούρκων υπαναχώρησαν στην συμφωνία μας για την ΑΟΖ. Και παραχώρησαν ακόμα τον εναέριο και θαλάσσιο χώρο τους επίσης στην Τουρκία, που τον χρησιμοποίησε για ασκήσεις στο Ιόνιο και το Αιγαίο.
Οχι προ μακρού καιρού, συνεργάτες αρκετών αμερικανών Κόγκρεσμεν και αρκετοί μαζί τους επίσης τούρκοι καθηγητές και επιχειρηματίες, επεσκέφθησαν τα Σκόπια με τουρκικά βεβαίως έξοδα, για να «γνωρίσουν την Ιστορία της Μακεδονίας»!!! Στην Ελλάδα οι πολιτικές μας ηγεσίες έχουν εγκαταλείψει το Σκοπιανό στην μοίρα του και στην καλή προαίρεση των ευρωατλαντικών συμμάχων μας. Και είμαστε ώριμοι και υπεύθυνοι πια!!! να αποδεχτούμε την ήττα μας και να υπογράψουμε σύνθετη ονομασία. Όπως τα Σκόπια επεδίωκαν…
Στο άλλο μέτωπο με την Αλβανία, τα Τίρανα έχουν ξεφύγει τελείως και με την δική μας δυστυχώς άπλετη οικονομική στήριξη, αλλά και των τουρκοαμερικανών, προχωρούν στην εφαρμογή του του σχεδίου της Μεγάλης Αλβανίας. Παρότι στην Αθήνα και σε ολάκερη την ελληνική επικράτεια εγκαταβιούν εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανοί και σιτίζονται απο την παραπαίουσα εθνικής μας οικονομία, κανείς απο την πολιτική μας ηγεσία, δεν σκέφτεται το αυτονόητο, να εκμεταλλευτούμε την τεράστια οικονομική βοήθεια που παράσχουμε στην Αλβανία και να την χρησιμοποιήσπουμε ως μοχλό πίεσης, για αλλαγή της ανθελληνικής γεωστρατηγικής της συμπεριφοράς. Πέρασε σχεδόν απαρατήρητη απο την εξωτερική μας πολιτική και αυτή ακόμα η δολοφονία του ομογενούς Αριστοτέλη Γκούμα στην Χειμάρρα, με την ακόλουθη ηρωοποίηση του δολοφόνου στα μέσα ηλεκτρονικής επικοινωνίας της Αλβανίας, όπως και η χλιαρή και προκλητικά καθυστερημένη καταδίκη του φόνου απο τον Μπερίσα, σε ακολουθία πολλών ακόμα ανθελληνικών κινήσεων.
Είναι αδήριτη εθνική επιταγή η εξωτερική μας πολιτική να αλλάξει ρότα ως πρός την διαρκώς προκλητική Αλβανία απεναντί μας. Τα Τίρανα μας έχουν στην κυριολεξία λοιώσει διπλωματικά και μείς αμήχανοι κοιτάζουμε τα γεγονότα, «μοιραίοι και άβουλοι αντάμα». Με προτροπή των Τούρκων υπαναχώρησαν στην συμφωνία μας για την ΑΟΖ. Και παραχώρησαν ακόμα τον εναέριο και θαλάσσιο χώρο τους επίσης στην Τουρκία, που τον χρησιμοποίησε για ασκήσεις στο Ιόνιο και το Αιγαίο.
Είναι καιρός να ξυπνήσουμε απο τον θανατηφόρο λήθαργο της γεωπολιτικής μας παραίτησης.
Η πατρίδα κινδυνεύει σοβαρά.
Η οιαδήποτε πλέον ολιγωρία, συνιστά εθνική μειοδοσία.
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι M.Sc Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π.
