Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Όπως και η λαϊκή μούσα επιβεβαιώνει ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται. Προτού να περάσει πολύς καιρός λοιπόν, η τραγική κοινωνική και πολιτική μας πραγματικότητα προσγείωσαν ανωμάλως τον Αντώνη Σαμαρά, που αιθεροβατούσε στα επικοινωνιακά του τεχνάσματα τύπου «Success Story» κ.λ.π. Δυστυχώς οι πραγματικότητες της ελληνικής ζωής δεν αφήνουν
περιθώρια για αυταπάτες, ενώ και η τρόικα με πολύ ωμό τρόπο υπενθυμίζει στο κυβερνητικό μόρφωμα Σαμαρά-Βενιζέλου, ότι είναι σιδηροδέσμιοι των μνημονίων που έχουν υπογράψει. Ο Αντώνης Σαμαράς και οι επιτελείς του βυθισμένοι στις πολιτικές τους παραισθήσεις, πίστευαν πρό ενός χρόνου, ότι αν κατόρθωναν να σταθούν μέχρι τις γερμανικές εκλογές, θα ξεπερνούσαν τους υφάλους που είχαν μπροστά τους και θα διέφευγαν τον κίνδυνο πολιτικής ανατροπής τους. Εκτιμούσαν ότι η σιδηρά κυρία της Ευρωζώνης Άνγκελα Μέρκελ, απεξαρτημένη απο το εσωτερικό κόστος των γερμανικών εκλογών, θα υλοποιούσε την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, που σιωπηρά είχε υποσχεθεί στους κυβερνητικούς μας εταίρους. Η πραγμάτωση αυτής της προσδοκίας, θα άλλαζε άρδην την εικόνα της Ελλάδας διεθνώς, προξενώντας τον αναπτυξιακό αναπροσανατολισμό της. Γεγονός που θα διευκόλυνε την επάνοδο της χώρας στις αγορές και την επαγόμενη υλοποίηση – σε ένα νέο αναπτυξιακό κλίμα – επενδύσεων, οι οποίες θα δρομολογούσαν την έξοδο της χώρας απο το φάσμα της θανατηφόρας ύφεσης. Δυστυχώς οι ευσεβείς αυτοί πόθοι του Αντώνη Σαμαρά, διαψεύδονται οικτρά. Αν και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο σε κάθε τόνο τονίζει την οδηνηρή ανάγκη κουρέματος του ελληνικού χρέους, οι ιέρακες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αρνούνται μετ΄επιτάσεως κάθε κουβέντα γύρω απο αυτό και παραπέμπουν τις όποιες παρεμβάσεις στο ελληνικό χρέος, για μετά τις Ευρωεκλογές.
περιθώρια για αυταπάτες, ενώ και η τρόικα με πολύ ωμό τρόπο υπενθυμίζει στο κυβερνητικό μόρφωμα Σαμαρά-Βενιζέλου, ότι είναι σιδηροδέσμιοι των μνημονίων που έχουν υπογράψει. Ο Αντώνης Σαμαράς και οι επιτελείς του βυθισμένοι στις πολιτικές τους παραισθήσεις, πίστευαν πρό ενός χρόνου, ότι αν κατόρθωναν να σταθούν μέχρι τις γερμανικές εκλογές, θα ξεπερνούσαν τους υφάλους που είχαν μπροστά τους και θα διέφευγαν τον κίνδυνο πολιτικής ανατροπής τους. Εκτιμούσαν ότι η σιδηρά κυρία της Ευρωζώνης Άνγκελα Μέρκελ, απεξαρτημένη απο το εσωτερικό κόστος των γερμανικών εκλογών, θα υλοποιούσε την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, που σιωπηρά είχε υποσχεθεί στους κυβερνητικούς μας εταίρους. Η πραγμάτωση αυτής της προσδοκίας, θα άλλαζε άρδην την εικόνα της Ελλάδας διεθνώς, προξενώντας τον αναπτυξιακό αναπροσανατολισμό της. Γεγονός που θα διευκόλυνε την επάνοδο της χώρας στις αγορές και την επαγόμενη υλοποίηση – σε ένα νέο αναπτυξιακό κλίμα – επενδύσεων, οι οποίες θα δρομολογούσαν την έξοδο της χώρας απο το φάσμα της θανατηφόρας ύφεσης. Δυστυχώς οι ευσεβείς αυτοί πόθοι του Αντώνη Σαμαρά, διαψεύδονται οικτρά. Αν και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο σε κάθε τόνο τονίζει την οδηνηρή ανάγκη κουρέματος του ελληνικού χρέους, οι ιέρακες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αρνούνται μετ΄επιτάσεως κάθε κουβέντα γύρω απο αυτό και παραπέμπουν τις όποιες παρεμβάσεις στο ελληνικό χρέος, για μετά τις Ευρωεκλογές.
Ο επίτροπος Όλι Ρέν τις προηγούμενες μέρες επικύρωσε τις αρνητικές διαθέσεις των ευρωπαίων εταίρων για το ελληνικό χρέος. Γεγονός ολέθριο για την εθνική μας οικονομία, που πρακτικά σημαίνει ότι μέχρι τις ευρωεκλογές η ελληνική οικονομία θα σύρεται με τον επιθανάτιο ρόγχο στα χείλη. Η αρνητική στάση όμως της τρόικας για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους δεν αμβλύνει την επίταση της εξοντωτικής λιτότητας, που αξιώνει για τον ελληνικό λαό. Και ενώ το ΔΝΤ και οι ιέρακες της ευρωζώνης δίστανται μεταξύ τους στην ανάληψη δραστικού κουρέματος του ελληνικού χρέους, ομονοούν πλήρως !!! στην επιβολή σκληρών και ανάλγητων μέτρων, που εξαθλιώνουν τον μαρτυρικό ελληνικό λαό. Συνεπώς κάθε προσπάθεια της παραδομένης ελληνικής κυβέρνησης, για μια πιο μετριοπαθή δημοσιονομική αντιμετώπιση απο τους δανειστές μας, κρίνεται αλυσιτελής. Η τραγική αυτή όμως πραγματικότητα για την πορεία του ελληνικού χρέους, έχει προξενήσει πολιτική παράλυση στο δίδυμο Σαμαρά-Βενιζέλου, ενώ παράλληλα τους εχει συσπειρώσει σε έναν απέλπιδα αγώνα πολιτικής επιβίωσης. Έσι πέρα απο την κοινή αρνησή τους για λήψη νέων οριζόντιων μέτρων και στην πρόσφατη –καθυστερημένη για ενάμισυ χρόνο – προγραμματική τους συμφωνία, χαράζουν κοινή γραμμή πολιτικής άμυνά τους. Προφανώς και οι δυο κυβερνητικοί εταίροι έχουν συνειδητοποιήσει την κοινή τους πολιτική μοίρα, σε ένα κυβερνητικό σκάφος που οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στα βράχια.
Πάραυτα η πολιτική προσέγγιστη των δυο εταίρων δεν έγινε στο μεσοδιάστημα όπως υπαγορεύει η λογική, αλλά καταφανώς το ΠΑΣΟΚ και ο Ευάγγελος Βενιζέλος – εν είδει πολιτικής ομηρίας – αφομειώθηκαν ταπεινωτικά απο την Νέα Δημοκρατία. Η πολιτική αυτή υποτέλεια του ΠΑΣΟΚ, δεν αντικατοπτρίζει μόνον την εκλογική του συρρίκνωση, αλλά και την τραγική ανάγκη του αρχηγού του Ευάγγελου Βενιζέλου να τύχει της πολιτικής κάλυψης της Νέας Δημοκρατίας, έναντι της δυνητικής εμπλοκής του σε ξεταστικές επιτροπές και δικαστικά βάσανα, που ανακινά ο ΣΥΡΙΖΑ. Πιθανή εξέλιξη που ήδη την είδαμε στην περίπτωση της λίστας Λαγκάρντ και τώρα έρχεται σαν εφιάλτης για τον κ-ο Βενιζέλο, στην υπόθεση των υποβρυχίων. Συνεπώς εκ των πραγμάτων αναφαίνεται ότι ο Β. Βενιζέλος είναι πολιτικά όμηρος της «Νέας Δημοκρατίας», παρά κυβερνητικός εταίρος !!! Απο την μια η τραγική εμπλοκή του ΠΑΣΟΚ στην υπαγωγή της χώρας στο μνημόνιο και απο την άλλη η αγωνία του κ-ου Βενιζέλου για την έγκλησή του στην υπόθεση των υποβρυχίων, εξαναγκάζουν το ΠΑΣΟΚ στην ταπεινωτική πολιτική ομηρία της «Νέας Δημοκρατίας». Ενώ του αποστερούν με την οδυνηρή δημοσκοπική του κατάρρευση, την δυνατότητα να διαδραματίσει ρόλο μπαλαντέρ στο υπο αναμόρφωση πολιτικό μας τοπίο. Πρός επίρρωση άλλωστε αυτής της εκτίμησης έρχεται και το εξής γεγονός. Ενώ αρχικά το Μέγαρο Μαξίμου είχε προσφέρει χλιαρή στήριξη στον Ευάγγελο Βενιζέλο στην απαξιωτική πολιτικά προκλησή του απο τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Δημήτρη Αβραμόπουλο για το θέμα των υποβρυχίων, εκ των υστέρων έσπευσε να τον καλύψει ολοσχερώς. Καταλύτης σ΄αυτή την μετατόπιση δεν ήταν μόνο η πιεστική αξίωση του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, αλλά και η παροχή σοβαρών πολιτικών ανταλλαγμάτων στην Νέα Δημοκρατία. Τα οποία εξάλλου αποτυπώθηκαν στην προγραμματική συμφωνία των δυο κομμάτων. Δυστυχώς η άκαμπτη στάση των δανειστών μας επανέφερε με οδυνηρό τρόπο τους Αντώνη Σαμαρά και Ευάγγελο Βενιζέλο στην σκληρή πολιτική μας πραγματικότητα. Ο πρόεδρος της Ν.Δ. επιχειρώντας ένα παραπέτασμα καπνού πρός την κοινή γνώμη, επεχείρησε τις προηγούμενες μέρες πολιτικούς τακτικισμούς, διοχετεύοντας στους ιέρακες της Ευρωζώνης, ότι ενδεχόμενα νέα μέτρα δεν θα περάσουν απο την Βουλή και ότι αν πιεστεί αφόρητα θα προφύγει σε εκλογές, που προφανώς θα επιφέρουν την κατάρρευσή του. Τελικά όμως ενώ αποδέκτες αυτής της απειλής ήταν οι ιέρακες της ευρωζώνης, αυτός που πραγματικά τρομοκρατήθηκε ήταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος !!! Διότι γνωρίζοντας ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ τις δημοσκοπικές του επιδόσεις, αντελήφθη ότι οδεύει σε πολιτική πανωλεθερία. Έτσι η σφοδρή αντίδραση του Βενιζέλου στον Σαμαρά, αλλά και η σταθερή στάση των δανειστών μας, ότι δεν υποχωρούν στις αξιώσεις τους, εξανάγκασαν τον πρωθυπουργό να υπαναχωρήσει στην απειλή του για εκλογές. Τελικώς Α. Σαμαράς και Β. Βενιζέλος θα συρθούν μαρτυρικά μέχρι της αναμενόμενης σύντομα εξάντλησης, του εναπομείναντος πολιτικού τους κεφαλαίου, οπότε και θα πάμε εξ ανάγκης – «ατύχημα» στην Βουλή- σε εκλογές, που είναι και η αδήριτη σήμερα πολιτική επιταγή του ελληνικού λαού.
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι M.Sc Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π.
http://www.panosavramopoulos.blogspot.gr
http://www.panosavramopoulos.blogspot.gr
