Κάτι τέτοιες μέρες δύσκολες, απέραστες, σιωπηλές και επικίνδυνες γυρίζει ο νους, ανακαλούν οι μνήμες ανθρώπους όπου στα δύσκολα στάθηκαν στο ύψος της ιστορίας και απέτρεψαν εθνικές καταστροφές... Μακάρι να ξαναζήσουμε τέτοιες στιγμές εθνικής παλιγγενεσίας
«Τους πολιτικούς δεν τους παραγγέλνεις στον μαραγκό να σ’ τους φτιάξει με το σκεπάρνι. Γεννιούνται. Δεν μαθαίνουν. Νέος έβλεπα τους άντρες να τσακώνονται συνεχώς του σκοτωμού σε κάθε καφενέ για ασήμαντη αφορμή και έλεγα «είναι η φτώχεια». Έκανα λάθος. Εργάσθηκα σκληρά να αυξήσω το εισόδημα και, άμα τους ανέβασα θεαματικά το επίπεδο της ζωής, χειρότεροι οι τσακωμοί. Στα καλά καθούμενα άγριος πάλι ο Διχασμός. Λες να μαστε γνήσιοι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων; Πώς κινάει η Ιλιάδα; Με έναν τσακωμό, έναν θυμό: ο Βασιληάς τσακώνεται με το πρωτοπαλλήκαρό του μπροστά στην Τροία «δό μου τη Χρησηΐδα» « όχι παρ’ τη Βρησηΐδα» και τους παίρνει στο φαλάγγι ο εχθρός. Για ένα τίποτε ο ελληνικός χαμός. Γι’ αυτό εργάσθηκα σκληρά και έδωσα τόπον στην οργή να ενωθούν οι Έλληνες. Εδώ απέτυχα.»
Στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που λέγονται αλλά δεν γίνονται και πράγματα που γίνονται αλλά δεν λέγονται.
''Φαίνεται, κύριοι συνάδελφοι, ότι στην Ελλάδα θα πρέπει να φοβούμεθα τις επιτυχίες και όχι τις συμφορές, γιατί οι συμφορές ενώνουν, ενώ οι επιτυχίες, με τον φθόνον που προκαλούν, διχάζουν.
Κάθε δέκα χρόνια η Ελλάδα κλωτσάει την τύχη της.
Δεν υπάρχει τίποτε δυσκολότερο από το να κυβερνήσεις τους Έλληνες. Και αυτό, γιατί, όλοι νομίζουν ότι είναι ικανοί για όλα
Στον τόπο μας, έχομε την συνήθεια να συζητούμε πολύ, για να μην παίρνομε αποφάσεις που συνεπάγονται ευθύνες.
Δεν αλλάζει εύκολα ο άνθρωπος. Είναι οι συνθήκες που αλλάζουν και μας αναγκάζουν να προσαρμοζόμαστε στις νέες πραγματικότητες. Η πείρα του παρελθόντος απλώς βοηθάει σ’ αυτή την προσαρμογή.
...Απὸ πεποίθηση εἶμαι ὀπαδὸς τοῦ μέτρου, ποὺ ἀποτελεῖ τὴν βάση τῆς φιλοσοφίας τοῦ Ἀριστοτέλη. Δὲν ἀγνοῶ ὅμως καὶ τὸν Πλάτωνα, πού μᾶς διδάσκει ὅτι γιὰ νὰ πραγματοποιηθοῦν μεγάλα ἔργα, χρειάζεται καὶ ὁραματισμός. Προσωπικὰ πιστεύω στὶς μεγάλες δυνατότητες καὶ συνεπῶς στὸν ἱστορικὸ ρόλο τῆς Εὐρώπης. Γι' αὐτὸ καὶ ἀγωνίστηκα ἐπὶ δεκαοκτὼ χρόνια νὰ ἐντάξω τὴν χώρα μου στὴν Εὐρωπαϊκὴ Κοινότητα...
Εἶναι θλιβερὸ φαινόμενο νὰ βλέπουμε ἀνθρώπους νὰ μὴν ἔχουν ἐμπιστοσύνη στὸν ἑαυτό τους καὶ στὴν ράτσα τους. Κανένας λαὸς μὲ ἱστορικὴ συνείδηση, φορέας ἑνὸς πολύχρονου πολιτισμοῦ, δὲν ἀπορροφᾶται ἀπὸ ἄλλους, ὅσο πολυπληθέστεροι καὶ πλουσιότεροι καὶ ἂν εἶναι.
«Ο τόπος μας πάσχει από αθεράπευτη πολιτική ανεπάρκεια. Μήπως χρειάζεται και άλλη απόδειξη για το σημερινό μας κατάντημα; Η ηγεσία μας έχασε σε τέτοια έκταση το αίσθημα του καθήκοντος ώστε να θεωρείται επικίνδυνος για το μέλλον του τόπου, ενώ ο Λαός μας, ένας Λαός που αντιμετώπισε πάντοτε με νοσηρό συναισθηματισμό τα πολιτικά του προβλήματα, κατατρύχεται ήδη από ψυχώσεις. Πού να βρεις την Λογική στον ευλογημένο αυτόν τόπο μας;» Απλός βουλευτής, μόλις 39 ετών, στο κατώφλι του Εμφυλίου
Η πολιτική δεν είναι επάγγελμα αλλά αποστολή.»
Κωνσταντίνος Καραμανλής 1907-1998
Πρωθυπουργός της Ελλάδας από τον Οκτώβριο του 1955 έως τον Νοέμβριο του 1963 και από τον Ιούλιο του 1974 έως τον Μάιο του 1980. Διετέλεσε δυο φορές πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Την πρώτη φορά από τον Μάιο του 1980 έως τον Μάιο του 1985, οπότε και τον διαδέχθηκε ο Χρήστος Σαρτζετάκης και την δεύτερη από τον Μάιο του 1990 έως τον Μάρτιο του 1995.
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 1961 ΣΤΟ ΗΡΩΔΕΙΟ Κωνσταντίνος Καραμανλής, η Αμαλία Καραμανλή (μετέπειτα Μεγαπάνου),
..''.Ήταν Έλληνας. Αληθινός. Έκανε αυτό που έπρεπε. Όχι ότι τον συνέφερε. Άκουγε πολύ και μετά έπραττε. Μπορεί να σου απέκοπτε την κεφαλή (επειδή διαφωνούσες μαζί του) αλλά
σε είχε ακούσει".....
Δεσποινίς Αμαλία Κανελλοπούλου… Όμορφη εκπρόσωπος μιας Ελλάδας αρχοντιάς και όχι πλούτου. Αξιαγάπητη κυρία Αμαλία Καραμανλή…
( απο ''Αμαλία, η κυρία στο πλευρό του Κ. Καραμανλή''της ΡΕΑΣ ΒΙΤΑΛΗ)http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.proswpa&id=22633
http://dialliospage.blogspot.gr/2013/03/blog-post_9214.html
Στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που λέγονται αλλά δεν γίνονται και πράγματα που γίνονται αλλά δεν λέγονται.
''Φαίνεται, κύριοι συνάδελφοι, ότι στην Ελλάδα θα πρέπει να φοβούμεθα τις επιτυχίες και όχι τις συμφορές, γιατί οι συμφορές ενώνουν, ενώ οι επιτυχίες, με τον φθόνον που προκαλούν, διχάζουν.
Κάθε δέκα χρόνια η Ελλάδα κλωτσάει την τύχη της.
Δεν υπάρχει τίποτε δυσκολότερο από το να κυβερνήσεις τους Έλληνες. Και αυτό, γιατί, όλοι νομίζουν ότι είναι ικανοί για όλα
Στον τόπο μας, έχομε την συνήθεια να συζητούμε πολύ, για να μην παίρνομε αποφάσεις που συνεπάγονται ευθύνες.
Δεν αλλάζει εύκολα ο άνθρωπος. Είναι οι συνθήκες που αλλάζουν και μας αναγκάζουν να προσαρμοζόμαστε στις νέες πραγματικότητες. Η πείρα του παρελθόντος απλώς βοηθάει σ’ αυτή την προσαρμογή.
...Απὸ πεποίθηση εἶμαι ὀπαδὸς τοῦ μέτρου, ποὺ ἀποτελεῖ τὴν βάση τῆς φιλοσοφίας τοῦ Ἀριστοτέλη. Δὲν ἀγνοῶ ὅμως καὶ τὸν Πλάτωνα, πού μᾶς διδάσκει ὅτι γιὰ νὰ πραγματοποιηθοῦν μεγάλα ἔργα, χρειάζεται καὶ ὁραματισμός. Προσωπικὰ πιστεύω στὶς μεγάλες δυνατότητες καὶ συνεπῶς στὸν ἱστορικὸ ρόλο τῆς Εὐρώπης. Γι' αὐτὸ καὶ ἀγωνίστηκα ἐπὶ δεκαοκτὼ χρόνια νὰ ἐντάξω τὴν χώρα μου στὴν Εὐρωπαϊκὴ Κοινότητα...
Εἶναι θλιβερὸ φαινόμενο νὰ βλέπουμε ἀνθρώπους νὰ μὴν ἔχουν ἐμπιστοσύνη στὸν ἑαυτό τους καὶ στὴν ράτσα τους. Κανένας λαὸς μὲ ἱστορικὴ συνείδηση, φορέας ἑνὸς πολύχρονου πολιτισμοῦ, δὲν ἀπορροφᾶται ἀπὸ ἄλλους, ὅσο πολυπληθέστεροι καὶ πλουσιότεροι καὶ ἂν εἶναι.
«Ο τόπος μας πάσχει από αθεράπευτη πολιτική ανεπάρκεια. Μήπως χρειάζεται και άλλη απόδειξη για το σημερινό μας κατάντημα; Η ηγεσία μας έχασε σε τέτοια έκταση το αίσθημα του καθήκοντος ώστε να θεωρείται επικίνδυνος για το μέλλον του τόπου, ενώ ο Λαός μας, ένας Λαός που αντιμετώπισε πάντοτε με νοσηρό συναισθηματισμό τα πολιτικά του προβλήματα, κατατρύχεται ήδη από ψυχώσεις. Πού να βρεις την Λογική στον ευλογημένο αυτόν τόπο μας;» Απλός βουλευτής, μόλις 39 ετών, στο κατώφλι του Εμφυλίου
Η πολιτική δεν είναι επάγγελμα αλλά αποστολή.»
Κωνσταντίνος Καραμανλής 1907-1998
Πρωθυπουργός της Ελλάδας από τον Οκτώβριο του 1955 έως τον Νοέμβριο του 1963 και από τον Ιούλιο του 1974 έως τον Μάιο του 1980. Διετέλεσε δυο φορές πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Την πρώτη φορά από τον Μάιο του 1980 έως τον Μάιο του 1985, οπότε και τον διαδέχθηκε ο Χρήστος Σαρτζετάκης και την δεύτερη από τον Μάιο του 1990 έως τον Μάρτιο του 1995.
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 1961 ΣΤΟ ΗΡΩΔΕΙΟ Κωνσταντίνος Καραμανλής, η Αμαλία Καραμανλή (μετέπειτα Μεγαπάνου),
..''.Ήταν Έλληνας. Αληθινός. Έκανε αυτό που έπρεπε. Όχι ότι τον συνέφερε. Άκουγε πολύ και μετά έπραττε. Μπορεί να σου απέκοπτε την κεφαλή (επειδή διαφωνούσες μαζί του) αλλά
σε είχε ακούσει".....
Δεσποινίς Αμαλία Κανελλοπούλου… Όμορφη εκπρόσωπος μιας Ελλάδας αρχοντιάς και όχι πλούτου. Αξιαγάπητη κυρία Αμαλία Καραμανλή…
( απο ''Αμαλία, η κυρία στο πλευρό του Κ. Καραμανλή''της ΡΕΑΣ ΒΙΤΑΛΗ)http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.proswpa&id=22633
http://dialliospage.blogspot.gr/2013/03/blog-post_9214.html
