Εξ αιτίας της, κατ’ εμέ, «αποφράδος», για την Ελλάδα και τον Ελλ. λαό, ημέρας της 18ηςΟκτωβρίου (ως γνωστόν, την 18η Οκτωβρίου 1981, εξελέγη, για πρώτη φορά, στην εξουσία, το Πασοκ, με τα γνωστά, σήμερα, τραγικά, για όλους μας, αποτελέσματα), αλλά και επ’ ευκαιρία κάποιων ερωτημάτων, που μου έχει θέσει ένας αγαπητός φίλος του Fb, αποφάσισα να γράψω αυτό το σημείωμα, προκειμένου να επισημάνω και να υπενθυμίσω ορισμένα γεγονότα και καταστάσεις, καθώς και τα καταστροφικά, για όλους μας, αποτελέσματά τους και να δώσω και κάποιες απαντήσεις.
Κατ’ αρχάς και προς αποφυγή, τυχόν, παρανοήσεων, θα πρέπει να δηλώσω, ότι, ανέκαθεν, ήμουν νεοδημοκράτισσα. Μετά, μάλιστα, την αποχώρηση του Ιδρυτή της Ν.Δ. και αείμνηστου Εθνάρχη μας Κων/νου Καραμανλή - στον οποίον, ομολογουμένως, είχα ιδιαίτερη εκτίμηση και αγάπη -, από την ηγεσία της, στήριζα τον εκάστοτε Πρόεδρο του κόμματός μου και αγωνιζόμουν – πάντα, ανιδιοτελώς -, όσο και όπως καλύτερα μπορούσα, γι’ αυτό.
Αυτά, μέχρι την στιγμή, που ανέλαβε τα ηνία της Ν.Δ. ο Α. Σαμαράς. Στην αρχή, υπήρξα επιφυλακτική και του έδωσα τον απαιτούμενο χρόνο, για να αποδείξει τις ικανότητες και τον πολυδιαφημιζόμενο πατριωτισμό του. Η επιφυλακτικότητά μου οφείλετο, βεβαίως, στο παρελθόν του. Ως πρόεδρος της ΠΟΛ.ΑΝ., είχε στραφεί, επανειλημμένως, κατά της Ν.Δ., ενώ, με τις θέσεις και τις επιλογές του, είχε «βοηθήσει» αρκετές φορές το Πασοκ να βγει από κάποιες δύσκολες, γι’ αυτό, καταστάσεις και του είχε, έτσι, εξασφαλίσει την παραμονή στην εξουσία, όπως, π.χ., συνέβη, όταν πρότεινε, ως υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον κ. Κ. Στεφανόπουλο, φέρνοντας, έτσι, την Ν.Δ. προ τετελεσμένου γεγονότος και εξαναγκάζοντάς την, εκούσα – άκουσα, να στηρίξει, την εν λόγω υποψηφιότητα, γεγονός, που απέκλεισε τις εκλογές και έδωσε, στο Πασοκ, την δυνατότητα παραμονής του στην εξουσία. Το αποκορύφωμα, βεβαίως, ήταν το 1993, όταν, ως γνωστόν, δια της παραιτήσεως του «δικού» του κ. Συμπιλίδη, έρριξε την κυβέρνηση της Ν.Δ., την πτώση της οποίας, μάλιστα - όλως παραδόξως - γνώριζε, από τον Μάϊο του 1993, ο, τότε, ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, κ. Κρίστοφερ, ο οποίος, κατά την επίσημη επίσκεψή του στην χώρα μας, τον Μάϊο του 1993, όταν ερωτήθη από ΄Ελληνα δημοσιογράφο, αν, τον Οκτώβριο του 1993, ο, τότε, ΄Ελλην πρωθυπουργός, Κ. Μητσοτάκης, θα μετέβαινε, στις ΗΠΑ, για επίσημη επίσκεψη, εκείνος απάντησε: «Μα, τον Οκτώβριο, θα έχετε εκλογές», όπως και, πράγματι, είχαμε…..
Δυστυχώς, όμως, ο Α. Σαμαράς, παρά την … πίστωση χρόνου, που, αρχικά, του εδόθη, με την μετέπειτα συμπεριφορά του, δεν κατόρθωσε να αποδείξει ούτε τις ικανότητές του, ούτε τον πολυδιαφημισμένο πατριωτισμό του…..
Αντιθέτως, μετά τα πολλά υποσχόμενα …. Ζάππεια 1, 2 και 3, μετά την ελπιδοφόρα αντιμνημονιακή του θέση, μετά τις διάφορες διαβεβαιώσεις και δεσμεύσεις του, προς τον Ελλ. λαό - τις οποίες, δυστυχώς, πολύ γρήγορα, «ξέχασε» -, μας εξέπληξε όλους, δυσμενώς, με τις επακολουθήσασες ….θεαματικές του «κωλοτούμπες», με την στήριξή του στο Μνημόνιο, με την συνεργασία και την μετέπειτα πλήρη ταύτισή του με το Πασοκ, που, πάντως, βοήθησαν την καριέρα του, αφού είχαν, ως αποτέλεσμα, αρχικά, την συμμετοχή του στην (συγ)κυβέρνηση Λ. Παπαδήμου, στην συνέχεια, στην συγκυβέρνηση Ν.Δ., Πασοκ και ΔΗΜ.ΑΡ. και, τέλος, στην νυν συγκυβέρνηση Ν.Δ. και Πασοκ. Παράλληλα, έκανε ό,τι περούσε από το χέρι του, για να … «μεταλλάξει» την Ν.Δ., σε ένα κακέκτυπο της Πολ.Αν., φθάνοντας, μάλιστα, στο σημείο να καταργήσει και αυτό το σήμα κατατεθέν της Ν.Δ., δηλαδή, τον Πυρσό. Γενικώς, η συμπεριφορά του, απέναντι στο κόμμα της Ν.Δ., ήταν εντελώς απαράδεκτη, αφού θεώρησε, ότι το κόμμα του ανήκει και ότι μπορεί να κάνει ό,τι του αρέσει, ξεχνώντας, πως την Ν.Δ. δεν την ίδρυσε αυτός, αλλά ο αείμνηστος Εθνάρχης μας Κωνσταντίνος Καραμανλής και πως, μετά την αποχώρηση του αείμνηστου Ιδρυτή της, από την ηγεσία της, η Ν.Δ. ανήκει, πλέον, στην βάση και στον λαό της και όχι στον εκάστοτε πρόεδρό της, που, ούτως ή άλλως, είναι προσωρινός…. ΄Ερχεται και παρέρχεται….
Σήμερα, λοιπόν, κατά γενικήν ομολογίαν, η Ν.Δ., υπό την ηγεσία του Α. Σαμαρά, δεν θυμίζει, πλέον, σε τίποτα, το κόμμα, που ίδρυσε ο αείμνηστος Εθνάρχης μας Κων/νος Καραμανλής, ούτε τις αρχές, ούτε τις αξίες, ούτε τον προσανατολισμό του.
Των πραγμάτων ούτως εχόντων, ήταν αδύνατον να συνεχίσω να ψηφίζω την Ν.Δ., διότι ένοιωθα πως πρόδιδα, όχι, μόνον, τον εαυτόν μου, τις ιδέες και τα πιστεύω μου, αλλά και την ίδια την Πατρίδα μου. ΄Ετσι, στις τελευταίες δυο εκλογικές αναμετρήσεις, ψήφισα, εναλλακτικά, το κόμμα των ΑΝ.ΕΛ., χωρίς, πάντως, να ενταχθώ σ’ αυτό. Δεν μπορούσα, άλλωστε, να πράξω κάτι τέτοιο, διότι, ψυχικά, ουδέποτε απομακρύνθηκα από την Καραμανλική Ν.Δ., τις αρχές και τις αξίες της, όπως αυτές καθορίστηκαν από τον αείμνηστο Ιδρυτή της.
Είναι γεγονός, πως η χώρα και ο λαός μας, τα τελευταία τέσσερα χρόνια, βιώνουν απίστευτα τραγικές καταστάσεις, που ούτε ο πλέον νοσηρός νους θα μπορούσε, ποτέ, να διανοηθεί. ΄Εχουν ανατραπεί τα πάντα. Μέσα σε μια νύκτα, χάθηκαν, με καθαρά δικτατορικό τρόπο, δικαιώματα, για την απόκτηση των οποίων είχαν προηγηθεί πολυετείς αγώνες, ενώ είχαν θυσιασθεί, ακόμη, και ζωές. Από την μια στιγμή στην άλλη, χιλιάδες συνανθρώπων μας, χωρίς δική τους ευθύνη, βρέθηκαν άνεργοι, άλλοι, εντελώς ξαφνικά, έχασαν, τουλάχιστον, τα μισά, από τα εισοδήματά τους, με αποτέλεσμα να αδυνατούν, πλέον, να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, ενώ απαξάπαντες εκλήθησαν να πληρώνουν συνεχή χαράτσια και αβάστακτους φόρους… Οι ζωές όλων μας έχουν ανατραπεί, ενώ η αβεβαιότητα και η απελπισία έχουν καταστεί μόνιμοι σύντροφοί μας. Και, το κακό συνεχίζεται και θα συνεχίζεται. Διαρκώς, λαμβάνονται, εις βάρος μας, απάνθρωπα μέτρα, τα οποία, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι λανθασμένα και, ως εκ τούτου, πλήρως αναποτελεσματικά. ΄Ετσι, παρά τις σκληρές θυσίες του Ελλ. λαού, τα πράγματα, αντί να βελτιώνονται, χειροτερεύουν….. Και αυτός ο κατήφορος τελειωμό δεν έχει…..
Η τραγική αυτή κατάσταση οδήγησε πολλούς συνανθρώπους μας σε απόγνωση και τους ανάγκασε να φθάσουν στο έσχατο σημείο και να δώσουν τέλος στην ζωή τους. Παρά ταύτα, υπάρχουν ορισμένοι, που θεωρούν, ότι οι αυτοκτονίες, στην χώρα μας, δεν έχουν, ως αιτία, την κρίση. Κι, όμως, ο αριθμός των αυτοκτονιών της τελευταίας τετραετίας, είναι, αναμφίβολα, τεράστιος, ακόμη κι αν δεχθούμε, πως δεν υπερβαίνει τις 4.500 (μερικοί ανεβάζουν τον αριθμό στις 6.500), ιδιαίτερα, αν τον συγκρίνουμε με τις, προ κρίσεως, εποχές, όταν οι ετήσιες αυτοκτονίες, στην χώρα μας, δεν ξεπερνούσαν τις …. 20.. Από αυτό και μόνον, αποδεικνύεται, πως η κύρια αιτία των όλο και αυξανομένων, στην Ελλάδα, αυτοκτονιών είναι η τραγική κατάσταση, στην οποίαν ο μοιραίος ΓΑΠ και η …παρεούλα του οδήγησαν, αυθαίρετα, με το έτσι θέλω, παράνομα, προμελετημένα και βάσει σχεδίου, την χώρα και τον λαό μας.
Ουδείς, πλέον, φαίνεται να αμφισβητεί, ότι ο ΓΑΠ, από την πρώτη στιγμή - ακόμη και πριν τις εκλογές του 2009 -, ....έστρωνε τον δρόμο, για να οδηγηθεί η χώρα μας στο ΔΝΤ.... Αρχικά, στα ταξίδια του ανά την Υφήλιο, ακόμη και ως αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως, αλλά και ως Πρωθυπουργός, κατασυκοφαντούσε την Ελλάδα και τον Ελλ. λαό, καθιστώντας τους, διεθνώς, περίγελο και παρομοίαζε την οικονομική κατάσταση της χώρας μας με τον .... Τιτανικό. ΄Ετσι, έκλεισε ερμητικά τις πόρτες δανεισμού μας και μετέτρεψε το πρόβλημα χρέους, που είχαμε, σε πρόβλημα δανεισμού. Αλλά, δεν έφθασε αυτό. Κατά τους πρώτους μήνες της, ως πρωθυπουργού, θητείας του, του προσφέρθηκαν γύρω στα 45 δισ. Ευρώ, υπό μορφή χαμηλότοκων δανείων - που, αν τα είχε λάβει, όπως έπρεπε, θα είχε καλύψει τις ετήσιες, σε χρήμα, ανάγκες της χώρας μας -, αλλά εκείνος, από αυτά τα χρήματα, εδέχθη, μόνον τα 5 δισ. Ευρώ, διατυμπανίζοντας, ότι η Ελλάδα δεν είχε ανάγκη άλλων δανείων... Κι όταν, μετά από 2-3 μήνες, τα spreαds, εξ αιτίας των δικών του λανθασμένων (;;;) χειρισμών, ανέβηκαν στα .... ουράνια και κατέστησαν αδύνατη την δανειοδότηση της χώρας μας, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις του, μας οδήγησε, εκόντες – άκοντες, στο ΔΝΤ, προς το οποίο και, εντελώς αυθαίρετα και παράνομα, μεταβίβασε τα κυριαρχικά δικαιώματα του Ελλ. λαού, παραδίδοντας, έτσι, την χώρα, αμαχητί, στους δανειστές της. Και δεν έφθασε αυτό, αλλά μας επιβάρυνε, με επιπλέον υπέρογκα δάνεια - για τα οποία, μάλιστα, πανηγύριζε - που, σχεδόν, διπλασίασαν το χρέος μας και το κατέστησαν μη διαχειρίσιμο και μη βιώσιμο... Και με ποιά προοπτική;;;; Με την προοπτική, μετά από, τουλάχιστον, 10 χρόνια, να ευελπιστούμε - όχι να είμαστε σίγουροι -, ότι το χρέος μας θα έφθανε στο ύψος, που το παρέδωσε η κυβέρνηση Κ. Καραμανλή, το …2009 !!!! Ποιος ο λόγος, λοιπόν, να δανειστούμε τόσα πολλά χρήματα;;;; ΄Αλλωστε, από αυτόν τον δανεισμό, ο μόνος, που ΔΕΝ ωφελήθηκε ήταν ο Ελλ. λαός, ο οποίος, όχι, μόνον, βρέθηκε να χρωστά, σχεδόν, τα διπλάσια, αλλά υπέστη και μείωση των μισθών και συντάξεών του της τάξεως του 50%, ενώ, παράλληλα, αναγκάζεται, αυτά τα τελευταία τέσσερα χρόνια, να πληρώνει δυσβάστακτους φόρους και συνεχή χαράτσια, που τον οδηγούν ακόμη και στην απώλεια της προσωπικής του περιουσίας, ακόμη και στην αυτοκτονία... Θα πρέπει, μάλιστα, να κατανοήσουμε, ότι, από τα δάνεια αυτά, ΔΕΝ διατέθηκε έστω ένα Ευρώ, για μισθούς και συντάξεις..... Όλα πήγαν, για την εξόφληση των δόσεων των δανείων και για την στήριξη των τραπεζών… Υποχρεώνουν, δηλαδή, τον Ελλ. λαό να πληρώνει «Λουκούλεια» γεύματα, στα οποία ο ίδιος ουδέποτε συμμετείχε….
Πέραν, όμως, αυτών, οι ΄Ελληνες πολίτες βλέπουν να διαλύεται πλήρως το Σύστημα Υγείας, η Παιδεία, η Κοινωνική Πρόνοια, ο Στρατός, το Κράτος ολόκληρο…. Βλέπουν, ότι η ζωή τους συνεχώς βαδίζει, από το κακό, στο χειρότερο…. Βλέπουν, δηλαδή, ότι όλα όσα είχαν κατορθώσει να δημιουργήσουν, μετά από πολυετείς κόπους και θυσίες, τόσο σε ατομικό επίπεδο, όσο και ως λαός, γκρεμίζονται, καταστρέφονται και, έτσι, αντιλαμβάνονται, πως δεν έχουν, πλέον, να περιμένουν τίποτα το θετικό, στο ζοφερότερο από ποτέ μέλλον, που τους επεφύλαξαν ο ΓΑΠ, το Πασοκ και οι διάφορες (συγ)κυβερνήσεις των τελευταίων τεσσάρων ετών.
Είναι, πάντως, γεγονός, πως, μέχρι την συμμετοχή της στην (συγ)κυβέρνηση Λ. Παπαδήμου, η Ν.Δ. ήταν εκτός του κάδρου των υπευθύνων, για την υποδούλωση, το επικείμενο ξεπούλημα και, εν γένει, για την κατάντια της χώρας μας. Μπορούσε να κατηγορηθεί για την άτονη, έως ανύπαρκτη, αντιπολιτευτική τακτική του Α. Σαμαρά, που έδωσε το δικαίωμα στον, μεν, ΓΑΠ να κάνει ό,τι ήθελε, εντελώς αυθαίρετα και ανεξέλεγκτα, στον δε Α. Τσίπρα να αναδειχθεί ο …κυρίαρχος της Αντιπολιτεύσεως και να εκτοξεύσει τα ποσοστά του κόμματός του, στοχεύοντας και την πρωτειά, αλλά και στην Χ.Α., να γίνει το τρίτο, σε δύναμη, κόμμα, από το 0,24%, που διέθετε, αλλά, πάντως, στο κάδρο των υπευθύνων δεν είχε, ακόμη, τοποθετηθεί. Και τούτο, παρά την λυσσαλέα, πλην, όμως, άκαρπη, προσπάθεια του ΓΑΠ και, γενικώς, του Πασοκ να απεκδυθούν των τεραστίων ευθυνών τους, για την κατάντια της χώρας μας και, κατά την συνήθη και προσφιλή τακτική τους, να τις επιρρίψουν, όλες, στον Κ. Καραμανλή, στον μόνο πολιτικό Ηγέτη των τελευταίων τριάντα δύο ετών, που απέδειξε, επανειλημμένως, με έργα και όχι με λόγια, ότι είναι ΄Ελληνας, με όλη τη σημασία της λέξεως….
Μετά, όμως, τις θεαματικές…. κωλοτούμπες του Α. Σαμαρά – ο οποίος, ξαφνικά, «ξέχασε» και τα …. Ζάππεια 1, 2, 3 και τις αντιμνημονιακές του θέσεις και τις δεσμεύσεις και τις διαβεβαιώσεις του, προς τον Ελλ. λαό -, μετά και την, ως αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως, επιστολή του, προς την Τρόϊκα, με την οποία εγγυήθηκε, προσωπικώς, την απαρέγκλητη τήρηση των απεχθών και επαχθών όρων του επαίσχυντου, κατάπτυστου και ανθελληνικού Μνημονίου, η Ν.Δ. μπήκε, μαζί με το Πασοκ, στο κάδρο των υπευθύνων. Και ο κάθε λογικά σκεπτόμενος πολίτης αναρωτιέται, ευλόγως: «Γιατί η Ν.Δ. δέχθηκε να μοιρασθεί, με το Πασοκ, την ευθύνη, που η ίδια ΔΕΝ είχε, αφού δεν ήταν εκείνη, που οδήγησε – και, μάλιστα, με αντισυνταγματικό και, άρα, παράνομο τρόπο - την χώρα στο ΔΝΤ;;;; Γιατί ζητήθηκε, από τους δανειστές, και γιατί περεσχέθη η προσωπική εγγύηση του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως, όταν η χώρα μας διέθετε νομίμως εκλεγμένη κυβέρνηση;;;; Και υπό ποίαν ιδιότητα έδωσε την προσωπική του εγγύηση ο Α. Σαμαράς και με ΤΙ εγγυήθηκε;;;; Πού αλλού, ανά την Υφήλιο, υπάρχει όμοιο προηγούμενο;; Και με τι ανταλλάγματα έλαβε χώρα αυτή η «περίεργη» ενέργεια;;;;; Μήπως, τελικά, η πρωθυπουργία ήταν το αντάλλαγμα;;;;»
Δεν ξέρω….. Απλά, αναρωτιέμαι….
Δυστυχώς, υπάρχουν ορισμένοι, που ΔΕΝ θέλουν να δουν, ότι ο Α. Σαμαράς, από την πρώτη στιγμή, ήταν, με τον ΓΑΠ, η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Γι’ αυτό ο ΓΑΠ εξακολουθεί, ακόμη και σήμερα, να παραμένει στο απυρόβλητο, γι’ αυτό, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις, η σύσταση Ειδικής Εξεταστικής Επιτροπής, που θα διερευνήσει τους τρόπους, με τους οποίους καταλήξαμε στο ΔΝΤ, δηλαδή στην υποδούλωση, στο ξεπούλημα, στην εξαθλίωση, φαίνεται να έχει πάει στις ….καλένδες…. Ο ΓΑΠ έκανε τα πρώτα βήματα και ο Α. Σαμαράς συνεχίζει, ακάθεκτος, την ίδια, ακριβώς, καταστροφική πολιτική, προς την ίδια, ακριβώς, κατεύθυνση, έχοντας ταυτισθεί 100% με το Πασοκ και τον ΓΑΠ…. Είναι πασιφανές! Απορώ, πώς δεν γίνεται αντιληπτό από όλους….. Τι άλλο, δηλαδή, περιμένουμε να κάνει ο Α. Σαμαράς, για να πεισθούμε;;; Ακόμη και το όνομα «Βόρειος Μακεδονία», φαίνεται, πως θα δεχθεί, για τα Σκόπια, όταν, το 1993, έρριξε, όπως είχε πει, την κυβέρνηση της Ν.Δ., εξ αιτίας, δήθεν, της ονομασίας των Σκοπίων, που δεν ήθελε να περιλαμβάνει τον όρον «Μακεδονία»…. «Δάσκαλε, που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις….»
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, ότι αυτοί, που μας οδήγησαν στο έσχατο σημείο, που βρισκόμαστε, ΟΥΔΕΜΙΑ διάθεση, ούτε σκοπό έχουν να μας «σώσουν»…. Αν ήθελαν την σωτηρία μας, απλούστατα, ΔΕΝ θα μας είχαν οδηγήσει εδώ, που βρισκόμαστε. Δεν μπορούμε, λοιπόν, ούτε να τους εμπιστευόμαστε, ούτε να πιστεύουμε στα όσα μας λένε, με στόχο να μας θολώσουν τα μάτια, να μας παραπλανήσουν, για να υφαρπάξουν και πάλι την ψήφο μας και, στην συνέχεια, ως δυνάστες μας, με δικαίωμα ζωής ή θανάτου, επάνω μας, να μας αγνοήσουν, να μας φτωχοποιήσουν, να μας εξαθλιώσουν, να μας αφανίσουν, αντιμετωπίζοντάς μας ως ….αριθμούς και όχι ως ….ανθρώπους, με αισθήματα και ανάγκες….
Η κατάσταση, για την χώρα και τον λαό μας, είναι ιδιαίτερα δύσκολη, από πάσης απόψεως, ενώ οι (συγ)κυβερνήτες δεν κάνουν τίποτε άλλο, από το να εκτελούν τις όποιες εντολές της Τρόϊκας, όσο ανθελληνικές κι αν είναι. Οι κάποιες «κορώνες», οι, δήθεν, αντιδράσεις, αρνήσεις ή λεονταρισμοί, που, κατά καιρούς, εκδηλώνονται – μόνον στα λόγια -, από ορισμένους, είναι άνευ σημασίας και γίνονται, καθαρά, για τα μάτια του κόσμου. Όλα για το «θεαθήναι» και για εσωτερική κατανάλωση… Για να έχουν να λένε και τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ, εξαίροντας την, δήθεν, αντίσταση των (συγ)κυβερνώντων, στις απαιτήσεις της Τρόϊκας….. Όλα ψέματα…. Όλα δήθεν….. Όλα παραποιημένα….
Πρόκειται, τελικά, για μια κακοστημένη και κακοπαιγμένη παράσταση, στην οποίαν, απλά, οι πρωταγωνιστές και, ίσως, κάποιοι από τους δευτεροκλασάτους «ηθοποιούς» αλλάζουν ή ….ανακυκλώνονται. Στην ουσία, όμως, όλοι οι πρώην, οι νυν και οι μελλοντικοί συμμετέχοντες εξυπηρετούν την υπόθεση ενός και του αυτού έργου, που έχει ένα συγκεκριμένο τέλος. Μια υπόθεση, που, παρά τις όποιες αλλαγές στα πρόσωπα των…. ηθοποιών, εκείνη παραμένει αναλλοίωτη….….
Πιστεύω ακραδάντως, πως η χώρα μας μπορεί να βγει από το αδιέξοδο, που βρίσκεται, αρκεί να εμφανισθεί ο ηγέτης εκείνος, που θα είναι αποφασισμένος να επαναφέρει την τάξη και την νομιμότητα σ’ αυτόν τον τόπο. Και, μαζί με την νομιμότητα, να επαναφέρει το δίκαιο, την Δικαιοσύνη, την Ισοπολιτεία, την Δημοκρατία. Διότι, σήμερα, όλα έχουν καταλυθεί, με πρώτο και καλύτερο το Σύνταγμα, που έχει καταντήσει ….μπακαλόχαρτο.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, πως ΟΛΑ όσα έχουν λάβει χώρα, στην Πατρίδα μας, κατά τα τελευταία τέσσερα χρόνια, είναι ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ και, άρα, ΠΑΡΑΝΟΜΑ!
Ουδείς έδωσε την εντολή ή το δικαίωμα στον ΓΑΠ, στον Βενιζέλο, στον Παπαδήμο ή στον Σαμαρά να παραδώσουν την χώρα μας, αμαχητί, στους δανειστές της, υποδουλώνοντάς την και καθιστώντας την Γερμανικό προτεκτοράτο, ούτε να ξεπουλήσουν, αντί πινακίου φακής, τις πλουτοπαραγωγικές της πηγές, ούτε να την δεσμεύσουν με ανθελληνικά Μνημόνια και εφαρμοστικούς νόμους. Ουδείς έδωσε την εντολή ή το δικαίωμα στους ανωτέρω να γεμίσουν την Ελλάδα με ανέργους, να περικόψουν τις προπληρωμένες συντάξεις, να καταργήσουν τα προπληρωμένα δώρα και επιδόματα των Ελλήνων συνταξιούχων, να περικόψουν τους μισθούς, να φτωχοποιήσουν, δηλαδή, τον Ελλ. λαό, να τον εξαθλιώσουν και να του επιβάλουν τον Εργασιακό Μεσαίωνα. Ουδείς τους έδωσε το δικαίωμα ή την εντολή να παραιτηθούν από την ασυλία της χώρας μας και, έτσι, να επιτρέψουν, στους δανειστές μας, να διεκδικήσουν, ακόμη και την … Ακρόπολη. Ουδείς τους έδωσε την άδεια ή το δικαίωμα να υπογράφουν Μνημόνια και να ψηφίζουν νόμους, που θα δεσμεύουν την χώρα μας για 50ετίες και 100ετίες…. Η κάθε μια κυβέρνηση μπορεί - πάντα, μέσα στα πλαίσια του προεκλογικού προγράμματος, που παρουσίασε στον λαό, ο οποίος, με την ψήφο του, το ενέκρινε – να δεσμεύει την χώρα, για όσο διάστημα διαρκεί η εκλογική της θητεία και όχι για 50 ή…100 χρόνια…. Όλα όσα έχουν λάβει χώρα είναι παράτυπα και παράνομα και, ως τέτοια, μπορούν να ανατραπούν. Αρκεί να υπάρξει ο κατάλληλος ηγέτης, που, έχοντας, βεβαίως, στο πλευρό του, βοηθό και συμπαραστάτη, τον Ελλ. λαό, θα είναι αποφασισμένος να το πράξει, ακόμη κι αν χρειασθεί να έλθει σε πλήρη ρήξη, με τους δανειστές – κατακτητές μας. Σε κανένα δικαστήριο δεν μπορεί να σταθούν τα όσα, ερήμην και εις βάρος του Ελλ. λαού, έλαβαν χώρα, στην Ελλάδα, τα τελευταία 4 χρόνια. Είναι, τουλάχιστον, ανήθικο να θυσιάζεται ένας ολόκληρος λαός και μια χώρα, χάρη των δανειστών της, οι οποίοι, ειρήσθω εν παρόδω, δεν είναι άμοιροι ευθυνών, αφού συνέχιζαν να μας δανείζουν, ενώ γνώριζαν την οικονομική κατάσταση της χώρας μας και, το χειρότερο, επέτρεψαν την είσοδό μας στην Ευρωζώνη. ΄Ισως, απέβλεπαν στον τεράστιο πλούτο της χώρας μας, ίσως επεδίωκαν το ξεπούλημα, στο οποίο, ήδη, υποβαλλόμαστε.
Και εμείς, αντί να αντιδρούμε, αντί να προσπαθούμε να περισώσουμε ό,τι μπορούμε, μένουμε αδρανείς και φοβισμένοι…. Φοβόμαστε…. Φοβόμαστε, μήπως χάσουμε και τα ελάχιστα, που μας άφησαν και που κι αυτά θα μας τα πάρουν, λίγα – λίγα, με την γνωστή μέθοδο του «σαλαμιού», που, εδώ και τέσσερα χρόνια, εφαρμόζεται πιστά, από τους, κατά καιρούς, κυβερνώντες και (συγ)κυβερνώντες, με εντυπωσιακά, ομολογουμένως, αποτελέσματα, αφού, παρά τον Αρμαγεδδόνα, που μας επιβάλλουν, ΟΥΔΕΙΣ, από μας, αντιδρά, αλλά υπομένει, στωϊκά, την ….μαύρη μοίρα του…. ΄Ετσι, άλλωστε, μας συμβουλεύουν και τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ, τα οποία εξακολουθούμε να παρακολουθούμε, να εμπιστευόμαστε, να πιστεύουμε και να τους επιτρέπουμε να μας επηρεάζουν, ενώ όλοι, πλέον, γνωρίζουμε, άριστα, και τις τακτικές τους και την κοροϊδία τους, αλλά και την τεράστια ευθύνη, που - και αυτά - φέρουν, για την σημερινή μας κατάντια…..
Κι, όμως, παρά τις αντίθετες διαβεβαιώσεις, όλα δείχνουν, πως, σε ελάχιστο χρόνο, θα έχουμε χάσει τα πάντα. Και την δημόσια και την ιδιωτική μας περιουσία. Και τους μισθούς και τις συντάξεις μας. Και αυτήν, ακόμη, την αξιοπρέπειά μας… ΄Οσο κι αν, σήμερα, προσπαθεί να βοηθήσει ο ένας τον άλλον, θα έλθει η ώρα, που δεν θα υπάρχει ούτε τρόπος ούτε δυνατότητα να βοηθηθούμε μεταξύ μας. Θα …βράζουμε όλοι σε ένα καζάνι…. Τα παιδιά μας θα έχουν εγκαταλείψει την Ελλάδα – ήδη, έχουν μεταναστεύσει 250.000 νέοι επιστήμονες -, η οποία, έτσι, θα αποστερηθεί και των μυαλών και της ικμάδας και του μέλλοντός της. Θα αντικαθίστανται, βεβαίως, από τους Μουσουλμάνους λαθρομετανάστες, που εισβάλλουν, κατά εκατοντάδες, καθημερινά, στην χώρα μας. ΄Ετσι, σε ελάχιστα χρόνια, οι εναπομένοντες, στην Ελλάδα, γέροντες – που και αυτών το μέλλον, με την διαλυμένη Υγεία και τα τριτοκοσμικά γενόσημα, είναι προκαθορισμένο - θα καταστούν μειοψηφία και «μετανάστες» μέσα στην ίδια τους την Πατρίδα, στην οποία, βεβαίως - όσο κι αν, σήμερα, φαίνεται υπερβολικό -, θα επιβληθεί η Σαρία….
Αυτό, εν ολίγοις, είναι το μέλλον, που τόσο πολύ φοβόμαστε μήπως και χάσουμε και σπεύδουμε να συνταχθούμε κάτω από κόμματα και παρατάξεις, όταν το μόνο, που, ως ΄Ελληνες, οφείλουμε να πράξουμε, είναι να σταθούμε στο πλευρό της Πατρίδας μας και να την σώσουμε… Να την σώσουμε από την υποδούλωση, από το ξεπούλημα, από την διαγραφή της από τον χάρτη, από τους πολιτικούς, που την κυβερνούν και που την οδήγησαν στον γκρεμό. Να διασώσουμε ό,τι μπορούμε, από την ομορφότερη, σπουδαιότερη, πλουσιότερη και σημαντικότερη χώρα της Υφηλίου, αποτρέποντας την επιδιωκόμενη διάλυση και καταστροφή της…… Τι να κάνουμε, άλλωστε, τα κόμματα και τις παρατάξεις, όταν δεν θα έχουμε Πατρίδα;;;; Διότι, δυστυχώς, εκεί οδηγούμεθα και … μακάρι να διαψευσθώ….
Φοβούμαι, πως, αν δεν υπάρξει συνειδητή αφύπνιση και αν εξακολουθήσουμε να μένουμε αδρανείς, σύντομα, θα υπάρχουν ΄Ελληνες, χωρίς Ελλάδα και Ελλάδα (;), χωρίς ΄Ελληνες.....
Ειρήνη Γαλαντή (18.10.2013)
