Γράφει ο Ιάκωβος Ποθητός
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός, πως τα αντιμνημονιακά κόμματα, οι συνδικαλιστές αλλά και οι πολίτες, δίνουν ιδιαίτερη σημασία στην μείωση των μισθών και των συντάξεων από την απώλεια της
εθνικής μας ανεξαρτησίας.
Συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, βαρύγδουπες δηλώσεις βουλευτών της αντιπολίτευσης και συνδικαλιστών, φωνές αγανακτισμένων πολιτών, κατακλύζουν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ενώ το αντίβαρο σε όλα αυτά είναι, οι απαράδεκτες εξαγγελίες και θέσεις του πρωθυπουργού, των προέδρων Ευάγγελου Βενιζέλου και Φώτη Κουβέλη, καθώς και των
βουλευτών – μαϊντανών της συγκυβέρνησης που ανερυθρίαστα λένε το ένα ψέμα μετά το άλλο.
Και είναι τόσο απαράδεκτοι όλοι αυτοί της συγκυβέρνησης, δεν έχουν έστω λίγη τσίπα επάνω τους, όταν διαπιστώνεται, ότι μετά το πέρασμα μόλις μίας εβδομάδας από την ψήφιση του νόμου που καταστρέφει εκατομμύρια πολίτες και συντρίβει τα όνειρα των νέων, έρχεται η κυβέρνηση, με πράξη νομοθετικού περιεχομένου και με δεκατέσσερις Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις να κάνει τα μέτρα ακόμη χειρότερα! Να τους πεις αχυράνθρωπους; Να τους πεις ανδρείκελα; Τι σημασία έχει πως θα τους πεις; Σημασία έχει πως καταστρέψανε κι εξακολουθούν να καταστρέφουν την χώρα μας, την Ελλάδα.
Όμως ας στρέψουμε την προσοχή μας στο σημαντικό.
Όπως προαναφέραμε, όλοι ασχολούνται με τα χρήματα. Οι της συγκυβέρνησης με τον «αγώνα» που δίνει για να πάρουμε την δόση, οι της αντιπολίτευσης γιατί να πάρουμε την δόση. Οι μεγαλοδημοσιογράφοι έχουν συνεχώς ανταποκρίσεις από Βρυξέλλες, Γερμανία και Αμερική εντείνοντας με αυτόν τον τρόπο την αγωνία των πολιτών για το αν θα πάρει η χώρα μας την περιβόητη δόση των 31,5 δις ευρώ για να λυτρωθεί. Πρώτο θέμα και στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων η δόση. Και τι έγινε αν θα πάρουμε την δόση; Θα φύγουμε από την φτώχεια, θα ξεχρεώσουμε από τις Τράπεζες, θα βρούμε χρήματα στο πορτοφόλι μας;
Ένα θέατρο είναι όλα αυτά που η συγκυβέρνηση και τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ συντηρούν.
Υπάρχει ανάπτυξη χώρας όταν βρίσκεται υπό κατοχή;
Μπορεί μια χώρα που έχει παραδώσει την διακυβέρνηση της στους ξένους δανειστές – κατακτητές να εκμεταλλευτεί τον πλούτο της, να φροντίσει την Παιδεία της, να μεριμνήσει για την Υγεία και Πρόνοια των πολιτών της, να απονείμει κοινωνική κι εργατική δικαιοσύνη; Η απάντηση είναι πως όχι!
Σήμερα, όλοι οι Έλληνες γνωρίζουν, πως ο νόμος που ψήφισε η Βουλή πριν λίγες ημέρες, δεν ήταν προϊόν εργασίας των υπουργών και των αρχηγών της συγκυβέρνησης αλλά η γραπτή και ρητή εντολή της Τρόικα που μας επέβαλε για να μας δώσει την δόση των 31,5 δις ευρώ. Και θέλουν να λένε τα κόμματα της συγκυβέρνησης ότι η Βουλή είναι ο Ναός της Δημοκρατίας! Ποιας Δημοκρατίας; Της Μέρκελ και της παρέας της;
Ίσως, η αντίδραση των κομμάτων της αντιπολίτευσης, των συνδικαλιστών, των πολιτών και όσων εντύπων και blogs αντιστέκονται ακόμα, πρέπει να είναι για την κατοχή που έχει επιβληθεί στη χώρα μας.
Ίσως τα κόμματα, με κάθε τρόπο και μέσον, θα πρέπει να αγωνίζονται όχι μόνο για την μη εφαρμογή των δυσβάστακτων μέτρων (καλά κάνουν κι αγωνίζονται γι’ αυτό) αλλά και για την ανάγκη ανάκτησης της ελευθερίας μας.
Γιατί δεν μπορώ να φανταστώ πως ο Έλληνας θυσιάζει την ελευθερία της χώρας του για 500 ευρώ. Δεν μπορώ να φανταστώ πως ο σημερινός Έλληνας προτιμάει να είναι σκλάβος αδίστακτων αφεντικών μόνο και μόνο επειδή του υποσχέθηκαν ένα πιάτο ρύζι την ημέρα.
Η Ελλάδα θα μπορέσει να αναπτυχθεί, μόνο αν αποκτήσει την ελευθερία της. Μόνο ο άνεμος της ελευθερίας μπορεί να φέρει ανάπτυξη, δημιουργία, όνειρα, ελπίδες, βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών.
Ας μην παρασυρόμαστε από την παγίδα που έντεχνα μας έχουν στήσει οι εξουσιαστές.
Ας μην βάζουμε σαν πρώτιστο, σαν κυρίαρχο ζήτημα τον μισθό, την σύνταξη, το εφάπαξ. Ας προτάξουμε την Ελλάδα, την Ελευθερία.
Και τότε είναι βέβαιο πως μια άλλη μέρα θα ξημερώσει…
