Νάσο παιδί μου, θέλω να σου ζητήσω συγγνώμη που δεν έχω αναγνωρίσει μέχρι σήμερα την αντικειμενικότητά σου στην παρουσίαση του ιστορικού γίγνεσθαι σ’ αυτόν τον τόπο από τη δήθεν επανάσταση του 1821 και μετά. Που τόσα χρόνια ζούσα με το μύθευμα του κρυφού σχολειού μη αναγνωρίζων την ανεξιθρησκεία που επικρατούσε επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και τη δωρεάν παιδεία που παρείχε ο πολυχρονεμένος πασάς στους υπηκόους του. Τότε που μερικοί κατσαπλιάδες, δήθεν πρόγονοί μου, κατέσφαζαν τους μουσουλμάνους υπηκόους του μεγάλου Βεζύρη καθώς αυτοί οι κατσαπλιάδες κατέβαιναν χορτάτοι με άγρια χόρτα από τα βουνά για πλιάτσικο.
Ζητώ συγγνώμη που δεν αναγνωρίζω μακεδονική εθνότητα, μακεδονική γλώσσα, που δεν αναγνωρίζω τα λάθη του εγκαταβιούντος σ’ αυτό το κομμάτι γης λαού, ο οποίος πιστεύει σε ένα ανύπαρκτο Αλβανικό έπος παρασυρμένος από πολεμοκάπηλους, που είχε το θράσος να αντισταθεί στους Γερμανούς, αντί να τους επιτρέψει όμορφα και πολιτισμένα να διέλθουν με τις ταξιαρχίες τους από τη χώρα μας για να συνεχίσουν με επιτυχία τον πόλεμο στη Βόρειο Αφρική, που τολμώ να ισχυρίζομαι ότι τα Ίμια είναι ελληνικά. Ζητώ συγγνώμη που δεν αναγνωρίζω την αυθεντία σου και το γεγονός ότι έχεις πλέον αναλάβει την πρωτοκαθεδρία στην αντικειμενική ιστοριογραφία αρπάζοντας τα σκήπτρα από την κ. Ρεπούση.
Τί άλλο να σου πω απολογούμενος. Πόσα κρίματα έχω διαπράξει που τα ξεχνώ και αδυνατώ να τα απαριθμήσω.
Έχε υπόψη σου, πάντως, ότι θα ξεχάσω και το εξής περιστατικό, το οποίο είτε διάβασα κάπου είτε το άκουσα σε μία εκδήλωση από τον ίδιο τον μυθοπλάστη στρατηγό Δημήτρη Αλευρομάγειρο. Λέει ότι ο στρατηγός ήταν επί κεφαλής μίας μονάδος στο αεροδρόμιο της Λευκωσίας τότε που ο Αττίλας προήλαυνε στη μαρτυρική μεγαλόνησο. Δεν θυμάμαι αν ήταν τότε ταγματάρχης, λοχαγός ή αντισυνταγματάρχης. Δεν έχει σημασία, όμως, πόσα αστέρια έφερε στις επωμίδες του ή αν αυτά ήταν ασημένια ή χρυσά. Σημασία έχει τί υπήρχε κάτω από τις επωμίδες. Ενώ, λοιπόν, οργάνωνε ο Αλευρομάγειρος τη μονάδα του για αποκρούσει την επικείμενη επίθεση των Τούρκων, κατέφθασε στο στρατηγείο του ένα Καναδός λοχαγός της ειρηνευτικής δύναμης του ΟΗΕ και του είπε να πάρει τη μονάδα του και να φύγει, διότι οι Τούρκοι έρχονταν με μεγάλη δύναμη και θα λιάνιζαν τους Έλληνες. Ο Αλευρομάγειρος τον κοίταξε απορημένος και του είπε χωρίς χρονοτριβή: «Θα μείνουμε!». Ο Καναδός γούρλωσε τα μάτια του προειδοποιώντας τον: «Θα σας πετσοκόψουν. Γιατί να μείνετε;». Τότε τον κοίταξε στα μάτια για μερικά δευτερόλεπτα ο Αλευρομάγειρος και του είπε: «Πού να σου εξηγώ τώρα, δεν έχουμε χρόνο. Είναι μια ιστορία 3.000 χρόνων και θα κρατήσει πολύ».
Ναι ρε Νάσο, κι’ ο στρατηγός Αλευρομάγειρος τις ίδιες παραισθήσεις μ’ εμένα είχε και εξακολουθεί να έχει. Ευτυχώς που βρέθηκες εσύ στον δρόμο μας να μας ανοίξεις τα μάτια. Αν σου έλεγα πως είσαι μαλάκας θα κινδύνευα και εγώ και τούτο εδώ το ιστολόγιο να συρθούμε στα δικαστήρια, γι’ αυτό και δεν το λέω. Να συρθούμε όχι βέβαια για συκοφαντική δυσφήμιση, διότι αυτό που θα λέγαμε θα ήταν αληθές, αλλά σίγουρα θα σερνόμασταν στα δικαστήρια για εξύβριση. Γι’ αυτό και δεν σου λέω ότι είσαι μακάκας. Πάντως, αν σου έλεγα πως είσαι μακάκας, θα πήγαινα στο δικαστήριο και θα ομολογούσα την πράξη μου ζητώντας εγώ ο ίδιος να τιμωρηθώ παραδειγματικά που τόλμησα να υψώσω ύβριν απέναντι σε έναν τεράστιο Έλληνα που μόνον την αλήθεια ξέρει να διακρίνει μέσα από τόμους ιστορικών ψευδολογιών και να τη διαδίδει χωρίς φόβο και πάθος, όπως οφείλει να πράττει κάθε επιστήμων.