Στις αρχές Οκτωβρίου 2010 ο Γιώργος Παπανδρέου μετέβη στο Βερολίνο προκειμένου να παραλάβει το σημαντικό βραβείο«Quadriga», για την προσπάθειά του «να αναδιαρθρώσει την ελληνική δημοσιονομική πολιτική και να αποτρέψει την πτώχευση του κράτους». Μεταξύ των προηγούμενων βραβευθέντων ήταν οι Γκορμπατσόφ, Κολ, Σρέντερ κ.α.
Την ίδια μέρα ο αρχηγός τότε της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αντώνης Σαμαράς, σε ομιλία του για τη συμπλήρωση ενός χρόνου διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ:
Κατακεραύνωνε την κυβέρνηση το Μνημόνιο, επικαλούμενος την Ιρλανδία και την Πορτογαλία που το…απέφυγαν: «Φτάσαμε στο Μνημόνιο…Όταν άλλες κυβερνήσεις – όπως της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας – με προβλήματα αντίστοιχα προς τα δικά μας και νούμερα κάποιες φορές χειρότερα από τα δικά μας, κατάφεραν μόλις πριν λίγες μέρες να δανειστούν από τις αγορές, αλλά απέφυγαν να υπογράψουν «Μνημόνια»…. Μόνο η δική μας κυβέρνηση έδεσε χειροπόδαρα τον ελληνικό λαό».
Έλεγε ότι χρήματα μπορούσε να δανειστεί η Ελλάδα και χωρίς Μνημόνιο, επικαλούμενος και πάλι την Ιρλανδία και την Πορτογαλία: «Μας ρώτησαν «πού θα βρίσκαμε τα λεφτά για να δανειστεί η Ελλάδα», αν δεν υπέγραφε το Μνημόνιο. Τους απαντήσαμε ότι οι αγορές μας έδιναν από τον Ιανουάριο ως τις αρχές Μαρτίου τα χρήματα που μας έλειπαν για να καλύψουμε όλες τις ανάγκες της χρονιάς. Αλλά δεν τα πήρε η κυβέρνηση! … Και τώρα ήλθε η Ιρλανδία και η Πορτογαλία, σε συνθήκες αντίστοιχες ή χειρότερες από τις δικές μας και βγήκαν και δανείστηκαν. Με υψηλό επιτόκιο ασφαλώς. Αλλά Μνημόνιο δεν υπέγραψαν!»
Μιλούσε – για άλλη μία φορά – για «άλλο μείγμα πολιτικής» που θα μηδένιζε το έλλειμμα σε 1-1,5 χρόνο, χωρίς κόπο: «Εμείς προτείναμε άλλο μίγμα πολιτικής. Που καταφέρνει μέσα σε 18 μήνες, ό,τι εκείνοι δεν καταφέρνουν ποτέ. Γι’ αυτό ακριβώς: γιατί είναι άλλο μίγμα πολιτικής. Γιατί δεν μειώνει το έλλειμμα από τη μία πλευρά για να το αυξάνει από την άλλη. Δεν ανατροφοδοτεί συνεχώς το έλλειμμα, όπως κάνει τώρα το Μνημόνιο…Το δικό μας Σχέδιο, όμως, προβλέπει άλλο μίγμα πολιτικής. Αυτό που καταπολεμά ταυτόχρονα με το έλλειμμα και την ύφεση. Που δεν ανατροφοδοτεί συνεχώς το έλλειμμα. Και γι’ αυτό είναι πολύ πιο αποτελεσματικό. Και γι’ αυτό οι θυσίες θα πιάνουν τόπο».
Υποσχόταν δραστική μείωση φορολογίας και αποκατάσταση συντάξεων: «Στη Θεσσαλονίκη πριν δύο εβδομάδες, εξηγήσαμε ποιες είναι οι μεγάλες αναπτυξιακές τομές: Είναι η δραστική μείωση της φορολογίας. Το Μνημόνιο κάνει ακριβώς το αντίθετο: Συντρίβει την οικονομία με συνεχείς φορο-επιδρομές. Γι’ αυτό και πρέπει να βγούμε από το Μνημόνιο μιαν ώρα αρχύτερα…Δεν πρόκειται να υποσχεθώ τίποτε που η χώρα δεν αντέχει… Θα πείσουμε τους δανειστές μας ότι δεν μπορεί να γίνει αλλιώς…Θα αποκαταστήσουμε τις συντάξεις των 700 ευρώ. Κι έχουμε προσδιορίσει από πού θα κόψουμε σπατάλες για να ακυρώσουμε αυτή την απαράδεκτη αδικία».
Και ειρωνευόταν τον Γ. Παπανδρέου για την βράβευσή του: «Η Γερμανία βράβευσε τον Πρωθυπουργό για την «ειλικρίνειά» του! Πολύ σύντομα θα τον «ανταμείψει» και ο Ελληνικός λαός. Για την «ειλικρίνειά» του ασφαλώς. Βεβαίως! Ιδιαίτερα για εκείνο το «λεφτά υπάρχουν»…»
Και ιδού πώς ήρθαν τελικά τα πράγματα: Τελικά, όντως ο ελληνικός λαός στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2010 στήριξε τις επιλογές της κυβέρνησης Παπανδρέου. Η Ιρλανδία μπήκε στο Μνημόνιο γιατί, όπως η Ελλάδα, δεν είχε άλλη επιλογή. Η Πορτογαλία, το ίδιο. Η Κύπρος, το ίδιο. Ο Α. Σαμαράς έγινε πρωθυπουργός, μιλώντας για «άλλο μείγμα», «επαναδιαπραγμάτευση» και ισοδύναμα 18,4 δισ. Αφού έγινε πρωθυπουργός, πάει και το “άλλο μείγμα”, πάνε και τα ισοδύναμα. Και σήμερα η γερμανική εφημερίδα Handelsblatt παρουσιάζει τον Α. Σαμαρά ως “πολιτικό της χρονιάς” για το 2012, σημειώνοντας πως στις δύσκολες στιγμές «αντελήφθη τι απαιτούσε το συμφέρον της χώρας του και ανταποκρίθηκε στην πρόκληση». Δηλαδή, επειδή έγινε θερμός υποστηρικτής του Προγράμματος που πριν απέρριπτε κατηγορηματικά…http://www.smartpost.gr
http://www.kourdistoportocali.com/articles/16983.htm
