Γράφει ο Δευκαλίων
Της Αγίας Άννας χθες, πλησιάζουν τα Χριστούγεννα. Πάρα πολλοί σχολιαστές της επικαιρότητας και αναλυτές έχουν γράψει αυτό τον καιρό για την σύγκριση μεταξύ της εορταστικής ατμόσφαιρας της Χριστουγεννιάτικης περιόδου παλαιότερων ετών και των τελευταίων μνημονιακών χρόνων. Είναι άρα πλεονασμός να αναφερθούμε και εμείς σε αυτήν την σύγκριση.
Τι να γράψει κάποιος άλλωστε; Για τα πεινασμένα παιδιά, για τους γέρους που δεν έχουν φάρμακα και τα ελάχιστα προς το ζην, για τους αλλόφρονες άνεργους και νεόπτωχους. Είναι εύκολο πράγμα να περιγράφεις την δυστυχία; Είναι εύκολο πράγμα να γράφεις για την δυστυχία και την εξαθλίωση των συγγενών σου, των φίλων σου και των ανθρώπων που ζουν δίπλα σου;
Σίγουρα ΟΧΙ και ειδικά τέτοιες ημέρες και ιδιαίτερα από ανθρώπους όπως ο γράφων την στήλη, που βίωσαν στο αποκορύφωμα τους την μετά-εμφυλιοπολεμική φτώχεια και την ελλειμματική δημοκρατική λειτουργία της τραυματικής για τον Ελληνισμό περιόδου, που αρχίζει με το τέλος του εμφυλίου πολέμου (1949) και τελειώνει με την πτώση της δικτατορίας (1974).
Οι περισσότεροι Έλληνες που μεγάλωσαν στην χρονική περίοδο 1949-1974 προβλέπουν ή διαισθάνονται ότι η οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας επιστρέφει στην αφετηρία της. Στην ταραγμένη περίοδο 1949-1974. Και επειδή γνωρίζουν επακριβώς πως ήταν η ζωή και η καθημερινότητα αυτής της περιόδου αντιδρούν και μάχονται τα αίτια αυτής της οπισθοδρόμησης. Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο κατά συντριπτική πλειοψηφία οι άνθρωποι που μεγάλωσαν και βίωσαν τα δεινά εκείνης της περιόδου είναι αντιμνημονιακοί.
Τόσο ο Γιώργος Παπανδρέου, όσο ο Αντώνης Σαμαράς ανήκουν ηλικιακά στην προαναφερόμενη κατηγορία ανθρώπων. Όμως δεν έχουν καταλάβει το παραμικρό για αυτά που συνέβησαν από το...
1949 έως το 1974. Πόσο δάκρυ, αίμα και ιδρώτας χύθηκε για να καταφέρει αυτή η μικρή και καθημαγμένη από τον εμφύλιο πόλεμο χώρα να μπει στην κατηγορία των ανεπτυγμένων κρατών. Δάκρυ και Ιδρώτας μαζί με φόβο και καταπίεση!
Αποτέλεσμα;
Ο μεν Γιώργος Παπανδρέου διαβεβαίωνε τον Ελληνικό Λαό ότι έως το τέλος του 2011, άντε το πολύ το 2012, η ελληνική οικονομία θα επέστρεφε για δανεισμό στις διεθνείς χρηματαγορές οπότε και θα τελείωνε η μνημονιακή περιπέτεια. Τότε η στήλη είχε αποδείξει το ψευδές της προαναφερόμενης θέσης του Γιώργου Παπανδρέου. Η ζωή και η πραγματικότητα δικαίωσε την στήλη. Η προαναφερόμενη θέση του Γιώργου Παπανδρέου πέρασε στην ιστορία ως μνημειώδης ανοησία και ψέμα.
Ο δε Αντώνης Σαμαράς διαβεβαιώνει αυτές τις ημέρες τον Ελληνικό λαό ότι στο τέλος του 2013 θα έχουν φανεί τα πρώτα ορατά αποτελέσματα ανάσχεσης της ύφεσης και σαφή σημάδια ανάπτυξης. Η στήλη πιστεύει ακράδαντα ότι στο τέλος του 2013 η ύφεση, η ανεργία και η φτώχεια θα έχουν γιγαντωθεί! Ο λόγος εξαιρετικά απλός. Πώς είναι δυνατόν να υπάρξει οικονομική ανάπτυξη όταν το διεθνές οικονομικό περιβάλλον οδεύει προς την ύφεση και ταυτόχρονα στην χώρα μας δεν υπάρχει σταθερό οικονομικό περιβάλλον;
Τι εννοούμε; Η Ελληνική Βουλή έχει ψηφίσει την αυτόματη επιβολή νέων αυστηρότερων μνημονιακών μέτρων, όταν δεν επιτυγχάνονται οι μνημονιακοί στόχοι που περιέχονται στον μνημονιακό προγραμματισμό.
Σε πολύ απλά Ελληνικά. Δεν είναι δυνατόν να υπάρξει ανάπτυξη όταν το διεθνές οικονομικό περιβάλλον οδεύει προς την ύφεση και ταυτόχρονα κανείς ακόμα δεν γνωρίζει πόσα χρήματα, μέσω φόρων και μείωσης μισθών, θα αφαιρεθούν από την Ελληνική Οικονομία προκειμένου να εξυπηρετηθεί ο μνημονιακός προγραμματισμός. Ποιος τρελάθηκε για να επενδύσει στην Ελληνική Οικονομία όταν δεν υπάρχει σταθερό φορολογικό πλαίσιο.
Πολύ φοβόμαστε ότι οι προβλέψεις του Αντώνη Σαμαρά περί ανάπτυξης της Ελληνικής Οικονομίας από το τέλος του 2013 θα έχουν την τύχη των προβλέψεων του Γιώργου Παπανδρέου περί εξόδου της χώρας στον διεθνή δανεισμό από το τέλος του 2011 ή το πολύ στις αρχές του 2012.
Θα το δείτε στο τέλος του 2013… θα έχει προκύψει: Γιώργος = Αντώνης!
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
http://stoxasmos-politikh.blogspot.gr/2012/12/blog-post_9746.html#more
