Του Λουκιανού Κάλλιμπαν
Λένε ότι ο δρόμος για την Κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις. Αυτές οι προθέσεις οδήγησαν και τον πρωθυπουργό κ. Αντώνη Σαμαρά στην αποτυχία του τελευταίου Eurogroup, στη 48ωρη δυσφορία που έχει επηρρεάσει ολόκληρη την κοινωνία και στην αγωνία εν όψει της νέας συνεδρίασης, τη Δευτέρα.
Κάποιοι έσπευσαν μέσα στην κυβέρνηση να κάνουν πλάκα ότι έφταιγαν οι προλήψεις του υπουργού Οικονομικών κ. Γιάννη Στουρνάρα κι άρχισαν να διατυπώνουν αστεία πλατείας και καφενείου για την κόντρα του ΔΝΤ με τους Γερμανούς. Η πολιτική ωστόσο προϋποθέτει σοβαρότητα την οποία κάποιοι στο κυβερνητικό επιτελείο δεν διαθέτουν γι’ αυτό κι έχουν κάνει μεταστροφή 180 μοιρών συγκριτικώς με τις θέσεις και τα επιχειρήματα που διετύπωναν πέρυσι, την ίδια εποχή.
Το μείζον πρόβλημα της ελληνικής πλευράς είναι η αξιοπιστία, κάτι το οποίο έχουν διαπιστώσει και οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι. Στελέχη της κυβέρνησης άλλα δηλώνουν, άλλα εννοούν κι άλλα πράττουν. Και η ασυνέπεια αυτή δεν διαπιστώνεται μόνο στην Ευρώπη αλλά και στο εσωτερικό της χώρας.
Προμελετημένο έγκλημα
Ο κ. Σαμαράς και οι κυβερνητικοί εταίροι του θα έπρεπε να έχουν πει εξαρχής την αλήθεια στον ελληνικό λαό για το στυγνό εκβιασμό των Γερμανών, την αδυναμία τους να εκφράσουν αντεπιχειρήματα, αλλά και την ανυπαρξία εναλλακτικού “Plan B” για οποιαδήποτε διαπραγμάτευση. Δέχθηκαν τα πάντα χωρίς αντίσταση και τώρα επιδιώκουν σε πλήρη συντονισμό με «καθεστωτικά» Μέσα να παρουσιάζουν σαν θρίλερ ένα προμελετημένο έγκλημα.
Ο πάλαι ποτέ αντιμνημονιακός και αντιδραστικός πρωθυπουργός ηγείται μιας τρικομματικής κυβέρνησης που ενταφιάζει με το «Μνημόνιο 3» κεκτημένα που κερδήθηκαν με λαϊκούς αγώνες και αίμα. Οι κ.κ. Σαμαράς, Ευάγγελος Βενιζέλος και Φώτης Κουβέλης θα καταγραφούν στη νεώτερη ιστορία ως οι πολιτικοί που πήγαν σε Eurogroup με «προειλημμένη» απόφαση κι όχι μόνο δεν πήραν τίποτε αλλά δεν στάθηκαν ούτε στο απαιτούμενο πατριωτικό ύψος, καταγγέλοντας την ανεντιμότητα της καγκελαρίου κ. Άνγκελας Μέρκελ και όσων κερδίζουν από την παράφρονα πολιτική της.
Πώς γίνεται το ξεπούλημα
Για να μην ξεχνιόμαστε, η αποτυχία του Eurogroup αποτελεί πολιτική τραγωδία για τον κ. Σαμαρά των προεκλογικών «18 σημείων». Το πρόσωπο που φιλοδοξούσε να βγάλει την Ελλάδα από την κρίση, βρέθηκε στο μέσο διασταυρούμενων… συμφερόντων κι εκτέθηκε μια φορά ακόμα.
Αντί να επιτύχει το στόχο, προκαλεί καταστροφές:
- Βάζει την υπογραφή του στη δραματική συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους. Θεσμοί όπως είναι η Παιδεία, η Υγεία και η Κοινωνική Ασφάλιση αποδομούνται. Ειδικά τον τομέα της Υγείας, το έχουμε γράψει επανειλημμένως, η κυβέρνηση Σαμαρά συνεχίζει την προκλητική και αντεθνική πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου παραδίδοντας τα πάντα σε ξένα πολυεθνικά συμφέροντα και σε ισραηλινά επιχειρηματικά σχήματα αμφιβόλου σοβαρότητας.
- Απορρυθμίζει την αγορά εργασίας διαμορφώνοντας συνθήκες σκλαβιάς, ανομίας και κανιβαλισμού. Η κυβέρνηση Σαμαρά προωθεί ως τρόπο ανάπτυξης το ασιατικό μοντέλο, όπου οι εργάτες θα δουλεύουν χωρίς δικαιώματα και κεκτημένα αλλά μόνο για τα προς το ζην ενώ οι συνταξιοδοτούμενοι δεν θα απολαμβάνουν τη σύνταξη ως καρπό κόπων μιας ολόκληρης ζωής.
- Περιορίζει δραματικά την εθνική κυριαρχία επιτρέποντας σε αμφιβόλου πολιτικής ηθικής, επάρκειας και ακεραιότητας ξένους επιτρόπους να ελέγχουν την τήρηση του Μνημονίου!
Εκποιεί προκλητικά τον εθνικό πλούτο
Την ίδια στιγμή, η (υποτιθέμενα εθνοσωτήρια) τρικομματική κυβέρνηση εκποιεί τον εθνικό πλούτο με το πρόσχημα της απαιτούμενης δόσης. Η περίπτωση του ΟΠΑΠ ή του παλαιού αεροδρομίου στο Ελληνικό είναι χαρακτηριστικές.
Όποια ΜΜΕ κι αν επιστρατεύσει η κυβέρνηση για να δείξει, δήθεν, πόσο σκληρό αγώνα κάνει για να πάρει τη δόση είναι υπόλογη απέναντι στον ελληνικό λαό.
Διασύρει τη χώρα με την αναξιοπιστία της.
Βάζει στόχους τους οποίους διαφημίζει εφικτούς και καταλήγει σε αδιέξοδα, όπως το τελευταίο Eurogroup.
Όσες φορές η ηγεσία της τρικομματικής κυβέρνησης ζητεί την ανοχή της κοινωνίας αποτυγχάνει στους στόχους της, ενώ στη συνέχεια αναζητεί σε ποιον τρίτο θα χρεώσει την αναποτελεσματικότητά της.
Ο κ. Σαμαράς είναι εκτεθειμένος όσο ποτέ. Έδωσε τα πάντα και δεν πέτυχε το παραμικρό στο Eurogroup επειδή υπάρχει ασυμφωνία συμφερόντων. Μετέβη στις Βρυξέλλες και ανέχεται να του συμπεριφέρονται μερικοί από τους «εταίρους» σαν να είναι ο πτωχός συγγενής της Ε.Ε. Αναγκάστηκε ν’ αλλάξει το πρόγραμμα επισκέψεων που είχε (σ.σ. βλέπε Κατάρ) χωρίς να δώσει την παραμικρή εξήγηση στο λαό με ένα σαφές και αξιοπρεπές διάγγελμα.
Πόσος καιρός χρειάζεται για να σοβαρευτεί ο κ. πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του;
Η κοινωνία δεν χρειάζεται πλασιέ ξένων συμφερόντων που θα ξεσκίσουν τον εθνικό πλούτο της Ελλάδας σαν όρνια. Χρειάζεται ηγέτες που θα αναλάβουν ευθύνες, θα εκτιμήσουν το πολιτικό κόστος και θα πουν την αλήθεια στο λαό πριν ακόμα πάνε στο σπίτι τους.
newsbomb.gr
