Είναι, τουλάχιστον, λίγο περίεργο τη στιγμή που το ταμείο είναι άδειο, το ελληνικό δημόσιο να κάνει τα αδύνατα δυνατά για να μην δυσαρεστήσει μια εταιρεία την οποία παρανόμως, σύμφωνα με την Κομισιόν, «προίκισε» με κρατικό χρήμα.
Και όταν λέμε κάνει τα αδύνατα δυνατά, εννοούμε ότι κάθεται μέχρι και στο εδώλιο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και απειλείται με ευρωκαμπάνα αφού συστηματικά αποφεύγει να κάνει τα δέοντα προκειμένου να επιστραφεί δημόσιο χρήμα από την εταιρεία που συμμετέχει στην εκμετάλλευση του χρυσού της Χαλκιδικής.
Η ιστορία ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2011 όταν η Κομισιόν εξέδωσε απόφαση σύμφωνα με την οποία κρίθηκε παράνομη και ασυμβίβαστη με την εσωτερική αγορά η κρατική ενίσχυση ύψους 15,34 εκατ. ευρώ, η οποία χορηγήθηκε στην εταιρεία Ελληνικός Χρυσός ΑΕ, με την πώληση περιουσιακών στοιχείων και γης σε τιμή κατώτερη της αξίας της και με απαλλαγή της υποχρέωσης καταβολής φόρων.
Με την ίδια απόφαση η Επιτροπή ζητούσε από το ελληνικό κράτος να πράξει τα δέοντα προκειμένου να επιστραφούν από την εταιρεία έντοκα τα κονδύλια στο δημόσιο ταμείο.
Το ελληνικό δημόσιο, όμως, έγραψε, όπως φαίνεται, την απόφαση στα παλιά του τα παπούτσια με αποτέλεσμα τώρα να κάθεται η χώρα στο ευρωσκαμνί!
Στο σκεπτικό της εισαγωγής της υπόθεσης στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, περιγράφεται ανάγλυφα η συστηματική αδιαφορία του ελληνικού δημοσίου να εισπράξει ζεστό χρήμα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι...
η πρώτη κίνηση εκ μέρους του ελληνικού δημοσίου, έγινε 14 μήνες μετά την απόφαση της Επιτροπής και συγκεκριμένα στις 8 Μαΐου του 2012, όταν οι ελληνικές αρχές κοινοποίησαν στην Κομισιόν επιστολή που είχαν αποστείλει στην εταιρεία στις 25 Απριλίου του 2012, με την οποία απαιτούσαν την επιστροφή της εν λόγω κρατικής ενίσχυσης.Και όταν λέμε κάνει τα αδύνατα δυνατά, εννοούμε ότι κάθεται μέχρι και στο εδώλιο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και απειλείται με ευρωκαμπάνα αφού συστηματικά αποφεύγει να κάνει τα δέοντα προκειμένου να επιστραφεί δημόσιο χρήμα από την εταιρεία που συμμετέχει στην εκμετάλλευση του χρυσού της Χαλκιδικής.
Η ιστορία ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2011 όταν η Κομισιόν εξέδωσε απόφαση σύμφωνα με την οποία κρίθηκε παράνομη και ασυμβίβαστη με την εσωτερική αγορά η κρατική ενίσχυση ύψους 15,34 εκατ. ευρώ, η οποία χορηγήθηκε στην εταιρεία Ελληνικός Χρυσός ΑΕ, με την πώληση περιουσιακών στοιχείων και γης σε τιμή κατώτερη της αξίας της και με απαλλαγή της υποχρέωσης καταβολής φόρων.
Με την ίδια απόφαση η Επιτροπή ζητούσε από το ελληνικό κράτος να πράξει τα δέοντα προκειμένου να επιστραφούν από την εταιρεία έντοκα τα κονδύλια στο δημόσιο ταμείο.
Το ελληνικό δημόσιο, όμως, έγραψε, όπως φαίνεται, την απόφαση στα παλιά του τα παπούτσια με αποτέλεσμα τώρα να κάθεται η χώρα στο ευρωσκαμνί!
Στο σκεπτικό της εισαγωγής της υπόθεσης στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, περιγράφεται ανάγλυφα η συστηματική αδιαφορία του ελληνικού δημοσίου να εισπράξει ζεστό χρήμα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι...
Όπως επισημαίνει, όμως, η Επιτροπή, στην επιστολή του ελληνικού δημοσίου προς την εταιρεία Ελληνικός Χρυσός ΑΕ, δεν αναφέρεται το ποσόν που πρέπει να ανακτηθεί ούτε έχει υπολογιστεί το ποσό των τόκων. Έτσι η υπόθεση εισήχθη στο ακροατήριο….
Η απροθυμία του ελληνικού δημοσίου να συμμορφωθεί με την απόφαση και να απαιτήσει την επιστροφή των κονδυλίων από την Ελληνικός Χρυσός ΑΕ δεν είναι πρωτόγνωρη αλλά ο κανόνας.
Άλλωστε το ελληνικό δημόσιο, έχει στραφεί επί της ουσίας κατά των συμφερόντων του αφού εκκρεμεί αίτημά του για ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής! Αξίζει να σημειωθεί ακόμα ότι τα ίδια επιχειρήματα που χρησιμοποιεί το δημόσιο για να μην εισπράξει τις παρανόμως δοθείσες κρατικές ενισχύσεις χρησιμοποιεί στο αίτημά της και η Ελληνικός Χρυσός ΑΕ για να μην πληρώσει…
(της Βάλιας Μπαζού - Το Ποντίκι)
