Αγωνία για τους δανειολήπτες

Ρεπορτάζ :  Δημήτρης Πεφάνης
(από ΤΑ ΝΕΑ) 
Καπέλο που ξεπερνά τα 100 ευρώ τον µήνα µπορεί να φέρει το µπαράζ των αυξήσεων στα επιτόκια του ευρώ, τις οποίες σχεδιάζει µέσα στο έτος η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Τα πρώτα θύµατα είναι όσοι έχουν δάνεια µεκυµαινόµενο επιτόκιο, που βασίζεται... 
στο επιτόκιο της ΕΚΤ, καθώς σε αυτήν την περίπτωση η αναπροσαρµογή προς τα πάνω γίνεται αυτόµατα.
Ηδη το πρώτο πλήγµα έχουν δεχθεί εκείνοι που έχουν δάνειο µε κυµαινόµενο επιτόκιο, το οποίο βασίζεται στο Euribor. Στο τρίµηνο το Euribor έχει σκαρφαλώσει στο 1,24% έχοντας ουσιαστικά προεξοφλήσει την κίνηση της ΕΚΤ, ενώ ανεπαληθευθούν οι εκτιµήσεις για νέες αυξήσεις είναι βέβαιο ότι και η διατραπεζική αγορά θα ακολουθήσει.
Παράλληλα, οι τράπεζες στην πλειονότητά τους µεταφέρουν την αύξηση καιστα δάνεια µε σταθερό επιτόκιο, είτεκαταναλωτικά, είτε στεγαστικά,γεγονός που σηµαίνει ότι οι νέοι δανειολήπτεςπου θα θελήσουν να «κλειδώσουν»τις δόσεις τους θατο κάνουν ακριβότερα. Μάλιστα,στην καταναλωτι κή πίστη και τις πιστωτικές κάρτες ήδη έχουν γίνει «κρυφές» αυξήσεις ακόµα και άνω του 1%. 
«ΑΝΤΙ∆ΟΤΟ» στις υψηλότερες δόσεις, όπως αναφέρουν τραπεζικά στελέχη, µπορεί νααποτελέσει το «κλείδωµα» των χρεών σε σταθερό επιτόκιο. Στην τρέχουσα συγκυρία τα σταθερά επιτόκια έχουν πλέον προσγειωθεί σηµαντικά σε σχέση µε το παρελθόν, αν και το τοπίο αναµένεται να αλλάξει σύντοµα µε τις ανακοινώσεις της ΕΚΤ.Ενδεικτικό είναι ότι σήµεραένας µέσος δανειολήπτης µπορεί να εξασφαλίσει σταθερόεπιτόκιο κοντάστο 4,5% για διάστηµα τριών έως πέντε ετών, ενώ για10ετές διάστηµατο σταθερό επιτόκιοβρίσκεται γύρω στο 5%. Οπως εξηγούν τα τραπεζικά στελέχη µπορεί σήµερα για ένα µέσο στεγαστικό δάνειο το κυµαινόµενο επιτόκιο να συµφέρει έναντι του σταθερού, αργά ή γρήγορα όµως τα διεθνή επιτόκια θα ανέβουν και η κατάσταση θα αλλάξει. Ετσι, όπως διατείνονται οι τραπεζίτες, ειδικά µε τις τρέχουσες συνθήκες ανασφάλειας οιδανειολήπτες που βρίσκονται στα όριακαι δυσκολεύονται να εξυπηρετήσουν τις δόσεις καλό είναι να θωρακίσουν αµέσως τον οικογενειακό προϋπολογισµό τους. 
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΛΥΣΗ για όσους δεν θέλουν να δεσµευθούν µε σταθερό επιτόκιο, αποτελούν τα δάνεια µε κυµαινόµενο επιτόκιοαλλά «ταβάνι» στο επίπεδο πουαυτό µπορεί να φτάσει, το οποίο σηµαίνει ότι αν η αύξηση των επιτοκίων ξεπεράσει ένα συγκεκριµένο όριο, ο δανειολήπτης δεν θα επιβαρύνεται επιπλέον. 
0,25%
αναµένεται να αυξήσει η ΕΚΤ το επιτόκιο του ευρώ την προσεχή Πέµπτη 0,75%
εκτιµάται ότι θα είναι η συνολική αύξηση µέχρι το τέλος του 2011 100 ευρώ
και πλέον τον µήνα θα είναι το κόστος για ένα στεγαστικό δάνειο
http://cholomontas.blogspot.com/2011/04/blog-post_7390.html

Read more

Θα μας λύσει τα προβλήματα η επιμήκυνση;

Του Γιώργου Καισάριου

Πολλά ακούγονται αυτές τις μέρες για το ότι η τρόικα θα μας κάνει τη χάρη (και πράγματι χάρη θα είναι) να μας επιμηκύνει το χρόνο αποπληρωμής των δανείων που έχουμε πάρει και θα πάρουμε στο μέλλον.

Η πολιτική ηγεσία καθώς και ένα μεγάλο μέρος της αγοράς θεωρούν αναγκαία αυτή την επιμήκυνση, προκειμένου να μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα. Μάλιστα, υπάρχει η αίσθηση ότι η επιτυχία του ελληνικού εγχειρήματος (έως ένα βαθμό) εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από αυτή την επιμήκυνση και τίποτα άλλο.

Έχω νέα για όσους ανησυχούν. Η επιμήκυνση θα γίνει, διότι απλά δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Πιάσουμε δεν πιάσουμε τους στόχους του προγράμματος του μνημονίου, η επιμήκυνση θα γίνει, διότι διαφορετικά θα οδηγηθούμε σε διαφορετικές καταστάσεις.

Το ερώτημα όμως είναι το εξής. Θα μας σώσει η όποια επιμήκυνση;

Ας πούμε για χάρη της κουβέντας ότι έχουμε ένα δάνειο 350.000 ευρώ. Ας πούμε ότι αυτό το δάνειο το έχουμε πάρει με τόκο 5%. Τώρα ας υποθέσουμε ότι αυτό το δάνειο θα το αποπληρώσουμε σε 12 μήνες από τη στιγμή που μας το χορήγησε η τράπεζα, χωρίς να κάνουμε στο ενδιάμεσο πληρωμές.

Ερώτημα: πόσο θα είναι ο τόκος;

Η απάντηση είναι ότι θα είναι 5% του κεφαλαίου, ή, στην προκειμένη περίπτωση 17.500 ευρώ.

Τώρα ας υποθέσουμε ότι το ίδιο δάνειο έχει διάρκεια ζωής 30 ετών με τον ίδιο τόκο. Επίσης ας υποθέσουμε ότι θα πληρώνουμε μόνο τον τόκο και μηδέν κεφάλαιο και θα αποπληρώσουμε το σύνολο του δανείου ολοσχερώς στο τέλος των 30 ετών. Ερώτημα, πόσος θα είναι ο ετήσιος τόκος που θα καταβάλουμε;

Η απάντηση είναι πάλι το 5% του κεφαλαίου, η 17.500 ευρώ το χρόνο, για τα επόμενα 30 χρόνια.

Με λίγα λόγια, άσχετα από τη διάρκεια του δανείου, ο τόκος που θα κληθούμε να καταβάλουμε (χωρίς να κάνουμε στο ενδιάμεσο πληρωμές κεφαλαίου) θα είναι πάνω κάτω ο ίδιος.

Το πρόβλημα της Ελλάδος όμως δεν είναι μόνο θέμα αναχρηματοδότησης παλαιοτέρων εκδόσεων που λήγουν ή που θα λήξουν. Το πρόβλημα της Ελλάδος (μεταξύ άλλων) είναι και το κόστος των τόκων. Το 2010 το χρέος μας, λένε ότι, θα διαμορφωθεί στο 142% του ΑΕΠ. Το 2011 στο 153%  και το 2012 κοντά στο 160% του ΑΕΠ. Δεν θέλω καν να σκεφτώ το 2013. Το δε 2010 καταβάλαμε €13 δισ. σε τόκους και ο προϋπολογισμός για το 2011 λέει ότι θα δαπανήσουμε €16 δισ. Οι εκτιμήσεις είναι ότι στα επόμενα 3 χρόνια το κόστος των τόκων θα είναι κοντά στα €20 δισ. ετησίως.

Το ερώτημα λοιπόν είναι το εξής: μπορούμε να αντεπεξέλθουμε στους τόκους που απαιτούνται να πληρωθούν από τον προϋπολογισμό και να συνεχίσουμε να είμαστε βιώσιμοι; Μπορούμε άραγε να έχουμε πρωτογενές πλεονάσματα τέτοια, που να υπερκαλύπτουμε το κόστος των τόκων,  έτσι ώστε μετά το 2014 σταδιακά να μειωθεί το χρέος; Λαμβάνοντας υπόψη πόσες χώρες στον κόσμο έχουν ένα τόσο μεγάλο χρέος και είναι ακόμα όρθιες (πλην της Ιαπωνία για ειδικούς λόγους), η απάντηση μάλλον είναι κατηγορηματικά αρνητική.

Καμία χώρα στην ιστορία της ανθρωπότητας -πλην της Αγγλίας μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, όπου το χρέος έφτασε το 150% του ΑΕΠ- δεν έφτασε στα επίπεδα χρέους της Ελλάδος και κατάφερε να ανακάμψει. Οι συνθήκες όμως τότε, που βοήθησαν την Αγγλία να τα καταφέρει ήταν ιδανικές. Μεταξύ άλλων, το pent up demand μετά τον πόλεμο, η πληθυσμιακή αύξηση και πάνω από όλα ο υψηλός πληθωρισμός μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του ΄80, βοήθησαν αφάνταστα στο να συρρικνωθεί το χρέος της Αγγλίας.

Στην περίπτωση της Ελλάδος δεν έχουμε τίποτα από όλα αυτά. Δεν έχει νόημα να κάνω αναφορά στην αναποτελεσματική οικονομία, σπάταλο κράτος και το ότι είμαστε ουραγός ανταγωνιστικότητα κτλ κτλ κτλ κτλ...

Ναι μεν η επιμήκυνση θα μας βοηθήσει, αλλά μόνο όσο αναφορά τις αναχρηματοδοτήσεις των δανείων που λήγουν (είτε είναι της τρόικας είτε όχι). Το αγκάθι όμως είναι οι τόκοι που θα πρέπει να καταβάλλονται κάθε χρόνο. Εδώ όμως όλοι κάνουν την πάπια, διότι θέλουν να μας πείσουν ότι το πρόβλημα είναι η επιμήκυνση των δανείων, ενώ στην πραγματικότητα είναι το βάρος των τόκων που θα πρέπει να σηκώσει ο προϋπολογισμός. Και με εξαίρεση να γίνει κάποιο θαύμα και να αναπτυσσόμαστε με 6-7% τα επόμενα χρόνια, αυτό το βάρος θα αποδειχτεί πολύ μεγάλο για τις δυνατότητες μας.

http://www.capital.gr/News.asp?id=1117383 

Πηγή:www.capital.gr

Read more

Απέρριψε δάνειο 50 δισ. ευρώ με επιτόκιο 4,8% η κυβέρνηση!

Έχουν πολλά γραφτεί και ειπωθεί για την όλη μεθόδευση που ακολούθησε η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου προκειμένου να μας οδηγήσει αναγκαστικά στην αγκαλιά του ΔΝΤ και της «τρόικας».

Έχει υποστηριχτεί, με σοβαρότατα επιχειρήματα, ότι δεν ήταν αναπόφευκτη η προσφυγή, αλλά μεθοδεύτηκε, με κινήσεις του Παπανδρέου και του Παπακωνσταντίνου, ώστε να καταστεί στο τέλος αναπόφευκτη και να βρει συμμάχους-συνενόχους ο πρωθυπουργός στα σχέδιά του. Σήμερα «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» προβαίνει σε άλλη μια αποκάλυψη, που ισχυροποιεί την προαναφερθείσα άποψη, ότι δηλαδή αυτή η κυβέρνηση έδρασε σαν Δούρειος Ίππος των Αμερικάνων, βάζοντας το ελεγχόμενο απ' την Ουάσινγκτον ΔΝΤ στους μηχανισμούς της ΕΕ και δένοντας χειροπόδαρα το μέλλον της Ελλάδας στην «τρόικα», καταργώντας κάθε έννοια εθνικής ανεξαρτησίας.

Συγκεκριμένα αποκαλύπτουμε ότι έναν περίπου χρόνο πριν, τον Νοέμβρη του 2009, η γνωστή εταιρεία Goldman Sachs πρότεινε στην κυβέρνηση Παπανδρέου να δώσει δάνειο στη χώρα μας ύψους 50 δισ. ευρώ, με επιτόκιο γύρω στο 4,8%.

Εκείνη την περίοδο η κυβέρνηση είχε αρχίσει την τρομοκράτηση του ελληνικού λαού, κάνοντας λόγο για έλλειμμα κατά πολύ μεγαλύτερο αυτού που ισχυριζόταν η προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ και μεθοδεύοντας τις επόμενες τραγικές της κινήσεις. Είχε αρχίσει ακόμη και τα επιχειρήματα περί κινδύνου χρεοκοπίας και... περιορισμού της εθνικής μας κυριαρχίας, μιλώντας για «Τιτανικό» και άλλα πομπώδη και προπαγανδιστικά. Κι όμως, η κυβέρνηση απέρριψε την πρόταση της Goldman Sachs με το επιχείρημα ότι ήταν υψηλό το επιτόκιο. Όχι, δεν την απέρριψε επειδή η εταιρεία αυτή είχε «παίξει» με τα swaps της κυβέρνησης Σημίτη προκειμένου να μπει στην ΟΝΕ η Ελλάδα, κόλπο για το οποίο μέχρι και μηνύσεις έχουν κατατεθεί!

Την απέρριψε, επαναλαμβάνουμε, διαφωνώντας με το επιτόκιο. Υπενθυμίζουμε επίσης ότι εκείνη την περίοδο ο Γ. Παπανδρέου είχε συναντηθεί με εξέχον στέλεχος της Goldman Sachs στο «Πεντελικόν». Και θεωρούμε σίγουρο ότι συζήτησαν και την προαναφερθείσα πρόταση... Συνεχίζουμε. Σε λίγες βδομάδες, τον Γενάρη του 2010, η εταιρεία επανήλθε. Με νεώτερη πρότασή της πρόσφερε δάνειο ύψους 25 δισ. ευρώ, με επιτόκιο 5,8%. Τα χρήματα αυτά ήταν αρκετά προκειμένου να καλυφτούν οι δανειακές ανάγκες της χώρας μας μέχρι το φθινόπωρο.

Και αυτήν την πρόταση την απέρριψε η κυβέρνηση. Ε, λίγο-πολύ η συνέχεια είναι γνωστή. Με τούτα και με κείνα, φτάσαμε στον Απρίλη, στα αδιέξοδα, και κάποια ωραία πρωία ο πρωθυπουργός μάς είπε απ' το... Καστελλόριζο πως είναι πια μονόδρομος η προσφυγή στην «τρόικα». Τα υπόλοιπα τα ξέρουμε. Τα ζει στο πετσί του ο ελληνικός λαός, με την ανεργία, τη φτώχεια, την απώλεια της εθνικής μας ανεξαρτησίας, την επερχόμενη εξαθλίωση και κατεδάφιση των πάντων!

http://www.paron.gr/v3/new.php?id=62335&colid=37&catid=34&dt=2010-12-26&search=Goldman

http://dexiextrem.blogspot.com/2010/12/50-48.html 

Read more

Πτώχευση...

Οταν ο Χαρ. Τρικούπης κήρυξε τη χώρα σε πτώχευση το 1893 υπήρχαν αργυρά νομίσματα που πάνω σε αυτά στήθηκε η ΛΝΕ (Λατινική Νομισματική Ενωση).

 Αυτή είχε σαν κύριο νόμισμα τα αργυρά νομίσματα που επικρατούσαν τον 18ο αιώνα και τον 19ο (έως και το μισό του 20ού αιώνα). Εκτοτε όμως πολλά πράγματα έχουν αλλάξει. Τώρα πλέον τα αργυρά νομίσματα έχουν αντικατασταθεί από χαρτονομίσματα.

Τι λοιπόν πρόκειται να συμβεί;

Ισως κάποιοι "Ευρωπαίοι Συνέταιροι!" να θελήσουν να μας δελεάσουν βάζοντας "κυμαινόμενο επιτόκιο" χαμηλό για μερικά χρόνια και μετά να το ανεβάζουν κατά πώς αυτοί θέλουν.

Θα συνιστούσα στον Γ. Παπακωνσταντίνου (γιο του αείμνηστου Στέλιου Παπακωνσταντίνου, που υπήρξε συμμαθητής μου στο Ε.Μ. Πολυτεχνείο) να αρνηθεί να δανειστεί με "κυμαινόμενο επιτόκιο", γιατί εν όψει (και σύντομα) βρίσκεται ένας "παγκόσμιος πληθωρισμός". Πρώτη και καλύτερη η FED των ΗΠΑ τυπώνει δολάρια για τις τράπεζές της, ενώ έχει έλλειμμα πάνω από 10%. Η Αγγλία έχει έλλειμμα πάνω από 13%, σχεδόν όσο και εμείς.

Αυτό επιδιώκει η Μέρκελ βάζοντας τους ιδιώτες να μετάσχουν στη βοήθεια προς τις "άτακτες" χώρες του Νότου. Να μπει "κυμαινόμενο επιτόκιο" στα δάνεια της ΕΚΤ».

Γιάννης Κ. Π.

Μηχανολόγος - ηλεκτρολόγος διπλωματούχος ΕΜΠ

Λόγιος Ερμής

Πηγή: http://logioshermes.blogspot.com/2010/12/blog-post_3894.html#ixzz18IYVqWVL

Read more

Έχω μερικά δάνεια...

Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι όλοι μας οφείλουμε αρκετά χρήματα στις τράπεζες. Αν επιστρέψουμε στη δραχμή ή αν υιοθετήσουμε ένα άλλο νόμισμα μαζί με τους υπόλοιπους εξοστρακισμένους από την Ε.Ε. των πλουσίων, τότε το μέλλον του καθενός μας θα καθοριστεί από το πώς θα ρυθμιστούν τα χρέη του. Θα οφείλουμε σε ευρώ ή στο νέο νόμισμα; Το ερώτημα αποκτά ιδιαίτερη σημασία από τη στιγμή που το νέο νόμισμα, όποιο κι αν είναι αυτό, θα υποτιμηθεί αυτόματα έναντι του ισχυρού ευρώ...

Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο φαίνονται. Για παράδειγμα, οι οφειλές μας είναι προς τις τράπεζες. Οι τράπεζες οφείλουν σε ευρώ. Αν οι τράπεζες εξακολουθήσουν να οφείλουν σε ευρώ και οι πελάτες τους να τους οφείλουν δραχμές (ας πούμε) και με μία σχέση μετατροπής προ της... υποτίμησης, τότε το κόστος το αναλαμβάνει το ήδη τραυματισμένο τραπεζικό σύστημα. Σε διαφορετική περίπτωση, αν οι πελάτες των τραπεζών εξακολουθούν κι αυτοί να οφείλουν σε ευρώ, όταν το νόμισμα της χώρας θα είναι άλλο, τότε δεκάδες χιλιάδες πολίτες, αν όχι εκατοντάδες χιλιάδες, θα χάσουν τα σπίτια τους.

Υπάρχουν και πιο επαναστατικές λύσεις! Ας διαβάσουμε από την Βικιπαίδεια τι ακριβώς έκανε ο Σόλων ο Αθηναίος: «Η σεισάχθεια εντασσόταν στα μέτρα επανόρθωσης που έλαβε ο Σόλων. Πιο συγκεκριμένα, καταργούνταν τα υφιστάμενα χρέη ιδιωτών προς ιδιώτες και προς το δημόσιο, καταργήθηκε ο δανεισμός με εγγύηση το "σώμα" (προσωπική ελευθερία) του δανειολήπτη και των μελών της οικογένειάς του, ενώ απελευθερώθηκαν και όσοι Αθηναίοι είχαν γίνει δούλοι λόγω χρεών στην ίδια την Αθήνα και επαναφέρθηκαν στην πόλη όσοι εν τω μεταξύ είχαν μεταπωληθεί στο εξωτερικό.

Είναι γνωστό ότι με τη "σεισάχθεια" ο Σόλων έδωσε τέλος στην εξάρτηση των φτωχών αγροτών στην Αττική. Εκείνο που δεν είναι γνωστό και παραμένει θέμα διαμάχης ανάμεσα στους ερευνητές είναι η διαδικασία που ακολούθησε προκειμένου να αποκαταστήσει όσους είχαν πέσει θύματα της αυθαιρεσίας των πλουσίων».

Λέτε αυτή να είναι η λύση; Ίσως, αν στο μεταξύ έχουν διαλυθεί τα πάντα και η χώρα κινδυνεύει να βυθιστεί στο χάος της αναρχίας. Να ευχόμαστε να μην φτάσουμε εκεί. Και στο σημείο μηδέν μπορούμε να βρεθούμε με δύο τρόπους: Είτε αν δεν δοθεί η παραμικρή λύση, είτε αν η όποια λύση είναι δυσβάστακτη για τους πολίτες. Ποιος θα βρει τον μέσο δρόμο;

Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
Πηγή:www.capital.gr
http://taxalia.blogspot.com/2010/12/blog-post_7421.html 

Read more