Οι άνεργοι πληθαίνουν μήνα-μήνα.
Η φανερή ανεργία ξεπέρασε το 26%.
Ένας στους δύο νέους είναι άνεργος και χωρίς προοπτικές.
Εμπορικά και βιοτεχνίες κλείνουν.
Αφεντικά και υπάλληλοι οδεύουν στη φτώχεια.
Μισθωτοί, όπου κι αν απασχολούνται, στο δημόσιο, τις ΔΕΚΟ ή τον ιδιωτικό τομέα, χάνουν σταθερά μισθούς, δώρα, επιδόματα.
Τα χαράτσια μονιμοποιήθηκαν.
Οι άστεγοι πολλαπλασιάστηκαν.
Η ακρίβεια "τραβάει την ανηφόρα".
Οι έμμεσοι φόροι πέφτουν βροχή.
Τα καύσιμα ακριβαίνουν μέρα τη μέρα.
Ούτε να κινηθείς, ούτε να ζεσταθείς.
Το ασφαλιστικό σύστημα "εξορθολογίστηκε" δεόντως.
Θα δουλεύεις 40 και 50 χρόνια για να πάρεις 360 ευρώ ή ότι άλλο καινούργιο μας σερβίρουν.
Εργασιακά δικαιώματα διεγράφησαν μέσα σε μια νύχτα.
Οι εργασιακές σχέσεις "ελαστικοποιήθηκαν" σε τέτοιο βαθμό που θυμίζουν σχέση νταβατζή-πουτάνας.
Οι κοινωνικές δαπάνες του κράτους καταλήγουν... οδοντογλυφίδες.
Παιδεία, υγεία, πρόνοια στο βωμό της ιδιωτικοποίησης σταθερά.
Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, μία από τις άλλοτε ατμο-μηχανές ανάπτυξης της χώρας, καταλήγει στα... παλιοσίδερα, με συμφωνία κυβέρνησης-τρόϊκας.
Η χώρα δεν χρεοκόπησε, λένε.
Πτωχεύει, όμως, η κοινωνία.
Ο Λαός.
Οι μόνοι προνομιούχοι είναι οι ίδιοι διαχρονικά.
Εφοπλιστές, βιομήχανοι, καναλάρχες, σκαφάτοι, χλιδάτοι, μεγαλοδημοσιογράφοι, εργολάβοι, γνωστοί και άγνωστοι φοροφυγάδες, εισφοροφυγάδες κλπ, κλπ.
Όλοι υπό ασυλία.
Κορόϊδα!
