Οι ρώσοι "μνηστήρες" της ΔΕΠΑ έδειξαν τη διάθεση να κάνουν προτάσεις οι οποίες είναι δύσκολο να απορριφθούν. Αντί αυτό να αποτελέσει έναυσμα για την ενίσχυση μιας επενδυτικής δραστηριότητας στην Ελλάδα της οποίας η οικονομία βρίσκεται σε αγρανάπαυση, κάποιοι επιδίδονται σε "ανεξαρτησιακή" γυμναστική με πληθώρα ερωτηματικών για την ποιότητα του συνόλου των ιδιωτικοποιήσεων αναφέρει άρθρο στον ρωσικό τύπο.
Η Ελλάδα από την περασμένη βδομάδα, (με τη συνεδρίαση του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων, ΤΑΙΠΕΔ), μπήκε σε μια λεπτή φάση εξελίξεων που από την έκβαση τους θα κριθούν πολλά σχεδόν τα πάντα αναφορικά με το μέλλον της χώρας.
Τουλάχιστον αυτό διατείνεται η κυβέρνηση. Για να βρει, λοιπόν, η κυβέρνηση των τριών εταίρων υπό την πρωθυπουργία του Α.Σαμαρά, το οξυγόνο που χρειάζεται "για να αναπνεύσει" όπως ο ίδιος ζήτησε από τους ευρωπαίους εταίρους του, ξεκινάει η πορεία των ιδιωτικοποιήσεων. Το μοτίβο της τρόικα των δανειστών είναι γνωστό, "πουλάτε ότι μπορείτε όσο πιο γρήγορα και κυρίως όσο πιο ακριβά μπορείτε"
Καταρχήν, καλό είναι να τονιστεί ότι αν δεν υπήρχε η κρίση δεν θα υπήρχε και η ανάγκη για τέτοιου βεληνεκούς και τόσο επώδυνες ιδιωτικοποιήσεις.
Πριν 4-5 χρόνια ούτε τον ΟΠΑΠ ούτε τη ΔΕΠΑ επεχείρησαν να βγάλουν στο σφυρί, άσχετα αν αυτό βρισκόταν στο πίσω μέρος της κεφαλής κάποιων υπουργών. Οι ιδιωτικοποιήσεις είναι τέκνο της ανάγκης, λένε, στέλνουν το μήνυμα στο δοκιμαζόμενο λαό να σφίξει, ξανά, τα δόντια και το ζωνάρι και υπόσχονται ότι θα κάνουν το πάντα προς την κατεύθυνση της εξόδου από την κρίση.
Έλα όμως που "πριν πετεινός λαλήσει τρείς", την παραμονή της τρίτης εξ αναβολής συνεδρίασης του ΤΑΙΠΕΔ με θέμα τη ΔΕΠΑ, η Ουάσιγκτον έσπευσε να στείλει μήνυμα προειδοποίηση επαυτού.
Η ελληνική κυβέρνηση αποφασίζει, αλλά εμείς προειδοποιούμε μην τυχόν και γίνει η χώρα όμηρος και εξαρτηθεί απο μια ενεργειακή πηγή.
Έτσι απλά και αθώα! Σα να πρόκειται για σχέσεις δύο ισότιμων εταίρων-φίλων που ο ένας "πονάει" για τον άλλον και προσπαθεί να τον βοηθήσει. Τη ουσία της αμερικανικής δήλωσης πολλά ελληνικά ΜΜΕ την εκτίμησαν δεόντως, χαρακτηρίζοντας την "τελεσίγραφο". Πέρα από αυτό υπάρχει και το εύλογο ερώτημα που θα μπορούσε να θέσει η κυβέρνηση Σαμαρά στους φίλους από τις ΗΠΑ.
Έχετε να μου προτείνετε κάτι εναλλακτικό στις ρωσικές προτάσεις; Διότι όταν η κάθε μία από τις δύο ρωσικές προσφορές προσεγγίζει ή υπερβαίνει το ποσό που προσφέρουν οι υπόλοιπες τρεις μαζί, (ως γνωστό οι προτάσεις για τη ΔΕΠΑ είναι πέντε συνολικά), τότε πως θα χαρακτηριζόταν εκείνοι οι υπεύθυνοι που θα τολμούσαν να πάνε κόντρα στην απλή λογική και. αριθμητική ;
Πριν από δέκα μήνες, όταν άνοιξε ο διαγωνισμός για τη ΔΕΠΑ, οι συμμετοχές ανέρχονταν στις 17, μετά την πρώτη επιλογή απέμειναν 14, στη συνέχεια 5! Όλες οι ευρωπαϊκές και όχι μόνο, αποχώρησαν με δική τους πρωτοβουλία. Αν και, ανάμεσα σε αυτές δεν υπήρχε ούτε μια γερμανική, γαλλική. Σαφές δείγμα ότι μέχρι το τέλος του καλοκαιριού, τουλάχιστον, το ευρωπαϊκό μπίζνες δεν έβλεπε διέξοδο για την ελληνική οικονομία, δεν επιθυμούσε να επενδύσει με υπερβολικά υψηλά ρίσκα.
Αλλά και οι ρωσικές εταιρίες γνώριζαν την κατάσταση και όμως ήρθαν και μετέχουν και επιμένουν δίνοντας κύρος στο διαγωνισμό και ψήγματα αυτοπεποίθησης στη δοκιμαζόμενη ελληνική οικονομία.Παρά το-πράγματι-υψηλότατο ρίσκο. Αν, πράγματι, κάποιοι κόπτονται για να μην "εξαρτηθεί" η Ελλάδα από τους ρώσους, τότε που είναι η δική τους συμμετοχή και προσφορά? Διότι ακούστηκε κατά κόρον και η φράση, «δώστε τη ΔΕΠΑ σε οποιονδήποτε μόνο όχι στους ρώσους». Με δεδομένες τις συμμετοχές ο καθένας μπορεί να συμπεράνει προς τα πού σπρώχνουν τη χώρα οι συγγραφείς τέτοιων εκφράσεων.
Από πότε συνεργασίες στον ενεργειακό τομέα και έργα υποδομών που θα μετατρέπουν την Ελλάδα σε ένα, έστω όχι το μεγαλύτερο αλλά, κόμβο μεταφοράς στη Νοτιοανατολική Ευρώπη αποτελούν "εξάρτηση"? Η Φινλανδία π.χ. η Σλοβακία, η Τσεχία, η Πολωνία που προμηθεύονται 100% ρωσικό φυσικό αέριο, η Τουρκία 85%, με απευθείας αγωγούς από τη Ρωσία είναι εξαρτημένες?
ΟΙ εξελίξεις γύρω από τη ΔΕΠΑ θα αποτελέσουν και ένα crash test για την κυβέρνηση και προσωπικά, τον Αντώνη Σαμαρά. Όταν πριν από ένα χρόνο επισκέφθηκε τη Μόσχα, ως εν δυνάμει - τότε-πρωθυπουργός, ο Βλαντίριμ Πούτιν και όλοι οι συνομιλητές του, κυβερνητικοί και επιχειρηματικοί του μίλησαν ανοικτά, χωρίς περιστροφές, του έδωσαν μια πλήρη εικόνα για το πως βλέπουν τις διμερείς σχέσεις και τι πρέπει να γίνει ώστε να βγουν από το "ψυγείο" στο οποίο μπήκαν χωρίς το Κρεμλίνο να έχει την παραμικρή συμμετοχή σε αυτό.
Απτό παράδειγμα η εντυπωσιακή διεύρυνση της τουριστικής κίνησης προς την Ελλάδα, το 2012, που ήρθε, εκτός των άλλων, και ως αποτέλεσμα της ευμενούς προσέγγισης που έτυχε η χώρα απο την πλειοψηφία των ρωσικών ΜΜΕ. Για ήσουν γνωρίζουν τη ρωσική πραγματικότητα, αυτό σημαίνει πολλά.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
