Οι ρώσοι “μνηστήρες” της ΔΕΠΑ έδειξαν τη διάθεση να κάνουν προτάσεις οι οποίες είναι δύσκολο να απορριφθούν.Αντί αυτό να αποτελέσει έναυσμα για την ενίσχυση μιας επενδυτικής δραστηριότητας στην Ελλάδα της οποίας η οικονομία βρίσκεται σε…αγρανάπαυση,κάποιοι επιδίδονται σε “ανεξαρτησιακή” γυμναστική με πληθώρα ερωτηματικών για την ποιότητα του συνόλου των ιδιωτικοποιήσεων.
Ο γενικός Διευθυντής της ” Γκαζπρομεξπορτ” Αλεξάντρ Μενβέντεφ και ο επικεφαλής της ΔΕΣΦΑ,Γιώργος Παπαρσένος κατά την υπογραφή της σύστασης της μικτής επιχείρησης για την υλοποίηση του αγωγού ” Νότια Ροή”. Ruslan Krivobok/RIA Novosti
Η Ελλάδα απο την περασμένη βδομάδα, (με τη συνεδρίαση του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων, ΤΑΙΠΕΔ), μπήκε σε μια λεπτή φάση εξελίξεων που από την εκβασή τους θα κριθούν πολλά ― σχεδόν τα πάντα-αναφορικά με το μέλλον της χώρας. Τουλάχιστον αυτό διατείνεται η κυβέρνηση. Για να βρεί, λοιπόν, η κυβέρνηση των τριών εταίρων υπο την πρωθυπουργία του Α.Σαμαρά, το οξυγόνο που χρειάζεται “για να αναπνεύσουμε” όπως ο ίδιος ζήτησε απο τους ευρωπαίους εταίρους του, ξεκινάει η πορεία των ιδιωτικοποιήσεων. Το μοτίβο της τρόικα των δανειστών είναι γνωστό, “πουλάτε ότι μπορείτε όσο πιο γρήγορα και-κυρίως- όσο πιο ακριβά μπορείτε…”
Κατ΄αρχήν, καλό είναι να τονιστεί ότι αν δεν υπήρχε η κρίση δεν θα υπήρχε και η ανάγκη για τέτοιου βεληνεκούς και τόσο επώδυνες ιδιωτικοποιήσεις. Πριν 4-5 χρόνια ούτε τον ΟΠΑΠ ούτε τη ΔΕΠΑ επεχείρησαν να βγάλουν στο σφυρί, άσχετα αν αυτό βρισκόταν στο πίσω μέρος της κεφαλής κάποιων υπουργών. Οι ιδιωτικοποιήσεις είναι τέκνο της ανάγκης, λένε, στέλνουν το μήνυμα στο δοκιμαζόμενο λαό να σφίξει, ξανά, τα δόντια ― και το ζωνάρι ― και υπόσχονται ότι θα κάνουν το πάντα προς την κατεύθυνση της εξόδου απο την κρίση.
Ελα όμως που “πριν πετεινός λαλήσει τρείς”, την παραμονή της τρίτης ― εξ αναβολής ― συνεδρίασης του ΤΑΙΠΕΔ με θέμα τη ΔΕΠΑ, η Ουάσιγκτον έσπευσε να στείλει μήνυμα-προειδοποίηση επ΄αυτού.
― Η ελληνική κυβέρνηση αποφασίζει, αλλά εμείς προειδοποιούμε μην τυχόν και γίνει η χώρα όμηρος και εξαρτηθεί απο μια ενεργειακή πηγή.
Ετσι απλά και…αθώα! Σα να πρόκειται για σχέσεις δύο ισότιμων εταίρων-φίλων που ο ένας “πονάει ” για τον άλλον και προσπαθεί να τον βοηθήσει. Τη ουσία της αμερικανικής δήλωσης πολλά ελληνικά ΜΜΕ την εκτίμησαν δεόντως, χαρακτηρίζοντας την “τελεσίγραφο”. Πέρα απο αυτό υπάρχει και το εύλογο ερώτημα που θα μπορούσε να θέσει η κυβέρνηση Σαμαρά στους φίλους απο τις ΗΠΑ.
― Εχετε να μου προτείνετε κάτι εναλλακτικό στις ρωσικές προτάσεις? Διότι όταν η κάθε μία απο τις δύο ρωσικές προσφορές προσεγγίζει ή υπερβαίνει το ποσό που προσφέρουν οι υπόλοιπες τρεις μαζί, (ως γνωστό οι προτάσεις για τη ΔΕΠΑ είναι πέντε συνολικά), τότε πως θα χαρακτηριζόταν εκείνοι οι υπεύθυνοι που θα τολμούσαν να πάνε κόντρα στην απλή λογική και… αριθμητική?
Πριν απο δέκα μήνες, όταν άνοιξε ο διαγωνισμός για τη ΔΕΠΑ, οι συμμετοχές ανέρχονταν στις 17, μετά την πρώτη επιλογή απέμειναν 14, στη συνέχεια …5! Ολες οι ευρωπαικές και όχι μόνο, αποχώρησαν με δική τους πρωτοβουλία. Αν και, ανάμεσα σε αυτές δεν υπήρχε ούτε μια γερμανική, γαλλική…. Σαφές δείγμα ότι μέχρι το τέλος του καλοκαιριού, τουλάχιστον, το ευρωπαικό μπίζνες δεν έβλεπε διέξοδο για την ελληνική οικονομία, δεν επιθυμούσε να επενδύσει με υπερβολικά υψηλά ρίσκα.
Αλλά και οι ρωσικές εταιρίες γνώριζαν την κατάσταση και όμως ήρθαν και μετέχουν και επιμένουν δίνοντας κύρος στο διαγωνισμό και ψέγματα αυτοπεποίθεσης στη δοκιμαζόμενη ελληνική οικονομία. Παρά το-πράγματι-υψηλότατο ρίσκο. Αν, πράγματι, κάποιοι κόπτονται για να μην “εξαρτηθεί” η Ελλάδα απο τους ρώσους, τότε που είναι η δική τους συμμετοχή και προσφορά? Διότι ακούστηκε κατά κόρον και η φράση, «δώστε τη ΔΕΠΑ σε οποιονδήποτε μόνο όχι στους ρώσους». Με δεδομένες τις συμμετοχές ο καθένας μπορεί να συμπεράνει προς τα πού σπρώχνουν τη χώρα οι συγγραφείς τέτοιων εκφράσεων.
Απο πότε συνεργασίες στον ενεργειακό τομέα και εργα υποδομών που θα μετατρέπουν την Ελλάδα σε ένα, έστω όχι το μεγαλύτερο αλλά, κόμβο μεταφοράς στη Νοτιοανατολική Ευρώπη αποτελούν “εξάρτηση”? Η Φινλανδία π.χ. η Σλοβακία, η Τσεχία, η Πολωνία που προμηθεύονται 100% ρωσικό φυσικό αέριο, η Τουρκία 85%, με απ΄ευθείας αγωγούς απο τη Ρωσία είναι εξαρτημένες?
ΟΙ εξελίξεις γύρω απο τη ΔΕΠΑ θα αποτελέσουν και ένα crash test για την κυβέρνηση και προσωπικά,τον Αντώνη Σαμαρά. Οταν πριν απο ένα χρόνο επισκέφθηκε τη Μόσχα, ως εν δυνάμει ― τότε- πρωθυπουργός, ο Βλαντίριμ Πούτιν και όλοι οι συνομιλητές του,κυβερνητικοί και επιχειρηματικοί του μίλησαν ανοικτά, χωρίς περιστροφές, του έδοσαν μια πλήρη εικόνα για το πως βλέπουν τις διμερείς σχέσεις και τι πρέπει να γίνει ώστε να βγούν απο το “ψυγείο” στο οποίο μπήκαν χωρίς το Κρεμλίνο να έχει την παραμικρή συμμετοχή σε αυτό.
Απτό παράδειγμα η εντυπωσιακή διεύρυνση της τουριστικής κίνησης προς την Ελλάδα, το 2012, που ήρθε, εκτός των άλλων, και ως αποτέλεσμα της ευμενούς προσέγγισης που έτυχε η χώρα απο την πλειοψηφία των ρωσικών ΜΜΕ. Για όσουν γνωρίζουν τη ρωσική πραγματικότητα, αυτό σημένει πολλά…
