Να καταργηθούν οι ειδικές διατάξεις για την παραγραφή των αδικημάτων για τους πολιτικούς ζητά ο πρώην πρωθυπουργός, Κώστας Σημίτης με άρθρο του στο Έθνος της Κυριακής.
Σε ένα δισέλιδο άρθρο του, ο πρώην πρωθυπουργός μιλά για απογοητευτική ... συνεδρίαση της Βουλής για τη λίστα Λαγκάρντ και τάσσεται υπέρ της τιμωρίας υπουργών και της κατάργησης των ειδικών διατάξεων για την παραγραφή των αδικημάτων τους.
«Οι ειδικές διατάξεις για την παραγραφή των αδικημάτων τους πρέπει να καταργηθούν και να ισχύσουν και γι’ αυτούς οι διατάξεις που ισχύουν για όλους τους πολίτες. Τα κόμματα δεν έχουν το θάρρος να εξηγήσούν ότι οι απαράδεκτες αυτές διατάξεις είχαν καθιερωθεί το 1876 και επέζησαν λόγω της συνεχούς και ατεκμηρίωτης σκανδαλολογίας που τα ίδια διατηρούσαν.
Αποτελούσαν φρένο σε εκδικήσεις και αντεκδικήσεις σε υποθέσεις όπως τα «βραχώδη οικόπεδα» του Κωνσταντίνου Καραμανλή ή η «συνωμοσία του Ασπίδα», γράφει.
«Η συζήτηση για τη λίστα Λαγκάρντ, το CD που χάθηκε, τα στικάκια, ένα ή περισσότερα που κυκλοφόρησαν χωρίς κανείς να ασχολείται με το ουσιαστικό πρόβλημα, η απογοητευτική συνεδρίαση της Βουλής έφεραν και πάλι στο προσκήνιο το ερώτημα για την επαναλαμβανόμενη αδυναμία να λειτουργήσουν οι θεσμοί μας», γράφει ο Κώστας Σημίτης.
«Η συνεχής ενασχόληση με σκάνδαλο, όπως συμβαίνει τώρα με τη λίστα Λαγκάρντ σημαίνει ότι η πολιτική είναι κενή περιεχομένου», γράφει ο Κ. Σημίτης και σημειώνει πως άλλο είναι η απόδοση ευθυνών και άλλο η σκανδαλολογία.
«Στο κράτος δικαίου τιμωρούνται μόνο οι πράξεις που θεωρούνται από το νόμο ως εγκλήματα και μόνο σε προβλεπόμενες από το νόμο δικαστικές διαδικασίες», τονίζει.
Σύμφωνα με τον πρώην πρωθυπουργό, φταίει και ο πολίτης που ανέχεται και ζητά από τον γιατρό να τον χαρακτηρίσει ανάπηρο. Και ο γιατρός που δεν είναι πολιτευτής, υπογράφει για να εξασφαλίσει ψήφος, το κόμμα τον συμπεριλαμβάνει στους συνδυασμούς γιατί φέρνει ψήφους και κάπως έτσι φτάνει να γίνει υπουργός ή διοικητής οργανισμού.
«Εμείς οι πολίτες και όχι τα δικαστήρια είμαστε οι κριτές της πολιτικής. Οφείλουμε γι' αυτό να έχουμε συνείδηση τι είναι αναγκαίο για τη χώρα και να παίρνουμε θέση. Όταν αδιαφορούμε, όταν ψηφίζουμε σύμφωνα με υποσχέσεις, όταν επιλέγουμε διορισμούς στο Δημόσιο και εξυπηρετήσεις από πελατειακά δίκτυα αντί για πολιτικές, δεν μπορεί να επικαλούμαστε το όποιο λάθος των πολιτικών και να ζητούμε την 'τιμωρία' τους», σημειώνει.
Στο άρθρο του τονίζει ότι η πολιτική υποκαθιστά τη δικαιοσύνη και ότι ο λαϊκισμός, που ζει για να δημιουργεί αποδιοπομπαίους τράγους «θέλει να δώσει στους αυτόκλητους πολίτες το δικαίωμα να δικάζουν ανοίγει το δρόμο στον φασισμό» ενώ η ανομία οδηγεί σε περισσότερη αυθαιρεσία και σε σωτήρες πρόθυμους να καθιερώσουν το δικό τους άδικο και καταπιεστικό σύστημα.
Χαρακτηρίζει δικαιολογημένη την οργή των πολιτών για την κατάσταση της χώρας και επιτίθεται στην κυβέρνηση Καραμανλή λέγοντας πως η χώρα σε περίπου πέντε χρόνια βρέθηκε, το 2009, σε κατάσταση χρεοκοπίας. «Την ελπίδα αντικατέστησε ο φόβος», γράφει και συμπληρώνει πως κύρια αιτία ήταν «η πολιτική ελλειμμάτων της Νέας Δημοκρατίας την περίοδο 2005-2009, των συνεχών παροχών προς τους πελάτες-ψηφοφόρους και της αδιαφορίας απέναντι στις οικονομικές εξελίξεις».
http://citypress-gr.blogspot.com/2013/01/blog-post_4348.html
Σε ένα δισέλιδο άρθρο του, ο πρώην πρωθυπουργός μιλά για απογοητευτική ... συνεδρίαση της Βουλής για τη λίστα Λαγκάρντ και τάσσεται υπέρ της τιμωρίας υπουργών και της κατάργησης των ειδικών διατάξεων για την παραγραφή των αδικημάτων τους.
«Οι ειδικές διατάξεις για την παραγραφή των αδικημάτων τους πρέπει να καταργηθούν και να ισχύσουν και γι’ αυτούς οι διατάξεις που ισχύουν για όλους τους πολίτες. Τα κόμματα δεν έχουν το θάρρος να εξηγήσούν ότι οι απαράδεκτες αυτές διατάξεις είχαν καθιερωθεί το 1876 και επέζησαν λόγω της συνεχούς και ατεκμηρίωτης σκανδαλολογίας που τα ίδια διατηρούσαν.
Αποτελούσαν φρένο σε εκδικήσεις και αντεκδικήσεις σε υποθέσεις όπως τα «βραχώδη οικόπεδα» του Κωνσταντίνου Καραμανλή ή η «συνωμοσία του Ασπίδα», γράφει.
«Η συζήτηση για τη λίστα Λαγκάρντ, το CD που χάθηκε, τα στικάκια, ένα ή περισσότερα που κυκλοφόρησαν χωρίς κανείς να ασχολείται με το ουσιαστικό πρόβλημα, η απογοητευτική συνεδρίαση της Βουλής έφεραν και πάλι στο προσκήνιο το ερώτημα για την επαναλαμβανόμενη αδυναμία να λειτουργήσουν οι θεσμοί μας», γράφει ο Κώστας Σημίτης.
«Η συνεχής ενασχόληση με σκάνδαλο, όπως συμβαίνει τώρα με τη λίστα Λαγκάρντ σημαίνει ότι η πολιτική είναι κενή περιεχομένου», γράφει ο Κ. Σημίτης και σημειώνει πως άλλο είναι η απόδοση ευθυνών και άλλο η σκανδαλολογία.
«Στο κράτος δικαίου τιμωρούνται μόνο οι πράξεις που θεωρούνται από το νόμο ως εγκλήματα και μόνο σε προβλεπόμενες από το νόμο δικαστικές διαδικασίες», τονίζει.
Σύμφωνα με τον πρώην πρωθυπουργό, φταίει και ο πολίτης που ανέχεται και ζητά από τον γιατρό να τον χαρακτηρίσει ανάπηρο. Και ο γιατρός που δεν είναι πολιτευτής, υπογράφει για να εξασφαλίσει ψήφος, το κόμμα τον συμπεριλαμβάνει στους συνδυασμούς γιατί φέρνει ψήφους και κάπως έτσι φτάνει να γίνει υπουργός ή διοικητής οργανισμού.
«Εμείς οι πολίτες και όχι τα δικαστήρια είμαστε οι κριτές της πολιτικής. Οφείλουμε γι' αυτό να έχουμε συνείδηση τι είναι αναγκαίο για τη χώρα και να παίρνουμε θέση. Όταν αδιαφορούμε, όταν ψηφίζουμε σύμφωνα με υποσχέσεις, όταν επιλέγουμε διορισμούς στο Δημόσιο και εξυπηρετήσεις από πελατειακά δίκτυα αντί για πολιτικές, δεν μπορεί να επικαλούμαστε το όποιο λάθος των πολιτικών και να ζητούμε την 'τιμωρία' τους», σημειώνει.
Στο άρθρο του τονίζει ότι η πολιτική υποκαθιστά τη δικαιοσύνη και ότι ο λαϊκισμός, που ζει για να δημιουργεί αποδιοπομπαίους τράγους «θέλει να δώσει στους αυτόκλητους πολίτες το δικαίωμα να δικάζουν ανοίγει το δρόμο στον φασισμό» ενώ η ανομία οδηγεί σε περισσότερη αυθαιρεσία και σε σωτήρες πρόθυμους να καθιερώσουν το δικό τους άδικο και καταπιεστικό σύστημα.
Χαρακτηρίζει δικαιολογημένη την οργή των πολιτών για την κατάσταση της χώρας και επιτίθεται στην κυβέρνηση Καραμανλή λέγοντας πως η χώρα σε περίπου πέντε χρόνια βρέθηκε, το 2009, σε κατάσταση χρεοκοπίας. «Την ελπίδα αντικατέστησε ο φόβος», γράφει και συμπληρώνει πως κύρια αιτία ήταν «η πολιτική ελλειμμάτων της Νέας Δημοκρατίας την περίοδο 2005-2009, των συνεχών παροχών προς τους πελάτες-ψηφοφόρους και της αδιαφορίας απέναντι στις οικονομικές εξελίξεις».
http://citypress-gr.blogspot.com/2013/01/blog-post_4348.html
