Η πληροφορία που κυκλοφορεί από τις αρχές της εβδομάδας στα γραφεία του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης δεν επιβεβαιώνεται από επίσημα χείλη. Υπάρχουν μόνο «γενικόλογες» πληροφορίες που θέλουν, σε τεχνικό επίπεδο να έχει ήδη γίνει κρούση, ώστε να προετοιμαστεί η ελληνική πλευρά έναντι πιέσεων, ακόμη και για περαιτέρω μείωση των κατώτατων μισθών, που σήμερα, μετά τις περικοπές του προηγούμενου Μνημονίου, έχουν οδηγηθεί στα 580 ευρώ μεικτά.
Το γεγονός δε, ότι η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας προετοιμάζει το οπλοστάσιό της προκειμένου να αντικρούσει τέτοιες πιέσεις, επιτείνει τις φήμες, ενώ προκαλεί εύλογη αγωνία σε χιλιάδες εργαζόμενους.
Είναι χαρακτηριστική, η δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου Σίμου Κεδίκογλου, εχθές, σε τηλεοπτικές του παρεμβάσεις, ότι η κυβέρνηση θα παρουσιάσει στην Τρόικα στοιχεία που δεν θα επιδέχονται καμία αμφισβήτηση, για την γνησιότητά τους και την ακρίβειά τους, τα οποία θα αποδεικνύουν το αδιέξοδο της ακολουθούμενης πολιτικής, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την ύφεση και την ανεργία. «Με όπλο αυτά τα στοιχεία και παρουσιάζοντας τις εναλλακτικές μας προτάσεις, πιστεύουμε ότι θα πετύχουμε να εγκριθεί ένας άλλος δρόμος» δήλωσε χαρακτηριστικά.
Αυτόν τον άλλο δρόμο, αναζητούν στο υπουργείο Εργασίας, που έχουν καταλήξει πως μέσα στο 2012 το μοναδιαίο κόστος εργασίας θα μειωθεί συνολικά 8,8%. Άλλο ένα 8% θα μειωθεί μέσα στο 2013, ενώ θα υπάρξει μια μικρή αύξηση της τάξης του 0,3% με 0,5% το 2014. Έτσι, θα επιτευχθεί ο στόχος της μείωσης του μοναδιαίου κόστους εργασίας κατά 15% μέχρι τα 2014, όπως προβλέπει το Μνημόνιο 2.
Εδώ είναι που έρχονται οι πληροφορίες για περαιτέρω μειώσεις κατώτατων μισθών, κοντά στα 450 ευρώ μεικτά, που αντιστοιχούν σε 390 ευρώ «καθαρά», καθώς δεν είναι η πρώτη φορά που η Τρόικα δεν δέχεται εκτιμήσεις για επίτευξη μελλοντικών στόχων και ζητά άμεσα και απτά μέτρα.
Ένα σημαντικό πρόβλημα που θα κληθεί η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας να αντιμετωπίσει, με επικεφαλής τον Γ. Βρούτση, είναι η δέσμευση του Μνημονίου 2 για νομοθετική ρύθμιση του θέματος καθορισμού των κατώτατων μισθών, μετά από διαπραγμάτευση και με τους κοινωνικούς εταίρους.
Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι θα έρχεται το κράτος να αποφασίζει για το ύψος των κατώτατων μισθών, όπως έκανε η κυβέρνηση Παπαδήμου με την πράξη υπουργικού συμβουλίου, παρακάμπτοντας τη διαδικασία συλλογικών διαπραγματεύσεων όπως προβλέπει το Σύνταγμα της χώρας.
Ίσως, εκτιμούν κάποιοι που γνωρίζουν τον τρόπο διαπραγμάτευσης των Τροϊκανών, η λύση βρεθεί μέσα από την εφαρμογή ειδικών οικονομικών ζωνών, για παράδειγμα σε περιοχές που πλήττονται από ανεργία ή που συνορεύουν με βαλκανικές χώρες στις οποίες ισχύουν πιο ανταγωνιστικοί όροι (σε φορολογικό, εργασιακό και μισθολογικό επίπεδο). Την ιδέα ήδη, πρότεινε στο χθεσινό συνέδριο του Economist, o αναπληρωτής υπουργός Ανάπτυξης Νότης Μηταράκης.
Η ιδέα δεν είναι καινούργια, έχει τεθεί αρκετές φορές από την Τρόικα κατά τη διάρκεια διαπραγματεύσεων με τις κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου και μένει να ξεκαθαριστεί, τι εννοεί η Τρόικα όταν κάνει λόγο για ανταγωνιστικούς όρους με τις βαλκανικές χώρες και τι εννοεί η κυβέρνηση, μέσω του αναπληρωτή υπουργού Ανάπτυξης, όταν ρίχνει στο τραπέζι μια αντίστοιχη πρόταση, με την επισήμανση ότι θα υπάρχει σεβασμός των εργασιακών δικαιωμάτων...
Πηγή
http://anti-ntp.blogspot.com/2012/07/450.html
