Ο διάβολος φορούσε prada..
μονάχα στο ομώνυμο μυθιστόρημα, που έμελλε να γίνει και κινηματογραφική
ταινία, με τη Μέριλ Στριπ και την Αν Χάθαγουεϊ να αποδίδουν με επάρκεια
ταλέντου στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.Αναφορικά με την πολιτική, και δη την Ελλάδα, τον «διάβολο» τον έλεγαν Ανδρέα, και ήταν γλυκομίλητος και γοητευτικός. «Ο πιο επικίνδυνος άνδρας στην ελληνική πολιτική»…
Αυτά δεν τα λέμε φυσικά εμείς, αλλά το «κουτί με τα κρυμμένα μυστικά», όπως εξελίσσονται διαμέσου των ετών, τα πολυθρύλητα αρχεία του Foreign Office. Που κάθε φορά μας δίνουν και έναν πρόσθετο λόγο για να θαυμάζουμε… λιγότερο τη βρετανική διπλωματία. Και την ικανότητά της να διεισδύει στα γεγονότα, και να τα αναλύει επαρκώς.
Όπως λοιπόν προκύπτει από όσα ανέλυαν οι Βρετανοί λίγο πριν το ΠΑΣΟΚ ανέβει στην εξουσία το 1981, έτρεμαν μπροστά στη θέα του Ανδρέα Παπανδρέου. Δεν τον είχαν ψυχολογήσει επαρκώς, προσπαθούσαν να καταλάβουν… που το πήγαινε, και πάλι όμως δεν ήταν καθόλου βέβαιοι για το τι τους περίμενε.
«Λαϊκιστής και καιροσκόπος. Επικίνδυνος για τα βρετανικά και τα δυτικά συμφέροντα», είναι μια ακόμη παράγραφος των… κολακευτικών χαρακτηρισμών για τον Ανδρέα. Οι Βρετανοί έπεσαν μέσα κατά τα 2/3. Ο Ανδρέας υπήρξε λαϊκιστής. Όχι όμως… με το ζόρι, και σίγουρα όχι χωρίς τη θέληση ενός λαού, που ήταν έτοιμος να σαγηνευτεί από έναν ηγέτη. Ο Ανδρέας υπήρξε καιροσκόπος. Όχι όμως περισσότερο από κάθε άλλον πολιτικό ηγέτη, σε όλο τον κόσμο, και όλες τις εποχές. Η πολιτική είναι στρατηγική, και κάθε ηγέτης οφείλει να εκμεταλλεύεται τις ευκαιρίες που βρίσκει μπροστά του. Αλλιώς, η Ιστορία τον κλειδώνει στο χρονοντούλαπο.
Σε αντίθεση ωστόσο με ό, τι πίστευαν οι Βρετανοί, ο Ανδρέας δεν υπήρξε, ούτε αποδείχτηκε επικίνδυνος για τα δυτικά συμφέροντα. Τουναντίον. Η πολιτική που χάραξε και ενίσχυσε ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ, εδραίωσε την κυριαρχία της Δύσης έναντι της Ανατολής. Ακόμη και οι σχέσεις με τον λεγόμενο «Τρίτο Κόσμο», διευκόλυναν την προσέγγιση της Δύσης προς τις αραβικές χώρες, σε μια εποχή κατά την οποία και οι δυο πλευρές αναζητούσαν φερέγγυους συνομιλητές. Τον βρήκαν, στο πρόσωπο του Ανδρέα.
Σε αντίθεση λοιπόν με τον λογοτεχνικό και κινηματογραφικό «διάβολο», ο Ανδρέας… φορούσε ζιβάγκο. Εκείνο που δεν κατάλαβαν εγκαίρως οι Βρετανοί, ήταν ότι η μάρκα του ζιβάγκο ήταν πιθανότατα prada. Ή, σε κάθε περίπτωση… δυτικής προέλευσης.
http://www.statesmen.gr
