Ο πρωθυπουργός καταγγέλλει ως «αντιπατριώτες» όσους δεν ψηφίζουν το κόμμα του!
Ο αντιπρόεδρός του υβρίζει ως «κοπρίτες» όσους πλήττονται από την κυβερνητική πολιτική.
Οι παρακαθήμενοι στο υπουργικό συμβούλιο στοχοποιούν κοινωνικά στρώματα ως «ρετιρέ» και «συντεχνίες».
*
Πάνω στο έδαφος μιας ολοένα εντεινόμενης ιδεολογικής τρομοκρατίας,
και ενώ τόσο οι επίδοξοι δολοφόνοι της Κούνεβα, όσο και οι δολοφόνοι των τριών εργαζομένων της «Μαρφίν» παραμένουν... ασύλληπτοι,
οι
συντεταγμένοι φορείς του «κράτους του νόμου και της τάξης»,
υποβοηθούμενοι από τους θύλακες της καθεστωτικής γιάφκας των ΜΜΕ,
οικοδομούν μια επιεικώς «περίεργη» καθημερινότητα:
- Πριν από ένα χρόνο έφτασαν στο σημείο να ενεργοποιήσουν ακόμα και τον «τρομονόμο» εναντίον μαθητών στη Λάρισα, επειδή διαδήλωσαν με αφορμή τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.
- Τύποι με κουκούλες και μυδράλια, οι οποίοι συνιστούν το σκοτεινό σήμα κατατεθέν της Αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας και αποτελούν το τηλεοπτικό ντεκόρ των «αντιτρομοκρατικών εξιχνιάσεων και αποκαλύψεων», παρελαύνουν επιδεικτικά από τις τηλεοράσεις, γνωστοποιώντας στην κοινή γνώμη ποιο είναι το μοντέλο των «προστατών» που πρέπει να αποδεχτεί.
- Δεν υπάρχει πορεία, κινητοποίηση, απεργιακός αγώνας, διαδήλωση, στην οποία οι «αντιεξουσιαστές» της κυβέρνησης να μην ακροβολίζουν μια ολόκληρη στρατιά από χαφιέδες με πολιτικά, από κρανοφόρους και κουκουλοφόρους, οι οποίοι έχουν εντοπιστεί επ' αυτοφώρω να βρίσκονται σε αγαστή συνεργασία με τις ένστολες δυνάμεις καταστολής.
- Πριν μερικούς μήνες, εξέχουσες φυσιογνωμίες της τάξης των δημοσιολόγων ζητούσαν ακόμα και την «αναστολή διατάξεων του Συντάγματος» που αφορούν σε κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, ενώ τα σιαμαία αδερφάκια τους δε χάνουν ευκαιρία να καταγγέλλουν ως «βία» την αντίσταση του λαού στην εργασιακή και εισοδηματική του λεηλασία.
- Η κρατική αυθαιρεσία όχι μόνο δεν επιχειρείται να κρυφτεί, αλλά πολλές φορές διαφημίζεται κιόλας - όπως στις περιπτώσεις των γκανγκστερικού τύπου συλλήψεων «υπόπτων τρομοκρατών», όπως συνέβη την περασμένη βδομάδα με στέλεχος του ΣΥΝ - σε μια εμφανή προσπάθεια εμπέδωσης στην κοινωνία κλίματος φόβου.
- Πέρα από τη «δημοκρατία» των επιστρατεύσεων εργαζομένων, πέρα από την επαναλαμβανόμενη τακτική των δικαστικών οργάνων να αποφαίνονται ότι το δικαίωμα της απεργίας συνιστά «κατάχρηση» και «παρανομία», στο τακτικό «μενού» της κυβερνητικής και τηλεοπτικής προπαγάνδας περιλαμβάνεται η εκτόξευση της κατηγορίας περί «ανομίας» απέναντι σε κάθε μορφή λαϊκής αντίδρασης εναντίον της εφαρμοζόμενης πολιτικής.
- Εκπεφρασμένη επιθυμία των κρατούντων, αλλά και του συνόλου σχεδόν του αστικού πολιτικού συστήματος, είναι να επεκτείνουν τη νομιμοποίηση του φακελώματος σε όλο το φάσμα των πολιτικών ελευθεριών, προχωρώντας - με πρόσχημα τα οικονομικά των κομμάτων - ακόμα και στην καταγραφή του πολιτικού φρονήματος των πολιτών!
*
Ολα τα παραπάνω είναι απλώς ενδεικτικά. Και άκρως ανησυχητικά. Τόσο ώστε να τίθεται ευθέως το ερώτημα: «Πού το πάτε, κύριοι;»
