17 Νοεμβρίου 1941. Νικηφόρα παμφοιτητική απεργία στην Αθήνα, απέναντι στον Τσολάκογλου, η πρώτη στην κατεχόμενη Ευρώπη.
Στις 17 Νοεμβρίου 1941 ξεσπάει παμφοιτητική απεργία στην Αθήνα με συμμετοχή 4.000 νέων.
Κύρια αιτήματα τους είχαν την καλυτέρευση και επέκταση του συσσιτίου την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος κ.α.
Η παμφοιτητική ήταν η πρώτη απεργία σε ολόκληρη την κατεχόμενη Ευρώπη, ενώ πέτυχε σε όλους του στόχους της.
Κυρίαρχο σύνθημα των φοιτητών “Το ψωμί κι η Λευτερια δεν χαρίζονται μα καταχτιώνται”
Με την ευκαιρία κάνουμε στο LEFTeria-news μια συνοπτική επισκόπηση της απεργίας αλλά και στους κυριότερους σταθμούς του φοιτητικού κινήματος απο το ΄41 έως το ΄43
Σαν πρώτη ανοιχτή εκδήλωση του φοιτητικού κινήματος ενάντια στους κατακτητές καταγράφεται η μαχητική κινητοποίηση της 28ης Οκτωβρίου 1941, με πάνω από 4.000 νέους, φοιτητές, εργάτες και μαθητές.
Στις 17 Νοεμβρίου 1941, οργανώθηκε παμφοιτητική απεργία, μετά από απόφαση πανσπουδαστικής συγκέντρωσης στην Νομική Σχολή.
Βασικά αιτήματα η καλυτέρευση του συσσιτίου, επέκταση σε όλους τους φοιτητές και παροχή ηλεκτρικού ρεύματος για τη μελέτη τους.
Ήταν η πρώτη παμφοιτητική απεργία που έγινε στην κατεχόμενη Ευρώπη, πήραν μέρος 4.000 φοιτητές του Πολυτεχνείου, του Πανεπιστημίου Αθηνών και της Παντείου Σχολής. Ουσιαστικά ήταν και η πρώτη απεργία που έγινε απέναντι στον κατακτητή και τους συνεργάτες του.
Απέναντί τους ήταν η κυβέρνηση Τσολάκογλου η οποία προχώρησε άμεσα σε συλλήψιες φοιτητών, χωρίς όμως αποτέλεσμα.
Κυρίαρχο σύνθημα των φοιτητών “Το ψωμί κι η Λευτερια δεν χαρίζονται μα καταχτιώνται”
Κράτησε 7 μέρες και έπειτα από σκληρές συγκρούσεις, οι φοιτητές πέτυχαν, συσσίτιο για όλους, επέκταση του Οίκου του φοιτητή, άνοιγμα βιβλιοθηκών, παροχή ηλεκτρικού ρεύματος στους φοιτητές κ.α.
Η παμφοιτητική απεργία επαναλήφθηκε στις 6 Απριλίου 1942, όπου συνδυάστηκε με απεργία των δημοσίων υπαλλήλων.
Στις 5 Φεβρουαρίου 1942 είχε ήδη ιδρυθεί το Εθνικό Απελευθερωτικό Μετώπο Νέων (ΕΑΜ Νέων) από την ΟΚΝΕ και άλλες οργανώσεις.
Στους χώρους των Πανεπιστημίων δημιουργούνται οι πρώτες αντιστασιακές σπουδαστικές οργανώσεις ( Φιλική Εταιρεία Νεών, Φοιτητική Κομμουνιστική Οργάνωση κ.α.)
Στις 21 Δεκεμβρίου 1942, σε μεγάλη κινητοποίηση στο υπουργείο Εργασίας, με κύριο αίτημα τα συσσίτια, όπου έπεσε νεκρός ο πρώτος φοιτητής της Αντίστασης, Μήτσος Κωνσταντινίδης.
Κορυφαία ίσως στιγμή του φοιτητικού – νεολαιίστικου κινήματος στην κατοχή, ήταν στις 22 Ιουλίου 1943, όταν οι νέες και οι νέοι, βρέθηκαν σε νικηφόρα, άοπλη διαδήλωση απέναντι στα Γερμανικά τάνκς.
Στις 22 Ιουλίου 1943, το ΕΑΜ καλούσε σε γενική απεργία στην Αθήνα, απέναντι στους Γερμανούς και Ιταλούς κατακτητές και τους Έλληνες συνεργάτες τους. Αφορμή στάθηκε η απόφαση των κατοχικών δυνάμεων να χαρίσουν την Κεντρική Μακεδονία στους Βούλγαρους.
Στην άοπλη διαδήλωση που ακολούθησε την επιτυχημένη απεργία, νέοι και νέες της ΕΠΟΝ θα βρούν τραγικό θάνατο από τα Γερμανικά τάνκς.
Τραγική και ηρωική φιγούρα η 17χρονη φοιτήτρια Παναγιώτα Σταθοπούλου, που βρήκε τον θάνατο κάτω από τις ερπύστριες του Γερμανικού άρματος.
