Mε ένα σκληρό πρωτοσέλιδο κυκλοφορεί σήμερα η εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ στην οποία
ανάμεσα στους άλλους, αρθρογραφεί και ο φίλος του Σαμαρά Φαήλος Κρανιδιώτης.
Η εφημερίδα "μοιράζει" εξίσου τις ευθύνες για τα υποβρύχια σε Άκη, Βενιζέλο και Παπακωνσταντίνου.
Η δυσώδης υπόθεση των υποβρυχίων, στην οποία ενεπλάκη ο έγκλειστος στον Κορυδαλλό, πρώην υπουργός Ακης Τσοχατζόπουλος, δεν ξεκίνησε ούτε τελείωσε με τις υπογραφές του. Μπορεί το συγκεκριμένο ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ να διαδραμάτισε κεντρικό ρόλο στις σκανδαλώδεις παραγγελίες, αλλά το νήμα του ιστού της κακοδιαχείρισης και της επιβάρυνσης των Ελλήνων φορολογουμένων δεν κόπηκε με την αποχώρησή του από το υπουργείο Εθνικής Αμυνας. Το σίριαλ των παραγγελιών και των αναθέσεων ναυπήγησης συνεχίστηκε. Η επίμεμπτη «προχειρότητα» και «γενναιοδωρία» των κρατικών παραγόντων προς τους... προμηθευτές φάνηκαν ξεκάθαρα με τη σύμβαση του 2010, όπου φιγουράρουν οι υπογραφές των κ. Βενιζέλου και Παπακωνσταντίνου.
Το θέμα έφτασε για ακόμη μία φορά στη Βουλή, δίνοντας αφορμή για σχόλια και εκτοξεύσεις κατηγοριών εκατέρωθεν. Πέρα από τις εκτιμήσεις εκάστου για τις ευθύνες που αναλογούν σε διάφορα πολιτικά πρόσωπα, τα γεγονότα παραμένουν. Το Ελληνικό Δημόσιο έχει καταβάλει περίπου 2,5 δισ. ευρώ για υποβρύχια, τα οποία δεν έχει παραλάβει. Αυτό συνιστά μεγάλο φόρτο στις πλάτες των εξαθλιωμένων Ελλήνων και υπονόμευση της αμυντικής δυνατότητας της χώρας.
Ο,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί είναι ένα κουκούλωμα της υπόθεσης για λόγους... κυβερνητικής «ευστάθειας». Αυτός είναι ένας απόλυτα δικαιολογημένος φόβος, αφού πολλές φορές το αμήχανο σύστημα που καθορίζει την πορεία του εθνικού σκάφους «γέρνει», σαν μερικά υποβρύχια, προς την πλευρά του βραχυπρόθεσμου και αμφιλεγόμενου οφέλους, ενώ υποθηκεύει το μέλλον της πατρίδας.
Οι φράσεις «όλα στο φως» και «μαχαίρι στο κόκαλο» έχουν ειπωθεί τόσες πολλές φορές, χωρίς να γίνουν πραγματικότητα, ώστε πλέον ελάχιστοι τις πιστεύουν. Η ίδια η εξέλιξη των πραγμάτων οδηγεί προς την κατεύθυνση της διαφάνειας και της λογοδοσίας όλων όσοι έχουν ζημιώσει την Ελλάδα με πράξεις και παραλείψεις.
Επειδή ο κόμπος -για την κοινωνία και τον πολιτικό κόσμο- έχει φτάσει στο χτένι, η σύσταση μιας εξεταστικής επιτροπής, η οποία θα διερευνήσει τα πραγματικά περιστατικά, κρίνεται επιβεβλημένη. Ας γίνει, λοιπόν, για να μπει ο κάθε κατεργάρης στον... πάγκο του.
