Γιωργος Τερζης
Ο κ. Κώστας Καραμανλής μπορεί να διατηρεί τη στάση σιωπής που υιοθέτησε από την επομένη κιόλας της εκλογικής ήττας του 2009, ωστόσο στελέχη που θεωρείται ότι απηχούν τις θέσεις και τις απόψεις του τοποθετούνται συνεχώς και κάθε φορά που η συζήτηση επικεντρώνεται σε ενδεχόμενα λάθη, πράξεις ή παραλείψεις της περιόδου 2004-2009.
Στελέχη, με κορυφαίους τους Ευ. Αντώναρο και Πρ. Παυλόπουλο, αλλά και οι Ευριπίδης Στυλιανίδης, Ανδ. Λυκουρέντζος, κινητοποιούνται διαχρονικά προκειμένου να απαντήσουν στα «φίλια» ή μη πυρά σχετικά με τα πεπραγμένα του κ. Καραμανλή. Το ίδιο συνέβη και τις προηγούμενες ημέρες, με αφορμή όσα ειπώθηκαν στο διήμερο συμπόσιο του ΠΑΣΟΚ από τους Γ. Παπανδρέου και Κ. Σημίτη.
Δεν ήταν η πρώτη φορά. Λίγες ημέρες νωρίτερα, με αφορμή όσα ανέφερε περί του αριθμού προσλήψεων την περίοδο 2004-2009 ο αναπλ. υπουργός Εσωτερικών Λ. Γρηγοράκος, υπήρξε κινητοποίηση και απαιτήθηκε η έκδοση ανακοίνωσης από τον Κυριάκο Μητσοτάκη (ώστε ο Γ. Μιχελάκης να μη χρειαστεί να έρθει σε αντιπαράθεση με τον αναπληρωτή του) προκειμένου να κατευναστεί το «καραμανλικό μπλοκ».
Λίγους μήνες νωρίτερα, όσα είχε αναφέρει ο Μ. Βορίδης για το ΠΑΣΟΚ, στο συνέδριο της Ν.Δ., και η απάντηση της Χ. Τρικούπη είχαν πυροδοτήσει ακόμη έναν κύκλο αντιπαράθεσης, όπως συμβαίνει άλλωστε και σε κάθε σχετική αναφορά του υπουργού Γιάννη Στουρνάρα, η επιλογή του οποίου να στηρίξει τον Α. Γεωργίου στην ηγεσία της ΕΣΥΕ και, συνεπώς, τα στατιστικά δεδομένα που εκείνη εξέδωσε για το ύψος του ελλείμματος και του χρέους, το 2009, αποτέλεσε αιτία πολέμου. Τα καραμανλικά στελέχη βάλλουν κατά του υπουργού Οικονομικών τόσο για τρέχουσες αποφάσεις του όσο και για το παρελθόν, καθώς, όπως δηκτικά σημείωνε καραμανλικό στέλεχος, τον θεωρούν «συνεχιστή της περιόδου Σημίτη και απολογητή της περιόδου Παπανδρέου».
Κι αν η είσοδος στο Μνημόνιο είναι από μόνη της αρκετή ως επιχείρημα εναντίον του Γ. Παπανδρέου, για την περίοδο Σημίτη επιστρατεύονται επιχειρήματα όχι μόνον για τα δάνεια του ΠΑΣΟΚ, που κλήθηκε, όπως επισημαίνουν, να αποπληρώσει η κυβέρνηση Καραμανλή, ούτε μόνον για τους συμβασιούχους που, βάσει δικαστικών αποφάσεων, έπρεπε να μονιμοποιήσει. Η κριτική τους επεκτείνεται ακόμη και στον τρόπο εισόδου της Ελλάδας στο ευρώ καθώς ο κ. Στουρνάρας ήταν τότε επικεφαλής των εμπειρογνωμόνων του υπ. Εθνικής Οικονομίας.
Ο πρώην πρωθυπουργός, από την πλευρά του, στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις του κόβει κάθετα οποιαδήποτε συζήτηση για δική του επαναδραστηριοποίηση στην κεντρική πολιτική σκηνή και, αντιθέτως, συνιστά στήριξη της κυβέρνησης ως της μόνης που μπορεί να οδηγήσει τη χώρα σε διέξοδο. Παρ’ όλα αυτά, οι αυτόβουλοι ή μη υπερασπιστές της διακυβέρνησης Καραμανλή αποτελούν «πονοκέφαλο» και για το Μαξίμου. Ο κ. Σαμαράς, εκών άκων, έχει υιοθετήσει τα «στατιστικά Παπανδρέου», συγκυβερνά με το ΠΑΣΟΚ και έχει ως στενό συνεργάτη τον Γ. Στουρνάρα. Και η κριτική των «καραμανλικών», κάποιοι εκ των οποίων θεωρείται ότι δεν μπορούν να ελεγχθούν, προκαλεί πονοκεφάλους. Οπως συνέβη προχθές, όταν σε απάντηση του αιτήματος για δημόσια τοποθέτηση της Ν.Δ. υπέρ Καραμανλή, ο γραμματέας της Ν.Δ. Ανδ. Παπαμιμίκος δημοσιοποίησε δήλωση στην προσωπική του σελίδα στο Διαδίκτυο.
