Γράφει η Γιώτα Χουλιάρα
Γιάννης Στουρνάρας, ο μη αιρετός υπουργός οικονομικών, το αγαπημένο παιδί του Β. Σόιμπλε, ο καλύτερος μαθητής της σκληρής λιτότητας της θείας Αγκελικούλας, ο κολλητός του Γιούνκερ, ο άνθρωπος που κάνει την τρόικα να αναρωτιέται μήπως είναι συνάδερφός τους σε μυστική αποστολή στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας!!!
Τον Γιάννη Στουρνάρα μπορείς να τον χαρακτηρίσεις με όλα τα παραπάνω κι άλλα τόσα ακόμη ή απλά να τον χαρακτηρίσεις ως το ορφανό του Κώστα Σημίτη. Δυστυχώς δεν είναι το μόνο ορφανό του Σημίτη που έχει παραμείνει στη πολιτική ζωή της Ελλάδας, αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης στιγμής.
Δεν ξέρω πόσοι από σας γνώριζαν τον Γιάννη Στουρνάρα πριν αναλάβει το υπουργείο Οικονομικών μετά την παραίτηση σε χρόνο ρεκόρ του Βασίλη Ράπανου μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου.
Η αλήθεια είναι πως ο εκλεκτός του διοικητή Αντώνη ήταν ο Βασίλης Ράπανος. Ο Ράπανος, άνθρωπος με γνώση της αγοράς, κατάλαβε πως το ΥΠΟΙΚ ήταν μια καυτή πατάτα που δύσκολα θα μπορούσε κάποιος να την κρατήσει, δεδομένου του γεγονότος ότι ο αρχηγός της ΝΔ είχε υποσχεθεί προεκλογικά επαναδιαπραγμάτευση και με αυτό το επιχείρημα κέρδισε την εκλογική αναμέτρηση.
Φαίνεται ότι τις ίδιες αμφιβολίες δεν είχε ο Γιάννης Στουρνάρας που αποδέχτηκε αμέσως τη θέση μετά το τηλεφώνημα του Αντώνη Σαμαρά.
Γιάννης Στουρνάρας που κατά καιρούς είχε δηλώσει υπέρμαχος του μνημονίου!!!
«Διαβατήριο εξόδου από την επικίνδυνη ζώνη της χρεοκοπίας»(σ.σ.: το Μνημόνιο)
( παρουσίαση έκθεσης του ΙΟΒΕ, 5/7/2010)
«Τα μέτρα (σ.σ.: του μνημονίου) έχουν κάποια (!) κοινωνική δικαιοσύνη»...
( δηλώσεις στον «Φλας», 6/8/2010)
«Το Μνημόνιο είναι ένα αναγκαίο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής (...). Αν βγούμε από το Μνημόνιο σήμερα αυτό σημαίνει ακαριαίος θάνατος. Η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει αμέσως (...)».( δηλώσεις στον «Βήμα Fm», 21/9/2010)
«Χωρίς τη στήριξη της τρόικας, η ελληνική οικονομία θα... είχε υποστεί μια απότομη συρρίκνωση της τάξης του 20% "και αυτό είναι μια αισιόδοξη πρόβλεψη" (...) έχουμε την καλή τύχη να έχουμε το "μαξιλάρι" της ευρωζώνης από κάτω μας (...) Αν αυτό είναι το τίμημα που πρέπει να πληρωθεί για την ασωτία μας, δεν πρόκειται για τόσο μεγάλη τιμωρία. Αλλά αυτό θα εξαρτηθεί από το αν συνεχίσουμε να πετυχαίνουμε τους στόχους του μνημονίου,δεν λέμε ανόητα πράγματα όπως το ότι υπάρχει άλλος τρόπος και δεν ακούμε εκείνους που μας λένε ότι υπάρχει άλλος τρόπος». ( εφημερίδα «Μακεδονία», 19/3/2011)
«Η μόνη εναλλακτική στο Μνημόνιο είναι η χρεοκοπία (...) το Μνημόνιο αποτελεί μονόδρομο έναντι της χρεοκοπίας, που είναι και η μόνη εναλλακτική εκδοχή». ( συνεδρίαση Επιτροπής Έρευνας και Τεχνολογίας της Βουλής, «newscode.gr», 24/5/2011).
«Υπάρχει έλλειψη συναντίληψης ακόμα και με τους υπουργούς. Οι μισοί φαίνεται να στηρίζουν το μνημόνιο και οι υπόλοιποι είναι αντίθετοι. Το πρόβλημα είναι η εφαρμογή, η υλοποίηση και η έλλειψη πολιτικής συναίνεσης. Δεν υπάρχει ουσιαστική εναλλακτική λύση από το μνημόνιο, αλλά αυτή η διαπίστωση δεν γίνεται αποδεκτή. Υπάρχει μία ανάπτυξη δημαγωγικής τοξικής ρητορικής κατά του μνημονίου, σε αντίθεση με την Πορτογαλία, όπου τα τρία μεγάλα κόμματα συναίνεσαν ότι δεν υπάρχει άλλη λύση». ( συνεδρίαση Επιτροπής Ερευνας και τεχνολογίας στη Βουλή, «Express.gr», 25/05/11).
«...ο μεγαλύτερος κίνδυνος που ελλοχεύει είναι η ακύρωση του μνημονίου λόγω της δαιμονοποίησής του από μέρος του πολιτικού κόσμου, του Τύπου, του συνδικαλιστικού κινήματος, των ποικιλώνυμων επαγγελματικών επιχειρηματικών συμφερόντων που θίγονται».
( παρουσίαση έκθεσης ΙΟΒΕ, 5/7/2010)
Ο υπέρμαχος της άποψης ότι «το Μνημόνιο είναι μονόδρομος»,λοιπόν, ανέλαβε να «επαναδιαπραγματευτεί» (!) το Μνημόνιο ως υπουργός Οικονομίας
Και επαναδιαπραγματεύτηκε!!!
Όχι,φυσικά με την τρόικα ούτε με τους δανειστές αλλά με τον εαυτό του πως θα μας παρουσιάζει τις προσταγές των Βρυξελλών ως μοναδική λύση.
''Στενοχωρήθηκα...όταν με πήρε ξαφνικά στο τηλέφωνο ο Σόιμπλε και με μάλωσε επειδή είπα στη Βουλή για την επιμήκυνση του χρέους! Αυτό δεν έπρεπε να το πεις μου είπε. Εκεί λύγισα"!
εκμυστηρεύτηκε ο υπουργός στον Αλέξη Παπαχελά το Δεκέμβριο.
Πώς να μην λυγίσει αφού τον θαυμάζει, όπως δήλωσε μετά την πρόσφατη επίσκεψη του γερμανού ΥΠΟΙΚ στη χώρα μας.
Καλές σχέσεις όμως ο Γιάννης έχει και με τον πρώην επικεφαλή του Eurogroup, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, τον οποίο και κάλεσε να έρθει να μείνει μόνιμα στην Ελλάδα. Γιατί όχι;; Μήπως έχει καταλάβει τι θα πει κρίση ο Γιάννης;; Μπορεί μέσα από τις συνεντεύξεις του να απειλεί τους Έλληνες πολίτες ότι θα γίνουμε Συρία [ ''Σήμερα η χώρα έχει σωθεί, δεν απειλείται με έξοδο από το ευρώ, ούτε με χρεοκοπία. Αν δεν είχαν γίνει όσα έγιναν, θα ήμασταν Συρία'' Βήμα Ιούνιος 2013 ] αλλά ο ίδιος δε γνωρίζει από κρίση.
Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι ο τεχνοκράτης και αγαπημένο παιδί του Κώστα Σημίτη, τοποθετείται εδώ και περίπου 30 χρόνια μόνο σε δημόσιες θέσεις από τις οποίες λαμβάνει παχυλούς μισθούς. Τόσο παχυλούς, ώστε μπορεί να διαμένει σε έπαυλη στην Κηφισιά, αλλά και να διαθέτει πολυτελέστατη βίλα στη Σύρο, δίπλα ακριβώς από τη βίλα του κουμπάρου του Γιάννου Παπαντωνίου.
Ας δούμε όμως λίγο το βιογραφικό του ανθρώπου που απειλεί την πρώτη κατοικία του Έλληνα πολίτη:
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 10 Δεκεμβρίου 1956. Τελείωσε το Δημόσιο Γυμνάσιο Φιλοθέης το 1974 και αποφοίτησε από το Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1978, όπου όπως ο ίδιος δηλώνει ήταν ενεργό μέλος της ΚΝΕ Νομικής. Για την ακρίβεια ανήκε στη νεολαία του ΚΚΕ εσωτερικού Ρήγας Φεραίος.
Συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης από το οποίο απέκτησε Master και Διδακτορικό με ειδικότητα στην Οικονομική Θεωρία και Πολιτική και επιστρέφοντας από τις σπουδές του στο εξωτερικό προσχώρησε ιδεολογικά στο ΠΑΣΟΚ. Το διάστημα που σπούδαζε στο Λονδίνο ήταν μέλος της Λέσχης Σοσιαλιστών Λονδίνου με τις κακές γλώσσες να ψιθυρίζουν πολλά για τον τρόπο με τον ολοκλήρωσε τις σπουδές του.
Ας ρίξουμε μια ματιά στο αφιέρωμα της εφημερίδας Βήμα για τα χρόνια της Οξφόρδης:
«Η ακαδημαϊκή ζωή του στην Οξφόρδη ήταν μια άλλη μάχη. Ο κύριος ανταγωνιστής του στην άμιλλα της σχολής ήταν ο Τσαρλς Κόλινς, σήμερα υφυπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, με τον οποίο διατηρεί στενή επαφή. Τα χρόνια της Οξφόρδης διαμόρφωσαν τον Στουρνάρα και ήταν καθοριστικά για τη μετέπειτα πορεία του. Στο φημισμένο βρετανικό πανεπιστήμιο βρέθηκε μαζί με τη σύντροφό του από τα φοιτητικά χρόνια στην Αθήνα, τη Λίνα Νικολοπούλου. Εκείνος έκανε μεταπτυχιακό και διδακτορικό στα Οικονομικά, εκείνη διδακτορικό στη Βιολογία.
Μόλις το ΠαΣοΚ θεσμοθέτησε τον πολιτικό γάμο, το 1981, κατέβηκαν στο Λονδίνο, μαζί με ένα φιλικό ζευγάρι, «με ένα νοικιασμένο Renault που χάλασε στον δρόμο», και παντρεύτηκαν στο προξενείο. Γύρισαν με oτοστόπ. Σήμερα έχουν δύο κόρες, τη Μυρτώ και τη Νεφέλη. Στην Οξφόρδη ο Στουρνάρας συνδέθηκε με μέλη της ελληνικής κοινότητας του πανεπιστημίου. Εκεί δίδασκε ήδη ο Λουκάς Τσούκαλης (σήμερα καθηγητής Ευρωπαϊκής Οργάνωσης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ), ο οποίος έχει τελειώσει το διδακτορικό του σε ηλικία μόλις 25 ετών. Συνομήλικος, συμφοιτητής και συγκάτοικος του Στουρνάρα στην εστία ήταν ο Γιώργος Ζανιάς, πρώην υπουργός Οικονομικών και νυν πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας, ενώ ο «μικρός της παρέας» ήταν ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. Ο καθηγητής Οικονομικών και τομεάρχης Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ έκανε την ίδια εποχή τις προπτυχιακές σπουδές του σε έναν κύκλο σπουδών μοναδικό στην Οξφόρδη: Πολιτική Επιστήμη, Φιλοσοφία και Οικονομικά.
“Ημασταν όλοι προοδευτικά παιδιά” θυμάται ο Τσούκαλης. «Μιλάγαμε συνέχεια πολιτικά. Ως λίγο μεγαλύτερος, είχα ίσως μια πιο ρεαλιστική αντιμετώπιση. Οι άλλοι ήταν πιο ριζοσπαστικοί. Κουβαλούσαν μια επαναστατικότητα που είχε έρθει από τα αμφιθέατρα των ελληνικών πανεπιστημίων. Η ιδεολογία της παρέας ήταν από σοσιαλδημοκρατία και πέρα προς τα Αριστερά και ο Στουρνάρας είχε το πρόβλημα πώς θα προσαρμόσει τις αριστερές ιδέες με τα παραδοσιακά οικονομικά». Η παρέα της Οξφόρδης ήταν πολυσυλλεκτική. Στις συζητήσεις συμμετείχε με τα δικά της επιχειρήματα και η Ελένη Λουρή, σήμερα υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, η οποία έκανε από το 1982 το διδακτορικό της στο φημισμένο πανεπιστήμιο».
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, όπως προαναφέραμε προσχωρεί στο ΠΑΣΟΚ .
Υπήρξε εκ των πρωτεργατών του σημιτικού εκσυγχρονισμού, τον οποίο και ο ίδιος υπηρέτησε πιστά ως στενός συνεργάτης του.
Έχει διατελέσει ειδικός σύμβουλος στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας (1986-1989), ειδικός σύμβουλος στην Τράπεζα της Ελλάδος (1989-1994). Από το 1989 διδάσκει στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι γενικός επιστημονικός διευθυντής του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών. Από το 1994 έως τον Ιούλιο του 2000 ήταν Πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών. Από τη θέση αυτή συμμετείχε στο σχεδιασμό της μακροοικονομικής και διαρθρωτικής πολιτικής (ιδιαίτερα στην εκπόνηση των Προγραμμάτων Σύγκλισης) και εκπροσωπούσε το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών στη Νομισματική Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Από τη θέση αυτή συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις για τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση. Επίσης είχε την ευθύνη για τις ετήσιες διαβουλεύσεις με τους διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ).
Από το 1994 έως το 1997 ήταν Αντιπρόεδρος της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου (ΔΕΠΑ), ενώ ήταν μέλος στο Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) από το 1998 έως τον Ιούλιο του 2000.
Από το 2000 μέχρι το 2004 ήταν Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Εμπορικής Τράπεζας και Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών. Από το 2005 μέχρι τον Αύγουστο του 2008 ήταν Διευθύνων Σύμβουλος της ΚΑΠΠΑ Χρηματιστηριακής. Τον Ιούνιο του 2005 εκλέχθηκε Επίτροπος (Trustee) της Γενναδίου Βιβλιοθήκης.
Ας μην λησμονήσουμε, όμως, το βρώμικο ρόλο του στην Εμπορική Τράπεζα!
Ο Γιάννης Στουρνάρας, κουμπάρος του Γιάννου Παπαντωνίου, διορίζεται από το Κώστα Σημίτη διοικητής της Εμπορικής.
Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος των ικανοτήτων του σημερινού υπουργού Οικονομικών πρέπει να γνωρίζει το εξής:
Ενώ παρέλαβε την δεύτερη σε μέγεθος ελληνική τράπεζα, όταν αποχώρησε από τη θέση του Προέδρου η Εμπορική βρέθηκε στα πρόθυρα της καταστροφής, με αποτέλεσμα να πουληθεί στην γαλλική Credit Agricole. Ακόμη και σήμερα πολλοί διερωτώνται αν ο Γιάννης Στουρνάρας εκτέλεσε συνειδητά κάποιο σχέδιο καταστροφής της εμπορικής τράπεζας.
'Οπως και στη περίπτωση του Χρηματιστηρίου.....
Η «φούσκα του χρηματιστηρίου» φέρει την υπογραφή της διακυβέρνησης Σημίτη. Πρόσφατα ο πρώην Δήμαρχος Αθηναίων και υπουργός της κυβέρνησης Καραμανλή Νικήτας Κακλαμάνης υπήρξε ιδιαίτερα αιχμηρός για τον Γιάννη Στουρνάρα θυμίζοντάς τον ρόλο που είχε διαδραματίσει την περίοδο που τη χώρα κυβερνούσε ο Κώστας Σημίτης: «Πρόχειρα στο μυαλό μου έχω τουλάχιστον 30 σκάνδαλα που συγκλόνισαν την Ελλάδα από το 1996 έως το 2004, με πιο χαρακτηριστικά δύο. Το “μαγείρεμα” των στοιχείων για να μπούμε στο ευρώ και το μέγα σκάνδαλο του χρηματιστηρίου.
Αν κάποιοι λοιπόν έχουν επιλεκτική μνήμη, ο ελληνικός λαός δεν έχει. Θυμάται και πολύ καλά μάλιστα». Ποιος θυμάται; Μα ο Γιάννης Στουρνάρας φυσικά, ο οποίος μαζί με τον Γιάννη Παπαντωνίου είναι εκλεκτά μέλη της παρέας της Σύρου. Εξάλλου ο Γιάννης Στουρνάρας υπήρξε και συνεργάτης της χρηματιστηριακής «Κάππα» για την οποία ακούστηκαν και γράφτηκαν ουκ ολίγα αναφορικά με την περίοδο της χρηματιστηριακής φούσκας.
Ακόμη, όμως, μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει μια ανακοίνωση του Συλλόγου Εργαζομένων της Εμπορικής Τράπεζας με ημερομηνία 2 Δεκεμβρίου 2003, όπου μπορεί ο κάθε ένας να διαβάσει ότι ο Γιάννης Στουρνάρας και η διοίκηση της Εμπορικής Τράπεζας «διέθεσαν ολόκληρο σχεδόν το τίμημα από την πώληση της Ιονικής (270 δισ.) για την κάλυψη των ζημιών από τις χρηματιστηριακές πράξεις και μείωσαν τα ίδια κεφάλαια κατά 700 εκ. ευρώ». Νωρίτερα σε άλλη ανακοίνωση με ημερομηνία 22 Νοεμβρίου 2004 αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής:
«Διέθεσαν ολόκληρο σχεδόν το τίμημα από την πώληση της Ιονικής (270 δισ.) για την κάλυψη των ζημιών από τις χρηματιστηριακές πράξεις και μείωσαν τα ίδια κεφάλαια κατά 700 εκ. ευρώ».
Τον Απρίλιο του 2000 και ενώ η κρίση του χρηματιστηρίου είχε ξεσπάσει ήδη από το 1999 ο Γιάννης Στουρνάρας, υποτίθεται ότι είχε κινητοποιήσει τους αμυντικούς μηχανισμούς του κράτους με στόχο να επιτευχθεί η συγκράτηση της πτώσης του χρηματιστηρίου. Κάποιοι τον είχαν κατηγορήσει για χειραγώγηση.
Κάτι ανάλογο με την Εμπορική γίνεται πλέον και με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Μην λησμονούμε τις δηλώσεις πέρυσι τον Αύγουστο στη Βουλή ότι είναι μη βιώσιμο.
Πηγή: http://logioshermes.blogspot.com/2013/08/blog-post_4553.html#ixzz2cg7gHr6p
Under Creative Commons License: Attribution Share Alike
Γιάννης Στουρνάρας, ο μη αιρετός υπουργός οικονομικών, το αγαπημένο παιδί του Β. Σόιμπλε, ο καλύτερος μαθητής της σκληρής λιτότητας της θείας Αγκελικούλας, ο κολλητός του Γιούνκερ, ο άνθρωπος που κάνει την τρόικα να αναρωτιέται μήπως είναι συνάδερφός τους σε μυστική αποστολή στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας!!!
Τον Γιάννη Στουρνάρα μπορείς να τον χαρακτηρίσεις με όλα τα παραπάνω κι άλλα τόσα ακόμη ή απλά να τον χαρακτηρίσεις ως το ορφανό του Κώστα Σημίτη. Δυστυχώς δεν είναι το μόνο ορφανό του Σημίτη που έχει παραμείνει στη πολιτική ζωή της Ελλάδας, αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης στιγμής.
Δεν ξέρω πόσοι από σας γνώριζαν τον Γιάννη Στουρνάρα πριν αναλάβει το υπουργείο Οικονομικών μετά την παραίτηση σε χρόνο ρεκόρ του Βασίλη Ράπανου μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου.
Η αλήθεια είναι πως ο εκλεκτός του διοικητή Αντώνη ήταν ο Βασίλης Ράπανος. Ο Ράπανος, άνθρωπος με γνώση της αγοράς, κατάλαβε πως το ΥΠΟΙΚ ήταν μια καυτή πατάτα που δύσκολα θα μπορούσε κάποιος να την κρατήσει, δεδομένου του γεγονότος ότι ο αρχηγός της ΝΔ είχε υποσχεθεί προεκλογικά επαναδιαπραγμάτευση και με αυτό το επιχείρημα κέρδισε την εκλογική αναμέτρηση.
Φαίνεται ότι τις ίδιες αμφιβολίες δεν είχε ο Γιάννης Στουρνάρας που αποδέχτηκε αμέσως τη θέση μετά το τηλεφώνημα του Αντώνη Σαμαρά.
Γιάννης Στουρνάρας που κατά καιρούς είχε δηλώσει υπέρμαχος του μνημονίου!!!
«Διαβατήριο εξόδου από την επικίνδυνη ζώνη της χρεοκοπίας»(σ.σ.: το Μνημόνιο)
( παρουσίαση έκθεσης του ΙΟΒΕ, 5/7/2010)
«Τα μέτρα (σ.σ.: του μνημονίου) έχουν κάποια (!) κοινωνική δικαιοσύνη»...
( δηλώσεις στον «Φλας», 6/8/2010)
«Το Μνημόνιο είναι ένα αναγκαίο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής (...). Αν βγούμε από το Μνημόνιο σήμερα αυτό σημαίνει ακαριαίος θάνατος. Η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει αμέσως (...)».( δηλώσεις στον «Βήμα Fm», 21/9/2010)
«Χωρίς τη στήριξη της τρόικας, η ελληνική οικονομία θα... είχε υποστεί μια απότομη συρρίκνωση της τάξης του 20% "και αυτό είναι μια αισιόδοξη πρόβλεψη" (...) έχουμε την καλή τύχη να έχουμε το "μαξιλάρι" της ευρωζώνης από κάτω μας (...) Αν αυτό είναι το τίμημα που πρέπει να πληρωθεί για την ασωτία μας, δεν πρόκειται για τόσο μεγάλη τιμωρία. Αλλά αυτό θα εξαρτηθεί από το αν συνεχίσουμε να πετυχαίνουμε τους στόχους του μνημονίου,δεν λέμε ανόητα πράγματα όπως το ότι υπάρχει άλλος τρόπος και δεν ακούμε εκείνους που μας λένε ότι υπάρχει άλλος τρόπος». ( εφημερίδα «Μακεδονία», 19/3/2011)
«Η μόνη εναλλακτική στο Μνημόνιο είναι η χρεοκοπία (...) το Μνημόνιο αποτελεί μονόδρομο έναντι της χρεοκοπίας, που είναι και η μόνη εναλλακτική εκδοχή». ( συνεδρίαση Επιτροπής Έρευνας και Τεχνολογίας της Βουλής, «newscode.gr», 24/5/2011).
«Υπάρχει έλλειψη συναντίληψης ακόμα και με τους υπουργούς. Οι μισοί φαίνεται να στηρίζουν το μνημόνιο και οι υπόλοιποι είναι αντίθετοι. Το πρόβλημα είναι η εφαρμογή, η υλοποίηση και η έλλειψη πολιτικής συναίνεσης. Δεν υπάρχει ουσιαστική εναλλακτική λύση από το μνημόνιο, αλλά αυτή η διαπίστωση δεν γίνεται αποδεκτή. Υπάρχει μία ανάπτυξη δημαγωγικής τοξικής ρητορικής κατά του μνημονίου, σε αντίθεση με την Πορτογαλία, όπου τα τρία μεγάλα κόμματα συναίνεσαν ότι δεν υπάρχει άλλη λύση». ( συνεδρίαση Επιτροπής Ερευνας και τεχνολογίας στη Βουλή, «Express.gr», 25/05/11).
«...ο μεγαλύτερος κίνδυνος που ελλοχεύει είναι η ακύρωση του μνημονίου λόγω της δαιμονοποίησής του από μέρος του πολιτικού κόσμου, του Τύπου, του συνδικαλιστικού κινήματος, των ποικιλώνυμων επαγγελματικών επιχειρηματικών συμφερόντων που θίγονται».
( παρουσίαση έκθεσης ΙΟΒΕ, 5/7/2010)
Ο υπέρμαχος της άποψης ότι «το Μνημόνιο είναι μονόδρομος»,λοιπόν, ανέλαβε να «επαναδιαπραγματευτεί» (!) το Μνημόνιο ως υπουργός Οικονομίας
Και επαναδιαπραγματεύτηκε!!!
Όχι,φυσικά με την τρόικα ούτε με τους δανειστές αλλά με τον εαυτό του πως θα μας παρουσιάζει τις προσταγές των Βρυξελλών ως μοναδική λύση.
''Στενοχωρήθηκα...όταν με πήρε ξαφνικά στο τηλέφωνο ο Σόιμπλε και με μάλωσε επειδή είπα στη Βουλή για την επιμήκυνση του χρέους! Αυτό δεν έπρεπε να το πεις μου είπε. Εκεί λύγισα"!
εκμυστηρεύτηκε ο υπουργός στον Αλέξη Παπαχελά το Δεκέμβριο.
Πώς να μην λυγίσει αφού τον θαυμάζει, όπως δήλωσε μετά την πρόσφατη επίσκεψη του γερμανού ΥΠΟΙΚ στη χώρα μας.
Καλές σχέσεις όμως ο Γιάννης έχει και με τον πρώην επικεφαλή του Eurogroup, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, τον οποίο και κάλεσε να έρθει να μείνει μόνιμα στην Ελλάδα. Γιατί όχι;; Μήπως έχει καταλάβει τι θα πει κρίση ο Γιάννης;; Μπορεί μέσα από τις συνεντεύξεις του να απειλεί τους Έλληνες πολίτες ότι θα γίνουμε Συρία [ ''Σήμερα η χώρα έχει σωθεί, δεν απειλείται με έξοδο από το ευρώ, ούτε με χρεοκοπία. Αν δεν είχαν γίνει όσα έγιναν, θα ήμασταν Συρία'' Βήμα Ιούνιος 2013 ] αλλά ο ίδιος δε γνωρίζει από κρίση.
Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι ο τεχνοκράτης και αγαπημένο παιδί του Κώστα Σημίτη, τοποθετείται εδώ και περίπου 30 χρόνια μόνο σε δημόσιες θέσεις από τις οποίες λαμβάνει παχυλούς μισθούς. Τόσο παχυλούς, ώστε μπορεί να διαμένει σε έπαυλη στην Κηφισιά, αλλά και να διαθέτει πολυτελέστατη βίλα στη Σύρο, δίπλα ακριβώς από τη βίλα του κουμπάρου του Γιάννου Παπαντωνίου.
Ας δούμε όμως λίγο το βιογραφικό του ανθρώπου που απειλεί την πρώτη κατοικία του Έλληνα πολίτη:
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 10 Δεκεμβρίου 1956. Τελείωσε το Δημόσιο Γυμνάσιο Φιλοθέης το 1974 και αποφοίτησε από το Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1978, όπου όπως ο ίδιος δηλώνει ήταν ενεργό μέλος της ΚΝΕ Νομικής. Για την ακρίβεια ανήκε στη νεολαία του ΚΚΕ εσωτερικού Ρήγας Φεραίος.
Συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης από το οποίο απέκτησε Master και Διδακτορικό με ειδικότητα στην Οικονομική Θεωρία και Πολιτική και επιστρέφοντας από τις σπουδές του στο εξωτερικό προσχώρησε ιδεολογικά στο ΠΑΣΟΚ. Το διάστημα που σπούδαζε στο Λονδίνο ήταν μέλος της Λέσχης Σοσιαλιστών Λονδίνου με τις κακές γλώσσες να ψιθυρίζουν πολλά για τον τρόπο με τον ολοκλήρωσε τις σπουδές του.
Ας ρίξουμε μια ματιά στο αφιέρωμα της εφημερίδας Βήμα για τα χρόνια της Οξφόρδης:
«Η ακαδημαϊκή ζωή του στην Οξφόρδη ήταν μια άλλη μάχη. Ο κύριος ανταγωνιστής του στην άμιλλα της σχολής ήταν ο Τσαρλς Κόλινς, σήμερα υφυπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, με τον οποίο διατηρεί στενή επαφή. Τα χρόνια της Οξφόρδης διαμόρφωσαν τον Στουρνάρα και ήταν καθοριστικά για τη μετέπειτα πορεία του. Στο φημισμένο βρετανικό πανεπιστήμιο βρέθηκε μαζί με τη σύντροφό του από τα φοιτητικά χρόνια στην Αθήνα, τη Λίνα Νικολοπούλου. Εκείνος έκανε μεταπτυχιακό και διδακτορικό στα Οικονομικά, εκείνη διδακτορικό στη Βιολογία.
Μόλις το ΠαΣοΚ θεσμοθέτησε τον πολιτικό γάμο, το 1981, κατέβηκαν στο Λονδίνο, μαζί με ένα φιλικό ζευγάρι, «με ένα νοικιασμένο Renault που χάλασε στον δρόμο», και παντρεύτηκαν στο προξενείο. Γύρισαν με oτοστόπ. Σήμερα έχουν δύο κόρες, τη Μυρτώ και τη Νεφέλη. Στην Οξφόρδη ο Στουρνάρας συνδέθηκε με μέλη της ελληνικής κοινότητας του πανεπιστημίου. Εκεί δίδασκε ήδη ο Λουκάς Τσούκαλης (σήμερα καθηγητής Ευρωπαϊκής Οργάνωσης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ), ο οποίος έχει τελειώσει το διδακτορικό του σε ηλικία μόλις 25 ετών. Συνομήλικος, συμφοιτητής και συγκάτοικος του Στουρνάρα στην εστία ήταν ο Γιώργος Ζανιάς, πρώην υπουργός Οικονομικών και νυν πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας, ενώ ο «μικρός της παρέας» ήταν ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. Ο καθηγητής Οικονομικών και τομεάρχης Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ έκανε την ίδια εποχή τις προπτυχιακές σπουδές του σε έναν κύκλο σπουδών μοναδικό στην Οξφόρδη: Πολιτική Επιστήμη, Φιλοσοφία και Οικονομικά.
“Ημασταν όλοι προοδευτικά παιδιά” θυμάται ο Τσούκαλης. «Μιλάγαμε συνέχεια πολιτικά. Ως λίγο μεγαλύτερος, είχα ίσως μια πιο ρεαλιστική αντιμετώπιση. Οι άλλοι ήταν πιο ριζοσπαστικοί. Κουβαλούσαν μια επαναστατικότητα που είχε έρθει από τα αμφιθέατρα των ελληνικών πανεπιστημίων. Η ιδεολογία της παρέας ήταν από σοσιαλδημοκρατία και πέρα προς τα Αριστερά και ο Στουρνάρας είχε το πρόβλημα πώς θα προσαρμόσει τις αριστερές ιδέες με τα παραδοσιακά οικονομικά». Η παρέα της Οξφόρδης ήταν πολυσυλλεκτική. Στις συζητήσεις συμμετείχε με τα δικά της επιχειρήματα και η Ελένη Λουρή, σήμερα υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, η οποία έκανε από το 1982 το διδακτορικό της στο φημισμένο πανεπιστήμιο».
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, όπως προαναφέραμε προσχωρεί στο ΠΑΣΟΚ .
Υπήρξε εκ των πρωτεργατών του σημιτικού εκσυγχρονισμού, τον οποίο και ο ίδιος υπηρέτησε πιστά ως στενός συνεργάτης του.
Έχει διατελέσει ειδικός σύμβουλος στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας (1986-1989), ειδικός σύμβουλος στην Τράπεζα της Ελλάδος (1989-1994). Από το 1989 διδάσκει στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι γενικός επιστημονικός διευθυντής του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών. Από το 1994 έως τον Ιούλιο του 2000 ήταν Πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών. Από τη θέση αυτή συμμετείχε στο σχεδιασμό της μακροοικονομικής και διαρθρωτικής πολιτικής (ιδιαίτερα στην εκπόνηση των Προγραμμάτων Σύγκλισης) και εκπροσωπούσε το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών στη Νομισματική Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Από τη θέση αυτή συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις για τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση. Επίσης είχε την ευθύνη για τις ετήσιες διαβουλεύσεις με τους διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ).
Από το 1994 έως το 1997 ήταν Αντιπρόεδρος της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου (ΔΕΠΑ), ενώ ήταν μέλος στο Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) από το 1998 έως τον Ιούλιο του 2000.
Από το 2000 μέχρι το 2004 ήταν Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Εμπορικής Τράπεζας και Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών. Από το 2005 μέχρι τον Αύγουστο του 2008 ήταν Διευθύνων Σύμβουλος της ΚΑΠΠΑ Χρηματιστηριακής. Τον Ιούνιο του 2005 εκλέχθηκε Επίτροπος (Trustee) της Γενναδίου Βιβλιοθήκης.
Ας μην λησμονήσουμε, όμως, το βρώμικο ρόλο του στην Εμπορική Τράπεζα!
Ο Γιάννης Στουρνάρας, κουμπάρος του Γιάννου Παπαντωνίου, διορίζεται από το Κώστα Σημίτη διοικητής της Εμπορικής.
Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος των ικανοτήτων του σημερινού υπουργού Οικονομικών πρέπει να γνωρίζει το εξής:
Ενώ παρέλαβε την δεύτερη σε μέγεθος ελληνική τράπεζα, όταν αποχώρησε από τη θέση του Προέδρου η Εμπορική βρέθηκε στα πρόθυρα της καταστροφής, με αποτέλεσμα να πουληθεί στην γαλλική Credit Agricole. Ακόμη και σήμερα πολλοί διερωτώνται αν ο Γιάννης Στουρνάρας εκτέλεσε συνειδητά κάποιο σχέδιο καταστροφής της εμπορικής τράπεζας.
'Οπως και στη περίπτωση του Χρηματιστηρίου.....
Η «φούσκα του χρηματιστηρίου» φέρει την υπογραφή της διακυβέρνησης Σημίτη. Πρόσφατα ο πρώην Δήμαρχος Αθηναίων και υπουργός της κυβέρνησης Καραμανλή Νικήτας Κακλαμάνης υπήρξε ιδιαίτερα αιχμηρός για τον Γιάννη Στουρνάρα θυμίζοντάς τον ρόλο που είχε διαδραματίσει την περίοδο που τη χώρα κυβερνούσε ο Κώστας Σημίτης: «Πρόχειρα στο μυαλό μου έχω τουλάχιστον 30 σκάνδαλα που συγκλόνισαν την Ελλάδα από το 1996 έως το 2004, με πιο χαρακτηριστικά δύο. Το “μαγείρεμα” των στοιχείων για να μπούμε στο ευρώ και το μέγα σκάνδαλο του χρηματιστηρίου.
Αν κάποιοι λοιπόν έχουν επιλεκτική μνήμη, ο ελληνικός λαός δεν έχει. Θυμάται και πολύ καλά μάλιστα». Ποιος θυμάται; Μα ο Γιάννης Στουρνάρας φυσικά, ο οποίος μαζί με τον Γιάννη Παπαντωνίου είναι εκλεκτά μέλη της παρέας της Σύρου. Εξάλλου ο Γιάννης Στουρνάρας υπήρξε και συνεργάτης της χρηματιστηριακής «Κάππα» για την οποία ακούστηκαν και γράφτηκαν ουκ ολίγα αναφορικά με την περίοδο της χρηματιστηριακής φούσκας.
Ακόμη, όμως, μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει μια ανακοίνωση του Συλλόγου Εργαζομένων της Εμπορικής Τράπεζας με ημερομηνία 2 Δεκεμβρίου 2003, όπου μπορεί ο κάθε ένας να διαβάσει ότι ο Γιάννης Στουρνάρας και η διοίκηση της Εμπορικής Τράπεζας «διέθεσαν ολόκληρο σχεδόν το τίμημα από την πώληση της Ιονικής (270 δισ.) για την κάλυψη των ζημιών από τις χρηματιστηριακές πράξεις και μείωσαν τα ίδια κεφάλαια κατά 700 εκ. ευρώ». Νωρίτερα σε άλλη ανακοίνωση με ημερομηνία 22 Νοεμβρίου 2004 αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής:
«Διέθεσαν ολόκληρο σχεδόν το τίμημα από την πώληση της Ιονικής (270 δισ.) για την κάλυψη των ζημιών από τις χρηματιστηριακές πράξεις και μείωσαν τα ίδια κεφάλαια κατά 700 εκ. ευρώ».
Τον Απρίλιο του 2000 και ενώ η κρίση του χρηματιστηρίου είχε ξεσπάσει ήδη από το 1999 ο Γιάννης Στουρνάρας, υποτίθεται ότι είχε κινητοποιήσει τους αμυντικούς μηχανισμούς του κράτους με στόχο να επιτευχθεί η συγκράτηση της πτώσης του χρηματιστηρίου. Κάποιοι τον είχαν κατηγορήσει για χειραγώγηση.
Κάτι ανάλογο με την Εμπορική γίνεται πλέον και με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Μην λησμονούμε τις δηλώσεις πέρυσι τον Αύγουστο στη Βουλή ότι είναι μη βιώσιμο.
Ο Γιάννης Στουρνάρας που τώρα με δηλώσεις του στη Realnews ζητά να αρθεί η απαγόρευση πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας για να μπορέσουν να σωθούν οι τράπεζες.
Αυτός είναι ο ελληνόφωνος Υπουργός Οικονομικών της χώρας... δυστυχώς!
Tέλος Α' μέρους!!
Tέλος Α' μέρους!!
Πηγή: Βικιπαιδεία, Periodista.gr, Bήμα
Πηγή: http://logioshermes.blogspot.com/2013/08/blog-post_4553.html#ixzz2cg7gHr6p
Under Creative Commons License: Attribution Share Alike