Είναι πλέον φανερό σε όλους ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υπερσυγκεντρωποιείται. Μετατρέπεται σε αρχηγικό συστημικό κόμμα, διαλύοντας τις συνιστώσες του. Ένα κόμμα ενός νέου διπόλου εξουσίας με φιλοαμερικανικό, σε ότι αφορά την εξωτερική πολιτική, προσανατολισμό. Αμέσως μετά τις εκλογές του Ιουνίου 2012,...
προβλέψαμε επακριβώς αυτή την εξέλιξη, η οποία μας δικαιώνει πλήρως.
Προκειμένου τώρα να αποκοιμηθούν οι συνιστώσες και να μην αντιδράσουν, χρησιμοποιούνται (κατά την προσωπική μας εκτίμηση) από την ηγετική ομάδα του ΣΥΝ δύο πολιτικές τεχνικές. Αφενός «αυτοδιαλύθηκε» θεατρικά η συνιστώσα ΣΥΝ και λέμε θεατρικά, αφού την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ κατέχει η ηγετική ελίτ του ΣΥΝ, οπότε δεν τίθεται κάποιο σοβαρό θέμα. Αφετέρου παίζεται εντός της ηγετικής ελίτ του μέχρι τώρα ΣΥΝ, το θεατρικό παιχνίδι μεταξύ της συστημικής ηγετικής ομάδας και της αριστερής εσωτερικής αντιπολίτευσης.
Ο στόχος της τελευταίας θεατρικής «διαμάχης» είναι να αποκοιμηθούν οι αριστερές συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, να αισθανθούν ότι έχουν εκπροσώπηση στην ηγετική ομάδα και να μην φέρουν αντίρρηση στην πλήρη διάλυσή τους και στην απόλυτη συστηματοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ. Αν πέσουν όμως σε αυτή την παγίδα, είτε από πολιτική αφέλεια είτε από υπολογισμό στην κατάληψη της εξουσίας, απλά να ξέρουν ότι θα δουλέψουν υπέρ του καθεστώτος και σε βάρος των ονείρων και των οραμάτων των πολιτών που τους εμπιστεύθηκαν.
Θα πρέπει λοιπόν οι αριστερές συνιστώσες να αποφασίσουν αν θα συμβάλουν στη νέα αιχμαλωσία και εγκλωβισμό του λαού στο δημιουργούμενο από το καθεστώς νέο φιλοαμερικανικό – φιλοευρωπαϊκό δίπολο.
Τι θα κάνουν; Απλά θα προτιμήσουν να ταχθούν με την πλευρά του καθεστώτος και να εγκαταλείψουν όσους πίστεψαν σ’ αυτές.
Θα το δείτε σε λίγες ημέρες στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ.
