Αν παρακολουθήσει κάποιος την διαχρονική εξέλιξη του παγκόσμιου δημόσιου χρέους, όπως αυτό παρουσιάζεται στην ιστοσελίδα του Economist, θα παρατηρήσει ότι για την τελευταία δωδεκαετία και ειδικότερα από το έτος 2001 μέχρι και το έτος 2013, το παγκόσμιο χρέος θα αυξηθεί περίπου κατά 200%!!!. Ήδη είναικοντά σ’ αυτό το ποσοστό. Συγκεκριμένα, ενώ το έτος 2001 ήταν 15,7 τρισεκατομμύρια δολάρια, το επόμενος έτος 2013 θα φτάσει στα 49,7 τρισεκατομμύρια δολάρια. Δηλαδή αύξηση περίπου 200%.
Όπως γνωρίζουμε όλοι, η παγκόσμια παραγωγή δεν σημείωσε φυσικά αντίστοιχη αύξηση στο ίδιο χρονικό διάστημα. Αυτό αποδεικνύει ότι έχουμε μια τεράστια φούσκα παγκόσμιου δημόσιου χρέους, το οποίο πολύ σύντομα θα κληθούν να καλύψουν οι λαοί με την εξαθλίωσή τους ή με το αίμα τους σε κάποιον παγκόσμιο πόλεμο. Μέσα σ’ αυτό το χρέος δεν περιλαμβάνεται και το χρέος των ιδιωτών προς τις τράπεζες. Για να καταφανούν τα μεγέθη, αρκεί κανείς να δει το συνολικό χρέος (δημόσιο και ιδιωτικό) μόνο για τις ΗΠΑ το οποίο φτάνει τα 58 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Αυτή η τεράστια φούσκα χρέους οφείλεται φυσικά στην πλήρη απελευθέρωση των ιδιωτικών τραπεζών να παράγουν χρήμα μέσω των δανείων που χορηγούν με μόνο μια λογιστική εγγραφή, καθιστώντας κράτη και ανθρώπους αιχμάλωτους των τόκων.
Το μόνο αντίδοτο που έχουν πλέον οι λαοί για να αντιμετωπίσουν αυτόν τον οικονομικό Αρμαγεδδώνα, είναι να κοινωνικοποιήσουν τα κράτη τους. Να περάσει δηλαδή ο έλεγχος των κρατών στις αντίστοιχες κοινωνίες . Να πάψουν έτσι οι χρηματαγορές να ελέγχουν πλέον τις κυβερνήσεις των κρατών και μέσω του κρατικού καταναγκασμού τους αντίστοιχους λαούς.
Θα πρέπει λοιπόν να επιλέξουμε είτε δημοκρατία (γιατί δημοκρατία δεν έχουμε), είτε την λύση του «Μεγάλου Αδελφού» που μας προσφέρει η Παγκοσμιοποίηση, δηλαδή την Παγκόσμια Διακυβέρνηση που προπαγάνδιζε ο κ. Παπανδρέου.
Πέτρος Χασάπης
