Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013

Αν δεν σχεδιάσουμε το αύριο, ποτέ δεν θα το ζήσουμε...



Οι εκλογές είναι μιά κάποια λύση, που όμως αν τεθούν σήμερα ως θέμα, η σημερινή κυβέρνηση θα τις απορρίψει, με το αιτιολογικό ότι θα βλάψουν την χώρα… Οξύμωρο μεν, αλλά είναι το μόνο σίγουρο πως θα συμβεί... 

Από την άλλη, όμως, οι εκλογές θα δώσουν πραγματική λύση ή θα εμφανίσουν τον επόμενο (ΗΠΑ)προωθούμενο Αλέξη, ο οποίος θα συνεχίσει το «έργο» των Παπανδρέου – Σαμαρά, μπαίνοντας στο «κυρίως πιάτο», το οποίο είναι το απόλυτο ξεπούλημα της χώρας σε εθνικό επίπεδο;

Μην ξεχνάμε πως η λέξη «έθνος» είναι απαγορευμένη (πλην ελαχίστων λαμπρών εξαιρέσεων) στον ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο προωθεί τον πολυπολιτισμό, την κατάργηση των εθνοτήτων και την υπεράσπιση των πανταχού αναξιοπαθούντων (πλην των Ελλήνων). 

Ναι, να ζητάμε, να απαιτούμε εκλογές, όταν θα είμαστε έτοιμοι σαν λαός να σταθούμε απέναντι στην ευθύνη να ορίσουμε εμείς το μέλλον της χώρας και όχι να επισημοποιήσουμε με την συμμετοχή μας την συνέχιση της σκύλευσης της πατρίδας μας, σε μία εικονική δημοκρατία... 
  • Αν δεν καταγγείλουμε όλους εκείνους που χρησιμοποιούν τον όρο «ελευθεριότητα» για να ισοπεδώσουν την «ελευθερία»…
  • Αν δεν παραμερίσουμε εκείνους που χρησιμοποιούν τον όρο «απασχόληση» για να ισοπεδώσουν το αγαθό της εργασίας…
  • Αν δεν καταδικάσουμε επί της ουσίας εκείνους που παίζουν με τις λέξεις με σκοπό να παίξουν με την ζωή μας…
  • Αν δεν διαγράψουμε από την πολιτική εκείνους που πολιτεύονται αγόμενοι και φερόμενοι από ιδεοληψίες και αντιμετωπίζουν την χώρα ως βόθρο που αφήνουν τις βρωμιές τους και αποχωρούν πανευτυχείς επειδή έζησαν τον δικό τους μύθο…
  • Αν δεν ξεπεράσουμε τον κακό μας εαυτό, ποτέ δεν θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε εκείνο που σήμερα ποθούμε. 
  • Αν δεν ομονοήσουμε, θα είμαστε πάντα υποχείρια εκείνων που βάζουν διαφορές ανάμεσά μας   
  • Αν δεν βγάλουμε τις αλυσίδες από το μυαλό μας, ποτέ δεν θα μπορέσουμε να κατακτήσουμε την ελευθερία μας.
  • Αν δεν σχεδιάσουμε το αύριο, ποτέ δεν θα ξεκινήσουμε για να το ζήσουμε και να το κατακτήσουμε…
Μπορούμε σαν λαός να ομονοήσουμε, να συζητήσουμε, να οργανωθούμε, να συνταχθούμε και στη συνέχεια να απαιτήσουμε μία Ελλάδα των Ελλήνων και όχι των τραπεζιτών, των λαμογιών και των πολιτικών μαριονετών; 
Μπορούμε να αφήσουμε το «εγώ» και τα μικροσυμφέροντά μας και να εργασθούμε στο «εμείς» και το συμφέρον πρώτα της πατρίδας κι έπειτα το δικό μας; 
Μπορούμε να σκεφτούμε και να σχεδιάσουμε την επόμενη ημέρα αποβάλλοντας την τρομοπροπαγάνδα των καλοθελητών (εσωτερικού και εξωτερικού) που στηρίζει μία κυβέρνηση τοποθετημένων δημίων που κόπτονται να εξυπηρετήσουν τους πάντες πλην των Ελλήνων;

Αν μπορούμε ή όποτε μπορέσουμε, να γίνουν εκλογές άμεσα, για να ξεχωρίσει η ήρα από το σιτάρι, για να έρθει η Νέμεσις και να τιμωρηθεί η Ύβρις. Για να φύγει το γκρι και να επιστρέψουν τα χρώματα και το χαμόγελο.

Για να επανέλθει η πραγματική Δημοκρατία στην χώρα που γεννήθηκε. Από εμάς εξαρτάται και θα συμβεί μόνο όταν σε ατομικό επίπεδο ωριμάσουμε πολιτικά. Η δική μας ανικανότητα πολιτικής κριτικής (ως λαού), δίνει το ικανό άλλοθι στην συνέχιση της διακυβέρνησης της χώρας από παντελώς ανίκανους «κυβερνήτες»…

Εάν συμβούν όλα αυτά, τότε να είστε σίγουροι πως οι εκλογές θα κηρυχθούν ως... παράνομες. Μήπως αμφιβάλει κανείς;

Αν δεν σχεδιάσουμε την απόδρασή μας από την φυλακή που σήμερα βρισκόμαστε, ακόμη και αν "βγούμε στο δρόμο" θα είμαστε έρμαια των σχεδίων εκείνων που στηρίζονται στο να μας κρατάνε απομονωμένους στα αόρατα "λευκά κελιά" μας...