Κυριακή 22 Ιουλίου 2012

Εισβολή στη Δαμασκό: πραγματικότητα ή παράσταση;


Фωτογραφία : EPA

Η Ρωσία και η Κίνα μπλόκαραν το δυτικό σχέδιο ψηφίσματος στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για τη Συρία, που προέβλεπε την επιβολή αυστηρών κυρώσεων κατά της κυβέρνησης της Δαμασκού, εάν εκείνη δεν εκπλήρωνε σειρά απαιτήσεων. Ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Ρωσίας στον ΟΗΕ Βιτάλι Τσούρκιν εξήγησε τη θέση της Μόσχας: «Το σχέδιο ξεχώριζε για τον ακραία μονόπλευρο χαρακτήρα του. Οι απειλές πίεσης και κυρώσεων απευθύνονταν αποκλειστικά προς την κυβέρνηση της Συρίας. Αυτό δεν αντανακλά τις πραγματικότητες της σημερινής κατάστασης στη χώρα».

Η πραγματικότητα δείχνει ότι πρέπει να συγκρατηθεί όχι η κυβέρνηση της Συρίας, αλλά η ασυμβίβαστη αντιπολίτευση. Οι ένοπλες ομάδες της ανακοίνωσαν απολύτως ανοιχτά την έναρξη υλοποίησης του σχεδίου «Ηφαίστειο στη Δαμασκό – Σεισμός στη Συρία». Στο πλαίσιό του οι εξεγερθέντες έριξαν, κατά τα λεγόμενά τους, στην πρωτεύουσα της χώρας περίπου 30.000 μαχητές.
Η αλήθεια είναι ότι πολλοί παρατηρητές πιστεύουν πως ο αριθμός αυτός έχει μεγιστοποιηθεί δεκάδες φορές και ότι λόγος γίνεται μάλλον για μια προπαγανδιστική επιχείρηση. Ο Ρώσος ειδικός σε θέματα Ανατολής Λεονίντ Iσάεφ πιστεύει τα εξής:
Προς το παρόν οι αντάρτες της Συρίας δεν κατόρθωσαν να αποκτήσουν επί μακρόν τον έλεγχο ούτε μίας πόλης. Εάν πετύχουν το σχέδιό τους και η Δαμασκός πέσει, τότε, βέβαια, η κατάσταση θα αλλάξει εν μία νυκτί. Αλλά, στην πραγματικότητα, η σημερινή επίθεση είναι μια κίνηση απελπισίας. Ο στρατός της Συρίας είναι όπως και πριν ισχυρός, ενώ οι δυνάμεις των ανταρτών δεν ενισχύονται με κανένα τρόπο. Η Δύση εκτός από χρήματα και όπλα προς το παρόν δεν μπορεί να βοηθήσει, τουλάχιστον έως τη στιγμή, που η θέση της Ρωσίας παραμένει σκληρή. Χρήματα, παρ’ όλ’ αυτά η συριακή αντιπολίτευση εισπράττει πάρα πολλά. Την ίδια στιγμή η τελευταία συνάντηση της αντιπολίτευσης στο Κάιρο, όπως και η προηγούμενη, ολοκληρώθηκε με το να φιλονικήσουν μεταξύ τους οι εκπρόσωποί της, χωρίς να κατορθώσουν να συμφωνήσουν σε κάτι. Οι χορηγοί της αντιπολίτευσης έχουν ήδη αρχίσει να αμφιβάλλουν αν αξίζει να συνεχίσουν να χρηματοδοτούν γενναιόδωρα αυτό το σχέδιο. Ενώ στην ίδια τη Συρία οι δυνάμεις των ανταρτών αρχίζουν να αραιώνουν. Γι’ αυτό και η λεγόμενη «εισβολή στη Δαμασκό» είναι μια παράσταση, που σκοπό έχει να αποκαταστήσει τη χρηματοδότηση για την ασυμβίβαστη αντιπολίτευση.
Δεν αποτελεί έκπληξη ότι ο προϋπολογισμός του σχεδίου «συριακή άνοιξη» έχει από καιρό ξεπεράσει πολύ τους προκαταρκτικούς σχεδιασμούς των χορηγών. Το αρχικό σενάριο της εξέλιξης της συριακής κρίσης, κρίνοντας από όλα τα στοιχεία, προέβλεπε μια γρήγορη επίλυση.
Υπάρχουν ενδείξεις ότι προετοίμαζαν τη ριζοσπαστική αντιπολίτευση συστηματικά επί αρκετά χρόνια. Πολλοί άνθρωποι στην ηγεσία του Συριακού Εθνικού Συμβουλίου (ΣΕΣ) συνδέονται με τις δυτικές μυστικές υπηρεσίες. Για παράδειγμα το μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του ΣΕΣ Μπασμά Κόντμανι εργαζόταν σε αμερικανικό ερευνητικό οργανισμό, που συνδεόταν με τη CIA. Ένας άλλος ηγέτης του ΣΕΣ ο Ρουντβάν Ζιγιάντε έλαβε μέρος στη συνάντηση των Σύρων αντιπολιτευόμενων στην Ουάσινγκτον ήδη από το 2008, την οποία είχαν χρηματοδοτήσει μη κυβερνητικές φυσικά οργανώσεις από τις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία.
Όπως είναι γνωστό πλουσιοπάροχη χρηματοδότηση των εξεγερθέντων προέρχεται και από ορισμένες αραβικές μοναρχίες του Περσικού Κόλπου. Επιπλέον κατά τη γνώμη αρκετών ειδικών για τη «συριακή επανάσταση» πληρώνονται χρήματα από τα αποθεματικά του Μουαμάρ Καντάφι. Λόγος γίνεται για ποσό 150-200 δισεκατομμυρίων δολαρίων, τα οποία μετά την έναρξη της λιβυκής κρίσης είχαν παγώσει και εν συνεχεία εξαφανίστηκαν χωρίς ίχνη.
Σε κάθε περίπτωση χρήματα για το «συριακό σχέδιο» ξοδεύονται πολλά, ωστόσο αποτέλεσμα μέχρι στιγμής δεν υπάρχει. Το καθεστώς της Δαμασκού όπως και πριν εξακολουθεί να αντέχει το χτύπημα και στέκεται απολύτως σταθερά. Ως εκ τούτου η ασυμβίβαστη αντιπολίτευση για να διατηρήσει το κύρος της στα μάτια των χορηγών αρχίζει να οργανώνει θεάματα. Αυτό ισχύει και για τη λεγόμενη «εισβολή στη Δαμασκό», θεωρεί ο Σύρος στρατιωτικός αναλυτής Μουοχάμεντ Ισά:
Τώρα στη Δαμασκό υπάρχουν μικρές ένοπλες ομάδες, προφανώς υπό τον έλεγχο της Σαουδικής Αραβίας. Πραγματοποιούν επιδρομές, ανοίγουν πυρ. Όμως αμέσως μόλις στο σημείου όπου βρίσκονται καταφθάνουν δυνάμεις ασφαλείας, οι εξεγερθέντες αμέσως αποσύρονται και μετά από ορισμένο χρόνο, όσοι απέμειναν, πραγματοποιούν επίθεση ήδη σε άλλη γειτονιά. Θόρυβος γίνεται πολύ, αλλά πρακτικό αποτέλεσμα για τους εξεγερθέντες δεν υπάρχει κανένα. Την ίδια στιγμή ένας παρατηρητής απ’ έξω μπορεί να νομίσει ότι στη Δαμασκό βρίσκεται σε εξέλιξη ένας γενικευμένης κλίμακας πόλεμος.
Να εκτιμηθεί το πραγματικό μέγεθος των επιχειρήσεων των Σύρων ανταρτών τώρα είναι δύσκολο: το επικοινωνιακό "προπέτασμα καπνού" πάνω από τα σημεία των γεγονότων είναι ακόμη πιο πυκνό και από τον καπνό από τις πραγματικές πυρκαγιές. Ωστόσο δημιουργείται η εντύπωση ότι το σενάριο πλησιάζει στην κατάληξή του. Και το ερώτημα για το νικητή θα αποφασιστεί στο αμέσως προσεχές διάστημα.