H πιθανή πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ, του κόμματος που με τη στάση και τη συμπεριφορά του θέτει εν αμφιβόλω την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη, οδηγεί όλους τους πολίτες που δεν εξαρτώνται από συμφέροντα και δεν υποκύπτουν σε δογματισμούς να κάνουν μερικές επιπλέον σκέψεις για το κόμμα που θα επιλέξουν να στηρίξουν στις επικείμενες εκλογές, την 17η Ιουνίου.
Είναι σαφές ότι η ρητορική και οι προγραμματικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι τυφλές. Μιλάνε για ΑΚΥΡΩΣΗ της δανειακής σύμβασης, χωρίς να εξηγούν στην περίπτωση που οι ευρωπαίοι δε δεχτούν αναθεώρηση του μνημονίου τι θα γίνει.
Δε λένε με λίγα λόγια από τη στιγμή που το κράτος "στεγνώσει" από τραπεζογραμμάτια σε €, πώς θα χρηματοδοτηθούν οι δράσεις του. Πώς θα πληρωθούν οι μισθοί, οι συντάξεις, τα νοσοκομεία κτλ.
Είναι σαφές δηλαδή ότι αναγκαστικά θα πάμε σε κοπή νέων εγχώριων τραπεζογραμματίων.
Αυτό για κάποιους μπορεί να είναι αδιάφορο. Πχ οι άνεργοι λένε χρήματα νά'χω κι ας είναι και ινδικές ρούπιες.
Για κάποιους άλλους είναι κερδοφόρο: γιατί όσοι την περίοδο των παχέων αγελάδων εξήγαγαν τα ευρώ τους σε τράπεζες της αλλοδαπής, με τη πιθανή νομισματική αλλαγή και τη συνεπαγόμενη υποτίμηση-φτώχεια, θα μπορέσουν να αγοράσουν σε πολύ χαμηλές τιμές περιουσίες ανθρώπων.
Για κάποιους άλλους θά΄ναι υλοποίηση του σχεδίου τους: τα επεισόδια, οι διαδηλώσεις, τα "Δεκεμβριανά" έδωσαν την αφορμή στον ξένο παράγοντα να παρέμβει και τους ενισχύσει στην πορεία τους προς τη διακυβέρνηση, με περαιτέρω ανταλλάγματα φυσικά (πχ διάσπαση ευρωζώνης, διακοπή πορείας ευρωπαϊκής ενοποίησης).
Την ίδια στιγμή υπόσχονται επιδόματα ανεργίας στους λαθρομετανάστες, αφαίρεση του οπλισμού από τα σώματα ασφαλείας κι άλλα φαιδρά.
Δεν υπάρχει αμφιβολία επίσης ότι από την άλλη μεριά δεν υπάρχει μια σαφής πρόταση για το πότε και πώς θα τελειώσει η κρίση. Για το πότε και πώς θα σταματήσει η ραγδαία μείωση των εισοδημάτων των πολιτών, πότε και πώς θα αλλάξει το παραγωγικό μοντέλο της Πατρίδας μας, πότε και πώς θα επανακαθοριστούν ως προτεραιότητες του έθνους η Παιδεία και ο Πολιτισμός.
Στα ασφυκτικά αυτά πλαίσια συνεπώς καλούμαστε να ψηφίσουμε. Για κάθε ψηφοδέλτιο κόμματος υπάρχει ένα "αλλά". Είναι όμως σαφές ότι αυτό του ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνει τα περισσότερα. Κι ενώ σπέρνει ενθουσιασμό ο καταγγελτικός και ο δήθεν απελευθερωτικός του λόγος την ίδια στιγμή το σενάριο της επόμενης ημέρας εκτός ευρωζώνης φαντάζει εφιαλτικό.
Ο άνεργος για να βρει δουλειά δεν αρκεί νά'χει στα χέρια του "φωτοτυπία" πληθωριστικού χρήματος. Θέλει δουλειά, που θα την φέρει η ανάπτυξη.
Αυτός που έχει δουλειά αλλά βλέπει το εισόδημά του μειώνεται δε θέλει απλά αυξήσεις που θα τροφοδοτήσουν νέες αυξήσεις στα αγαθά, αλλά ανταγωνισμό για να πέσουν οι τιμές κι ευκαιρίες για να μεγαλώσει η πίτα.
Ο μη επιδοτούμενος από το δημόσιο επιχειρηματίας δε θέλει να νοθεύεται η δράση του με πρακτικές αθέμιτες από την κομματική νομεκλατούρα της αριστεράς του εύκολου χρήματος.
΄Ολοι εμείς θέλουμε το κράτος να γκρεμιστεί και να αναδημιουργηθεί με οδηγό την αξιοκρατία, τη νομιμότητα, τη διαφάνεια.
Σέβομαι φυσικά την οποιαδήποτε επιλογή του καθενός. Απλά πιστεύω ότι έχει φτάσει η στιγμή να βάλουμε όλοι νερό στο κρασί μας και να σκεφτούμε το μέλλον κυρίως των παιδιών μας και να ψηφίσουμε με σωφροσύνη.
Ευκαιρίες χάθηκαν πολλές. Ας μη χάσουμε μία ακόμα. Να πιέσουμε όλοι ώστε την 17η Ιουνίου να έχουμε κυβέρνηση συνεργασίας όλων των κομμάτων που πιστεύουν στο ευρώ, στην Ευρώπη.
Ας δώσουμε σ'αυτά συνεπώς όχι λευκή επιταγή, αλλά τον πρώτο λόγο. Κι εδώ είμαστε να τα κρίνουμε.
Καλό βόλι
