Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

Ο Κώστας Καραμανλής απέρριψε έμπρακτα την δημιουργία “Μαύρων Μετώπων”, αλλά κάποιοι θέλουν να το ξεχάσουν…

Κάποιοι επιμένουν να πιστεύουν ότι ο Ελληνικός λαός έχει μνήμη χρυσόψαρου. Είναι οι ίδιοι που βάσισαν την μακροβιότερη εξουσιαστική μηχανή στην λήθη του κόσμου. Αυτοί που επεβίωσαν ως υμνητές του Ράιχ, θιασώτες της αντίστασης, ρέμπελοι του 114, συνεργάτες του Ιωαννίδη και ένθερμοι αντιχουντικοί.

Δυστυχώς γι’ αυτούς, η παντοκρατορία τους συνθλίβεται από την αφύπνιση και την συμμετοχή του κόσμου στον διαμοιρασμό της αλήθειας, της μνήμης, αυτής που τελικά θα απελευθερώσει και την πατρίδα.

Να υπενθυμίσουμε λοιπόν σε όλους αυτούς που “συμπτωματικά” επέβαλλαν και τον κύριο Παπαδήμο ως ηγέτη της χώρας, πως ο Κώστας Καραμανλής, στην πράξη αντέκρουσε τα “μαύρα μέτωπα” της πρόθυμης παράδοσης στον εφιάλτη του ΔΝΤ. Ο Κώστας Καραμανλής ήταν αυτός που διεμήνυσε πως δεν συζητά με τα άκρα, δεν δέχτηκε την προσφερόμενη κοινοβουλευτική στήριξη από αυτούς που πρόθυμα υπέγραψαν μνημόνια.

Δεν δέχτηκε να βουτήξει την Ελλάδα στο αίμα, ακόμα και τον μαύρο Δεκέμβρη όταν η κυρία Μπακογιάννη και ο κύριος Καρατζαφέρης τον πίεζαν να κατεβάσει στους δρόμους τον στρατό (απέναντι σε ποιούς; Στα 13χρονα παιδιά που ο Αλαβάνος και οι πράκτορες χρησιμοποιούσαν ως ανθρώπινες ασπίδες των ισλαμοφασιστών;), πράγμα που θα σήμαινε την αυτόματη χρεοκοπία της χώρας ως “Failed State” και χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Οι εφιάλτες των τοκογλύφων έκαναν τα πάντα για να θέσουν την χώρα υπό κατοχή και -ώ τι σύμπτωση- οι οπαδοί της δημοκρατικής εκτροπής μέσω στρατιωτικής επέμβασης, ήταν οι πρώτοι που έσπευσαν να υπερασπιστούν το μνημόνιο της μειοδοσίας.

Υπάρχει λοιπόν άνθρωπος που θα πίστευε πως ο Κώστας Καραμανλής θα έβλεπε θετικά μία συνεργασία με τις θεραπαινίδες του ΔΝΤ; Θα επικροτούσε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου, του Παπακωνσταντίνου και του …Ρόντος;

Όχι, ο τ. πρωθυπουργός δεν θεωρεί το ΠΑΣΟΚ ως εχθρό, τους ψηφοφόρους του δηλαδή, αλλά αυτό το σάπιο, ομιχλώδες σύστημα. Για να διευκρινίζουμε. Πιθανολογούμε όμως ότι θα εβλεπε απείρως θετικότερα μία σύμπλευση προσανατολισμένη σε ευρύτατο, φωτεινό μέτωπο για να επουλώσει τις πληγές που αφήνει ο Γιώργος Παπανδρέου. Δεν θα μας προκαλούσε έκπληξη εάν αυτό το μέτωπο συμπεριλάμβανε το λεγόμενο “Πατριωτικό ΠΑΣΟΚ”, αλλά και τον Αλέξη Τσίπρα αντί του Φώτη Κουβέλη που φαίνεται ότι αποτελεί την μετάλλαξη του Σημητικού, απεχθούς ΠΑΣΟΚ.

Μην περιμένετε βεβαίως ρηξικέλευθες ενέργειες όπως καταψήφιση δανειακής από τον Κ. Καραμανλή. Δεν παύει να είναι δέσμιος του κομματικού συστήματος και της κακώς εννοούμενης “πειθαρχίας”. Παρά το ότι ο ίδιος ακύρωσε την εξ’ ίσου παραδοσιακή κομματική ψευδολογία…

Για του λόγου το αληθές, δείτε από το 6,40′

Μόνος, ενάντια σε όλο το συφερτό των ΜΜ”Ε” που έφερναν τον “σωτήρα”.