ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΣΑΚΙΣΕΤΕ. Ήρθε η ώρα να επιλέξετε πως θα γραφτούν τα ονόματα σας στην ιστορία, Με χρυσά γράμματα ή κουρελόχαρτα στα τεφτέρια της διαπλοκής.
“Μόνος εναντίον όλων” ήταν το σύνθημα που γεννήθηκε από την δράση του ηρωϊκού Τζιοβάνι Φαλκόνε. Του ανθρώπου που δολοφονήθηκε μαζί με την σύζυγο του από τα καρκινώματα των εθνών. Πριν από την δολοφονία του, προηγήθηκαν απειλές και εκβιασμοί μέχρι την στιγμή που άνανδρα τα καθάρματα τίναξαν στον αέρα αυτόν και την σύζυγο του.
Στην Ελλάδα ειδικά τα τελευταία τρία χρόνια, η δυσοσμία της διαπλοκής δεν αφήνει ανέγγιχτο ούτε τον χώρο της δικαιοσύνης. Ασήμαντοι κονδυλοφόροι που έχουν γιγαντωθεί λόγω των “ειδικών υπηρεσιών” που προσφέρουν, όπως ακριβώς οι γραφικοί
εκτελεστές της μαφίας, έχουν εξαπολύσει ένα πογκρόμ τρομοκρατίας και εκβιασμού κατά των άξιων λειτουργών της δικαιοσύνης. Γνωρίζουν πολύ καλά πως η δικαιοσύνη είναι ο τελευταίος θεσμός που μπορεί να σώσει την χώρα από το χάος και τα κακουργήματα τους, έτσι εκμεταλλευόμενοι την προστασία που τους παρέχει ένας διεφθαρμένος κρατικός μηχανισμός, απειλούν, συκοφαντούν και διασύρουν με ρυθμό που θυμίζει το κροτάλισμα των πολυβόλων του Παλέρμο.
Ο Γρηγόρης Πεπόνης, ο άνθρωπος που λόγω θέσης αποκάλυψε όλη την δυσωδία της μνημονιακής συμμορίας, δέχεται απανωτές επιθέσεις από ελεεινά υποκείμενα, που μπορεί να εκφράζουν τον τρόμο των αφεντικών τους, αυτό όμως δεν τους καθιστά “ακίνδυνους”. Κάθε άλλο. Είναι συνεργοί στο έγκλημα κατά της πατρίδας. Είναι οι εκτελεστές μαφιόζοι στην Ελλάδα του 2013. Είναι η σηπεδόνα του τσιλιαδόρου κατά την διάρκεια του εγκλήματος, που τώρα απειλεί τον εισαγγελέα, τον δικαστή που ετοιμάζεται να αποδώσει δικαιοσύνη.
Ο Γρηγόρης Πεπόνης, ο εισαγγελέας χάραξε ανεξίτηλα το όνομα του στα αναγνώσματα των επόμενων γεννεών που θα αναζητούν τους σύγχρονους ήρωες. Αυτούς που τόλμησαν να αντισταθούν στην λαίλαπα των διεφθαρμένων, των εθνοκτόνων, των μικρών ανθρώπων με τα μεγάλα κακουργήματα.
Όπως άλλωστε και η συντριπτική πλειοψηφία των λειτουργών. Που ενώ γνωρίζουν πως δεν μπορούν να προσφέρουν τα βασικά στην οικογένεια τους, παρ’ όλα αυτά κρατούν Θερμοπύλες στην έδρα απέναντι στις βαλίτσες, στις απειλές, στα περιττώματα των καθεστωτικών εφημερίδων των βαρώνων της ελλαδικής μαφίας.
Σύντομα έρχεται η ώρα που θα κληθείτε όχι μόνον να ισοπεδώσετε αυτά τα καθάρματα, αυτούς τους ηθικούς και βρώμικους εκτελεστές. Έρχεται η ώρα να καθορίσετε τα πρότυπα με τα οποία θα μεγαλώσουν τα παιδιά μας. Εάν θα μυηθούν στην σήψη ή την λαμπρότητα. Εάν θα ανδρωθούν με “κολλητούς”, ναραβεριτζήδες, επ’ αμοιβή ψεύτες κονδυλοφόρους ή με το Δίκαιο και αυτούς που το υπερασπίζονται. Η επιλογή είναι εύκολη, αφού όλοι θα κριθούμε από τους αγέννητους και τους μεγάλους νεκρούς. Θα δικαιώσετε τους εκτελεστές της Καλτσεστρούτσι που γύρισαν ως βρυκόλακες για να αποτελειώσουν αυτό που άφησαν; Θα επιτρέψετε να χαμογελάσουν οι ατιμώρητοι κλέφτες του καλαμποκιού που κόλλησαν σε κάθε Έλληνα την ρετσινιά του Λαμόγιου; Θα αφήσετε ελεύθερους τους μηντιακούς εκβιαστές που τους υπερασπίζονται; Ή θα επιβάλλετε εσείς έναν Φαλκόνε σε κάθε έδρα, κάθε έδρανο, καθε γειτονιά και κάθε θρανίο;
Η απάντηση είναι εύκολη.
“Μόνος εναντίον όλων” ήταν το σύνθημα που γεννήθηκε από την δράση του ηρωϊκού Τζιοβάνι Φαλκόνε. Του ανθρώπου που δολοφονήθηκε μαζί με την σύζυγο του από τα καρκινώματα των εθνών. Πριν από την δολοφονία του, προηγήθηκαν απειλές και εκβιασμοί μέχρι την στιγμή που άνανδρα τα καθάρματα τίναξαν στον αέρα αυτόν και την σύζυγο του.
Στην Ελλάδα ειδικά τα τελευταία τρία χρόνια, η δυσοσμία της διαπλοκής δεν αφήνει ανέγγιχτο ούτε τον χώρο της δικαιοσύνης. Ασήμαντοι κονδυλοφόροι που έχουν γιγαντωθεί λόγω των “ειδικών υπηρεσιών” που προσφέρουν, όπως ακριβώς οι γραφικοί
εκτελεστές της μαφίας, έχουν εξαπολύσει ένα πογκρόμ τρομοκρατίας και εκβιασμού κατά των άξιων λειτουργών της δικαιοσύνης. Γνωρίζουν πολύ καλά πως η δικαιοσύνη είναι ο τελευταίος θεσμός που μπορεί να σώσει την χώρα από το χάος και τα κακουργήματα τους, έτσι εκμεταλλευόμενοι την προστασία που τους παρέχει ένας διεφθαρμένος κρατικός μηχανισμός, απειλούν, συκοφαντούν και διασύρουν με ρυθμό που θυμίζει το κροτάλισμα των πολυβόλων του Παλέρμο.
Ο Γρηγόρης Πεπόνης, ο άνθρωπος που λόγω θέσης αποκάλυψε όλη την δυσωδία της μνημονιακής συμμορίας, δέχεται απανωτές επιθέσεις από ελεεινά υποκείμενα, που μπορεί να εκφράζουν τον τρόμο των αφεντικών τους, αυτό όμως δεν τους καθιστά “ακίνδυνους”. Κάθε άλλο. Είναι συνεργοί στο έγκλημα κατά της πατρίδας. Είναι οι εκτελεστές μαφιόζοι στην Ελλάδα του 2013. Είναι η σηπεδόνα του τσιλιαδόρου κατά την διάρκεια του εγκλήματος, που τώρα απειλεί τον εισαγγελέα, τον δικαστή που ετοιμάζεται να αποδώσει δικαιοσύνη.Ο Γρηγόρης Πεπόνης, ο εισαγγελέας χάραξε ανεξίτηλα το όνομα του στα αναγνώσματα των επόμενων γεννεών που θα αναζητούν τους σύγχρονους ήρωες. Αυτούς που τόλμησαν να αντισταθούν στην λαίλαπα των διεφθαρμένων, των εθνοκτόνων, των μικρών ανθρώπων με τα μεγάλα κακουργήματα.
Όπως άλλωστε και η συντριπτική πλειοψηφία των λειτουργών. Που ενώ γνωρίζουν πως δεν μπορούν να προσφέρουν τα βασικά στην οικογένεια τους, παρ’ όλα αυτά κρατούν Θερμοπύλες στην έδρα απέναντι στις βαλίτσες, στις απειλές, στα περιττώματα των καθεστωτικών εφημερίδων των βαρώνων της ελλαδικής μαφίας.
Σύντομα έρχεται η ώρα που θα κληθείτε όχι μόνον να ισοπεδώσετε αυτά τα καθάρματα, αυτούς τους ηθικούς και βρώμικους εκτελεστές. Έρχεται η ώρα να καθορίσετε τα πρότυπα με τα οποία θα μεγαλώσουν τα παιδιά μας. Εάν θα μυηθούν στην σήψη ή την λαμπρότητα. Εάν θα ανδρωθούν με “κολλητούς”, ναραβεριτζήδες, επ’ αμοιβή ψεύτες κονδυλοφόρους ή με το Δίκαιο και αυτούς που το υπερασπίζονται. Η επιλογή είναι εύκολη, αφού όλοι θα κριθούμε από τους αγέννητους και τους μεγάλους νεκρούς. Θα δικαιώσετε τους εκτελεστές της Καλτσεστρούτσι που γύρισαν ως βρυκόλακες για να αποτελειώσουν αυτό που άφησαν; Θα επιτρέψετε να χαμογελάσουν οι ατιμώρητοι κλέφτες του καλαμποκιού που κόλλησαν σε κάθε Έλληνα την ρετσινιά του Λαμόγιου; Θα αφήσετε ελεύθερους τους μηντιακούς εκβιαστές που τους υπερασπίζονται; Ή θα επιβάλλετε εσείς έναν Φαλκόνε σε κάθε έδρα, κάθε έδρανο, καθε γειτονιά και κάθε θρανίο;
Η απάντηση είναι εύκολη.
Αυτός που είναι σιωπηρός και σκύβει το κεφάλι πεθαίνει κάθε στιγμή που το κάνει. Αυτός που μιλάει δυνατά και περπατάει με το κεφάλι ψηλά πεθαίνει μόνο μια φορά.—Τζιοβάνι Φαλκόνε