Ο Ιταλός πρέσβης Εμμανουέλε Γκράτσι κατευθύνθηκε με υπηρεσιακό αυτοκίνητο της Πρεσβείας της Ιταλίας, στην οικία του Έλληνα πρωθυπουργού Ιωάννη Μεταξά, λίγες ώρες μετά το πέρας της
μεγάλης δεξίωσης που είχε παρατεθεί στη πρεσβεία.
Όταν εισήλθε στην οικία του πρωθυπουργού, ο Ιταλός πρέσβης, απέδωσε στον Έλληνα πρωθυπουργό το ιταλικό τελεσίγραφο με το οποίο ζητούσε από την ελληνική πλευρά να επιτρέψει την διέλευση των ιταλικών στρατευμάτων στην ελληνική επικράτεια.
Αργότερα ο ίδιος θα γράψει στο βιβλίο του «Η αρχή του τέλους - η επιχείρηση κατά της Ελλάδος»: «Μόλις καθίσαμε, και επειδή η ώρα ήταν λίγα λεπτά μετά τις 3, του είπα αμέσως ότι η Κυβέρνησίς μου, μου είχε αναθέσει να το εγχειρίσω προσωπικά ένα κείμενο, που δεν ήτο τίποτε άλλο, παρά το τελεσίγραφον της Ιταλίας προς την Ελλάδα, με το οποίον η Ιταλική Κυβέρνηση απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση των στρατευμάτων της στον Ελληνικό χώρο, από τις 6 π.μ. της 28/10/1940. Ο Μεταξάς άρχισε να το διαβάζει. Μέσα από τα γυαλιά του, έβλεπα τα μάτια του να βουρκώνουν. Όταν τελείωσε την ανάγνωση με κοίταξε κατά πρόσωπο, και με φωνή λυπημένη αλλά σταθερή μου είπε: «Alors, c'est la guerre» (Λοιπόν, έχουμε πόλεμο).»
Στην συνάντηση αυτή, σύμφωνα με την θυγατέρα του Μεταξά, ακολούθησε και η εξής στιχομυθία την οποία ο Γκράτσι δεν αναφέρει:
Γκράτσι: «Pas nécessaire, mon excellence» (όχι απαραίτητα εξοχότατε)
Μεταξάς: «Non, c'est nécessaire» (όχι, είναι απαραίτητο).
Αθήνα 6 Απριλίου 1941
Τα ξημερώματα της 6ης Απριλίου 1941, ο Γερμανός πρέσβης Βίκτωρ Έρμπαχ επέδωσε στον Πρωθυπουργό της Ελλάδας Αλέξανδρο Κοριζή τελεσίγραφο για την επικείμενη γερμανική επίθεση. Πριν ακόμα παραδοθεί το τελεσίγραφο, οι γερμανικές δυνάμεις πραγματοποιούσαν επίθεση κατά μήκος της Γραμμής Μεταξά στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Σημειώνεται ότι από τις 13 Δεκεμβρίου 1940 η Γερμανία είχε καταρτίσει σχέδιο εισβολής στην Ελλάδα με την κωδική ονομασία Επιχείρηση Μαρίτα, θεωρώντας πως ο έλεγχος της περιοχής ήταν βασική προϋπόθεση για την επιτυχία της επιχείρησης Μπαρμπαρόσα.
Η Ελλάδα υπέφερε τα πάνδεινα κατά τη διάρκεια της κατοχής. Η οικονομία της χώρας είχε ήδη υποστεί μεγάλη καταστροφή από τον εξάμηνο πόλεμο με τους Ιταλούς και τους Γερμανούς. Η πλήρης καταστροφή της Ελληνικής οικονομίας ολοκληρώθηκε την περίοδο της κατοχής, κατά τη διάρκεια της οποίας οι πρώτες ύλες και τα τρόφιμα επιτάχθηκαν από τους κατακτητές, γεγονός που εκτίναξε την τιμή τους στο εσωτερικό της χώρας και υπήρξε εκρηκτική άνοδος του πληθωρισμού. Περαιτέρω επιδείνωση της οικονομίας επήλθε με τη χορήγηση του κατοχικού δανείου στη Γερμανία. Η έλλειψη ειδών πρώτης ανάγκης είχε ως αποτέλεσμα το ξέσπασμα του λιμού τον χειμώνα του 1941-42, οπότε και υπολογίζεται πως 300.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Το γεγονός αυτό υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες ανθρωπιστικές τραγωδίες κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Η δοσίλογη κυβέρνηση Τσολάκογλου ήταν φυσικά αδύνατο να αμβλύνει τις συνέπειες της κατοχικής πραγματικότητας, του υπερπληθωρισμού και των ανεξέλεγκτων επιτάξεων. Χαρακτηριστικά, τα υπέρογκα έξοδα που "όφειλε" η Ελλάδα προς τους κατακτητές υπήρξαν τα υψηλότερα κατά κεφαλήν της κατεχόμενης Ευρώπης, που έφτασαν στο 113,7% του Εθνικού Εισοδήματος της χώρας. Επίσης η επιδρομή στα συναλλαγματικά αποθέματα των τραπεζών κατάφερε και αυτή καίρια πλήγματα στα οικονομικά μεγέθη.
Γενικότερα δεν ήταν προτεραιότητα του Γ' Ράιχ η προστασία των οικονομικών δομών των κατεχόμενων χωρών ή έστω η διατήρηση του ελάχιστου αποθεματικού σε τρόφιμα και πρώτες ύλες για την επιβίωση του πληθυσμού. Προείχε η στήριξη της στρατιωτικής μηχανής και η νίκη της Γερμανίας στον Παγκόσμιο Πόλεμο, που ήταν ασύμβατες με τις ανθρωπιστικές ανάγκες. Σε αυτά τα πλαίσια οι επιτάξεις και δεσμεύσεις δημόσιων και ιδιωτικών αποθεμάτων διοχετεύθηκαν για τη συντήρηση του γερμανικού στρατού και του γερμανικού πληθυσμού του Γ' Ράιχ. Χαρακτηριστική ήταν η δήλωση του Γκέρινγκ: ''Καρφί δεν μου καίγεται όταν μου λέτε ότι οι άνθρωποι της ζώνης ευθύνης σας πεθαίνουν από την πείνα. Αφήστε τους να πεθάνουν εφόσον έτσι δεν λιμοκτονεί κανένας Γερμανός.''
3 Μαϊου 2010
Η Ελλάδα αιτήθηκε €80δις από τις υπόλοιπες χώρες του Ευρώ και €30δις από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ). Την αίτηση συνόδευαν 3 συνημμένα μνημόνια:
"Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής" (ΜΟΧΠ),
"Τεχνικό Μνημόνιο Συνεννόησης" (ΤΜΣ) και
"Μνημόνιο Συνεννόησης στις Συγκεκριμένες Προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής" (ΣΠΟΠ).
Υπογράφοντες για την ελληνική πλευρά ήταν ο Υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου και ο Πρόεδρος της Τράπεζας της Ελλάδος Γεώργιος Προβόπουλος. Στις 8 Μαΐου 2010 εγκρίθηκε "Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης" ("Loan Facility Agreement") με τις χώρες του Ευρώ και "Διακανονισμός Χρηματοδότησης Αμέσου Ετοιμότητας" ("Stand-by Agreement") με το ΔΝΤ. Το σύνολο αυτών των συμφωνιών ονομάζεται συχνά για συντομία "Μνημόνιο".
Στη συνέχεια σχηματίστηκε ομάδα εκπροσώπων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (ΕΕ), της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), γνωστή και ως "Τρόικα", η οποία ανά τρίμηνο αξιολογεί την πρόοδο του προγράμματος εφαρμογής των όρων του "Μνημονίου" (ΜΟΧΠ και ΣΠΟΠ) και αποφασίζει για την εκταμίευση της αντίστοιχης δόσης του δανείου.
Να σημειωθεί ότι η δανειακή σύμβαση υπογράφηκε από την Ελλάδα και τις χώρες-μέλη της Ευρωζώνης, πλην της Γερμανίας. Αντί για τη Γερμανία, τη σύμβαση υπέγραψε η τράπεζα KfW, που υπόκειται μεν στις οδηγίες, τελεί υπό την εγγύηση και ενεργεί προς το δημόσιο συμφέρον της Γερμανίας, ωστόσο δεν είναι το ίδιο το γερμανικό κράτος. Κι αυτό γιατί η Γερμανία ήθελε με κάθε τρόπο να διασφαλίσει την αποφυγή συμψηφισμού ή υποβολής ανταπαίτησης, αναγνωρίζοντας, όμως, έτσι ότι μας οφείλει σημαντικά ποσά από τις αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο.
Αθήνα 24 Οκτωβρίου 2013
Μετά από τρία ολόκληρα χρόνια μνημονιακής πολιτικής τα υψηλότερα επίπεδα χρέους στην Ευρωζώνη αλλά και στην Ε.Ε. εξακολουθεί να εμφανίζει η Ελλάδα, όπως προκύπτει από τα στοιχεία που δημοσίευσε η Eurostat για το δεύτερο τρίμηνο του 2013... Συγκεκριμένα, το δημόσιο χρέος της χώρας ανήλθε στο 169,1% του ΑΕΠ από 160,5% που ήταν το πρώτο τρίμηνο του 2013.
Στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης, της ανέχειας, της φτώχειας, των λουκέτων, της ανεργίας και του εργασιακού Μεσαίωνα, συγκλονιστικά είναι τα στοιχεία για του ανθρώπους που αυτοκτονούν. Για κάποιους οι αυτοκτονίες είναι η νέα μάστιγα της εποχής όπως παλιότερα ήταν τα ναρκωτικά και το Aids. O Έλληνας ξέρει πολύ καλά ότι δεν είναι μάστιγα αλλά αποτέλεσμα της δήθεν σωτηρίας του Μνημονίου. Τα τελευταία στοιχεία έδειξαν ότι στη χώρα μας κάθε 18 ώρες γίνεται μια αυτοκτονία, ενώ κάθε 45 λεπτά μια απόπειρα αυτοκτονίας. Ο άνθρωπος που βάζει τέλος στη ζωή του είναι συνήθως μέσης ηλικίας, έγγαμος και με οικονομικά προβλήματα, ενώ μια αυτοκτονία έχει άμεσο αντίκτυπο στη ζωή άλλων 6 έως 23 ατόμων που κινούνται στο ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον του αυτόχειρα.
Οι σύγχρονες οικονομικές-πολεμικές επιχειρήσεις και η αδιαφορία των κυβερνώντων εμφανίζονται εξίσου αποτελεσματικά με τις αντίστοιχες πολεμικές της Κατοχής.
Σε ένα διαμέρισμα στο κέντρο της πόλης,ο μικρός Νικόλας ζωγραφίζει την Ελληνική Σημαία για να τη δείξει στη δασκάλα του και σιγοτραγουδά:
''Της πατρίδας μου η σημαία
έχει χρώμα γαλανό
και στη μέση χαραγμένο
ένα κάτασπρο σταυρό''
Σας φιλώ γλυκά.
Η Οχιά