Η περίπτωση του Νάσου Θεοδωρίδη έχει απασχολήσει και άλλες φορές τα μέσα. Συνήθως οι απόψεις του αντιμετωπίζονται ως απόψεις ενός γραφικού. Στην χειρότερη ο κυβερνητικός εκπρόσωπος εγκαλεί τον ΣΥΡΙΖΑ να τον διαγράψει και κάπου εκεί τελειώνει το θέμα. Αλλά δεν είναι έτσι διότι οι απόψεις αυτές βρίσκουν ανταπόκριση σε ένα μέρος των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ και αυτό γιατί αντανακλούν την ουσία όλης της μαρξιστικής διδασκαλίας...
Είπε λοιπόν αυτός ο γνήσιος μπολσεβίκος (έστω και αν εμφανίζεται με τον μανδύα του ειρηνιστή) ''Το θέμα δεν είναι αν έχει δίκιο η Ρεπούση ...Το θέμα είναι πως αν όντως συνέβη αυτό το φρικιαστικό περιστατικό δείχνει απόλυτα μια συλλογική παράνοια, από τη στιγμή που μέσα στο φανατισμό μιας άνωθεν επιβαλλόμενης πατριδολαγνείας φτάνουν στο ανατριχιαστικό σημείο να υπερβούν το μητρικό ένστικτό και να σκοτωθούν αυτές και τα παιδιά τους χάριν άψυχων εδαφών..."
Όλη αυτή η παράγραφος και τα λόγια που χρησιμοποιεί ο εν λόγω κύριος αντανακλούν την άποψη της Αριστεράς περί Έθνους και πατρίδας. Πραγματικά είναι ευχάριστο ν’ ανακαλύπτεις πόσο λίγο άλλαξαν οι αριστερές απόψεις από την εποχή του Μαρξ και του Λένιν. Η αριστερά ποτέ δεν πίστεψε στην Ιδέα του Έθνους. Το Έθνος για την αριστερά ήταν και παραμένει μια κοινωνική κατασκευή. Μια κατασκευή της αστικής τάξης.
Έθνη και πατρίδες για την αριστερά ήταν και όπως φαίνεται είναι ακόμα μια παγίδα των αστών για να δέσουν στα δικά τους συμφέροντα τους εργάτες. Αυτό μας δείχνουν οι εκφράσεις ''άνωθεν επιβαλλόμενη πατροδολαγνεία '' και ''άψυχα εδάφη'' και ακόμα μας δείχνουν πως παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Αλέξη Τσίπρα να πείσει τον Έλληνα νοικοκυραίο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα πατριωτικό κόμμα , ο μπολσεβικισμός ξεχειλίζει από παντού. Πότε μια ατάκα του Ζίζεκ, πότε ένα άρθρο του Νάσου, πότε κάποια δήλωση του Βούτση, έρχεται και χαλάει την εικόνα που θα θελε ο Αλέξης να περνάει ο ΣΥΡΙΖΑ προς τα έξω... Έτσι είναι όμως και στα τρανσέξουαλ άτομα, τα δικαιώματα των οποίων υποστηρίζει σθεναρά ο ΣΥΡΙΖΑ. Πάντα κάτι προδίδει...
Και πάμε τώρα στο ζουμί της δια Facebook δήλωσης Νάσου. Λεει παρακάτω αυτός ο μέγας αστήρ της Αριστερής διανόησης: ''Οι Ειρηνιστές και οι Ειρηνίστριες έχουμε διαλέξει στρατόπεδο και είμαστε ενάντια σε κάθε Ζάλογγο που καταπατά το υπέρτατο αγαθό της ανθρώπινης ζωής και ειδικά αθώων παιδιών''....Καταρχάς είναι πραγματικά για γέλια το πως οι Μπολσεβίκοι γίνονται πατσιφιστές όταν πρόκειται να πολεμήσουν για το Έθνος, αλλά όταν πρόκειται να πολεμήσουν για την μεγάλη πατρίδα των Εργατών ή για την δικτατορία του προλεταριάτου μεταβάλλονται στους σκληρότερους μαχητές. Τα άτομα αυτά χωρίζουν την βία σε καλή και κακή. Η βία από ακροδεξιές ομάδες είναι κακή η βία όμως της αριστεράς και των αλληλέγγυων δυνάμεων είναι καλή. Γελοιότητες...
Όμως τι μας λέει πραγματικά ο Νάσος μιλώντας για υπέρτατο αγαθό της ζωής και χαρακτηρίζοντας ανατριχιαστική την πράξη των Σουλιωτισσών να αυτοκτονήσουν μαζί με τα παιδιά τους; Προφανώς μας λέει ότι έπρεπε να επιλέξουν την παράδοση. Έπρεπε οι Σουλιώτισσες να επιλέξουν μερικά ακόμα χρόνια ατιμασμένης ζωής ως πόρνες στα χαρέμια των πασάδων και ως γιουσουφάκια τα παιδιά τους γιατί η ζωή είναι από μόνη της υπέρτατη αξία...
Τοποθετώντας όμως την ζωή ως υπέρτατη αξία έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την Ελληνική σκέψη. ''Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστί η πατρίς'', δίδασκαν οι αρχαίοι στα παιδιά τους και ''καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή'' τραγουδούσαν οι κλέφτες το 21.
Γενεές Ελλήνων από αρχής της Ιστορικής πορείας του Έθνους μας γαλουχήθηκαν με την ιδέα πως πάνω και από την ζωή τοποθετούνται οι αξίες της πατρίδος, της τιμής και της αξιοπρέπειας και πως η ζωή έχει αξία μόνο όταν είναι κανείς ελεύθερος να’ χει πατρίδα τιμή και αξιοπρέπεια. Οι Έλληνες ήταν πάντοτε έτοιμοι να θυσιάσουν την ζωή τους για την πίστη τους στην πατρίδα στην Θρησκεία και την τιμή τους. Η άποψη ότι η ζωή είναι από μόνη της υπέρτατη αξία δεν είναι Ελληνική και δεν είναι ούτε και χριστιανική. Είναι άποψη που εισήλθε στην Ευρωπαϊκή σκέψη δια του ατομικιστικού πνεύματος του Ευρωπαϊκού διαφωτισμού.
Η προέλευση της άποψης όμως είναι Εβραϊκή! Ο μόνος λαός στην Ιστορία της ανθρωπότητας που έγνεψε καταφατικά στην ζωή υπό οιεσδήποτε συνθήκες ήταν οι Εβραίοι. Ο υλιστικός χαρακτήρας της Εβραϊκής θρησκείας που θέλει τον θεό να ευλογεί τον άνθρωπο δια της παροχής πλούτου, προετοίμασε τους Εβραίους να σχηματίσουν την πεποίθηση ότι η ζωή είναι από μόνη της το υπέρτατο αγαθό.
Όσοι εμφορούνται από το ίδιο ατομικιστικό και υλιστικό πνεύμα στην πραγματικότητα σκέφτονται ως Εβραίοι ακόμα και αν δεν το έχουν καταλάβει και αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίον ο ίδιος ο καπιταλισμός είναι βαθύτατα Εβραϊκός. Μόνο στον καπιταλισμό ανακηρύσσεται η ζωή και οι απολαύσεις της ως υπέρτατη αξία. Αυτή είναι όμως και η αρχή της αποιεροποίησης της ζωής.
Η ζωή χάνει τον ιερό της χαρακτήρα όταν αποσυνδεθεί από την ανώτερη αξία της πίστης σε κάποια ιδανικά. Ποια θα ήταν η ιερότητα της ζωής του Χριστού αν αυτός αντί για τον σταυρικό θάνατο επέλεγε την οδό της ''ζωής''; Θα γινόταν ο Χριστός αν αντί για το συνειδητό τέλος είχε επιλέξει να γεράσει ως κοινός θνητός; Μάλλον όχι... Αυτή είναι και η απάντηση στον Νάσο και σε όλους τους Νάσους και τις Ρεπούσηδες του κόσμου.
Αν οι Σουλιώτισες είχαν επιλέξει αντί της αυτοκτονίας την υποταγή στα χαρέμια των πασάδων δεν θα έμεναν ποτέ στην ιστορία. Απλώς θα κερδίζανε μερικά ακόμα αξιολύπητα χρόνια στην ζωή τους, έτσι όμως ο άνθρωπος δεν ανεβαίνει επίπεδο δεν θεώνεται. Σκεφτόμενος μόνο την επιβίωση της ταπεινής του υπάρξεως ο άνθρωπος καταντά απλώς ένα πρωτεύον θηλαστικό και τίποτα περισσότερο!
Και κάτι τελευταίο... Επειδή πολύ συχνά οι αριστεροί κάνουν κατάχρηση της γνωστής ρήσης του Ισοκράτη περί των της υμετέρας παιδείας μετεχόντων πρέπει να ειπωθεί ότι αν όντως ισχύει αυτή η ερμηνεία που δίνουν, στην ρήση οι Αριστεροί, τότε ο Νάσος και οι κάθε λογής ''πατσιφιστές '' δεν έχουν καμία σχέση με το Ελληνικό Εθνος...
Πηγή ΕΛΩΡΑ