Δραματικές είναι οι ελλείψεις καθηγητών σε Γυμνάσια, Λύκεια, ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ σε Θεσπρωτία και Γιάννινα.
«Πέρυσι είχαμε σχολείο χωρίς βιβλία, φέτος σχολείο χωρίς καθηγητές», μας έλεγε καθηγήτρια στην Ηγουμενίτσα. Με τη ρεαλιστική γλώσσα της πραγματικότητας, αυτό σημαίνει: απώλεια δεκάδων χιλιάδων ωρών από την αρχή της χρονιάς και πολλά προβλήματα,όπως διαβάζουμε στην Κάτοψη.
Ορισμένες από τις λύσει,ς που είτε τα ίδια τα σχολεία αναγκάζονται να βρουν είτε εφαρμόζουν κατόπιν εντολής των διευθύνσεων, είναι εκτός από τις υποχρεωτικές υπερωρίες, τις υποχρεωτικές μετακινήσεις εκπαιδευτικών, τη γενίκευση της διδασκαλίας μαθημάτων σε ειδικότητες με β” ανάθεση, τις εθελοντικές διδασκαλίες, τις συγχωνεύσεις τμημάτων (που συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό), ακολουθείται και η λύση… της μη μόρφωσης.
Γίνεται αναμόρφωση προγράμματος -αν δεν μπορεί να καλυφθεί αλλιώς το κενό- μειώνοντας τις υποχρεωτικές ώρες διδασκαλίας. Ετσι, μάθημα η διδασκαλία του οποίου είναι τρίωρη, πλέον θα διδάσκεται σε δύο ώρες ή ακόμα και δύο ωρών μάθημα θα διδάσκεται για μία ώρα μόνο. Αλλη λύση δεν βρίσκεται.