Στο έλεος των συντεχνιών… μέχρι τέλους…
Αυτοί είμαστε!
Το όνομά μας Νεοέλληνες!
Κάναμε αυτή η χώρα αυτό που είναι, γιατί οι πολίτες της είμαστε αυτοί που είμαστε.
Περάσαμε από την αγροτική παραγωγή στον καταναλωτισμό, χωρίς ενδιάμεσο σταθμό! Πυξίδα μας στη διαδρομή ήταν η ανεμοδούρα.
Περιβάλλον μας είναι αυτό που μετατρέψαμε την φύση, αφότου την πήραμε υπό την προστασία μας.
Θα θέλαμε να μας υπερασπίζονται οι νόμοι, αλλά το κάνουν οι δικηγόροι.
Καθαιρέσαμε την οικογένεια εν ονόματι μιας ελευθερίας ακατανόητης και μαζί της γκρεμίσαμε τις κοινωνικές μας σχέσεις.
Αφήσαμε το χρήμα να μας μιλά και καταστήσαμε την Αλήθεια σιωπηλή.
Συμβιβαστήκαμε να συνυπάρχουμε με δύο ηθικές. Αυτή που κηρύττουμε και δεν χρησιμοποιούμε και αυτή που χρησιμοποιούσαμε αλλά σπάνια κηρύττουμε.
Πουλήσαμε την ψυχή μας και με καθαρή συνείδηση ζούμε με τόκους.
Γίναμε σκλάβοι των «ευκολιών πληρωμής» και του συστήματος της εξόφλησης με δόσεις.
Έχουμε γίνει αυτοί ακριβώς οι άνθρωποι από τους οποίους οι γονείς μας είχαν προειδοποιήσει να φυλαγόμαστε.
Ναι, γίναμε ιδανικοί Αυτόχειρες…, αφού παραχωρήσαμε τα πνευματικά δικαιώματα της ζωής μας άνευ όρων, σε ανίκανους διαχειριστές…
Τώρα καλούμαστε να πετύχουμε το θαύμα… Να μάθουμε να ζούμε δημιουργικά σε περιβάλλον ύφεσης….
Τώρα καλούμαστε να πετύχουμε το θαύμα… Να μάθουμε να ζούμε δημιουργικά σε περιβάλλον ύφεσης….
Και η ζωή περνάει με μια σειρά οπτικών απατών, τεχνιτών αναγκών και πλαστών ικανοποιήσεων…