Ἕνας ἀπὸ τοὺς ἀναρίθμητους ἀνέργους, ὁ «Κώστας ἀπὸ ἡ Θεσσαλονίκη», ποῦ «μία ἀφορμὴ ψάχνει γιὰ νὰ ξεσηκωθεῖ», εἶναι ἴσως πιὸ πειστικὸς ἀπὸ μένα. Διαβάστε τί γράφει:
«Εἶμαι πατέρας παιδιοῦ 20 μηνῶν, ἄνεργος, ὅπως καὶ ἡ σύζυγός μου. Ἂν δὲν ὑπῆρχε ὁ πατέρας μου θὰ τρώγαμε σήμερα σὲ κάποιο συσσίτιο. Δὲν ἐπέλεξα τὴν εὔκολη λύση νὰ φύγω στὸ ἐξωτερικὸ.
Θέλω νὰ μείνω στὴ χώρα πού γεννήθηκα καὶ πού ὑπηρέτησα στὰ σύνορα. Θέλω, νὰ ἀγωνιστῶ νὰ σωθεῖ. Μὲ ἐξοργίζει ἀφάνταστα τὸ γεγονὸς ὅτι αὐτοὶ ποῦ ὁδήγησαν τὴν πατρίδα στὸ σημερινὸ χάλι μένουν ἀτιμώρητοι.
Μὲ ποιὸ δικαίωμα στεροῦν ἀπὸ τοὺς γονεῖς μου τὴ δυνατότητα νὰ ξεκουραστοῦν μὲ τὴ σύνταξή τους; Γιατί μου στεροῦν τὸ δικαίωμα νὰ ζήσω ἀξιοπρεπὼς μὲ τὴν οἰκογένειά μου;
«Εἶμαι τόσο ὀργισμένος ποῦ δὲν ξέρω πῶς κρατιέμαι. Ὁρκίζομαι ὅτι μία ἀφορμὴ ψάχνω. Ἂν βρεθεῖ ἕνας πατριώτης, μακριὰ ἀπὸ κομματικὲς ταμπέλες καὶ βγεῖ μπροστά, θὰ τὸν ἀκολουθήσω. Καὶ ἂς ματώσω ἂν χρειαστεῖ.
Ξέρω ὅτι....
δὲν θὰ ἀργήσει ὁ κόσμος νὰ κατεβεῖ στοὺς δρόμους. Οἱ ἁπλοὶ ἄνθρωποι ἐννοῶ ὄχι οἱ ἐργατοπατέρες καὶ οἱ… γνωστοὶ ἄγνωστοι!..».
Ἔχω πάρει πολλὲς παρόμοιες ἐπιστολές. Θὰ τὶς στείλω στοὺς προσκυνημένους Νενέκους, αὐτοὺς ἐκεῖ ψηλά, ποῦ ἔκαναν τὸ ἐγκληματικὸ λάθος νὰ τυλίξουν τὸ λαό μας μὲ τὰ σάβανα τῶν μνημονίων.
Ἰδίως αὐτοῦ του 3ου ποῦ ἡ ἐφαρμογὴ τοὺς ὁλοκληρώνεται αὔριο μὲ τὴν ψήφιση τοῦ πιὸ θανατηφόρου φορολογικοῦ νομοσχεδίου ποῦ γνώρισε ποτὲ ἡ δόλια πατρίδα.
http://georgekaragiannis.blogspot.gr/2013/01/blog-post.html
«Εἶμαι πατέρας παιδιοῦ 20 μηνῶν, ἄνεργος, ὅπως καὶ ἡ σύζυγός μου. Ἂν δὲν ὑπῆρχε ὁ πατέρας μου θὰ τρώγαμε σήμερα σὲ κάποιο συσσίτιο. Δὲν ἐπέλεξα τὴν εὔκολη λύση νὰ φύγω στὸ ἐξωτερικὸ.
Θέλω νὰ μείνω στὴ χώρα πού γεννήθηκα καὶ πού ὑπηρέτησα στὰ σύνορα. Θέλω, νὰ ἀγωνιστῶ νὰ σωθεῖ. Μὲ ἐξοργίζει ἀφάνταστα τὸ γεγονὸς ὅτι αὐτοὶ ποῦ ὁδήγησαν τὴν πατρίδα στὸ σημερινὸ χάλι μένουν ἀτιμώρητοι.
Μὲ ποιὸ δικαίωμα στεροῦν ἀπὸ τοὺς γονεῖς μου τὴ δυνατότητα νὰ ξεκουραστοῦν μὲ τὴ σύνταξή τους; Γιατί μου στεροῦν τὸ δικαίωμα νὰ ζήσω ἀξιοπρεπὼς μὲ τὴν οἰκογένειά μου;
«Εἶμαι τόσο ὀργισμένος ποῦ δὲν ξέρω πῶς κρατιέμαι. Ὁρκίζομαι ὅτι μία ἀφορμὴ ψάχνω. Ἂν βρεθεῖ ἕνας πατριώτης, μακριὰ ἀπὸ κομματικὲς ταμπέλες καὶ βγεῖ μπροστά, θὰ τὸν ἀκολουθήσω. Καὶ ἂς ματώσω ἂν χρειαστεῖ.
Ξέρω ὅτι....
δὲν θὰ ἀργήσει ὁ κόσμος νὰ κατεβεῖ στοὺς δρόμους. Οἱ ἁπλοὶ ἄνθρωποι ἐννοῶ ὄχι οἱ ἐργατοπατέρες καὶ οἱ… γνωστοὶ ἄγνωστοι!..».
Ἔχω πάρει πολλὲς παρόμοιες ἐπιστολές. Θὰ τὶς στείλω στοὺς προσκυνημένους Νενέκους, αὐτοὺς ἐκεῖ ψηλά, ποῦ ἔκαναν τὸ ἐγκληματικὸ λάθος νὰ τυλίξουν τὸ λαό μας μὲ τὰ σάβανα τῶν μνημονίων.
http://georgekaragiannis.blogspot.gr/2013/01/blog-post.html