του Στρατή Μαζίδη
Μια σειρά γεγονότων και περιστατικών αρχίζουν να φανερώνουν πως το λάδι στο καντήλι του Αντώνη Σαμαρά αρχίζει να σώνεται και είναι λογικά θέμα χρόνου η πτώση του.
Γιατί να πέσει ο Σαμαράς; Για πολλούς λόγους. Τόσο γιατί τα αφεντικά του στο Βερολίνο δεν είναι ευχαριστημένα από αυτόν όσο και επειδή οι Η.Π.Α. δεν μπορούν να βλέπουν άλλο την Ελλάδα δεμένη στο άρμα του Αξονα. Επίτηδες δεν αναφέρομαι στο βασικότερο λόγο, τη σφαγή της ελληνικής κοινωνίας διότι δυστυχώς βρέθηκε ένα 50% να στηρίξει είτε τον κο Σαμαρά είτε τα εξαρχής δεδηλωμένα δεκανίκια του.
Το Βερολίνο αλλά και σύσσωμη η Τρόικα δεν είναι ευχαριστημένες από τον πρωθυπουργό και τον αρχιβασανιστή υπουργό οικονομικών. Μπορεί να ψηφίζουν εθνοκτόνους νόμους, μπορεί να χαρατσώνουν αλλά ΔΕΝ εισπράττουν. Επίσης δεν περιορίζουν. Τι άλλαξε στο δημόσιο από τον περασμένο Ιούνιο; Ποια άχρηστη ΔΕΚΟ έκλεισε και ποια προβληματική πουλήθηκε; Διαρθρωτικές αλλαγές δεν έγιναν και οι φορομπηχτικές πολιτικές στην οικονομία όχι μόνο δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα αλλά υποχωρούν σε σχέση με τα πάλαι ποτέ σίγουρα επίπεδα. Ο κος Σαμαράς λοιπόν μπορεί με την αναποτελεσματικότητά του να οδηγήσει στην ανάδειξη αντιευρωπαϊκών δυνάμεων.
Η Ουάσινγκτον πάλι δεν είναι ευχαριστημένη. Βλέπει την κυβέρνηση να μιλά άπταιστα γερμανικά, το λαό να βυθίζεται στη δυστυχία και ενδεχομένως έτοιμο κάποια στιγμή να κάνει μια σαρωτική ανατροπή που μπορεί πάλι να αφήσει τις Η.Π.Α. εκτός παιχνιδιού. Στα πλαίσια αυτά δέχθηκε έστω και όχι σε επίπεδο υψηλής ηγεσίας, με ικανοποίηση την επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα.
Κάτι λοιπόν τα ταξίδια ορισμένων στο εξωτερικό, κάτι κάποιες βομβιστικές επιθέσεις σε κομματικά γραφεία κι εμπορικά κέντρα, κάτι που τα μέτρα δε θα βγουν, κάτι κάποια σκάνδαλα που πάντα υπάρχουν έτοιμα στα συρτάρια για όλους και ο κος Σαμαράς -όπως και όλη η μνημονιακή παρέα- βλέπει το λαδάκι στο καντήλι του να σώνεται.
Ή κάποια νέα Ιμια που θα χύσουν με τη μια το λιγοστό λαδάκι.
Αιώνια σου η μνήμη Αντώνη