Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013

Τα σχολεία παγώνουν, πεινάνε και συγχωνεύονται...

dakepekoz: Όσο θα αρνούμαστε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα στο χώρο της Παιδείας, τόσο πιο επικίνδυνα θα γίνονται τα πράγματα!
Ζούμε στην ευαίσθητη περιοχή της Μακεδονίας! 
Οι καταργήσεις σχολικών μονάδων, όπως Δήμου Αρριανών (ν. Ροδόπης), στον οποίο  το Δημόσιο Νηπιαγωγείο (είχε ακριβό ενοίκιο, το οποίο δεν μπορούσε να καλύψει ο Δήμος...!), είναι χαρακτηριστικό της επιβολής ισχύος που υπάρχει στους αυτοδιοικητικούς δήμους, οι οποίοι αποκτούν ιδιαίτερα αυξημένη ισχύ και στα "κατάλληλα" χέρια μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα πολύ μεγαλύτερα από εκείνα που υποτίθεται πως θα έλυναν.
Πρέπει να το ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ!!!!

Τα σχολεία παγώνουν. Αν δεν καταβληθεί εντός δεκαπενθημέρου η τέταρτη δόση για τις λειτουργικές ανάγκες τους, κυρίως για να προμηθευτούν πετρέλαιο, πολλά σχολεία κινδυνεύουν να μείνουν κλειστά και μετά το πέρας των χριστουγεννιάτικων διακοπών. Αυτό τον κώδωνα χτυπούν οι δάσκαλοι καταγγέλλοντας τόσο την ολιγωρία του υπουργείου Εσωτερικών όσο και τις καθυστερήσεις στην απόδοση κονδυλίων από ορισμένους ΟΤΑ. Μέχρι στιγμής έχουν καταβληθεί 60 εκατ., ενώ πέρυσι είχαν διατεθεί 100 εκατ. και πάλι δεν έφταναν για να καλυφθούν οι ανάγκες.
Τα σχολεία πεινάνε. Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας αναγνωρίζει το πρόβλημα υποσιτισμού που αντιμετωπίζουν πολλοί μαθητές της χώρας, μιλάει για πρωτοβουλίες, αλλά πρωτοβουλίες δεν βλέπουμε. Οι δράσεις του υπουργείου Παιδείας εξαντλούνται σε έγγραφα που μεταθέτουν το πρόβλημα στην Εκκλησία και τους δήμους. Εκεί, λέει, να απευθύνονται οι διευθυντές των σχολείων που διαπιστώνουν προβλήματα σίτισης στους μαθητές τους...
Τα σχολεία δεν έχουν ακόμη καθηγητές και δασκάλους. Μόνο στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση τα κενά σε διδακτικό προσωπικό φτάνουν τις 2.000. Χιλιάδες διδακτικές ώρες χάνονται κάθε εβδομάδα και καμία ελπίδα δεν υπάρχει ότι τα κενά θα καλυφθούν, καθώς το υπουργείο Παιδείας διαθέτει μόλις 120 πιστώσεις για προσλήψεις αναπληρωτών.
Τα σχολεία συγχωνεύονται, τα τμήματα συγχωνεύονται, η εκπαίδευση διαλύεται. Το υπουργείο Παιδείας έχει ανακοινώσει νέο κύμα συγχωνεύσεων από την επόμενη σχολική χρονιά. Από τον χάρτη της εκπαίδευσης θα εξαφανιστούν περίπου 1.500 σχολεία (το 10%), ενώ ακόμη και τώρα γίνονται συγχωνεύσεις τμημάτων, καθώς δεν υπάρχει περίπτωση να γίνουν οι απαιτούμενες προσλήψεις. Λιγότερα σχολεία σημαίνουν περισσότερους μαθητές στην τάξη και βεβαίως λιγότερους εκπαιδευτικοί. Η κυβέρνηση σκοπεύει όχι μόνο να μηδενίσει τους διορισμούς και τις προσλήψεις αναπληρωτών, αλλά να μειώσει περαιτέρω το υπάρχον εκπαιδευτικό προσωπικό το οποίο ήδη έχει συρρικνωθεί την τελευταία τριετία λόγω των μαζικών συνταξιοδοτήσεων.
Πώς θα το καταφέρει; Μέσω του μηχανισμού της αξιολόγησης, το Προεδρικό Διάταγμα θα είναι έτοιμο τον Μάρτιο, αλλά κυρίως μέσω των συγχωνεύσεων - καταργήσεων σχολείων που θα βγάλουν υπεράριθμους χιλιάδες καθηγητές και δασκάλους. Από το μεσοπρόθεσμο, ήδη, θεσμοθετήθηκαν οι αναγκαστικές μεταθέσεις εκπαιδευτικών ανά την Ελλάδα. Ακόμη δεν μας έχουν πει τι θα γίνει με τους εκπαιδευτικούς για τους οποίους δεν θα βρεθεί θέση για να πάνε. Πάντως, διαφαίνεται από τα σχέδια της αξιολόγησης που έχουν δει το φως της δημοσιότητας η πρόθεση του υπουργείου Παιδείας να αλλοιώσει το κεντρικό σύστημα διορισμού και κατανομής του εκπαιδευτικού προσωπικού.
Το 2013 θα είναι η χαριστική βολή για τα δημόσια σχολεία. Ο προϋπολογισμός που ψηφίστηκε είναι ο χειρότερος όλων των προηγούμενων ετών. Οι δαπάνες για την παιδεία κατέβηκαν στο 2,51% επί του ΑΕΠ. Τα κονδύλια για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση μειώνονται κατά 12% σε σχέση με τον περυσινό, ισχνό προϋπολογισμό -σε απόλυτους αριθμούς η μείωση αυτή είναι κατά 215 εκατ. Ακόμη μεγαλύτερη είναι η μείωση που θα υποστεί η δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Τα γυμνάσια και τα λύκεια της χώρας θα χάσουν περί τα 295 εκατ. (μείωση 14% σε σχέση με πέρυσι).
Αν αυτή τη στιγμή τα σχολεία λειτουργούν οριακά, φανταστείτε τι θα γίνει το 2013 με τις περικοπές αυτές. Διεθνής εμπειρία υπάρχει. Και τους καθοδηγεί. Τα σχολεία θα βρεθούν στο έλεος πάσης φύσεως χορηγών και η εκπαίδευση πλήρως ελεγχόμενη από την αγορά. Η αξιολόγηση των επιδόσεων της κάθε σχολικής μονάδας είναι το όχημα της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της δημόσιας εκπαίδευσης.