Ως πότε οι δημόσιες σχέσεις της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας θα είναι σημαντικότερες από τη λειτουργία των Σχολών μας;
Αθήνα, 5 Δεκεμβρίου 2012
Σήμερα, που τα ελληνικά Πανεπιστήμια και ΤΕΙ, βυθίζονται στην ανυποληψία, αποφασίσαμε να «πούμε ως εδώ». Η κατάσταση την οποία βιώνουμε καθημερινά υποβαθμίζει τις σπουδές μας και μεγαλώνει την απόγνωση της νέας γενιάς, απέναντι στα αδιέξοδα της κοινωνικής κρίσης που βιώνουμε.
Κλειστές σχολές λόγω απεργιών, αμφιθέατρα δίχως θέρμανση, οικογένειες που ματώνουν από τα ενοίκια, εστίες ανομίας που ακόμα υπάρχουν. Ως πότε ως νέοι άνθρωποι θα μπορούμε να τα ανεχόμαστε όλα αυτά; Ως πότε οι δημόσιες σχέσεις και οι προσωπικές φιλοδοξίες της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας θα είναι σημαντικότερες από τη λειτουργία των Σχολών μας; Μέχρι πότε τελικά, εκείνοι που με τη νοοτροπία τους χρεοκόπησαν τη χώρα θα αποφασίζουν για το μέλλον μας και θα μας στέλνουν το λογαριασμό;
Ως ΔΑΠ-ΝΔΦΚ εδώ και 38 χρόνια στηρίζουμε τις ριζοσπαστικότερες μεταρρυθμίσεις, ωστόσο πλέον η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Το Υπουργείο Παιδείας στο βωμό των προσωπικών φιλοδοξιών, έχει αφήσει τα Ιδρύματα στην τύχη τους, εξυπηρετώντας συγκεκριμένα συμφέροντα.
Επί δύο μήνες το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο έγινε περίγελος του κόσμου και μετατράπηκε σε μία απέραντη χωματερή – επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία. Παρ’ όλα αυτά δε λογοδότησε κανείς, δεν ενδιαφέρθηκε κανείς, δεν έγινε ούτε καν ΕΔΕ από το Υπουργείο Παιδείας.
Οι φοιτητές αδυνατούν πλέον να παρακολουθήσουν τις σπουδές τους. Καμία υπόσχεση για κάλυψη των αναγκών σίτισης ή στέγασης δεν έχει πραγματοποιηθεί, ενώ το εμπόριο ελπίδας με την «πτυχιακή» εξεταστική και τις μεταγραφές συνεχίζεται, χωρίς να έχει δοθεί λύση. Με επικοινωνιακά παιχνίδια όμως δε μπορεί να σπουδάσει κανένας.
Αμέτρητοι χώροι σε όλα τα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα παραμένουν υπό κατάληψη από ομάδες που ελάχιστη σχέση έχουν με τα Πανεπιστήμια. Θα ενδιαφερθεί κανείς;
Μοναδικός σκοπός του Υπουργείου είναι η εξυπηρέτηση της καθηγητικής συντεχνίας που στηρίζει τη νυν ηγεσία. Χαρακτηριστικότερα παραδείγματα, είναι η ευνοϊκή ρύθμιση για παράταση στη θητεία ορισμένων Πρυτάνεων ως ανταπόδοση της στήριξης τους στο νόμο αλλά και οι ευνοϊκές γι’ αυτούς ρυθμίσεις που προωθούνται αυτές τις μέρες στη Βουλή. Ενδεικτικά, 17 από τις 21 προωθούμενες ρυθμίσεις αφορούν καθηγητικά ζητήματα. Δηλαδή αυτό ήταν το πρόβλημα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης;
Για τους λόγους αυτούς και θέλοντας να δείξουμε πως «δεν πάει άλλο», από εδώ και πέρα παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας για να σταματήσουν να μας αγνοούν εκείνοι που έχουν την πολιτική ευθύνη της Παιδείας και να συμβάλλουμε στην ουσιαστική επίλυση των σοβαρών προβλημάτων. Εχθρός μας είναι οι πολιτικές ορισμένων πολιτικών και όχι η κοινωνία.
Είναι καιρός το μέλλον μας να σταματήσει να υπονομεύεται από εκείνους που διέλυσαν τη χώρα και ο διάλογος για το αύριο να γίνει με τους όρους της νέας γενιάς. Με τους όρους εκείνων, που καλούνται σήμερα να πάρουν την Ελλάδα στις πλάτες τους.
ΔΑΠ-ΝΔΦΚ
η γενιά μας μπροστά