Του Ευάγγελου Ντούσικου
Security Manager L III BTech,
Master Anti-Terrorism Specialist,
Master Firearms Instructor
Διαβάζοντας πρόσφατο δημοσίευμα στο Διαδίκτυο, όπου γνωστότατος καναλάρχης φέρεται να απογείωσε αερόστατο γεμάτο «κάμερες» κι ίσως κι άλλα ηλεκτρονικά καλούδια που δεν ταυτοποιήθηκαν, με σκοπό την παρακολούθηση της οικίας (βίλας) του από μεγάλο ύψος για την ασφάλειά του. Η αντίδραση σε μια τέτοια είδηση ήταν παρόμοια με των γειτόνων όπου, όπως επίσης αναφέρεται, θεώρησαν προς τέρψιν των θεωριών – συνομωσιών, πως αφενός ξεκίνησε ο Αρμαγεδδών, κατέφθασαν ΑΤΙΑ, Νεφελίμ ή πως «ψεκάζονται» ώστε να παραμείνουν άβουλα όντα.
Ξαναδιαβάζοντας λοιπόν το άρθρο, ώστε να ξεφύγει το μυαλό από την αρχική «τραγελαφική» απεικόνιση του γεγονότος, και φέρνοντας στο μυαλό πρόσφατες εικόνες από το Ζέπελιν της Ολυμπιάδας του 2004, παρατήρησα πως είναι μια αφορμή για μια υπόθεση εργασίας (case study) ώστε να αναλυθεί εμπεριστατωμένα ο τομέας και η παροχή ασφάλειας, ο όποιος «ψυχισμός – εμπάθεια» προκύπτει από την τρομολαγνία, η ανεπάρκεια των ανθρώπων σε πόστα ασφαλείας, τα νομικά όρια για την ατομική προστασία και εντέλει η «ασυδοσία» προς τους νόμους λόγω «Υψηλών» γνωριμιών. Η υπόθεση ξεκάθαρα στο άκουσμά της μας προτρέπει στα λαϊκά γνωμικά «με τα λεφτά μου γ… και την κυρά μου» και στο «λεφτά έχω ότι θέλω κάνω», καθώς κι άλλα παρόμοια.
Για να κατανοήσουμε καλύτερα την εν λόγω «απεγνωσμένη» κίνηση θα πρέπει να σκιαγραφήσουμε το προφίλ του επιχειρηματία. Θεωρητικά λοιπόν έχουμε έναν επιτυχημένο ευκατάστατο επιχειρηματία, εθνικά και διεθνώς καταξιωμένο κι αναγνωρισμένο, με πολύ δυνατές διασυνδέσεις σε όλο το φάσμα του κοινοβουλευτικού χώρου, δηλαδή έναν από αυτούς που η κάθε χώρα «χαίρεται» να έχει, διότι απασχολεί και εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες θέσεις εργασίας στις δραστηριότητές του. Φυσικά λοιπόν κι από την σκοπιά της ασφάλειας σε τέτοιο περιβάλλον εργασίας στην ελληνική πραγματικότητα, τέτοιου μεγέθους επιχειρηματίας σαφέστατα δύναται να είναι και στόχος «τρομοκρατικού» χτυπήματος.
Εάν μελετήσουμε ελαφρώς την προϊστορία της ελληνικής «τρομοκρατίας», θα συμπεράνουμε πως οι Έλληνες τρομοκράτες και τα ΜΜΕ είχαν αναπτύξει μια «ιδιαίτερη σχέση». Χτυπήματα εναντίον εκδοτών και δημοσιογράφων τους, δημοσίευση προκηρύξεων (δεν υπήρχε το Διαδίκτυο), δημόσιες αντεγκλήσεις μέσω αυτών για παρατυπίες – παρανομίες έως κι εκδότη που καταδικάστηκε γιατί προφασιζόταν ενεργή συμμετοχή και σχέσεις με την τρομοκρατία, υποθέσεις που απασχολούν μέχρι και σήμερα τις διωκτικές αρχές. Τέτοιου μεγέθους επιχειρηματίες, που σαφέστατα τους απασχολούν άμεσοι ή και συνεχώς «εκκολαπτόμενοι» κίνδυνοι, αναθέτουν τον τομέα της φύλαξης τους σε ανθρώπους «ειδήμονες» σε θέματα πρόληψης και ασφάλειας. Κι αυτός μάλλον είναι κι ο άνθρωπος «κλειδί», τις κινήσεις, γνώσεις, προτροπές και τα λόγια του οποίου ο επιχειρηματίας ακολούθησε τυφλά και θα αναλύσουμε στο παρόν κείμενο.
Στους γνώστες ή έστω τους ελαφρώς ασχολούμενους από χόμπι με θέματα ασφαλείας, διαβάζοντας μέχρι εδώ, προκύπτουν σημαντικότατα ερωτήματα που χρήζουν απάντησης και θα πρέπει να αναλύσουμε διεξοδικά.
- Μέσα από όλο αυτό το γαϊτανάκι των «κινδύνων» που πιθανόν να αντιμετωπίζει ο εν λόγω επιχειρηματίας, προκύπτει συνταγματικά ακλόνητο «άλλοθι» στην ασυδοσία και στην ασυλία τέτοιου είδους κινήσεων με σαφέστατη παραβίαση νόμων;
- Μήπως ο επιχειρηματίας έπεσε «θύμα» του εν λόγω υπεύθυνου ασφαλείας, χάριν της εμπιστοσύνης και του «σύνηθες» τρόπου να τον τρομοκρατεί ώστε να κρατά την θέση του ή να την ισχυροποιεί, βγάζοντας πιθανόν και κάποιες «προμήθειες» από την επιλογή εγκατάστασης συστημάτων ασφαλείας; Η ακόμα και της ανεπάρκειας σε γνώσεις ώστε να δει τυχόν μειονεκτήματα και να προτείνει εναλλακτικές λύσεις αφενός πιο αποτελεσματικές, αφετέρου κάνοντας λιγότερο «ντόρο» για τις πρακτικές της φύλαξης, «στοχοποιώντας» κοινωνικά και βλάπτοντας τον εργοδότη του;
1. Απογείωση αερόστατου και συνεχής ακατάπαυστη «αιώρηση» σε κατοικημένη περιοχή ιδιαίτερα ευκατάστατων ενοίκων παραπλήσιας κοινωνικής καταξίωσης, εμπλουτισμένο με συστήματα παρακολούθησης και καταγραφής εικόνας κι αποστολής δεδομένων σε επίγειο σταθμό, με σκοπό την παρακολούθησή τους από ανθρώπινο δυναμικό, όσο και την αρχειοθέτησή τους ως στοιχεία σε πιθανή εγκληματική ενέργεια.
Ξεκινώντας με θέμα ασφάλειας πτήσης, μιας κι αυτή είναι η δικαιολογία του εν λόγω καναλάρχη, ποια η νομική κάλυψη για εναέρια παρακολούθηση και ποια η σχετική ασφάλεια που προσφέρει το εναέριο σύστημα σε περίπτωση που από κάποιο παράγοντα επέλθει πτώση (καιρικά φαινόμενα, εγκληματική ενέργεια κτλ.). Αν και δεν διευκρινίζεται σε τι ύψος αυτό αιωρείται μια ενδεχόμενη αποκοπή-απαγκίστρωση θα έφερναν την πτώση από δεκάδες, εκατοντάδες έως και χιλιάδες μέτρα μακριά σε ανυποψίαστο θύμα. Για παράδειγμα φανταστείτε την ανεξέλεγκτη κι ανώμαλη προσγείωση του αερόστατου στην Λ. Κηφισίας ή στην Αττική Οδό είτε εν ώρα αιχμής είτε εν ώρα ταχείας κυκλοφορίας ; Πόσα ανυποψίαστα κι αθώα θύματα θα θρηνήσουμε;
2. Ποια η αποτελεσματικότητα μια τέτοιας εφαρμογής, δηλαδή παρακολούθησης κάτοψης της περιοχής;
Μια τέτοια εφαρμογή, «κατοπτικής» επιτήρησης παρακολούθησης τι ακριβώς μπορεί να προσφέρει στην ασφάλεια; Μια δοκιμή του Google Earth είναι ικανή να μας δείξει πως δεν μπορούμε να έχουμε ευκρινή στοιχεία ταυτότητας των δραστών, δηλαδή με την κάτοψη δεν έχουμε τις πινακίδες των αυτοκινήτων ούτε τα πρόσωπα των δραστών. Το μόνο που ίσως αξιοποιηθεί θα είναι το προγενέστερο και μεταγενέστερο δρομολόγιο των δραστών έως ένα όριο και ίσως η μετεπιβίβασή τους σε άλλα οχήματα διαφυγής. Για να είναι εφικτά όμως ακόμα και αυτά, χρειάζεται ένα ανάλογο προκαθορισμένο ύψος. Στην καθημερινότητα όμως από αυτό το ύψος τίθενται υπό επιτήρηση όλα τα σπίτια που ανήκουν στο(α) οικοδομικό(α) τετράγωνο(α). Δηλαδή η οποιαδήποτε κίνηση των γειτόνων ιδιοκτητών μέσα από τον φράχτη της κατοικίας τους(!), καθώς και όλων των προσκεκλημένων τους παρακολουθείται και καταγράφεται. Είναι λοιπόν σε θέση ο χρήστης-χειριστής των συστημάτων του αερόστατου μέσω ζουμ των καμερών να ενημερώνει το αφεντικό ή να κάνει δική του κακόβουλη «κουτσομπολίστικη» χρήση, ακόμα και για προσωπικό κέρδος-όφελος, τα στοιχεία παρακολούθησης της γειτονιάς. Από τον «λάθρο-επισκέπτη» της γοητευτικής ευυπόληπτης γειτόνισσας έως και τα επαγγελματικά ραντεβού του γειτονικού επιχειρηματία. Εδώ ξεκάθαρα παρατηρείται ξεκάθαρη παραβίαση του νόμου περί προσωπικών δεδομένων όσο και παραβίαση της ιδιωτικής ζωής των ενοίκων των επιτηρούμενων κατοικιών.
3. Για ποιο λόγο χρησιμοποιήθηκε ψευδέστατα ως δικαιολογία η «Σέχτα Επαναστατών»;
Όπως αναφέρει το άρθρο ο επιχειρηματίας επικαλείται την πρόσφατη βομβιστική επίθεση σε ανώτατη δικαστική λειτουργό ως έργο της παραπάνω οργάνωσης. Τα ΜΜΕ κι η ανακοίνωση της Αστυνομίας είπανε πως η εν λόγω δικαστικός ασχολήθηκε με την απαγωγή Παναγόπουλου. Καμία μέχρι στιγμής αναφορά για εμπλοκή της Σέχτας. Άλλωστε μέχρι τώρα το Mondus Operandi της συγκεκριμένης τρομοκρατικής οργάνωσης είναι τα χτυπήματα με χρήση πυροβόλων όπλων (επίθεση Alter, δολοφονία Γκιόλια κτλ.). Μήπως εδώ προκύπτουν ευθύνες στον υπεύθυνο ασφαλείας αφενός για ανεπάρκεια γνώσεων και διασπορά ψευδών ειδήσεων κι αφετέρου για «εμπάθεια-ψυχισμό» με τρομοκρατικές οργανώσεις ώστε να το εμποτίσει στον επιχειρηματία εργοδότη του;
4. Τι προβλέπει το σύνταγμα και ποιες διαδικασίες ακολουθήθηκαν ώστε να επιλεγεί αυτή η μέθοδος;
Στη βάση ποιων ακριβώς νόμων στηρίχτηκε η πολυδάπανη αυτή εγκατάσταση συστήματος ασφαλείας; Τι είδους εγγυήσεις κι από ποια εταιρία και πρόσωπα έχει εκλάβει τις ανάλογες εγγυήσεις νομιμότητας; Γιατί επιλέχθηκε μια ξεκάθαρα μη «προληπτική» μέθοδος και καθόλα παραβαίνουσα νομοθετικών διατάξεων;
5. Ποια ακριβώς η επίσημη ενέργεια του Υ.ΠΡΟ.ΠΟ σε επίπεδο Υπουργού, της Ελληνικής Αστυνομίας σε επίπεδο Αρχηγού, όσο και ποιες ενέργειες του οικείου Αστυνομικού Τμήματος;
Ξεκάθαρα όπως προκύπτει από το άρθρο, αλλά και από τον κοινό νου, η αιώρηση του αερόστατου θα έχει διαδοθεί και θα έχουνε προκύψει πολλαπλά ερωτήματα και προβλήματα. Εφόσον τουλάχιστον το οικείο Αστυνομικό Τμήμα θα είναι ενήμερο για την ύπαρξη του αερόστατου (εφόσον οι περίοικοι το θεώρησαν από ΑΤΙΑ έως και ψεκασμό), σε ποιες ενέργειες έχει προβεί καταρχήν στην σωστή επιβολή του νόμου και την νουθέτηση του πιθανού παραβάτη, όσο και στην περαιτέρω ενημέρωση των αρμόδιων υπηρεσιών της Ελληνικής Αστυνομίας για τον όποιο «ντόρο» αυτή η ενέργεια δύναται να προκαλέσει; Πως δικαιολόγησαν πιθανή αγανάκτηση των κατοίκων σε μια τέτοια ενέργεια (αξέχαστα και νωπά τα σχόλια περί Ζέπελιν το 2004).Στην σύγχρονη αστυνομία που έχει μια συνεχή ενημέρωση δεν εγέρθηκαν ερωτήματα για τον επιχειρηματία; Σίγουρα τέτοιου είδους και μεγέθους «επένδυση» δεν θα μπορούσε να παραμείνει ούτε κρυφή ούτε ασχολίαστη.
6. Το ζήτημα και μέρος της επεξήγησης τόσο στον απλό αναγνώστη όσο και στους ενδιαφερόμενους περίοικους δεν χρήζει άμεσης απάντησης από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων;
Θα έπρεπε πριν της όλης επιχείρησης - εγκατάστασης να έχει αναλυθεί το ενδεχόμενο τυχόν παραβιάσεων κι ίσως η επικοινωνία με την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, έτσι ώστε να υφίσταται και μια επίσημη εκδοχή. Σαν αρμόδια αρχή θα έπρεπε να τυγχάνει υπόψη γνωμοδότησης πότε και που παραβαίνονται τα όρια.
7. Εάν κι εφόσον προκύπτουν νομικές ευθύνες πως και πότε πρόκειται να απαγγελθούν ώστε να μην προκύψει εξάπλωση του φαινομένου;
Το πλέον λυπηρό στο θέμα είναι πως με την εμφάνισή του αερόστατου, έταιρος "μιντιάρχης" εξέφρασε την επιθυμία να περνάει βόλτα κι από την δική του γειτονιά. Εάν αυτού του είδους τα περιστατικά μείνουν ανεξέλεγκτα και τύχουν αποδοχής των «λίγων» ευκατάστατων τότε απλά η αποδοχή της ασυλίας θα σημάνει και το τέλος των όποιων νόμων.
Κλείνοντας και περιμένοντας τα ομολογουμένως πολλά αναπάντητα ερωτήματα να απαντηθούν(;) από τους αρμόδιους φορείς, έστω και ατομικά με τις σκέψεις του καθενός, να δηλώσουμε πως λύσεις, για τα όποια προβλήματα ασφαλείας αντιμετωπίζει οποιοσδήποτε, υπάρχουν αμέτρητες σχεδόν σε όλους τους τομείς. Είναι καθαρά προσωπική ή και επαγγελματική επιλογή, αν έχει ανατεθεί σε γνώστες, να έχουμε αποτελεσματική, ποιοτική και καταμερισμένη προληπτική ιδιότητα και να προκαλούν όσο το δυνατόν λιγότερο.
«Κάποτε τα παιδιά περπατούσαν κρατώντας ένα μπαλόνι γεμισμένο ήλιο να τα χαροποιεί. Στην σημερινή εποχή παραβιάζοντας συνεχώς κι αδικαιολόγητα το προσωπικό μας «είναι», προφασίζοντας τον ατέρμονα όρο «ασφάλεια» όλοι θα κυκλοφορούμε και με ένα καταγραφικό»!
Σχόλιο ιστολογίου: Εμείς, σαν ιστολόγιο, περιμένουμε (μάταια;) να ευαισθητοποιηθεί κάποιο πολιτικό κόμμα, για να κάνει ερώτηση στη Βουλή, για το εάν νομιμοποιείται ένας ιδιώτης (και στην περίπτωσή μας, καναλάρχης!) να καταπατά τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα των πολιτών, προκειμένου να νιώθει ο ίδιος ασφαλής... Άραγε, έχει κάποιο πολιτικό κόμμα τους "κοχόνες" να καταγγείλει την καράφορη παραβίαση του συγκριμένου καναλάρχη ή μήπως οι ερωτήσεις στη Βουλή έχουν όρια, όταν καταγγέλουν ενέργειες καναλαρχών;
http://kostasxan.blogspot.gr/2012/12/blog-post_7331.html