Απάντηση του προέδρου της ΟΙΕΛΕ και γραμματέα εκπαίδευσης της ΓΣΕΕ, Μιχάλη Κουρούτου στους ισχυρισμούς της κ. Χριστοφιλοπούλου
Η γεμάτη πανικό απάντηση της κ. Χριστοφιλοπούλου στη σημερινή αποκάλυψη της ΟΙΕΛΕ για τη «συνεργασία» της με τον καταδικασθέντα για διαρροή θεμάτων Πανελλαδικών Εξετάσεων σχολάρχη Μπουγά, ώστε να στήσουν από κοινού ιδιωτικό ΙΕΚ, μόνο θλίψη μπορεί να προκαλέσει στο μέσο Έλληνα πολίτη, ο οποίος μαθαίνει σήμερα εμβρόντητος ότι μέσα στην κρίση κάποιοι συνεχίζουν ανερυθρίαστα να ακολουθούν πρακτικές και συμπεριφορές που ευθύνονται για την κατάρρευση του πολιτικού συστήματος και των θεσμών.
Στα όσα αναφέρει – αλλά και στις απειλές της για προσφυγή στη δικαιοσύνη - έχω να απαντήσω τα ακόλουθα:
• Η δημοσιοποίηση της απίστευτης αυτής υπόθεσης προήλθε από την ΟΙΕΛΕ, η οποία είναι πολιτικό όργανο που εκφράζεται μέσα από ένα ΔΣ και από διαφορετικές παρατάξεις. Κάθε απόφαση της Ομοσπονδίας είναι συλλογική. Ωστόσο, η κ. Χριστοφιλοπούλου, προφανώς για λόγους ρεβανσισμού, επέλεξε να φωτογραφίσει εμένα ως «υπαίτιο» της δημοσιοποίησης. Δεν με ενοχλεί, με τιμά αντιθέτως η προσωπική της επίθεση, διότι αποδεικνύει πως είχα δίκιο όταν ζητούσα την παραίτησή της τον Ιούλιο του 2011, ως «ανθρώπου των εργοδοτών», γεγονός που αποδεικνύει η ίδια σήμερα.
• Στο κείμενο που απέστειλε η κ. Χριστοφιλοπούλου δεν γίνεται – εσκεμμένα - ουδεμία αναφορά στην υπόθεση για την οποία κατηγορήθηκε και καταδικάστηκε ο κ. Μπουγάς, δηλ. για την απόπειρα υποκλοπής και διαρροής θεμάτων Πανελλαδικών Εξετάσεων. Και ερωτώ (ο αφελής). Πώς είναι δυνατόν πολιτικός που υπήρξε μέλος της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας και υπηρέτησε – υποτίθεται - την ελληνική εκπαίδευση να συνεργάζεται με άνθρωπο που καταδολίευσε ένα θεσμό, αυτόν των Πανελλαδικών Εξετάσεων, που μέχρι το 2009 ουδείς είχε τολμήσει προηγουμένως να νοθεύσει; Αυτή είναι η αντίληψη και η πρακτική της κ. Χριστοφιλοπούλου για την Παιδεία, η συνεργασία με θρασύτατους παραβάτες της εκπαιδευτικής νομοθεσίας;
• Ομολογεί η κ. Χριστοφιλοπούλου ότι η ίδρυση του ιδιωτικού ΙΕΚ προετοιμαζόταν από το Δεκέμβριο του 2011, όταν ακόμη δεν υπήρχε νομοθετικά η δυνατότητα να λειτουργήσει τέτοιος εκπαιδευτικός οργανισμός στα πλαίσια ενός ιδιωτικού σχολείου. Όμως, όπως περιγράφεται και στο Δελτίο Τύπου της Ομοσπονδίας, επεχείρησε από το Μάρτιο του 2011 να περάσει παράνομη Υπουργική Απόφαση (καθώς δεν υπήρχε εξουσιοδοτική πράξη νόμου) που θα επέτρεπε την απελευθέρωση της εμπορικής χρήσης των ιδιωτικών σχολείων. Όμως «έφαγε πόρτα» από τη Γενική Γραμματεία της κυβέρνησης με βάση την ομόφωνη γνωμοδότηση του ΝΣΚ (13/2010) που απαγόρευε το στήσιμο επιχειρηματικών δραστηριοτήτων σε ιδιωτικά σχολεία. Τώρα μαθαίνουμε όλοι πως η αγωνία της κ. Χριστοφιλοπούλου να περάσει φωτογραφική Υπουργική Απόφαση, ακόμη και κόντρα σε αποφάσεις του ΝΣΚ, οφειλόταν στην επιθυμία της να τακτοποιήσει επαγγελματικά την κόρη της, ακόμη κι αν για να το πράξει αυτό θα απαιτούνταν η συνεργασία με έναν παραβάτη των νόμων. Ο νεποτισμός σε όλο του το μεγαλείο. Να προσθέσω εδώ πως τελικά η κ. Χριστοφιλοπούλου, με τη βοήθεια των αγαθών τροϊκανών, πέρασε την απαίτησή της μέσα στο Μνημόνιο 3, άρα η λειτουργία του ιδιωτικού ΙΕΚ είναι νόμιμη. Να τη χαίρεστε αυτή τη νομιμότητα κ. Χριστοφιλοπούλου!
• Αν υπήρξε κάποιος που ζήτησε να επισπευστεί η εκδίκαση της υπόθεσης Μπουγά, ο οποίος τιμωρήθηκε με ποινή-χάδι για την υποκλοπή των θεμάτων των Πανελλαδικών Εξετάσεων (γιατί, άραγε;), αυτός δεν ήταν, φυσικά, η κ. Χριστοφιλοπούλου, αλλά η ΟΙΕΛΕ. Αντιγράφω από Υπόμνημα που είχαμε αποστείλει ως Ομοσπονδία για την υπόθεση στην τότε πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας (είναι εντυπωσιακό πόσο προφητικό ακούγεται το απόσπασμα σήμερα, 2 χρόνια μετά):
«Στις γενικές εξετάσεις εισαγωγής στα ΑΕΙ του 2009 η ΟΙΕΛΕ παρενέβη άμεσα επί τόπου, καταθέτοντας μηνυτήρια αναφορά κατά παντός υπεύθυνου, και κατήγγειλε τη διαρροή θεμάτων στο ιδιωτικό εκπαιδευτήριο Μπουγά, στην Καλαμάτα. Οι ευθύνες του ιδιοκτήτη του σχολείου αποτιμήθηκαν από το πειθαρχικό όργανο που επελήφθη της υπόθεσης προ μηνός σε επιβολή προστίμου (!) Έτσι άραγε σχεδιάζει η πολιτεία ν’ αντιμετωπίσει την κερδοσκοπία, τη διαφθορά και την παρανομία στα ιδιωτικά σχολεία; Ή μήπως έχει εκ προοιμίου παραιτηθεί των ευθυνών της, αφήνοντας τον ιδιοκτήτη και την αγορά να συμπληρώσουν το κενό;»
• Η κ. Χριστοφιλοπούλου νομίζει ότι απευθύνεται σε ιθαγενείς. Έχω να της θέσω, ωστόσο, δύο ερωτήματα:
1. Πώς είναι δυνατόν μια υπόθεση για την οποία έχει κατατεθεί ένσταση από το Μάιο του 2010 να εκκρεμοδικεί εδώ και 2,5 χρόνια, όταν για ανάλογες υποθέσεις ο χρόνος εκδίκασης ορίζεται σε λίγες εβδομάδες ή 1-2 μήνες το αργότερο; (Μάλλον περιμένατε να ξεθυμάνει η …οργή σας για τα αμαρτήματα του Μπουγά, ώστε να μην τον τιμωρήσετε με την εσχάτη των ποινών… Δεν πειράζει, έχουμε χρόνο μέχρι να παραγραφεί το αδίκημά του).
2. Αντιγράφω από την απάντηση της κ. Χριστοφιλοπούλου:
«Το αληθές είναι ότι επειδή ακριβώς κρίναμε ότι η ποινή είναι υπερβολικά επιεικής η υπόθεση παραπέμφθηκε με την υπ’ αρίθμ. Φ8/214/33124/Δ5/21-4-2010 ενώπιον του ΚΥΣΔΕ, όπου και εκκρεμεί, για την επιβολή αυστηρότερης ποινής, με συνυπογραφή μου ως Υφυπουργού Παιδείας και τελική υπογραφή της τότε Υπουργού κ. Άννας Διαμαντοπούλου.
Συνεπώς, ζητήσαμε αυστηρότερη ποινή ακριβώς για να μην γίνει κουκούλωμα»
Από το κείμενο συνάγεται σαφώς ότι η κ. Χριστοφιλοπούλου θεωρεί ένοχο τον κ. Μπουγά, από τη στιγμή που εκτιμά ως «υπερβολικά επιεική» την ποινή του. Και ερωτώ. Πώς είναι δυνατόν η κ. Χριστοφιλοπούλου να εγκρίνει τη συνεργασία ενός καταδικασθέντος σχολαρχη που έχει προβεί σε βαρύτατη παραβίαση της εκπαιδευτικής νομοθεσίας (και όχι μόνο) με την κόρη της για να στήσουν εκπαιδευτικό οργανισμό από κοινού; Ποιον επιχειρείτε να δουλέψετε, κ.Χριστοφιλοπούλου;
Σήμερα, όπως είχα πράξει και τον Ιούλιο του 2011, ζητώ και πάλι την παραίτηση της κ. Χριστοφιλοπούλου, αυτή τη φορά από τη βουλευτική της ιδιότητα και την ασφάλεια που της παρέχει η βουλευτική ασυλία, για να προσέλθουμε και οι δύο στη Δικαιοσύνη και να δούμε ποιος έχει δίκαιο και ποιος όχι. Την τόλμη να συνεργάζεται με καταδικασθέντες την έχει. Θα επιδείξει, άραγε, την ίδια τόλμη για να διευκολύνει την ελληνική δικαιοσύνη;
Είμαι υποχρεωμένος να δηλώσω, τέλος, ότι η σύγκρουσή μου με την κ. Χριστοφιλοπούλου δεν είναι προσωπική, όπως επιχειρεί η πρώην Υφυπουργός να παρουσιάσει. Την ώρα, όμως, που ο ελληνικός λαός στενάζει υπό το βάρος μιας πολιτικής που τον εξαθλιώνει, την ώρα που η κυβέρνηση τσακίζει, με την ψήφο και της κ. Χριστοφιλοπούλου, τον κόσμο του μόχθου και της εργασίας, είναι χρέος κάθε πολίτη να αποκαλύπτει τέτοιου είδους φαινόμενα «συνεργασίας» πολιτικών με επιχειρηματικές δυνάμεις που αποδεικνύουν περίτρανα ότι στα ερείπια της κοινωνίας κάποιοι εξακολουθούν να εφαρμόζουν την παλιά δοκιμασμένη συνταγή που έφερε τη χώρα στο χείλος της καταστροφής.
Μιχάλης Κουρουτός
Πρόεδρος ΟΙΕΛΕ
Γραμματέας Εκπαίδευσης ΓΣΕΕ