Τι περιμένουμε ,τι πάθαμε και είμαστε έτσι ...Να σβήσει η Βουλή τα φώτα της ,έτσι κι αλλιώς το σκοτάδι τους πρέπει αυτονών ...Οι παιδικές ψυχές τραυματίζονται ,είτε στο σπίτι χωρίς φαγητό θέρμανση και ρεύμα ,είτε σε παγωμένα σχολεία....Χαίρομαι που δεν έχω παιδιά γιατί δεν μπορώ την αναισθησία των άφαντων γονιών...Αυτές οι Γυναίκες που κερδίζανε παντού τι έγιναν ,δεν έχουν πια τσαγανό μέσα τους ,μητρικό τσαμπουκά για τα βλαστάρια τους;; Γιατί δεν ακούγονται οι Ελληνίδες πια ....;;
Το κείμενο είναι της ζωγράφου Ιωάννας Ξέρα
