Θα πρέπει, ως πολίτες,
να συνειδητοποιήσουμε, ότι το δικαίωμα της ψήφου, που μας παρέχει η
Πολιτεία, αποτελεί ένα υπέρτατο αγαθό, αφού μας δίνεται το δικαίωμα
να επιλέγουμε, ελεύθερα, εκείνους, που θα μας κυβερνήσουν.
Είναι, λοιπόν, υποχρέωσή μας, σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, να προσερχόμαστε και να ψηφίζουμε τους, κατά την άποψή μας, άριστους (και όχι τους .... αναγνωρίσιμους) και αξιότερους, έχοντας, πάντα, στο μυαλό μας, ότι, με την ψήφο μας, επιλέγουμε εκείνους, που θα μας εκπροσωπούν και που θα πάρουν, στα χέρια τους, τις τύχες της Πατριδας μας, τις δικές μας και των παιδιεών μας. Γι' αυτό και η ψήφος μας πρέπει να είναι, πάντα, προσεκτικά μελετημένη και ουδέποτε αδιάφορη ή επιπόλαια ...
Τελευταία, παρατηρείται, πως όλο και πληθαίνουν εκείνοι, που, αγανακτισμένοι ή απογοητευμένοι, από όλους και από όλα, αποφασίζουν να απέχουν, από τις διάφορες εκλογικές αναμετρήσεις, επιδιώκοντας, με την επιλογή τους αυτή, να στείλουν ένα ηχηρό μήνυμα, στα κόμματα και στους πολιτικούς, ώστε να τους αναγκάσουν να αλλάξουν την τακτική, την νοοτροπία ή την πολιτική τους.
Κι, όμως, όσο κι αν η αποχή, θεωρείται, από τους "αγανακτισμένους" πολίτες, ως λογική αντίδραση και ως τρόπος .. αποστολής "μηνύματος", προς τους κυβερνώντες και όχι μόνον, τελικά, είναι, από πάσης απόψεως, μια λανθασμένη επιλογή, διότι τα αποτελέσματά της ουδεμία επίδραση έχουν, ως προς την Πατρίδα και τον λαό της, δεν βοηθούν στην επίλυση των προβλημάτων τους, ενώ η ίδια η αποχή καταστρατηγεί τις αρχές της Δημοκρατίας, αφού παρέχει το δικαίωμα στους ΛΙΓΟΥΣ - όσοι κι αν είναι -, να αποφασίζουν, για το σύνολο, για ΟΛΟΥΣ, δηλαδή, και, μάλιστα, χωρίς καν να ακούγεται η φωνή των απεχόντων...
Είναι γεγονός, πως κι αν, ακόμη, η αποχή ανέλθη σε υψηλά ποσοστά, το πολύ- πολύ να προκαλέσει, για 2-3 ημέρες, κάποιες σχετικές συζητήσεις, στις οποίες κάποιοι αυτόκλητοι θα εκφέρουν απόψεις και θα μιλούν, εκ μέρους και για λογαριασμό των απεχόντων, αλλά ερήμην τους και χωρίς να γνωρίζουν, αν, με τα όσα λένε, εκφράζουν τις πραγματικές θέσεις και απόψεις τους. Στο τέλος, πάντως, η αποχή θα ερμηνευθεί, κατά το δοκούν και κατά τα συμφέροντα του κάθε κόμματος και κάθε πολιτικού και, στην συνέχεια, θα ξεπερασθεί και θα ξεχασθεί, ως φαινόμενο, μέχρι την επόμενη εκλογική αναμέτρηση, που και πάλι θα δει την .... λάμψη της δημοσιότητος, για 2-3 ημέρες και μόνον....
Είναι, λοιπόν, πρόδηλον, ότι η αποχή ούτε λαμβάνεται σοβαρά υπ' όψη, ούτε στα σωστά συμπεράσματα οδηγεί, ούτε στην επίλυση των προβλημάτων του λαού βοηθά, ούτε κάποιο θετικό και ουσιαστικό αποτέλεσμα επιφέρει, αφού το μόνο, που, τελικά, επιτυγχάνεται, με αυτήν, είναι οι ΛΙΓΟΙ, που ψηφίζουν κανονικά - όσο λίγοι κι αν είναι -, να αποφασίζουν, για ΟΛΟΥΣ, χωρίς καν να ακούγεται η φωνή, η άποψη και η θέση εκείνων, που απείχαν.
Τελικά, το, δήθεν, .... ηχηρό "μήνυμα", που νομίζουν οι απέχοντες, ότι στέλνουν, με την αποχή τους, ούτε τόσο ηχηρό είναι, ούτε αποτελέσματα επιφέρει, ούτε, ουσιαστικά, φθάνει, ποτέ, στον παραλήπτη και αν, κατά λάθος, φθάσει, το σίγουρο είναι, πως δεν θα ερμηνευθεί σωστά, αλλά κατά βούληση, οπότε θα είναι σαν να μην έφθασε ποτέ....
Αλλά και η λευκή και η άκυρη ψήφος είναι λανθασμένες επιλογές, διότι - κι αυτές - ερμηνεύονται κατά το δοκούν και κατά τα συμφέροντα του κάθ' ενός, ενώ, τελικά, εξομοιώνονται με ψήφο υπέρ του πρώτου κόμματος, αφού, ουσιαστικά, αυτό εξυπηρετούν και υπέρ αυτού πηγαίνουν...
Συνεπώς, εκείνο, που ο κάθε ένας, από μας, ως ενεργός πολίτης αυτού του τόπου, οφείλει να πράττει, σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, είναι να προσέρχεται στις κάλπες και να ψηφίζει τους, κατά την γνώμη του, καλύτερους και αξιότερους να τον εκπροσωπήσουν και να διαχειρισθούν τις τύχες της χώρας μας και τις δικές μας.
Και, για να να μιλήσουμε συγκεκριμένα, στις επαναληπτικές εκλογές της 14ης Νοεμβρίου 2010, θα πρέπει ΟΛΟΙ οι πολίτες να προσέλθουμε στις κάλπες και να καταψηφίσουμε τους υποψηφίους του Πασοκ και τους υπ' αυτού υποστηριζομένους, καταψηφίζοντας, έτσι, συγχρόνως, το ανθελληνικό Μνημόνιο, τα, εις βάρος μας, σκληρά και απάνθρωπα μέτρα, τα ψέματα, τον λαϊκισμό, την κοροϊδία, την ανεπάρκεια, τις απειλές και τους εκβιασμούς του Γιωργάκη και της τραγικής κυβερνήσεώς του, που, θα πρέπει, το συντομότερο δυνατόν, να απομακρυνθούν από την εξουσία, μήπως και μπορέσουμε να περισώσουμε κάτι, από την Πατρίδα μας, που, όσο πάει, γίνεται ... αγνώριστη, ..... προς το χειρότερο, βεβαίως...
ΕΙΡΗΝΗ ΓΑΛΑΝΤΗ
Είναι, λοιπόν, υποχρέωσή μας, σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, να προσερχόμαστε και να ψηφίζουμε τους, κατά την άποψή μας, άριστους (και όχι τους .... αναγνωρίσιμους) και αξιότερους, έχοντας, πάντα, στο μυαλό μας, ότι, με την ψήφο μας, επιλέγουμε εκείνους, που θα μας εκπροσωπούν και που θα πάρουν, στα χέρια τους, τις τύχες της Πατριδας μας, τις δικές μας και των παιδιεών μας. Γι' αυτό και η ψήφος μας πρέπει να είναι, πάντα, προσεκτικά μελετημένη και ουδέποτε αδιάφορη ή επιπόλαια ...
Τελευταία, παρατηρείται, πως όλο και πληθαίνουν εκείνοι, που, αγανακτισμένοι ή απογοητευμένοι, από όλους και από όλα, αποφασίζουν να απέχουν, από τις διάφορες εκλογικές αναμετρήσεις, επιδιώκοντας, με την επιλογή τους αυτή, να στείλουν ένα ηχηρό μήνυμα, στα κόμματα και στους πολιτικούς, ώστε να τους αναγκάσουν να αλλάξουν την τακτική, την νοοτροπία ή την πολιτική τους.
Κι, όμως, όσο κι αν η αποχή, θεωρείται, από τους "αγανακτισμένους" πολίτες, ως λογική αντίδραση και ως τρόπος .. αποστολής "μηνύματος", προς τους κυβερνώντες και όχι μόνον, τελικά, είναι, από πάσης απόψεως, μια λανθασμένη επιλογή, διότι τα αποτελέσματά της ουδεμία επίδραση έχουν, ως προς την Πατρίδα και τον λαό της, δεν βοηθούν στην επίλυση των προβλημάτων τους, ενώ η ίδια η αποχή καταστρατηγεί τις αρχές της Δημοκρατίας, αφού παρέχει το δικαίωμα στους ΛΙΓΟΥΣ - όσοι κι αν είναι -, να αποφασίζουν, για το σύνολο, για ΟΛΟΥΣ, δηλαδή, και, μάλιστα, χωρίς καν να ακούγεται η φωνή των απεχόντων...
Είναι γεγονός, πως κι αν, ακόμη, η αποχή ανέλθη σε υψηλά ποσοστά, το πολύ- πολύ να προκαλέσει, για 2-3 ημέρες, κάποιες σχετικές συζητήσεις, στις οποίες κάποιοι αυτόκλητοι θα εκφέρουν απόψεις και θα μιλούν, εκ μέρους και για λογαριασμό των απεχόντων, αλλά ερήμην τους και χωρίς να γνωρίζουν, αν, με τα όσα λένε, εκφράζουν τις πραγματικές θέσεις και απόψεις τους. Στο τέλος, πάντως, η αποχή θα ερμηνευθεί, κατά το δοκούν και κατά τα συμφέροντα του κάθε κόμματος και κάθε πολιτικού και, στην συνέχεια, θα ξεπερασθεί και θα ξεχασθεί, ως φαινόμενο, μέχρι την επόμενη εκλογική αναμέτρηση, που και πάλι θα δει την .... λάμψη της δημοσιότητος, για 2-3 ημέρες και μόνον....
Είναι, λοιπόν, πρόδηλον, ότι η αποχή ούτε λαμβάνεται σοβαρά υπ' όψη, ούτε στα σωστά συμπεράσματα οδηγεί, ούτε στην επίλυση των προβλημάτων του λαού βοηθά, ούτε κάποιο θετικό και ουσιαστικό αποτέλεσμα επιφέρει, αφού το μόνο, που, τελικά, επιτυγχάνεται, με αυτήν, είναι οι ΛΙΓΟΙ, που ψηφίζουν κανονικά - όσο λίγοι κι αν είναι -, να αποφασίζουν, για ΟΛΟΥΣ, χωρίς καν να ακούγεται η φωνή, η άποψη και η θέση εκείνων, που απείχαν.
Τελικά, το, δήθεν, .... ηχηρό "μήνυμα", που νομίζουν οι απέχοντες, ότι στέλνουν, με την αποχή τους, ούτε τόσο ηχηρό είναι, ούτε αποτελέσματα επιφέρει, ούτε, ουσιαστικά, φθάνει, ποτέ, στον παραλήπτη και αν, κατά λάθος, φθάσει, το σίγουρο είναι, πως δεν θα ερμηνευθεί σωστά, αλλά κατά βούληση, οπότε θα είναι σαν να μην έφθασε ποτέ....
Αλλά και η λευκή και η άκυρη ψήφος είναι λανθασμένες επιλογές, διότι - κι αυτές - ερμηνεύονται κατά το δοκούν και κατά τα συμφέροντα του κάθ' ενός, ενώ, τελικά, εξομοιώνονται με ψήφο υπέρ του πρώτου κόμματος, αφού, ουσιαστικά, αυτό εξυπηρετούν και υπέρ αυτού πηγαίνουν...
Συνεπώς, εκείνο, που ο κάθε ένας, από μας, ως ενεργός πολίτης αυτού του τόπου, οφείλει να πράττει, σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, είναι να προσέρχεται στις κάλπες και να ψηφίζει τους, κατά την γνώμη του, καλύτερους και αξιότερους να τον εκπροσωπήσουν και να διαχειρισθούν τις τύχες της χώρας μας και τις δικές μας.
Και, για να να μιλήσουμε συγκεκριμένα, στις επαναληπτικές εκλογές της 14ης Νοεμβρίου 2010, θα πρέπει ΟΛΟΙ οι πολίτες να προσέλθουμε στις κάλπες και να καταψηφίσουμε τους υποψηφίους του Πασοκ και τους υπ' αυτού υποστηριζομένους, καταψηφίζοντας, έτσι, συγχρόνως, το ανθελληνικό Μνημόνιο, τα, εις βάρος μας, σκληρά και απάνθρωπα μέτρα, τα ψέματα, τον λαϊκισμό, την κοροϊδία, την ανεπάρκεια, τις απειλές και τους εκβιασμούς του Γιωργάκη και της τραγικής κυβερνήσεώς του, που, θα πρέπει, το συντομότερο δυνατόν, να απομακρυνθούν από την εξουσία, μήπως και μπορέσουμε να περισώσουμε κάτι, από την Πατρίδα μας, που, όσο πάει, γίνεται ... αγνώριστη, ..... προς το χειρότερο, βεβαίως...
ΕΙΡΗΝΗ ΓΑΛΑΝΤΗ