Μέτρα σκληρά, μέτρα κοινωνικά άδικα, μέτρα που υποχρεώνουν αυτούς που δεν φταίνε να πληρώσουν, μέτρα που πονάνε, μέτρα αντίθετα με την ιδεολογία και την πολιτική του ΠΑΣΟΚ, μέτρα αντίθετα με τις προεκλογικές υποσχέσεις, μέτρα που μας έχουν επιβληθεί, μέτρα απότοκα του καθεστώτος μειωμένης εθνικής κυριαρχίας. Οι σκληροί αυτοί χαρακτηρισμοί της κυβερνητικής πολιτικής συγκροτούν μια παγκόσμια πολιτική πρωτοτυπία: δεν εκπορεύονται από την αντιπολίτευση, από την αριστερά, από τα συνδικάτα, αλλά από την ίδια την κυβέρνηση, με προεξάρχοντα τον ανεύθυνο άρχοντα Παπανδρέου.
Τελευταίο κρούσμα καταγγελίας των κυβερνητικών μέτρων, η συνέντευξή του στο αραβικό Αλ Τζαζίρα. Η οποία συνοδεύτηκε όχι μόνο από τη συνήθη ελεεινή αξιολόγηση, ότι τα μέτρα είναι πράγματι οδυνηρά… πονάνε, αλλά και από την επαναλαμβανόμενη εσχάτως διαβεβαίωση ότι ο πρωθυπουργός κατανοεί απόλυτα τις διαμαρτυρίες. Ένα βήμα δηλαδή ακόμα, που λέει ο λόγος, και θα βλέπαμε τον γραμματέα μαζί με την αλήτη, την παρθένα με τον Σατανά και τον Παπανδρέου με τον Αλαβάνο στα συλλαλητήρια κατά των μέτρων -αν έλειπε τουλάχιστον το κακό προηγούμενο με τον Απόστολο Κακλαμάνη.
Αυτά είναι κόλπα ζόρικα, που λέει το τραγούδι. Ό,τι ξεκίνησε κάποτε το ευφάνταστο ΠΑΣΟΚ με τη θεωρία του «εφικτού» -κάνουμε ό,τι μπορούμε, αλλά…-, τώρα αποκτά διαστάσεις μιας στρατηγικής της κλάψας. Δεν θέλουμε, αλλά… Πονάει, αλλά… Κατανοούμε, αλλά… Παλεύουμε για το μικρότερο κακό, αλλά… Αλλά τι; Αλλά έχουμε μειωμένη εθνική κυριαρχία, κι όσο γρηγορότερα εφαρμόσουμε τα καταραμένα μέτρα, τόσο γρηγορότερα θα απαλλαγούμε από την καταραμένη επιτήρηση. Δεν είναι δική τους, δηλαδή, η βαρβαρότητα που επιβάλλουν, δικός τους είναι μόνο ο σοσιαλισμός που υπόσχονται.
Ακολουθώντας όμως έναν οδικό χάρτη, που οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι τον έχουν χαράξει ξένοι, και τον έχουν επιβάλει ξένοι, τι μένει όρθιο; Έχουμε πρωθυπουργό, ή τροχονόμο; Έχουμε υπουργούς ή μεταφραστές μνημονίων; Έχουμε Βουλή ή γυμναστήριο χειροκροτημάτων; Και πόσο βλάκας (ή… ΣΕΒ) πρέπει να είναι κανείς, για να πιστέψει ότι με μια απάνθρωπη πολιτική, όπως καταγγέλλουν οι ίδιοι, που δεν είναι καν δική τους, όπως καταγγέλλουν οι ίδιοι, θα φτάσουμε στην ανθρώπινη Ελλάδα, όπως αναγγέλλουν οι ίδιοι; Μες στον ύπνο μου ψες είδα, σαν πλατάνι λαχανίδα, λέει ο ψεύτης του Σουρή, αλλά αυτοί τον ξεπέρασαν: εμάς βλέπουν για λαχανίδες…
(του Θανάση Καρτερού -Aυγή)
http://online-pressblog.blogspot.com/