Αν δεν το καταλάβουμε κάποτε αυτό, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει.
Γράφει ο Πέτρος Χασάπης
Μην τσιμπάτε στην προπαγάνδα της κρατικοδίαιτης ολιγαρχίας (οικονομικής και πολιτικής), η οποία προσπαθεί να στρέψει την προσοχή της Κοινής Γνώμης προς συγκεκριμένα εξιλαστήρια θύματα, τα οποία μάλιστα, ως εκ θαύματος, είναι κάποια πολιτικά πρόσωπα, στην ουσία πολιτικοί υπάλληλοι του συστήματος και όχι μέλη της κρατικοδίαιτης άρχουσας οικονομικής ολιγαρχίας.
Ολόκληρο το πολιτικο οικονομικό σύστημα προσπαθεί έντεχνα να
στρέψει την οργή του λαού σε κάποια εξιλαστήρια θύματα, προκειμένου να υπάρξει μια τυπική τιμωρία, που δεν θα υπάρξει τελικά, για να εκτονωθεί η λαϊκή οργή και να διασωθεί το σύστημα που όλοι υπηρετούν.
Παρατηρείτε πιστεύουμε όλα τα ΜΜΕ της κρατικοδίαιτης άρχουσας ολιγαρχίας να επιδίδονται σε αναζήτηση πολιτικών υπευθύνων από το παρελθόν και όχι βέβαια από τα μέλη της κρατικοδίαιτης οικονομικής ολιγαρχίας.
Παρατηρείτε πιστεύουμε ολόκληρο το πολιτικό προσωπικό, με πρώτους τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον πρωθυπουργό, να συστήνουν τιμωρία των υπεύθυνων πολιτικών.
Όλα αυτά έχουν έναν στόχο.
Τον κατευνασμό της λαϊκής οργής και την μη αναζήτηση της ουσίας του προβλήματος.
Η ουσία του προβλήματος όμως είναι η καρδιά του πολιτικού συστήματος, δηλαδή το ίδιο το Σύνταγμα.
Το ίδιο το Σύνταγμα λοιπόν είναι το πρόβλημα. Το υπερβολικό πρωθυπουργοκεντρικό υπερσυγκεντρωτικό σύστημα, της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας στη χώρα μας, χωρίς καμία απολύτως αντίρροπη δύναμη και δικλείδες ασφαλείας, δημιουργεί αυτούς τους πολιτικούς και διαμορφώνει εμάς τους πολίτες.
Πρέπει να γίνει απόλυτα κατανοητό.
Όταν οποιαδήποτε εξουσία, ακόμα και η πιο μικρή, μέσα στην ελληνική επικράτεια, περνάει αναγκαστικά από το πρωθυπουργικό γραφείο, τότε όποιος εξωθεσμικός παράγοντας μπορεί να επηρεάζει τις αποφάσεις του πρωθυπουργού ή να έχει επιρροή στο πρωθυπουργικό περιβάλλον, ουσιαστικά αυτός κυβερνά τον τόπο.
Τα πολιτικά πρόσωπα είναι απλοί άνθρωποι, όπως όλοι μας. Δεν μπορούν να αντισταθούν στη ματαιοδοξία. Μην αναζητούμε υπεράνθρωπους. Δεν υπάρχουν.
Το ίδιο το Σύνταγμα διευκολύνει τη δημιουργία κλειστών κομματικών πειθαρχημένων ομάδων, όπου ευνοείται η άνθιση της κληρονομικότητας στην πολιτική και η διαπλοκή με οικονομικούς πάτρωνες.
Γίνεται λοιπόν εύκολα αντιληπτό, γιατί το κατεστημένο πολιτικοοικονομικό σύστημα δεν θέλει με τίποτα να τεθεί θέμα αλλαγής του Συντάγματος. Γιατί απλά θα αυτοκαταργηθεί.
Αυτό το πολιτικοοικονομικό σύστημα (που έχει δομηθεί πάνω στο ισχύον Σύνταγμα), ενώ είναι το ίδιο απόλυτα υπεύθυνο για την κατάντια μας, εντούτοις με θράσος, προσπαθεί να συνεχίσει το ίδιο να διαχειριστεί την εξαθλίωσή μας, έχοντας βάλει στο μάτι τα νέα κονδύλια που θα έρθουν από τα κατοχικά δάνεια.
Αν είναι δυνατόν.
Πόσο θα το ανεχτούμε;;;