Τετάρτη 28 Απριλίου 2010
Η Ελλάδα και ο αδύναμος πρωθυπουργός της Δούρειος Ίππος των ΗΠΑ στην Ευρώπη;
Όταν γράψαμε το «Η «Νέα Γιάλτα» και ο δρόμος προς το ΔΝΤ» λίγοι μας πίστεψαν. Όπως και τότε που επιμέναμε ότι ο ρόλος του Γιώργου είναι να εκμεταλλευτεί (ούν) την κρίση για να περάσει(ουν) όλα εκείνα που είπε κάποτε μόνα σαν σενάρια επιστημονικής φαντασίας θεωρούσαμε.
Ύστερα όμως από το ΔΝΤ, το νόμο για τους μετανάστες, τον Καλλικράτη, την προβοκάτσια με τους ΟΥΚαδες, την απόπειρα εισαγωγής και Πακιστανών στις Ένοπλες Δυνάμεις, την περικοπή του επιδόματος των ιπταμένων (για τσαμπουκά, ή λόγω βλακείας;) και όλα τα υπόλοιπα, πόσοι άραγε πιστεύουν σήμερα ότι ο Γιώργος και οι φίλοι του δεν θέλουν να ξεμπερδεύουν οριστικά με τον ελληνικό πατριωτισμό; Με όλους εμάς τους κάφρους που δεν σκύβουμε το κεφάλι και εξακολουθούμε να επιμένουμε ελληνικά προς μεγάλη στενοχώρια της μαμάς του;
Γράφαμε χθες, με αφορμή την ταυτόχρονη υποβάθμιση της Ελλάδας και της Πορτογαλίας από την S&P, πως « όλα δείχνουν ότι βρισκόμαστε σε έναν εν εξελίξει πόλεμο χωρίς προηγούμενο. Με δεδομένο ότι η S&P είναι αμερικανική και έχει κάνει πολλά παιχνίδια, το διπλό χτύπημα στην ευρωπαϊκή οικονομία και την ΕΕ γενικότερα είναι πολύ ύποπτο. Θα μπορούσε το σενάριο να κάνει λόγο για απηνή πόλεμο των Αμερικανών κατά του ευρώ, με όπλα τους πιστοληπτικούς ελέγχους».
Ας δούμε λοιπόν πάλι την επίσκεψη του Γιώργου στον Ομπάμα υπό το φως των τελευταίων εξελίξεων:
Είναι προφανές ότι οι ΗΠΑ θέλουν να αξιοποιήσουν προς όφελος τους την αδυναμία της Ε.Ε.
Το ΔΝΤ παραδοσιακά και ανεξαρτήτως του ποιος προεδρεύει ελέγχεται από τις ΗΠΑ
Έτσι ο έλεγχος της Ελλάδας από το ΔΝΤ ουσιαστικά ακυρώνει στην πράξη την Ε.Ε. Καταργεί κάθε έννοια κοινοτικής αλληλεγγύης. Δεν υπάρχει πια Ευρωζώνη.
Ανοίγει η «Κερκόπορτα».
Αποδεχόμενοι το ΔΝΤ για την Ελλάδα, οι Ευρωπαίοι πριόνισαν το κλαδί πάνω στο οποίο κάθονται. Η Ελλάδα αποτελεί πλέον τον «Δούρειο Ίππο».
Παράλληλα:
-Η ΗΠΑ, θέλουν να επανέλθουν στα δυτικά Βαλκάνια, αυτό σημαίνει ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, αναγνώριση του Κοσσόβου.
-Θέλουν να τελειώνουν με τους αγωγούς (θυμάστε τις δηλώσεις του Μπραϊζα;)
-Θέλουν να λύσουν, επιτέλους το Κυπριακό.
-Θέλουν να ικανοποιήσουν τις τουρκικές αξιώσεις στο Αιγαίο (είναι κοινό μυστικό ότι προωθούν την συνεκμετάλλευση) – να και επίσκεψη Ερντογάν.
-Θέλουν τέλος να στείλουμε στρατεύματα στο Αφγανιστάν
Πότε αποδίδουν οι πιέσεις στον αντίπαλο;
Προφανώς, όταν αυτός μπορεί να προβάλλει τη λιγότερη αντίσταση.
Και κάτι ακόμα που για τους Αμερικανούς είναι σημαντικό, άσχετα αν εμείς δεν δίνουμε τη δέουσα σημασία: Η Ελλάδα είχε τα υψηλότερα ποσοστά αντιαμερικανισμού όπως και τα υψηλότερα ποσοστά φιλο-ευρωπαϊσμού.
Τους τελευταίους μήνες αυξάνεται η δυσαρέσκεια και η απογοήτευση των ελλήνων για την Ε.Ε. Μια παρέμβαση των Αμερικανών, που θα στηρίξει την Ελλάδα σε μια τόσο δύσκολη στιγμή, που οι ευρωπαίοι τη λοιδορούν, δεν θα περάσει απαρατήρητη.
Οι άφρονες και οι αφελείς θαύμαζαν πριν από λίγες εβδομάδες τους διπλωματικούς ελιγμούς του Μεγάλου Ποδηλάτη. Εμείς αντιθέτως παρακολουθούσαμε έναν αδύναμο πρωθυπουργό να περιφέρεται ανά τον κόσμο αναζητώντας στηρίγματα για την αντιλαϊκή πολιτική του σε χώρες και ηγέτες που εκ προοιμίου επιβουλεύονται τα συμφέροντα της χώρας.
Συμπέρασμα: Δεν γνωρίζουμε ακόμα τι έχει συμφωνήσει ο κ. Παπανδρέου στο παρασκήνιο.
Διαβάστε κι αυτό, είναι πολύ διαφωτιστικό για τις προθέσεις των ΗΠΑ: Διαθέτει άραγε η Ελλάδα Tea Party;
antinews