Αν και αποφεύγει τις δημόσιες τοποθετήσεις, οι συνομιλητές του αλλά και όσοι τον έχουν συναντήσει τον τελευταίο καιρό διαπιστώνουν την ανησυχία του πρώην Πρωθυπουργού για τις εξελίξεις στη χώρα.
Ο Κώστας Καραμανλής έχει αντιληφθεί, εδώ και καιρό, την αλλαγή των συσχετισμών στην Ευρώπη αλλά και τη δημιουργία δεδομένων που κάθε άλλο παρά ευνοϊκά είναι για τη χώρα μας αλλά και για τις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου. Ο
πρώην Πρωθυπουργός δεν κρύβει την απογοήτευσή του για την πορεία που ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, την οποία θεωρεί καταστροφική για το μέλλον της.
Δείχνει να ενστερνίζεται την άποψη ότι το Βερολίνο προσπαθεί να αποκομίσει όσα περισσότερα κέρδη μπορεί από την κρίση χρέους και να επιβάλει μια μορφή κυριαρχίας,ελέγχοντας πολιτικά,οικονομικά και στο μέλλον και στρατιωτικά την Ευρώπη.
Σε ότι αφορά το τελευταίο και ιδιαίτερα σε όσους υποστηρίζουν ότι η
Γερμανία δεν μπορεί να επανεξοπλιστεί και να αποκτήσει στρατιωτική ισχύ, ο πρώην Πρωθυπουργός επισημαίνει την έντονη κινητικότητα που αρχίζει και αναπτύσσεται για τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού αμυντικού βραχίονα αλλά και την απροκάλυπτη προσπάθεια για τη διάλυση των αμυντικών βιομηχανιών στις χώρες του Νότου.
Ευρωπαϊστής, στη βάση των αρχών και των παρακαταθηκών του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο πρώην Πρωθυπουργός εκτιμά ότι η Γερμανική Ευρώπη δεν θα χωρά σε λίγο παρά μόνο τη Γερμανία και τους δορυφόρους της. Πιστεύει ότι το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών θα προκαλέσει πολιτική αποσταθεροποίηση σε Γαλλία (όπου δεν αποκλείει το κόμμα της Λεπέν να αναδειχθεί σε πρώτη πολιτική δύναμη)Ισπανία, Ιταλία και Πορτογαλία.
Προβλέπει ότι η αποσταθεροποίηση και η αντιευρωπαϊκή ψήφος αντί να συνετίσει τη Γερμανία και να την υποχρεώσει σε αναδίπλωση και αλλαγή αυτής της πολιτικής, θα την περιχαρακώσει ακόμα περισσότερο σε αυτήν και θα σκληρύνει τη στάση της.
Τη μόνη διέξοδο που βλέπει ο πρώην Πρωθυπουργός είναι μία ενεργό ανάμειξη των
ΗΠΑ στα ευρωπαϊκά πράγματα αν και στους συνομιλητές του επισημαίνει ότι ο
ι Αμερικανοί είναι εξαιρετικά προσεκτικοί γιατί διαβλέπουν την επιθετική συμπεριφορά των Γερμανών σε κάθε πρωτοβουλία που παίρνουν για την ανάσχεση της πολιτικής λιτότητας.
Ο κ.Καραμανλής είναι έντονα προβληματισμένος και για τις εξελίξεις στη χώρα μας. Αν και αποφεύγει να λέει το παραμικρό που θα μπορούσε να παρερμηνευθεί, θεωρεί ότι η κυβέρνηση επένδυσε, αδικαιολόγητα, σε υπερφίαλες προσδοκίες για την στάση που θα κρατούσε η κ.Μέρκελ μετά τις γερμανικές εκλογές. Τον ανησυχεί το ενδεχόμενο μιας κοινωνικής αναταραχής που θα προκληθεί από τις απαιτήσεις του Βερολίνου για ένα νέο μνημόνιο που θα περιλαμβάνει περικοπές και μέτρα που θα θίγουν την εθνική αξιοπρέπεια.
Είναι δεδομένο ότι διαφωνεί με την μετατόπιση της Ν.Δ προς τα δεξιά αφού θεωρεί ότι εγκαταλείπει τον κρίσιμο χώρο του κέντρου που δίνει τις εκλογικές νίκες και χαρακτηρίζει ένα μεγάλο και πολυσυλλεκτικό κόμμα εξουσίας.
Είναι κάθετα αντίθετος σε οποιασδήποτε μορφής προσέγγιση με τη Χρυσή Αυγή και επικρίνει έντονα όσους αναφέρονται σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Η σχέση του με τον κ.Σαμαρά είναι καλή όσο και τυπική. Οι δύο άνδρες δεν έχουν συναντηθεί κατ΄ιδίαν ούτε έχουν συζητήσει για την κατάσταση στη χώρα.
Ο κ.Καραμανλής κρίνει ως θετική την κίνηση του κ.Σαμαρά να επαναπροσεγγίσει τις ΗΠΑ, τονίζει όμως ότι χρειάζεται μία μακροπρόθεσμη αντίληψη στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις και επανατοποθέτησή τους στο νέο περιβάλλον που διαμορφώνεται.
Παρά το γεγονός ότι με την πολιτική του, ως Πρωθυπουργός, δυσαρέστησε τις ΗΠΑ και σε κάποιες περιπτώσεις προκάλεσε και την οργή τους ( όπως με το βέτο στο Βουκουρέστι και τις συμφωνίες για τους αγωγούς με τη Ρωσία) η Ουάσιγκτον ενδιαφέρεται και για τις απόψεις και για τις κινήσεις του πρώην Πρωθυπουργού.
Οι Αμερικανοί έχουν καταγράψει την επιρροή και την αποδοχή του κ.Καραμανλή στον ευρύτερο χώρο της Κεντροδεξιάς ενώ παρακολουθούν με ιδιαίτερη πλέον προσοχή τα Ελληνικά πράγματα. Όσο ποτέ άλλοτε, τα τελευταία 20 χρόνια..