Ο κόσμος ξεμακραίνει
ωραία στιγμή μου ξένη
Βαθαίνουν τα πηγάδια
ζωή μου που'σαι άδεια
Ο κόσμος ξεμακραίνει,είναι βράδυ
ωραία στιγμή μου ξένη,στάσου λίγο
Βαθαίνουν τα πηγάδια,το φεγγάρι
ζωή μου που'σαι άδεια,γέλα λίγο αν μ'αγαπάς
Ο κόσμος ξεμακραίνει,είναι βράδυ,μη μιλάς
ωραία στιγμή μου ξένη,στάσου λίγο αν μ'αγαπάς
Βαθαίνουν τα πηγάδια,το φεγγάρι οταν κοιτάς
ζωή μου που'σαι άδεια,γέλα λίγο αν μ'αγαπάς
Ανθίζουνε τ'αστέρια,όνειρό μου,
οταν περνάς
δωσ'μου τα δυο σου χέρια
και τον κόσμο αν μ'αγαπάς
Παρασκευή 21 Ιουνίου 2013
Ο εχθρός του Πούτιν στην Ελλάδα. Μαζί με τον Σόρος. Για τα συγχαρίκια της φυγής της Gazprom;
Ο ΓΚΑΡΙ ΚΑΣΠΑΡΟΦ ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΣΟΡΟΣ ΣΕ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ
Είναι, αναμφίβολα, ο μεγαλύτερος σκακιστής που πάτησε τα πόδια του σε αυτό τον πλανήτη. Τρομερό μυαλό, κατάφερε να ταπεινώσει ακόμα και τον υπερυπολογιστή της ΙΒΜ, “Deep Blue”. Η τελευταία «παρτίδα» του, ωστόσο, είναι πολιτική και έχει απέναντί του έναν πολύ δύσκολο αντίπαλο: Τον πρόεδρο της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, με τον οποίο τους χωρίζει ένα –μάλλον αμοιβαίο- μίσος.
Ο Κασπάροφ, ο οποίος κατά κάποιο τρόπο έχρισε εαυτόν αυτοεξόριστο, πριν από λίγες ημέρες, καθώς όπως λέει φοβάται τις διώξεις του Πούτιν για την πολιτική του δράση και δεν επιστρέφει στη Ρωσία, ετοιμάζει βαλίτσες για την Ελλάδα. Είναι προσκεκλημένος, μαζί με τον –γνωστό για τις φιλοσκοπιανές του θέσεις- Τζορτζ Σόρος, σε κλειστό παγκόσμιο φόρουμ για τη φιλανθρωπία, που διοργανώνει το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, στις 28-29 Ιουνίου, στην Αθήνα.
Γιατί
Η παρουσία του Γκάρι Κασπάροφ στην Ελλάδα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Προσέξτε: Διαθέτει μόνιμη στήλη στην εφημερίδα “Wall Street Journal”, όπου γράφει για διεθνή θέματα, ενώ δίνει διαλέξεις σχετικά με ζητήματα του επιχειρηματικού κόσμου. Έχει δημιουργήσει το φιλανθρωπικό “Ίδρυμα Κασπάροφ” και είναι πρόεδρος της επιτροπής “2008: Ελεύθερη Επιλογή”, που έχει στόχο τη διεξαγωγή δημοκρατικών εκλογών στη Ρωσία. Ζει στη Μόσχα, όπου, με βάση τις στρατηγικές κινήσεις του σκακιού, προσπαθεί να κατατροπώσει το καθεστώς του Πούτιν.
Φυσικά, ο σκοπός της επίσκεψης του σκακιστής από το Μπακού του Αζερμπαϊτζάν, είναι η ενασχόλησή του με τη φιλανθρωπία και η ανάγκη να μεγαλώσει παγκοσμίως αυτή η τάση. Η δε επιλογή του τόπου, με εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους να έχουν ανάγκη τη φιλανθρωπία δεν είναι τυχαία.
Ωστόσο έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον το αν θα κάνει την υπέρβαση ο Κασπάροφ. Αν θα αναφερθεί, έστω και εκτός των πλαισίων του σκοπού για τον οποίο έρχεται στην Ελλάδα, στα ανθρώπινα δικαιώματα που παραβιάζονται. Και, κυρίως, εάν θα ξαναναφερθεί στον μεγάλο του αντίπαλο, τον Βλαντιμίρ Πούτιν.
Αυτό, δεν θεωρείται απίθανο. Ιδιαίτερα δε με δεδομένο ότι μόλις πρόσφατα ανακοίνωσε πως δεν θα επιστρέψει στην Ρωσία καθώς φοβάται για δικαστική δίωξη για την πολιτική του δράση.
Ο μεγάλος Ρώσος σκακιστής, παγκόσμιος πρωταθλητής, μέχρι σήμερα βρίσκεται στην Γενεύη. Εκεί, βρέθηκε προκειμένου να παραλάβει βραβείο για τη δράση του υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και… έμεινε για λόγους ανωτέρας βίας.
«Εάν επιστρέψω στη Μόσχα, αμφιβάλλω πολύ εάν θα έχω τη δυνατότητα να βγω από τη χώρα. Προς το παρόν δεν επιστρέφω στη Ρωσία», ανέφερε χαρακτηριστικά στο μήνυμά του, αφήνοντας αιχμές για την κυβέρνηση Πούτιν, του οποίου είναι πολιτικός αντίπαλος, έχοντας ιδρύσει τα κινήματα της αντιπολίτευσης «Η Άλλη Ρωσία» και «Αλληλεγγύη».
Στις 6 Μαΐου του 2012 πήρε μέρος σε μια μεγάλη διαδήλωση κατά του Πούτιν, η οποία κατέληξε σε συγκρούσεις με την αστυνομία. Σύμφωνα με πηγή του περιβάλλοντος του Κασπάροφ, την οποία επικαλείται η εφημερίδα Moscow Times, ο πρώην πρωταθλητής στο σκάκι έχει κληθεί να καταθέσει στο πλαίσιο της έρευνας για τη διαδήλωση αυτή και αυτός είναι ο λόγος που δεν προτίθεται να επιστρέψει.
Έρχεται κι ο Σόρος!
Στην Ελλάδα έρχεται, για το ίδιο συνέδριο και η πιο αμφιλεγόμενη, ίσως, προσωπικότητα του πλανήτη. Ο διεθνής κερδοσκόπος, μεγιστάνας, φιλάνθρωπος, Τζορτζ Σόρος, θα παραβρεθεί επίσης στο συνέδριο. Για τον Σόρος, ο οποίος παρά τις φιλικές του σχέσεις με τον πρώην πρωθυπουργό, Γ. Παπανδρέου και την παγκόσμια έκκλησή του για «αλληλεγγύη στην Ελλάδα», η χώρα μας δεν είναι ένας προορισμός όπου αντιμετωπίζεται ως «σωτήρας», ή φιλάνθρωπος. Οι φιλοσκοπιανές του θέσεις και η υποστήριξη ενός καθεστώτος που θα ήθελε να απλωθεί μέχρι και τη Θεσσαλονίκη, τον έχουν κάνει «ανεπιθύμητο».
Όπως και να χει, προκαλεί ερωτηματικά η επίσκεψή του, μετά από τις δωρεές 700.000 ευρώ σε δήμους και ιδιώτες στην Ελλάδα για πετρέλαιο θέρμανσης από τα ιδρύματά του και την έγκριση, με αυτό τον τρόπο, της εγκατάστασης του –αμφιλεγόμενου- ιδρύματός του στην Αθήνα.
Ταυτόχρονα ενεργός μέσα σε πολλές αλλαγές πολιτεύματος, κατηγορείται πως είναι προπέτασμα της ΣΙΑ.
Εκτός από το Ίδρυμα Ανοικτής κοινωνίας (OSI), το οποίο είναι παρόν μέσα σε μια πενηνταριά χώρες, ο Σόρος έχει δημιουργήσει ή χρηματοδοτεί τις διάφορες ενώσεις και ιδρύματα πρώτου μεγέθους, όπως είναι το Παρατηρητήριο των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ο Όμιλος Διεθνούς Κρίσης.
Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΕΡΤ – Κίνδυνος για «ολοκαύτωμα» στο κτίριο της Αγίας Παρασκευής – Έτοιμη για ανακατάληψη η ΕΛ.ΑΣ
Στη γραμμή αντιπαράθεσης βρίσκονται οι απολυμένοι εργαζόμενοι της ΕΡΤ και οι αστυνομικές δυνάμεις οι οποίες ετοιμάζονται για βίαιη ανακατάληψη του κτιρίου της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης στην Αγία Παρασκευή.
Ύστερα από την εντολή του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα οι απεργοί να εγκαταλείψουν την ΕΡΤ και την απάντηση από την ΠΡΟΣΠΕΡΤ ότι κάτι δεν πρόκειται να γίνει το όλο σκηνικό θυμίζει «μπαρούτι».
Το υπουργείο Δημόσιας Τάξης έχει δώσει εντολή στην ΕΛ.ΑΣ και η τελευταία έχει έτοιμο σχέδιο βίαιης εκκένωσης και ανακατάληψης του κτιρίου σε μια επιχείρηση που για πρώτη φορά θα συμβεί στα ελληνικά χρονικά ενώ θα εφαρμοστούν τεχνικές που εφαρμόστηκαν στις επιχειρήσεις στη βίλα Αμαλία και στο ΤΕΙ στη Θεσσαλονίκη.
Η επιχείρηση θα κινηθεί πρακτικά από γραφείο σε γραφείο ενώ η όλη γύρω περιοχή θα έχει από πριν αποκλειστεί από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις.
Πρόκειται για το πρώτο τεστ που θα δοκιμάσει τις άγνωστες – μέχρι στιγμής- αντοχές της δικομματικής κυβέρνησης σε μια αναμέτρηση με τους απεργούς την οποία θα σπεύσουν βέβαια να εκμεταλλευτούν καταλλήλως τα κόμματα της αντιπολίτευσης και ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ.
Η κρίση –η οποία αργά ή γρήγορα θα ερχόταν- ξεκίνησε με την κυβερνητική ανακοίνωση μέσω του ΥΠΟΙΚ ότι η κυβέρνηση καλεί τους εργαζόμενους να εκκενώσουν τις εγκαταστάσεις της πρώην ΕΡΤ – 2.000 από τους 2.656 θα προσληφθούν στο μεταβατικό φορέα – Δεν θα δοθούν αποζημιώσεις σε ΠΕΘ, ειδικούς συμβούλους και μετακλητούς
Στην κυβερνητική ανακοίνωση απάντησε ο πρόεδρος του σωματείου των εργαζομένων στην ΕΡΤ, Παναγιώτης Καλφαγιάννης ο οποίος δήλωσε:
«Οι εργαζόμενοι αρνούνται να δεχθούν την καταπάτηση των θεμελιωδών εργασιακών τους δικαιωμάτων. Θα είναι εδώ για να εκπέμπουν στη δημόσια ραδιοτηλεόραση. Οι μάσκες έπεσαν. Θέλουν να πάρουν 2.000 άτομα που θα χάσουν όλα τους τα δικαιώματα και το ταμείο ανεργίας και στη συνέχεια, στο νέο φορέα μπορεί να είναι και 50. Η νομική μας υπηρεσία ετοιμάζει εξώδικα για να απαντήσει στα όσα υποστηρίζει ο κ. Στουρνάρας».
Οι πληροφορίες θέλουν οι απεργοί της ΕΡΤ να ετοιμάζουν σκηνικό με άρωμα «πολυτεχνείου» με συνέχιση της ζωντανής εκπομπής που πραγματοποιούν από τότε που ξεκίνησε η κρίση με την ΕΡΤ καλώντας τον κόσμο να προστρέξει σε βοήθεια έναντι της κυβερνητικής αυθαιρεσίας, όπως και τα κόμματα τα οποία με βουλευτές τους είναι σίγουρο πως θα βρεθούν εκεί, για να «επιδιώξουν» κάποιο «προπηλακισμό» από τις αστυνομικές δυνάμεις.
Από εκεί και πέρα το σενάριο είναι λίγο έως πολύ γνωστό: Οι γνωστές καταγγελίες ενώπιον της κάμερας, των βουλευτών εναντίον της αστυνομίας, μετάδοση από τους απεργούς των επεισοδίων στο εξωτερικό, και έκκληση για βοήθεια δημοσιεύματα από το διεθνή Τύπο εναντίον της κυβέρνησης και το θέατρο του παραλόγου δεν έχει τέλος.
Η «μάχη της ΕΡΤ» είναι «βούτυρο στο ψωμί» των κομμάτων της “μαχόμενης αριστεράς” και ξέρουν να χειρίζονται πολύ καλά τέτοιες καταστάσεις το ερώτημα είναι η κυβέρνηση πόσο έτοιμη είναι.
Σίγουρα δε θα ήθελε να δώσει μια τέτοια μάχη αλλά εκ των πραγμάτων είναι αναγκασμένη να το πράξει.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Ἐὰν δὲν προχωρήσουμε ἐμεῖς, δὲν μποροῦμε νὰ βοηθήσουμε ἄλλους.
Είναι καιρός να αποφασίσουμε ότι θα είμαστε χαρούμενοι, δημιουργικοί και γεμάτοι αγάπη..Μόνον τότε θα ωφελήσουμε τους άλλους, γιατί, αν εμείς οι ίδιοι δεν προχωρήσουμε στην εξέλιξή μας, δεν θα μπορούμε να βοηθήσουμε άλλους.
Μόνον όταν ακολουθήσουμε τις υπαγορεύσεις της καρδιάς μας και γίνουμε ζωντανά παραδείγματα, θα δείξουμε τον δρόμο σε άλλους, ενθαρρύνοντάς τους να βρουν κι εκείνοι το κουράγιο να ενεργούν ανάλογα με τις υπαγορεύσεις της καρδιάς τους.
Ψυχοσάββατο. Μέρα ξεχασμένη για τους πολλούς του κόσμου...
π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός
Ψυχοσάββατο. Μέρα ξεχασμένη για τους πολλούς του κόσμου. Ο θάνατος είναι άλλωστε για τη νοοτροπία της εποχής μας το τέρμα. Οι κεκοιμημένοι μάς πονούν, αλλά πρέπει να ζήσουμε. Να προχωρήσουμε. Και το μνημόσυνο είναι μόνο ατομική υπόθεση. Όταν συμπληρώνονται οι μέρες, οι σαράντα, ο χρόνος, θυμόμαστε. Πάμε στο ναό. Έρχονται και όσοι μας αγαπούν και όσοι αγαπούσαν τον κεκοιμημένο. Και φτάνει. Γιατί άραγε όλοι μαζί, να έχουμε δύο ημέρες το χρόνο στις οποίες να θυμόμαστε πάντας (όλους) τους κεκοιμημένους.
Έτσι δεόμεθα υπέρ μακαρίας μνήμης και αιωνίου αναπαύσεως πάντων των απ’ αιώνος κεκοιμημένων ορθοδόξων χριστιανών, βασιλέων, πατριαρχών, αρχιερέων, ιερέων, ιερομονάχων, μοναχών, γονέων, προγονέων, πάππων, προπάππων, διδασκάλων, αναδόχων ημών εν τη πίστει...Κι όμως. Στο ψυχοχάρτι του Σαββάτου των Απόκρεω, πριν την Κυριακή της ανάμνησης ότι θα έρθει η τελευταία Κρίση, όπως και το Σάββατο πριν την Πεντηκοστή, πριν την Κυριακή του ξεκινήματος της παρουσίας της Εκκλησίας στον κόσμο, αποτυπώνεται όχι μόνο η μνήμη, αλλά και η ελπίδα.
Μνήμη ότι οι αγαπημένοι μας ουκ απέθανον αλλά κοιμώνται. Μνήμη ότι η αγάπη δεν νικήθηκε από το θάνατο. Ότι μπορεί ένα κομμάτι μας να έφυγε μαζί του, να τάφηκε στο χώμα, κι όχι μόνο από όσους γνωρίσαμε, αλλά και από όλους όσους έζησαν πολύ πριν από εμάς, απ’ αιώνος, όμως τίποτε δεν τελείωσε. Επειδή Χριστός Ανέστη ο θάνατος εσκυλεύθη. Επειδή Χριστός Ανέστη θα βρεθούμε ξανά με όλους όσους προηγήθηκαν. Κοντά στον Θεό των πνευμάτων και πάσης σαρκός. Εν τόπω φωτεινώ και χλοερώ και αναψύξεως. Και δεν θα είναι η συνάντησή μας μόνο εν πνεύματι. Δικό μας και δικό τους.
Θα έρθει η ώρα που το σώμα τους και το δικό μας θα βγούνε από τις κρύπτες του θανάτου. Και θα ενωθεί η συμφυΐα, σε έναν τρόπο αιώνιο και χωρίς μετατροπή. Όπου ο έσχατος εχθρός θα καταργηθεί. Και θα είναι η ύπαρξη συνάντηση με το Φως και την γλυκύτητα της ωραιότητος του προσώπου του Χριστού και των Αγίων Του. Η Εκκλησία που δεν θα είναι μόνο μια πρόσκληση ένταξης στο σώμα του Χριστού, αλλά το ίδιο το Σώμα από το οποίο δεν θα χρειαστεί να περιμένουμε.
Προγευόμαστε αυτή την χαρά να είμαστε μέλη του Σώματος κάθε φορά που τελούμε την Θεία Λειτουργία. Αυτήν στην οποία πιστεύουμε και ζούμε το διαρκές παρόν της Βασιλείας του Θεού. Της συνάντησης ζώντων και κεκοιμημένων, αγίων και αμαρτωλών, μελίσματος και μη διαίρεσης, βρώσεως και μη δαπανήσεως εν τω Χριστώ. Μόνο που τα δύο αυτά Σάββατα νιώθουμε τους κεκοιμημένους πιο κοντά μας. Γιατί δεν είμαστε μόνο εμείς που έχουμε να θυμόμαστε. Αλλά όλο το σώμα του Χριστού. Και η μνημόνευση των ονομάτων, μακρόσυρτη υπό τον ήχο του «Κύριε ελέησον», μάς υπενθυμίζει ότι η αγάπη δεν είναι μόνο για τους οικείους και συγγενείς, αλλά για όλους που εν Χριστώ γίνονται οι κατεξοχήν οικείοι μας. Οι αδελφοί μας.
Ας βρεθούμε το απόγευμα της Παρασκευής και το πρωί του Σαββάτου στο ναό της γειτονιάς μας. Μεγαλύτεροι και μικρότεροι. Πρέπει να ζήσουμε, αυτό είναι δεδομένο. Έτσι κι αλλιώς ο θάνατος για μας δεν είναι τέρμα, αλλά μια στάση και ένα πέρασμα, ένα Πάσχα. Τη στάση την περνάμε μόνοι μας, ακόμη κι αν έχουμε την ώρα του θανάτου κοντά μας αυτούς που μας αγαπούνε. Ο θάνατος είναι η προσωπική μας έξοδος, στην οποία κανείς δεν μπορεί να βοηθήσει, να καταλάβει, να συντροφεύσει. Μία ροπή όμως είναι η στάση. Και μπαίνουμε στο πέρασμα της ανάστασης. Συντροφευμένοι από όσους έχουν προηγηθεί και πρωτίστως όσους αγάπησαν το Θεό και τον άνθρωπο. Κι αυτοί θα μας οδηγήσουν στο να αναγνωρίσουμε Εκείνον που θανάτω τον θάνατον επάτησε.
Ας Τον παρακαλέσουμε λοιπόν. Και των κεκοιμημένων μνημόνευσον Σωτήρ μου, εν δόξη όταν έλθης. Των δικών μας και όλων των ανθρώπων. Να συναντιόμαστε στην αγάπη Σου!
πηγή
http://trelogiannis.blogspot.gr/2013/06/blog-post_8165.html
Η καθημερινότητα φωνάζει…
Δεν είναι μόνο η Ελλάδα που ζει εντάσεις στον μικρόκοσμό της. Πολλές χώρες βρίσκονται προ κοινωνικού ξεσπάσματος. Εκτός ελέγχου έχει οδηγηθεί η κατάσταση και στην Βραζιλία, όπου διαδηλωτής έχασε την ζωή του, ενώ η Πρόεδρος της χώρας, Ντίλμα Ρούσεφ, συγκάλεσε εκτάκτως
το υπουργικό συμβούλιο.
Η Ελλάδα ήταν η αρχή. Το σκηνικό που βλέπαμε στους δρόμους της Αθήνας έχει μεταφερθεί με ακόμα χειρότερη μορφή σε άλλες χώρες. Χημικά, πετροπόλεμος, πλαστικές σφαίρες και άγριες συμπλοκές είναι το σκηνικό στους δρόμους των μεγάλων πόλεων της Τουρκίας και της Βραζιλίας.
Πολιτική κρίση υπάρχει επίσης σε κράτη όπως η Τσεχία και η Βουλγαρία. Αν προσθέσουμε σε αυτά την «Αραβική Άνοιξη», το κλίμα φόβου για τρομοκρατικά χτυπήματα σε Η.Π.Α. και ΕΕ καθώς και τις παραδοσιακές εστίες έντασης σε Αφρική, Μέση και Άπω Ανατολή μπορούμε να καταλήξουμε εύλογα στο συμπέρασμα πως ολόκληρος ο πλανήτης βρίσκεται προ εκρήξεως.
Οι παγκοσμιοποιητές, προκειμένου να επιβάλλουν το παγκόσμιο κράτος σε όσες χώρες είναι δυνατόν, επιχειρούν να φέρουν τον πλανήτη λίγο πριν την κατάρρευση, η οποία θα κορυφωθεί ενδεχομένως μέσω ενός «περιποιημένου» τεχνητού κραχ στην οικονομία με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Δεν είναι τυχαίο που οι λαοί απασχολούνται τόσο έντονα με τα εσωτερικά τους. Την -κατά τ’ άλλα δικαιολογημένη- οργή των πολιτών σπεύδει να εκμεταλλευτεί η παγκόσμια διαπλοκή για να φέρει μια «πανανθρώπινη λύση» που μόνο λύση δεν θα είναι.
Αυτό φαίνεται ότι είναι στην παρούσα φάση το σχέδιο. Στην πράξη θα δούμε τι θα αντιμετωπίσουμε. Η καθημερινότητα πάντως φωνάζει ότι ολισθαίνουμε σε πρωτόγνωρες εξελίξεις και καλό θα είναι να είμαστε έτοιμοι για το οτιδήποτε, χωρίς άγχος αλλά με τα μάτια ανοιχτά.
ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΛΑΟΣ
Της Ευδοκίας Τσιλίδου
Η Απόφαση έχει παρθεί. Πάρθηκε στα γνωστά ξενοδοχεία των γνωστών λεσχών με ελληνική μικρή και τεράστια τουρκική συμμετοχή. Μόλις τέλειωσε η σύναξή τους ο πολιτικός λέων – Σαμαράς ρίχνει μια χειροβομβίδα κρότου – σκότους κατεβάζοντας διακόπτες για την ΕΡΤ. Υπερασπιστης της πράξης του και χρησμένος διευθυντής του μελλοντικού διάδοχου υβριδίου με το όνομα ΝΕΡΙΤ ο γνωστός φετεινός ομοτράπεζος της λέσχης , διευθυντής της Καθημερινής
δημοσιογράφος Παπαχελάς. Στην ΕΕ δηλώνουν στην αρχή άγνοια, καταδικάζουν το γεγονός, μετά λαμβάνουν το αναγκαίο τηλεφώνημα και η πράξη εντάσσεται στις ¨ υποχρεώσεις ¨ της χώρας για μείωση θέσεων εργασίας. Σημειώνεται μικρή μεν αλλα συμβολική κινητοποίηση και από την άλλη πάλαι ποτέ ομοτράπεζο, την Διαμαντοπούλου. Φυσικά αναμένεται ΚΙΝΗΣΗ κι από τον άλλο έλληνα προσκληθέντα στα σαλόνια της Μπίλντερμπεργκ, τον βιομήχανο Κυριακόπουλο. Περιμένουμε δείγμα γραφής και υπακοής του, δείγμα και με τις δύο έννοιες, σοφή πούναι η ελληνική γλώσσα!!
Στην απέναντι όχθη ένα παρεμφερές , ως προς το αιφνιδιαστικόν της υπόθεσης , γεγονός. Δι ασήμαντον αφορμήν ολόκληρη η Τουρκία ξεσηκώνεται για μια εβδομάδα, 4 νεκροί , 8000 περίπου τραυματίες και όλα τα αποθέματα της αστυνομίας σε υλικό καταστολής να έχουν τελειώσει ! Δικτάτορα φώναζαν την προηγούμενη μέρα τον Ερντογάν στην πλατεία Ταξίμ, δικτατορικό κλείσιμο της ΕΡΤ ΣΕ ΕΜΆς την αμέσως επομένη . Ένα ανησυχητικό ελληνοτουρκικό ταγκό άρχισε να ξεκινά που μπορούσε να καταλήξει και ως μοιραίο. Μοιραίο φυσικά για μας, τους λαούς, προγραμματισμένο για άλλους. Τελικά επικράτησε η λογική της παθητικής αντίστασης στην Τουρκία προς το παρόν φυσικά. Έξαλλος Ο Ερντογάν με τον αντιπρόεδρό του Αρίντς για τα δηθεν ήπια μηνύματά του προς τους εξεγερμένους. Του χάλασε την σούπα προφανώς, ήθελε επιδείνωση, επιδείνωση που θα οδηγούσε σε θερμά επεισόδεια επίσης προφανώς, κατά εντολή πολύ, πολύ άνωθεν προφανέστατα. Κάποιοι ήθελαν να ξεκινήσει ένα μεγάλο γεγονός. Η απόφαση είχε παρθεί, δεν τους βγήκε.
Ο εδώ υπέρμαχος των λαικών συμφερόντων Βενιζέλος , έχοντας ¨επίγνωση της ιστορίας και του συμφέροντος του τόπου¨, διάβαζε της άπληστης αρχομανίας του, κλείνει με ΔΉΘΕΝ αν τιρρήσεις το θέμα, νεμόμενος Υπουργεία και Αντιπροεδρίες και δημιουργώντας δεδικασμένο θα λέγαμε για μελλοντικές δικτατορικές Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου. Δεν φτάνει που μέχρι τώρα κυβερνιόμασταν Αντισυνταγματικά το επεκτείναμε και στο δικτατορικό αποφασίζομεν και διατάσσομεν εν μια νυκτί.
δημοσιογράφος Παπαχελάς. Στην ΕΕ δηλώνουν στην αρχή άγνοια, καταδικάζουν το γεγονός, μετά λαμβάνουν το αναγκαίο τηλεφώνημα και η πράξη εντάσσεται στις ¨ υποχρεώσεις ¨ της χώρας για μείωση θέσεων εργασίας. Σημειώνεται μικρή μεν αλλα συμβολική κινητοποίηση και από την άλλη πάλαι ποτέ ομοτράπεζο, την Διαμαντοπούλου. Φυσικά αναμένεται ΚΙΝΗΣΗ κι από τον άλλο έλληνα προσκληθέντα στα σαλόνια της Μπίλντερμπεργκ, τον βιομήχανο Κυριακόπουλο. Περιμένουμε δείγμα γραφής και υπακοής του, δείγμα και με τις δύο έννοιες, σοφή πούναι η ελληνική γλώσσα!!
Στην απέναντι όχθη ένα παρεμφερές , ως προς το αιφνιδιαστικόν της υπόθεσης , γεγονός. Δι ασήμαντον αφορμήν ολόκληρη η Τουρκία ξεσηκώνεται για μια εβδομάδα, 4 νεκροί , 8000 περίπου τραυματίες και όλα τα αποθέματα της αστυνομίας σε υλικό καταστολής να έχουν τελειώσει ! Δικτάτορα φώναζαν την προηγούμενη μέρα τον Ερντογάν στην πλατεία Ταξίμ, δικτατορικό κλείσιμο της ΕΡΤ ΣΕ ΕΜΆς την αμέσως επομένη . Ένα ανησυχητικό ελληνοτουρκικό ταγκό άρχισε να ξεκινά που μπορούσε να καταλήξει και ως μοιραίο. Μοιραίο φυσικά για μας, τους λαούς, προγραμματισμένο για άλλους. Τελικά επικράτησε η λογική της παθητικής αντίστασης στην Τουρκία προς το παρόν φυσικά. Έξαλλος Ο Ερντογάν με τον αντιπρόεδρό του Αρίντς για τα δηθεν ήπια μηνύματά του προς τους εξεγερμένους. Του χάλασε την σούπα προφανώς, ήθελε επιδείνωση, επιδείνωση που θα οδηγούσε σε θερμά επεισόδεια επίσης προφανώς, κατά εντολή πολύ, πολύ άνωθεν προφανέστατα. Κάποιοι ήθελαν να ξεκινήσει ένα μεγάλο γεγονός. Η απόφαση είχε παρθεί, δεν τους βγήκε.
Ο εδώ υπέρμαχος των λαικών συμφερόντων Βενιζέλος , έχοντας ¨επίγνωση της ιστορίας και του συμφέροντος του τόπου¨, διάβαζε της άπληστης αρχομανίας του, κλείνει με ΔΉΘΕΝ αν τιρρήσεις το θέμα, νεμόμενος Υπουργεία και Αντιπροεδρίες και δημιουργώντας δεδικασμένο θα λέγαμε για μελλοντικές δικτατορικές Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου. Δεν φτάνει που μέχρι τώρα κυβερνιόμασταν Αντισυνταγματικά το επεκτείναμε και στο δικτατορικό αποφασίζομεν και διατάσσομεν εν μια νυκτί.
Σε μια συζήτηση προχθές άκουσα πάλι το γνωστό , ζητείται Ηγέτης. Όχι κύριοι δεν ζητείται ηγέτης , ΛΑΟΣ ζητείται, από αυτόν έχουμε έλλειψη, αυτός μόνον μπορεί να ανατρέψει Σχέδια κατά της Ανθρωπότητας, τα οποία, αν το προσέξατε, τρέχουν με υπερηχητικές ταχύτητες. Κι ο Μέγας Αλέξανδρος χωρίς τους αφοσιωμένους, σκληροτράχηλους στρατιώτες του θα ήταν ένας αιθεροβάμων.
Τα πράγματα είναι σοβαρά όσο ποτέ άλλοτε, δυστυχώς όχι πια μόνον για την Ελλάδα. Ας το συνειδητοποιήσουμε . Πονάει το ξέρω, ξεβολεύει το ξέρω, σώζει όμως. Το ξέρετε;
Τα πράγματα είναι σοβαρά όσο ποτέ άλλοτε, δυστυχώς όχι πια μόνον για την Ελλάδα. Ας το συνειδητοποιήσουμε . Πονάει το ξέρω, ξεβολεύει το ξέρω, σώζει όμως. Το ξέρετε;
Αυτή την Κυριακή το μεγαλύτερο φεγγάρι της χρονιάς!
Η Σελήνη θα βρίσκεται στο κοντινότερο σημείο της από τη Γη καθ' όλη τη διάρκεια του 2013, στο λεγόμενο περίγειό της και το… σούπερ αυτό φεγγάρι θα απέχει 356.991 χιλιόμετρα από τον πλανήτη μας, ενώ η μέση απόσταση Γης-Σελήνης, που μεταβάλλεται μέσα στο έτος, είναι περίπου 382.900 χιλιόμετρα.
Η μεγαλύτερη πανσέληνος του έτους έρχεται δύο μόλις μέρες μετά το θερινό ηλιοστάσιο της 21ης Ιουνίου, με το οποίο εγκαινιάστηκε και επίσημα το καλοκαίρι.
Πάντως η περυσινή σούπερ- πανσέληνος, στις 6 Μαΐου 2012, ήταν πιο θεαματική, καθώς η Σελήνη είχε πλησιάσει ακόμα περισσότερο, στα 353.500 χιλιόμετρα από τη Γη.
Η επόμενη φορά που η πανσέληνος θα φτάσει σε παρόμοιο μέγεθος, θα είναι στις 10 Αυγούστου 2014, όταν η απόσταση Γης-Σελήνης θα είναι 353.800 χιλιόμετρα.
Σύμφωνα με τους αστρονόμους, η απόσταση Γης-Σελήνης αυξομειώνεται διαχρονικά, επειδή η τροχιά του φεγγαριού γύρω από τον πλανήτη μας είναι ελαφρώς ασυμμετρική (ελλειπτική) και δεν διαγράφει έναν πλήρη κύκλο. Κατά την ετήσια περιφορά του ο δορυφόρος μας περιοδικά πλησιάζει πιο κοντά στη Γη, όμως περίπου μια φορά τον χρόνο συμβαίνει το περίγειο (η μικρότερη απόσταση από τη Γη) να συμπίπτει με την πανσέληνο.
Σε αυτή την περίπτωση του λεγόμενου «σούπερ-φεγγαριού» με τη Σελήνη στο περίγειο, η πανσέληνος φαίνεται περίπου 14% μεγαλύτερη και 30% φωτεινότερη από ό,τι όταν η πανσέληνος λαμβάνει χώρα με το φεγγάρι στο απόγειο, δηλαδή στη μεγαλύτερη απόσταση από τη Γη.
Το προηγούμενο φετινό περίγειο ήταν στις 26 Μαΐου 2013, όταν η Σελήνη ήταν 17 ημερών και η απόστασή της από τον πλανήτη μας ήταν 355.900 χιλιόμετρα, ενώ το επόμενο απόγειο θα είναι στις 7 Ιουλίου, οπότε η Σελήνη θα βρίσκεται σε απόσταση περίπου 406.800 χιλιομέτρων.
Αν και σύμφωνα με διάφορες λαϊκές παραδόσεις ή με πιο πρόσφατες διαδόσεις η σούπερ-πανσέληνος φέρνει φυσικές καταστροφές (βύθιση Τιτανικού, σεισμός- τσουνάμι Ιαπωνίας 2011 κ.α.) ή τρελαίνει μερικούς ανθρώπους, οι επιστήμονες δεν θεωρούν ότι αυτά τα πράγματα έχουν βάση.
Όπως τονίζουν, η πρόσθετη βαρυτική επίδραση που ασκεί το πλησίασμα της Σελήνης στη Γη κατά μερικές δεκάδες χιλιάδες χιλιόμετρα, δεν είναι αρκετή για να κινητοποιήσει ισχυρές τεκτονικές και άλλες γεωφυσικές δυνάμεις στον πλανήτη μας.
Ούτε έχει βρεθεί κάποια επίδραση του σούπερ-φεγγαριού στην ανθρώπινη συμπεριφορά και ψυχική υγεία (εκτός και αν κάποιος είναι πολύ επιρρεπής στην αυθυποβολή!).
Οι διαχρονικές μελέτες για τις εισαγωγές ασθενών στα ψυχιατρεία και στα νοσοκομεία, δεν έχουν δείξει ότι παρατηρείται αύξησή τους κατά τα βράδια με σούπερ-φεγγάρι. Όπως επίσης δεν παρατηρείται έξαρση στην εγκληματικότητα.
Τέλος, παρά τις αρχαίες πεποιθήσεις ότι η σούπερ-πανσέληνος ευνοεί τη γονιμότητα, οι έγκυες δεν έχουν λόγο να έχουν ιδιαίτερη αγωνία, καθώς οι έρευνες στα μαιευτήρια δεν έχουν δείξει κάποια απότομη έξαρση στις γεννήσεις αυτά τα βράδια.
*Πηγή: ΑΜΠΕ
http://www.palmos965.gr/2013/06/blog-post_2626.html?spref=fb
OΡΙΣΤΙΚΑ ΤΕΛΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΕΠΑ Η GAZPROM
Tο ρωσικό κρατικό μονοπώλιο του φυσικού αερίου Gazprom δεν πρόκειται να καταθέσει προσφορά για την ελληνική εταιρεία φυσικού αερίου ΔΕΠΑ σ' έναν ενδεχόμενο νέο διαγωνισμό για την ιδιωτικοποίησή της, ανακοίνωσε ο επικεφαλής του εξαγωγικού σκέλους της Gazprom.Ερωτηθείς αν η Gazprom θα υπέβαλε ξανά προσφορά αν γινόταν ένας νέος διαγωνισμός στην Ελλάδα, ο Αλεξάντερ Μεντβέντεφ δήλωσε: "Όχι, δεν θα πάμε".
Δυστυχώς χάθηκε μία μεγάλη γεωπολιτική και γεωστρατιγική ευκαιρία για την χώρα μας, οι ιθύνοντες φέρουν μεγάλη ευθύνη.
http://www.agioritikovima.gr/politika/23756-ritika-telos
ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΔΗΜΑΡ ΠΟΥ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΡΟΛΟ ΚΑΣΚΑΝΤΕΡ
ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ (ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ) ΠΟΛΛΟΙ ΗΓΑΠΗΣΑΝ, ΤΟΥΣ ΘΕΑΤΡΙΝΟΥΣ (ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ) ΜΟΝΟΝ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ!
Όποιος έχει την αφέλεια να πιστεύει ότι, έστω και για την νομή της εξουσίας, διαφώνησε ο Κουβέλης με τον Σαμαρά, κάνει μεγάλο λάθος ή μάλλον είναι θύμα της υποκριτικής τους…
Οι πολιτικοί σήμερα χωρίζονται από τον λαό, σε τρείς κατηγορίες.
Υπάρχουν κάποιοι που πιστεύουν ότι οι σημερινοί έλληνες πολιτικοί, είναι αληθινοί πολιτικοί, με αξίες, με οράματα και πατριωτισμό.
Υπάρχουν άλλοι που πιστεύουν ότι είναι απλώς ηλίθιοι και ότι χαντακώνουν την χώρα από βλακώδη λάθη που κάνουν.
Υπάρχουν τέλος κάποιοι που πιστεύουν ότι οι πολιτικοί είναι λαμόγια, τα οποία απλώς κοιτούν πως να τσεπώσουν χρήμα μέσα από την εξουσία και δεν ενδιαφέρονται για την πατρίδα μας.
Άν και η τρίτη κατηγορία έχει κάποια ποσοστά παραπάνω από τις μεμωνομένες περιπτώσεις των δύο πρώτων κατηγοριών, η αλήθεια βρίσκεται αλλού…
Η αλήθεια είναι ότι οι έλληνες πολιτικοί (ισχύει και για τους ξένους) όταν μπαίνουν στην πολιτική σκηνή (είδατε που κι εδώ όπως και στο θέατρο, για σκηνή μιλάμε; ) ανήκουν άλλοι στην πρώτη, άλλοι στην δεύτερη κι άλλοι στην τρήτη κατηγορία.
Όταν όμως μπούν στην πολιτική και στο βαθμό που μπορούν να παίξουν βασικό ρόλο στην πολιτική σκακιέρα, βρίσκονται μπροστά στους…τραπεζίτες!
Από το 1790 ο Mayer Amschel Bauer (Rothschild) είχε πεί:
“Άσε με να εκδίδω και να ελέγχω το χρήμα ενός έθνους και δεν με ενδιαφέρει ποιος φτιάχνει τους νόμους”
Μ΄αυτή τη φράση του ο Rothschild εννοούσε πολύ απλά, ότι εφ΄όσον ελέγχει το χρήμα, μπορεί να αγοράσει τον οποιονδήποτε πολιτικό μπορούσε να του φέρει εμπόδια, ή αν αυτός δεν εξαγοράζεται, μπορεί να πληρώσει δολοφόνους για να τον βγάλουν απ΄τη μέση…
Μ΄αυτή τη φράση του ο Rothschild εννοούσε πολύ απλά, ότι εφ΄όσον ελέγχει το χρήμα, μπορεί να αγοράσει τον οποιονδήποτε πολιτικό μπορούσε να του φέρει εμπόδια, ή αν αυτός δεν εξαγοράζεται, μπορεί να πληρώσει δολοφόνους για να τον βγάλουν απ΄τη μέση…
Αυτό άλλωστε έκανε η “δυναστεία” του, με όσους προέδρους της Αμερικής της αντιστάθηκαν, από τον Λίνκολν έως τόν Κέννεντυ.
Όσοι λοιπόν πολιτικοί, από όποια κατηγορία εκ των τριών κι άν ξεκινάνε, αποφασίζουν να πουληθούν στους τραπεζίτες, είτε γιατί είναι φιλοχρήματοι και φιλόδοξοι, είτε γιατί είναι απλώς δειλοί και φοβούνται για την ζωούλα τους, αναλαμβάνουν το ρόλο που θα τους αναθέσουν οι τραπεζίτες και από πολιτικοί γίνονται ηθοποιοί που υποδύονται τους πολιτικούς
Έτσι λοιπόν εξηγούνται όλοι οι “χειρισμοί”, ιδιαίτερα για τις, μημονιακές κυβερνήσεις αλλά και για τις “αντιμνημονιακές” αντιπολιτεύσεις!
Έτσι εξηγείται πως ο “αντιμνημονιακός” Κουβέλης πέρασε στο μνημονιακό στρατόπεδο και τώρα παριστάνει πάλι τον “αντιμνημονιακό”!
Η αλήθεια είναι ότι στην παρούσα κατάσταση, η θεατρική ομάδα της ΔΗΜΑΡ, θα αναλάβει ρόλο κασκαντέρ για τις επόμενες επικίνδυνες σκηνές που θα γυριστούν στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας.
Θα αναλάβει δηλαδή να ντουμπλάρει τους μνημονιακούς Σαμαροβενιζέλους, στις πολύ δύσκολες σκηνές (απολύσεις, κλεισίματα οργανισμών, ξεπουλήματα κλπ) χωρίς να φαίνεται.
Έτσι λοιπόν θα δούμε στην ΔΗΜΑΡ από διαφωνίες μέχρι αποχωρήσεις, αλλά το μόνο που δεν θα αμφισβητηθεί είναι η λευκή (συναινετική) ψήφος του κόμματος στην εναπομείνασα δικομματική κυβέρνηση…
Έτσι λοιπόν θα δούμε στην ΔΗΜΑΡ από διαφωνίες μέχρι αποχωρήσεις, αλλά το μόνο που δεν θα αμφισβητηθεί είναι η λευκή (συναινετική) ψήφος του κόμματος στην εναπομείνασα δικομματική κυβέρνηση…
Θα συναινεί δηλαδή στα απάνθρωπα και αδυσώπητα μνημονιακά μέτρα με ψήφο (οίκου) ανοχής, “δια το συμφέρον της χώρας”, μέχρι να κλατάρει η κυβέρνηση και να αναλάβει ο άλλος θίασος, αυτός (ο φιλολαϊκός) του ΣΥΡΙΖΑ…
Όλα αυτά θα συμβαίνουν, μέχρι ο λαός να δώσει τέλος σε όλο αυτό το αγορασμένο από τους τραπεζίτες πολιτικό σκηνικό και αφού ανατρέψει την κυριαρχία της παγκόσμιας τραπεζοπιστωτικής εξουσίας (ΠΤΕ) στη χώρα μας, βρεί και τους πατριώτες εκείνους που χωρίς δόλο και εξαρτήσεις, θα κυβερνήσουν την Ελλάδα μας…
χαμένοι και κερδισμένοι σε μια «opera buffa»
του Γιώργου Καραμπελιά
Στην πρόσφατη κρίση που ακόμα βρίσκεται σε εξέλιξη, μια και δεν έχει ολοκληρωθεί η συνεδρίαση της Κ.Ο. της ΔΗΜΑΡ, μπορούμε να πούμε πως υπάρχουν δύο χαμένοι, ο Σαμαράς και ο Κουβέλης και δύο κερδισμένοι, ο Τσίπρας και ο Βενιζέλος. Και βέβαια, πάντα αδιατάρακτη η ηγεμονία των κατοχικών δυνάμεων μια και η Μέρκελ και ο Σόϊμπλε επαναβεβαίωσαν στη διάρκεια της κρίσης πως η Ελλάδα ανήκει στη δικαιοδοσία τους.
Όπως είχαμε τονίσει, στα πρόσφατα κείμενά μας, ο Σαμαράς και οι εταίροι του, μπρος στα αδιέξοδα ενός προγράμματος καταστροφής και συρρίκνωσης χωρίς τέλος –αποτυχία στη ΔΕΠΑ, τεράστια ελλείμματα, φορολογική απεργία των Ελλήνων– αποφάσισαν, με πρωτοβουλία κατεξοχήν του Σαμαρά, να προκαλέσουν μια κρίση που στόχευε να «τρομοκρατήσει» τους ευρωπαίους εταίρους, για πιθανή ανεξέλεγκτη κρίση στην Ελλάδα και να δώσει στο εσωτερικό ένα μήνυμα πυγμής. Αντίστοιχα, η ΔΗΜΑΡ και το ΠΑΣΟΚ, μπροστά στα αδιέξοδα, προσπάθησαν να διαφοροποιηθούν για να σώσουν το δικό τους ακροατήριο.
Το γεγονός αυτό, μιας συμπαιγνίας με διαφορετική στόχευση για τον καθένα, σκόνταψε σε μια αδόκητη αντίδραση ενός μεγάλου τμήματος του ελληνικού λαού, αλλά και της διεθνούς κοινής γνώμης. Οι αλαζόνες στρατηγοί του Σαμαρά, πίστεψαν πως η ΕΡΤ αποτελεί έναν εύκολο στόχο, μια και ένα μεγάλο κομμάτι των λαϊκών στρωμάτων και της λαϊκής δεξιάς, θεωρούσε την ΕΡΤ ταυτισμένη με τη διεφθαρμένη μεταπολίτευση. Επιπλέον απευθύνονταν έτσι και σε ένα μέρος του δεξιού ακροατηρίου που κατευθυνόταν προς τη Χρυσή Αυγή. Όμως, η συνέχεια τους εξέπληξε, διότι μια ενέργεια τόσο αντιδημοκρατική και πραξικοπηματική, η οποία μάλιστα πλήττει την ίδια την εθνική μνήμη των Ελλήνων, συνδεδεμένη με την εθνική ραδιοφωνία και τηλεόραση – ακόμα κι αν δεν την παρακολουθούσαν ποτέ – προκάλεσε αντιδράσεις που τους ξεπέρασαν όλους.
Όπως είχαμε τονίσει, στα πρόσφατα κείμενά μας, ο Σαμαράς και οι εταίροι του, μπρος στα αδιέξοδα ενός προγράμματος καταστροφής και συρρίκνωσης χωρίς τέλος –αποτυχία στη ΔΕΠΑ, τεράστια ελλείμματα, φορολογική απεργία των Ελλήνων– αποφάσισαν, με πρωτοβουλία κατεξοχήν του Σαμαρά, να προκαλέσουν μια κρίση που στόχευε να «τρομοκρατήσει» τους ευρωπαίους εταίρους, για πιθανή ανεξέλεγκτη κρίση στην Ελλάδα και να δώσει στο εσωτερικό ένα μήνυμα πυγμής. Αντίστοιχα, η ΔΗΜΑΡ και το ΠΑΣΟΚ, μπροστά στα αδιέξοδα, προσπάθησαν να διαφοροποιηθούν για να σώσουν το δικό τους ακροατήριο.
Το γεγονός αυτό, μιας συμπαιγνίας με διαφορετική στόχευση για τον καθένα, σκόνταψε σε μια αδόκητη αντίδραση ενός μεγάλου τμήματος του ελληνικού λαού, αλλά και της διεθνούς κοινής γνώμης. Οι αλαζόνες στρατηγοί του Σαμαρά, πίστεψαν πως η ΕΡΤ αποτελεί έναν εύκολο στόχο, μια και ένα μεγάλο κομμάτι των λαϊκών στρωμάτων και της λαϊκής δεξιάς, θεωρούσε την ΕΡΤ ταυτισμένη με τη διεφθαρμένη μεταπολίτευση. Επιπλέον απευθύνονταν έτσι και σε ένα μέρος του δεξιού ακροατηρίου που κατευθυνόταν προς τη Χρυσή Αυγή. Όμως, η συνέχεια τους εξέπληξε, διότι μια ενέργεια τόσο αντιδημοκρατική και πραξικοπηματική, η οποία μάλιστα πλήττει την ίδια την εθνική μνήμη των Ελλήνων, συνδεδεμένη με την εθνική ραδιοφωνία και τηλεόραση – ακόμα κι αν δεν την παρακολουθούσαν ποτέ – προκάλεσε αντιδράσεις που τους ξεπέρασαν όλους.
Μια κρίση «εσωτερικού χώρου», μια opera buffa για το θεαθήναι, μεταβλήθηκε σε μείζονα σύγκρουση. Διότι ο Κουβέλης και ο Βενιζέλος ήταν πολύ δύσκολο να κάνουν πίσω, ιδιαίτερα ο πρώτος, μια και ένας μεγάλος αριθμός των στελεχών του συνδέεται με το συγκεκριμένο χώρο, κι από την άλλη πλευρά, ο Σαμαράς υποχρεώθηκε σε αναδίπλωση μεγάλης κλίμακας – απ’ τους 30 που πρότεινε να επαναπροσλάβει, έφτασε στους 2.000 ενώ και οι ξένοι τον πίεσαν για μια γενική υποχώρηση. Επιπλέον, υποχρεώθηκε να δεχθεί μεγαλύτερο ρόλο του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, και βέβαια, χάνει οριστικά το τόσο χρήσιμο γι’ αυτόν αριστερό δεκανίκι της ΔΗΜΑΡ, κατά τον ίδιο τρόπο που το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου έχασε τον Καρατζαφέρη στην προηγούμενη φάση. Τα πνεύματα οξύνθηκαν και η κρίση ξέφυγε από κάθε έλεγχο.
Η ιδεολογική συνάφεια των στελεχών της ΔΗΜΑΡ με ένα μεγάλο μέρος του ΣΥΡΙΖΑ, σε ότι αφορά θέματα όπως το μεταναστευτικό, τα εθνικά και η πολυπολιτισμική κατεύθυνση, αναδείχθηκε στο προσκήνιο, σχεδόν στομαχικά, και οδήγησε σε μια αγανακτισμένη «αντιδεξιά αντίδραση», η οποία υποχρέωσε και τον Φώτη Κουβέλη να αναδιπλωθεί σε μια άκαμπτη θέση. Έτσι οδηγούμαστε στο λυκόφως της «ανανεωτικής αριστεράς» ως αυτόνομου πολιτικού υποκειμένου, εξ’ αιτίας της κρίσης των ίδιων των στρωμάτων που τη στήριζαν. Είναι καιρός να καταφύγει και πάλι σε όμορους χώρους και να λειτουργεί σαν αυτό που ήταν πάντοτε, ως το think tank των εκσυγχρονιστών και των εθνομηδενιστών.
Γιατί όμως ο Βενιζέλος εμφανίζεται «κερδισμένος»; Διότι κατόρθωσε να χρησιμοποιήσει την κρίση προς όφελός του, να αναβαθμίσει το ρόλο του στο εσωτερικό της κυβέρνησης, «πουλώντας» στην τελευταία φάση τον Κουβέλη, ο οποίος υπολόγιζε πως, όπως μαζί μπήκαν στην τρικομματική κυβέρνηση, μαζί θα μπορούσαν και να εξέλθουν. Ωστόσο, ο Βενιζέλος γνωρίζει πολύ καλά πως για το ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει άλλη λύση από την παραμονή στην κυβέρνηση, διότι «ο βρεμένος δε φοβάται τη βροχή». Οποιαδήποτε έξοδός του από αυτή, θα σηματοδοτούσε το οριστικό τέλος ενός κόμματος στελεχών, που θα είχε κόψει τον ομφάλιο λώρο με την τελευταία πηγή της δύναμής του, δηλαδή την εξουσία. Κάποτε το ΠΑΣΟΚ, αντλούσε την ισχύ του από δυο πηγές: η μία ήταν η λαϊκή στήριξη και η άλλη η σχέση του με το σύστημα της διαπλοκής, μέσα και έξω από το κράτος. Την πρώτη την έχασε. Άρα επί ποινή θανάτου είναι υποχρεωμένο να διατηρήσει τη δεύτερη. Και «ο παλιός είναι αλλιώς». Όχι μόνο κατόρθωσε να προκαλέσει αρχικώς κρίση στον Σαμαρά, αλλά και να αδειάσει τον Κουβέλη και να εμφανιστεί ως η υπεύθυνη δύναμη στα μάτια των «νταβατζήδων», ντόπιων και ξένων. Είναι χαρακτηριστική η εκτίμηση με την οποία τον αντιμετώπιζε την κρίσιμη νύχτα της Πέμπτης, ο Πρετεντέρης και όλη η παρέα του MEGA. Ο Βενιζέλος ανεδείχθη ο νικητής στην τρικομματική κυβέρνηση και προφανώς αναβάθμισε την εμπιστοσύνη των Γερμανών στο πρόσωπό του.
Ο Τσίπρας είναι επίσης κερδισμένος από την αναπόφευκτη πορεία της ΔΗΜΑΡ προς την αποσύνθεση, διότι ό,τι και να συμβεί, θα κερδίσει και ψήφους και στελέχη και ίσως ίσως, αν η ΔΗΜΑΡ επιβιώσει –πράγμα δύσκολο– και έναν μελλοντικό κυβερνητικό εταίρο. Επι πλέον, η αποχώρηση ενός τμήματος της αριστεράς –έστω και ψευδώνυμης– από την κυβέρνηση, κάνει ευκολότερο το έργο του ως καθολικού ηγέτη του αριστερού στρατοπέδου. Επί πλέον, ενισχύει τις «δεξιές» δυνάμεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στις αριστερόστροφες συνιστώσες. Έχοντας αναβαπτισθεί στο λαϊκό αίσθημα με τη στάση του στην ΕΡΤ και έχοντας ταυτόχρονα κερδίσει προς τα δεξιά του ΣΥΡΙΖΑ με τον διεμβολισμό της ΔΗΜΑΡ, μπορεί να εμφανισθεί στο επόμενο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, ως πρωθυπουργός εν αναμονή – και αν στο κόμμα ήταν πιο σοβαροί, ίσως και να το πετύχαινε.
Παράλληλα, και ίσως είναι το σπουδαιότερο, η προσπάθεια του Σαμαρά να «απειλήσει» με «ηρωική έξοδο» τη Γερμανία, το ΔΝΤ και τους Αμερικανούς, μάλλον απέτυχε, διότι –εφόσον δεν βγήκε ισχυρότερος από αυτή τη σύγκρουση και συρρικνώθηκε και το εύρος της κυβέρνησής του–, πέτυχε μάλλον το αντίθετο: δηλαδή να γίνει πιο εξαρτημένος από τους εταίρους του και αυτό έσπευσαν να το υπογραμμίσουν με τη «στήριξή» τους, η Μέρκελ και ο Σόϊμπλε. Αυτοί δεν ήθελαν προφανώς μία κρίση πριν τις γερμανικές εκλογές και γι’ αυτό υπήρχε και μια «χαλαρότητα» σε σχέση με τις δόσεις των δανείων, αλλά δεν ήταν διατεθειμένοι να δώσουν κάτι παραπάνω. Κέρδισαν όμως τον ακόμα μεγαλύτερο έλεγχό τους στα εσωτερικά πράγματα της Ελλάδας και την πλήρη μεταβολή των ελληνικών κυβερνήσεων, σε υποχείριό τους.
Όπως είχαμε τονίσει, μόνο μία λύση υπήρχε για το Σαμαρά και τους εταίρους του, αν ήθελαν να αντιμετωπίσουν πραγματικά τα αδιέξοδα στα οποία βρίσκονται. Η λύση της κινητοποίησης του ελληνικού λαού για να πει ένα φτάνει πια στους Γερμανούς και την τρόικα και η στιγμή ήταν η πλέον κατάλληλη. Η Γερμανία βρίσκεται σε οξεία αντιπαράθεση με τους Αμερικάνους και το ΔΝΤ και ταυτόχρονα είναι σε προεκλογική περίοδο. Ήταν επομένως πιο ευάλωτη από ποτέ άλλοτε, πράγμα που δε θα συμβαίνει μετά τις γερμανικές εκλογές. Ήταν η στιγμή να μπούνε πάνω στο τραπέζι τα περιβόητα «λάθη» του προγράμματος, που στραγγάλισαν την Ελλάδα, το κατοχικό δάνειο, οι πολεμικές αποζημιώσεις. Ποιος όμως θα τολμούσε να κάνει κάτι τέτοιο; Ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος κι ο Κουβέλης ή μήπως οι καταχρεωμένοι «νταβατζήδες» των ΜΜΕ; Γι’ αυτό και προτίμησαν να βγάλουν τα μάτια τους μεταξύ τους και να παίξουν ένα γελοίο θέατρο που κατέληξε αντίθετα από ότι φαντάζονταν.
Εντέλει, μέσα από μία ακόμη κρίση βάθυνε περισσότερο το αδιέξοδο του ελληνικού πολιτικού συστήματος και η απελπισία των Ελλήνων, που βρίσκονται με τέτοιες ηγεσίες, με τέτοια ανθρωπάρια, με τέτοιους ανικάνους, με τέτοια ενεργούμενα των ξένων, να βγάλουν πέρα μια από τις δυσκολότερες στιγμές του ελληνισμού. Και όσο δεν συνειδητοποιούμε ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε δεν είναι η opera buffa των γελοίων, αλλά το γεγονός ότι αυτή παίζεται πάνω στις τύχες μας, με φόντο τη βαθύτατη παρακμή, στην οποία έχουμε βυθιστεί και την οποία κανείς δεν τολμάει να ονοματίσει.
Αγαπητέ θεατή, Hypocrite lecteur, mon semblable mon frère*, έξοδος.
Η ιδεολογική συνάφεια των στελεχών της ΔΗΜΑΡ με ένα μεγάλο μέρος του ΣΥΡΙΖΑ, σε ότι αφορά θέματα όπως το μεταναστευτικό, τα εθνικά και η πολυπολιτισμική κατεύθυνση, αναδείχθηκε στο προσκήνιο, σχεδόν στομαχικά, και οδήγησε σε μια αγανακτισμένη «αντιδεξιά αντίδραση», η οποία υποχρέωσε και τον Φώτη Κουβέλη να αναδιπλωθεί σε μια άκαμπτη θέση. Έτσι οδηγούμαστε στο λυκόφως της «ανανεωτικής αριστεράς» ως αυτόνομου πολιτικού υποκειμένου, εξ’ αιτίας της κρίσης των ίδιων των στρωμάτων που τη στήριζαν. Είναι καιρός να καταφύγει και πάλι σε όμορους χώρους και να λειτουργεί σαν αυτό που ήταν πάντοτε, ως το think tank των εκσυγχρονιστών και των εθνομηδενιστών.
Γιατί όμως ο Βενιζέλος εμφανίζεται «κερδισμένος»; Διότι κατόρθωσε να χρησιμοποιήσει την κρίση προς όφελός του, να αναβαθμίσει το ρόλο του στο εσωτερικό της κυβέρνησης, «πουλώντας» στην τελευταία φάση τον Κουβέλη, ο οποίος υπολόγιζε πως, όπως μαζί μπήκαν στην τρικομματική κυβέρνηση, μαζί θα μπορούσαν και να εξέλθουν. Ωστόσο, ο Βενιζέλος γνωρίζει πολύ καλά πως για το ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει άλλη λύση από την παραμονή στην κυβέρνηση, διότι «ο βρεμένος δε φοβάται τη βροχή». Οποιαδήποτε έξοδός του από αυτή, θα σηματοδοτούσε το οριστικό τέλος ενός κόμματος στελεχών, που θα είχε κόψει τον ομφάλιο λώρο με την τελευταία πηγή της δύναμής του, δηλαδή την εξουσία. Κάποτε το ΠΑΣΟΚ, αντλούσε την ισχύ του από δυο πηγές: η μία ήταν η λαϊκή στήριξη και η άλλη η σχέση του με το σύστημα της διαπλοκής, μέσα και έξω από το κράτος. Την πρώτη την έχασε. Άρα επί ποινή θανάτου είναι υποχρεωμένο να διατηρήσει τη δεύτερη. Και «ο παλιός είναι αλλιώς». Όχι μόνο κατόρθωσε να προκαλέσει αρχικώς κρίση στον Σαμαρά, αλλά και να αδειάσει τον Κουβέλη και να εμφανιστεί ως η υπεύθυνη δύναμη στα μάτια των «νταβατζήδων», ντόπιων και ξένων. Είναι χαρακτηριστική η εκτίμηση με την οποία τον αντιμετώπιζε την κρίσιμη νύχτα της Πέμπτης, ο Πρετεντέρης και όλη η παρέα του MEGA. Ο Βενιζέλος ανεδείχθη ο νικητής στην τρικομματική κυβέρνηση και προφανώς αναβάθμισε την εμπιστοσύνη των Γερμανών στο πρόσωπό του.
Ο Τσίπρας είναι επίσης κερδισμένος από την αναπόφευκτη πορεία της ΔΗΜΑΡ προς την αποσύνθεση, διότι ό,τι και να συμβεί, θα κερδίσει και ψήφους και στελέχη και ίσως ίσως, αν η ΔΗΜΑΡ επιβιώσει –πράγμα δύσκολο– και έναν μελλοντικό κυβερνητικό εταίρο. Επι πλέον, η αποχώρηση ενός τμήματος της αριστεράς –έστω και ψευδώνυμης– από την κυβέρνηση, κάνει ευκολότερο το έργο του ως καθολικού ηγέτη του αριστερού στρατοπέδου. Επί πλέον, ενισχύει τις «δεξιές» δυνάμεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στις αριστερόστροφες συνιστώσες. Έχοντας αναβαπτισθεί στο λαϊκό αίσθημα με τη στάση του στην ΕΡΤ και έχοντας ταυτόχρονα κερδίσει προς τα δεξιά του ΣΥΡΙΖΑ με τον διεμβολισμό της ΔΗΜΑΡ, μπορεί να εμφανισθεί στο επόμενο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, ως πρωθυπουργός εν αναμονή – και αν στο κόμμα ήταν πιο σοβαροί, ίσως και να το πετύχαινε.
Παράλληλα, και ίσως είναι το σπουδαιότερο, η προσπάθεια του Σαμαρά να «απειλήσει» με «ηρωική έξοδο» τη Γερμανία, το ΔΝΤ και τους Αμερικανούς, μάλλον απέτυχε, διότι –εφόσον δεν βγήκε ισχυρότερος από αυτή τη σύγκρουση και συρρικνώθηκε και το εύρος της κυβέρνησής του–, πέτυχε μάλλον το αντίθετο: δηλαδή να γίνει πιο εξαρτημένος από τους εταίρους του και αυτό έσπευσαν να το υπογραμμίσουν με τη «στήριξή» τους, η Μέρκελ και ο Σόϊμπλε. Αυτοί δεν ήθελαν προφανώς μία κρίση πριν τις γερμανικές εκλογές και γι’ αυτό υπήρχε και μια «χαλαρότητα» σε σχέση με τις δόσεις των δανείων, αλλά δεν ήταν διατεθειμένοι να δώσουν κάτι παραπάνω. Κέρδισαν όμως τον ακόμα μεγαλύτερο έλεγχό τους στα εσωτερικά πράγματα της Ελλάδας και την πλήρη μεταβολή των ελληνικών κυβερνήσεων, σε υποχείριό τους.
Όπως είχαμε τονίσει, μόνο μία λύση υπήρχε για το Σαμαρά και τους εταίρους του, αν ήθελαν να αντιμετωπίσουν πραγματικά τα αδιέξοδα στα οποία βρίσκονται. Η λύση της κινητοποίησης του ελληνικού λαού για να πει ένα φτάνει πια στους Γερμανούς και την τρόικα και η στιγμή ήταν η πλέον κατάλληλη. Η Γερμανία βρίσκεται σε οξεία αντιπαράθεση με τους Αμερικάνους και το ΔΝΤ και ταυτόχρονα είναι σε προεκλογική περίοδο. Ήταν επομένως πιο ευάλωτη από ποτέ άλλοτε, πράγμα που δε θα συμβαίνει μετά τις γερμανικές εκλογές. Ήταν η στιγμή να μπούνε πάνω στο τραπέζι τα περιβόητα «λάθη» του προγράμματος, που στραγγάλισαν την Ελλάδα, το κατοχικό δάνειο, οι πολεμικές αποζημιώσεις. Ποιος όμως θα τολμούσε να κάνει κάτι τέτοιο; Ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος κι ο Κουβέλης ή μήπως οι καταχρεωμένοι «νταβατζήδες» των ΜΜΕ; Γι’ αυτό και προτίμησαν να βγάλουν τα μάτια τους μεταξύ τους και να παίξουν ένα γελοίο θέατρο που κατέληξε αντίθετα από ότι φαντάζονταν.
Εντέλει, μέσα από μία ακόμη κρίση βάθυνε περισσότερο το αδιέξοδο του ελληνικού πολιτικού συστήματος και η απελπισία των Ελλήνων, που βρίσκονται με τέτοιες ηγεσίες, με τέτοια ανθρωπάρια, με τέτοιους ανικάνους, με τέτοια ενεργούμενα των ξένων, να βγάλουν πέρα μια από τις δυσκολότερες στιγμές του ελληνισμού. Και όσο δεν συνειδητοποιούμε ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε δεν είναι η opera buffa των γελοίων, αλλά το γεγονός ότι αυτή παίζεται πάνω στις τύχες μας, με φόντο τη βαθύτατη παρακμή, στην οποία έχουμε βυθιστεί και την οποία κανείς δεν τολμάει να ονοματίσει.
Αγαπητέ θεατή, Hypocrite lecteur, mon semblable mon frère*, έξοδος.
(*Από στίχο του Σαρλ Μπωντλαίρ, «Υποκριτή αναγνώστη, όμοιε μου, αδελφέ μου»)
21 Ιουνίου 2013
O Καραμανλής με... πράσινο μπλουζάκι και τον Ζαγορίτη στην Ήπειρο! (ΦΩΤΟ)
Το στιγμιότυπο είναι από την συνάντηση του πρώην Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή με τον Περιφερειάρχη Ηπείρου Καχριμάνη, του Αστυνομικού Διευθυντή Ιωαννίνων Ανδρέα Παπιγκιώτη και του πρώην Δημάρχου Τύμφης Γιώργου Σουκουβέλου, χθες στο Σκαμνέλι Ζαγορίου, όπου κάνει τις διακοπές του. Στην παρέα και ο πρώην γραμματέας της ΝΔ Λευτέρης Ζαγορίτης...
Ο Κώστας Καραμανλής, όπως αποκαλύπτει το firmani.gr, ξεναγήθηκε σε χωριά του Ζαγορίου εκφράζοντας τον θαυμασμό του για την περιοχή.Χαρακτηριστικό είναι πως ο Καραμανλής φορούσε ...πράσινο κοντομάνικο και είχε μαζί και φωτογραφική μηχανή!
Αξίζει να παρατηρήσουμε κάποιες λεπτομέρειες:
Η φωτογραφία είναι από χτές το απόγευμα, περίπου την ίδια ώρα , που οι πολιτικοί αρχηγοί έκαναν την συνάντηση τους. H αγκαλιά του πρώην πρωθυπουργού με τον περιφερειάρχη Ηπείρου, μπορεί να θεωρηθεί και έμμεσο χρίσμα. Ο Καραμανλής ενδιαφέρθηκε μάλιστα για την κατάσταση της περιφέρειας Ηπείρου.
http://www.parapolitika.gr/ArticleDetails/tabid/63/ArticleID/605921/O-Karamanlis-me-prasino-mployzaki-kai-ton-Zagriti-stin-Ipeiro-FOTO.aspxΠΑΡΕΜΒΑΣΗ Β.ΠΟΥΤΙΝ ΓΙΑ ΕΛΛΑΔΑ "Η Ελλάδα βιώνει τραγωδία οικονομική, πολιτική και κοινωνική - Η κατάσταση είναι επικίνδυνη"
Για την τραγωδία που βιώνει η Ελλάδα από το Μνημόνιο και την εξαθλίωση του λαού της μίλησε ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν σημειώνοντας μάλιστα ότι πρόκειται περί «επικίνδυνης κατάστασης».
Χαρακτήρισε τραγωδία όχι μόνο οικονομική, αλλά κοινωνική και πολιτική την κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας στην χώρα.
Σε ομιλία του στο 17ο Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης, είπε ο Ρώσος Πρόεδρος, σημείωσε ότι «Στην Ελλάδα η ανεργία των νέων ξεπερνά το 60%, στην Πορτογαλία και την Ιταλία το 40% και στην Ισπανία το 56%. Τα πράγματα ειδικά στην Ελλάδα είναι πολύ σοβαρά»
«Η ανησυχία των ηγετών του κόσμου από τις διαδικασίες, που αναπτύσσονται αυτήν τη στιγμή στον κόσμο είναι προφανής, διότι η παγκόσμια ανάπτυξη επιβραδύνεται, σε κάθε περίπτωση είναι ασταθής, είναι λίγα τα θετικά μηνύματα, ενώ αντιθέτως είναι πολλοί οι κάθε είδους κίνδυνοι.
Η περασμένη χρονιά ήταν η δυσκολότερη για την παγκόσμια οικονομία μετά την κρίση του 2008-2009. Εν μέσω της αυξανόμενης επιβάρυνσης των κρατών με χρέη η αύξηση του παγκόσμιου ΑΕΠ το 2012 ήταν 3,2%», είπε ο κ. Πούτιν κατά τη συνάντησή του με ηγετικούς παράγοντες της Ομάδας του G20 στο πλαίσιο του Διεθνούς Φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης.
Γενικά για την ανεργία την ευρωζώνη είπε ότι «μας προκαλούν ανησυχία τα μεγέθη της ανεργίας. Περίπου 200 εκατομμύρια άνθρωποι είναι άνεργοι μεταξύ του οικονομικά ενεργού πληθυσμού. Σε μεμονωμένες χώρες της Ευρώπης όπως η Ελλάδα, η ανεργία ξεπερνά το 25%, πολύ βεβαρημένη είναι η κατάσταση και στη Νότια Αφρική".
Κατά τα λεγόμενα του Β. Πούτιν, οι υποχρεώσεις των κρατών δυστυχώς συνεχίζουν να αυξάνονται με αισθητό ρυθμό, καθώς κατά μέσο όρο το κοινό χρέος των χωρών με ανεπτυγμένη οικονομία με την ολοκλήρωση της περασμένης χρονιάς ήταν 109,3 του ΑΕΠ τους, ενώ στις χώρες του G7 125% του ΑΕΠ τους.
Σύμφωνα με τις προβλέψεις του ΔΝΤ, παρατήρησε ο Β. Πούτιν η αύξηση του χρέους θα συνεχιστεί και τη φετινή χρονιά και θα φθάσει περίπου το 3,3%.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΜΙΩΝΗ, Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΡΕΠΕΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΤΑ 94 ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ EFG ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ.
ΜΙΩΝΗΣ: ΖΗΤΗΣΤΕ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ EFG!
ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΧΑΡΤΙ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ.
ΠΟΙΟΙ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΑ 94 ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΣΤΗΝ EFG;
Εκτός από τα υπόλοιπα λαυράκια που βγήκαν από την κατάθεση του Σάμπυ Μιωνή στο Ισραήλ, υπάρχει πλέον ένα τεράστιο θέμα. Το περιβόητο “fund” CMA, ανήκει στην EFG.
Υποτίθεται ότι το Custom House της Ιρλανδίας γνωρίζει τους ανθρώπους που κρύβονται πίσω από τις καταθέσεις του Fund. Σύμφωνα με τον κυριο Καλαντζή, η επιτροπή ζήτησε αυτή την λίστα που βεβαίως είναι αμφίβολο εάν την έχουν. Πιθανότερο είναι να την έχει ο ιδιοκτήτης του Fund. Με το ίδιο ακριβώς σκεπτικό, μετά την ανακοίνωση της αρμόδιας ελεγκτικής αρχής της Βρετανίας για ύπαρξη “94 προσώπων πολιτικού ενδιαφεροντος που ελέγχονται για ξέπλυμμα χρήματος και έχουν λογαριασμούς στην EFG, την ιδιοκτήτρια δηλαδή του επίμαχου Fund, θεωρείται επιβεβλημένη η ανάγκη να ζητήσει η επιτροπή την λίστα με αυτά τα 94 πρόσωπα, προκειμένου να ελεγχθεί εάν υπάρχουν ΕΛΛΗΝΕΣ! Εφ’ οσoν ακριβώς αυτός είναι ο ρόλος της Επιτροπής και η ιδιοκτησία του Fund (EFG) ελέγχθηκε στην …Βρετανία όπου βρέθηκαν τα “επίμαχα” στοιχεία.
Η απόφαση της ελεγκτικής αρχής, εδώ:
Η απόφαση της ελεγκτικής αρχής, εδώ:
EFG: “Μα ξεπλένει χρήμα ο όμιλος Λάτση”; Εξέλιξη βόμβα από τα ευρήματα διεθνούς έρευνας!
Και το αγγλικό εδώ: http://www.fca.org.uk/news/efg-private-bank
Σε πανομοιότυπη περίπτωση μάλιστα το Πακιστάν εντόπισε πρόσωπο πολιτικου ενδιαφέροντος που ξέπλενε χρήμα μέσω της EFG! Το ρεπορτάζ εδώ:http://olympia.gr/2013/05/11/efg-3/
Η ΒΟΜΒΑ ΜΙΩΝΗ: Τα αμοιβαία αυτά κεφάλαια, τα οποία ακόμα υφίστανται, δεν ξέρω ποια είναι. Έχω φύγει πριν τέσσερα χρόνια από την εταιρεία. Αυτό, βέβαια, μπορεί να σας το απαντήσει η EFG. Δεν έχουν ιδέα, γιατί όλοι ρωτάνε εμένα ή τη Μαρία και κανείς δεν έχει ερωτήσει την EFG που ήταν ο ιδιοκτήτης της εταιρείας.
Ζητηστε λοιπόν την λίστα. Τώρα.
ΤΟ ΣΟΚ ΚΑΙ ΔΕΟΣ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ Η ΜΕΡΚΕΛ ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!
1.Ένα με δύο νησιά!!! Σας ακούγεται τρελό αλλά τον πλήρη εκτροχιασμό του προϋπολογισμού και το χάος στα δημοσιονομικά της χώρας μας θα εκμεταλλευτεί η Γερμανία για ν’ απαιτήσει να της δοθεί –ουσιαστικά- η κυριαρχία σε ένα με 2 νησιά του Αιγαίου! Με το πρόσχημα της συνεκμετάλλευσης των κοιτασμάτων του Αιγαίου και της επίμονης πρόσκλησης Σαμαρά προς την Ευρώπη «ελάτε να συνεκμεταλλευτούμε τα κοιτάσματα του Αιγαίου τα οποία ανήκουν στην Ευρώπη» (μόνο τυχαία δεν τα ξεστόμισε αυτά ο Μεσήνιος), η Γερμανία θα απαιτήσει ένα με δύο νησιά (π.χ. Φούρνους). Θα τα ζητήσει για να τα χρησιμοποιήσει ως στρατηγεία της για την εκμετάλλευση των φυσικών κοιτασμάτων του Αιγαίου. Θα πρόκειται για επίσημη κατοχή ελληνικών νησιών, την οποία η κυβέρνηση θα επιδιώξει να δικαιολογήσει ως εγγύηση και ασπίδα της Ευρώπης προς την Ελλάδα για την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων του Αιγαίου!!! Θα πρόκειται όμως για την πρώτη επίσημη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ΚΑΤΟΧΗ ελληνικού εδάφους από τους Γερμανούς!
2. Λουκέτο σε 20-30 νοσοκομεία!!! Η κατάρρευση του ΕΟΠΥΥ, η εξοικονόμηση πόρων με την παράλληλη δρομολόγηση για την απόλυση χιλιάδων υπαλλήλων, θα φέρουν το θέμα του λουκέτου νοσοκομείων στην πρώτη γραμμή των απαιτήσεων της τρόϊκας-Μέρκελ. Θα πρόκειται για το χτύπημα-σοκ προς την υγεία! Παράλληλα με το λουκέτο στα νοσοκομεία, θα υπάρξουν αιφνίδια λουκέτα σε δεκάδες σχολεία σε όλη τη χώρα. Με αυτό τον τρόπο θα αποσυντεθεί πλήρως και η ελληνική παιδεία.
3. Άμεσο ξεπούλημα-χάρισμα της ΔΕΗ-ΕΥΔΑΠ στη Γερμανία. Όλος ο έλεγχος της ηλεκτροδότησης και υδροδότησης θα περάσει στη Γερμανία. Το απόλυτο ξεβράκωμα και η παράδοση των δημόσιων αγαθών της χώρας στους Γερμανούς.
Η ισοπέδωση της Ελλάδος και η κονιορτοποίηση της ελληνικής κοινωνίας επέρχονται σε λίγους μήνες. Αυτό θα αποτελέσει το ολοκαύτωμα του ελληνισμού και την κατάργηση του ελληνικού κράτους όπως προέβλεψε και η κ. Γλύκατζη-Αρβελέρ. Αυτό που δεν λένε οι δωσίλογοι του τόπου, είναι ότι ο πραγματικός εκτροχιασμός της ελληνικής οικονομίας οφείλεται στα 233 δις ευρώ που πήραν οι Τράπεζες ως εγγύηση από το ελληνικό κράτος και τα μετέτρεψαν σε ομόλογγα από την ΕΚΤ με συνέπεια οι Τράπεζες να μην τα πληρώσουν και να «σκάνε» τώρα το ένα μετά το άλλο τα ομόλογα. 44 δις ευρώ «σκάνε» μέχρι τον Οκτώβριο (ήδη πληρώσαμε 5,9 δις με το που πήραμε την δόση).
Δείτε τι γράφαμε εδώ: ΔΙΚΑΙΩΝΟΜΑΣΤΕ: «ΣΚΑΝΕ» ΤΑ 44 ΔΙΣ ΣΤΗΝ ΕΚΤ ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΡΙΧΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ!
Οι καναλάρχες εξαιρούνται από τους φόρους
Γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος
Η εγχώρια τρόικα κουβεντιάζει με την άλλη τρόικα και προσανατολίζονται - σύμφωνα με τις διαρροές - για επέκταση του χαρατσιού της ΔΕΗ και το 2014.
Το τι τελικά θα αποφασιστεί δεν θα αργήσει να φανεί.
Αν δηλαδή το χαράτσι θα συνεχιστεί με τη σημερινή του μορφή ή αν θα το βαφτίσουν κάπως αλλιώς.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, αξίζει να συγκρίνουμε τη στάση των ντόπιων και ξένων τροϊκανών απέναντι στο λαό, με τη στάση τους απέναντι σε μια ειδική κατηγορία φορολογουμένων. Τους ιδιώτες καναλάρχες.
Ας γίνουμε συγκεκριμένοι:
Το 2010 θεσπίστηκε φόρος 20% επί των διαφημίσεων σε όλους τους τηλεοπτικούς σταθμούς. Παρ' όλα αυτά, τόσο η σκληρή και αδίστακτη (απέναντι στους εργαζόμενους) τρόικα, όσο και οι κυβερνήσεις των εγχώριων «σωτήρων» όχι μόνο δεν έχουν εισπράξει ούτε φράγκο από τον εν λόγω φόρο, αλλά δεν τον έχουν εφαρμόσει καν!
Αντίθετα, με αλλεπάλληλες τροπολογίες σε άσχετους νόμους και τελικά με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (της 31/12/2012), αναβάλλουν από χρόνο σε χρόνο την εφαρμογή του νόμου, με συνέπεια η καταβολή του φόρου να έχει μετατεθεί πλέον για μετά το 2014!
Είπαμε: Ο φόρος αυτός αφορά τους ιδιώτες καναλάρχες. Οπότε μπορεί να μετατίθεται η είσπραξή του για του Αγίου... ποτέ.
Οταν πρόκειται, όμως, για τους αλλεπάλληλους φόρους και για τα χαράτσια που «αποφασίζονται και διατάσσονται» εναντίον του λαού, τότε οι τρόικες δεν παίζουν: Αυτά τα εισπράττουν πάραυτα, ειδάλλως απειλούν με κατασχέσεις και με κατέβασμα του διακόπτη...